خوداشتغالی یکی از بهترین گزینهها جهت آماده نمودن فراگیران نظام آموزش عالی جهت اشتغال در بازار کار و برخورد با مشکل بیکاری است اما موانعی بر سر راه آن وجود دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع خوداشتغالی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه است. رویکرد کلی تحقیق کمی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعهی آماری تحقیق را 470 نفر از دانشجویان تشکیل دادند. بر اساس روش نمونهگیری طبقهای تصادفی 52 نفر دانشجویان دکتری و 160 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد به منظور انجام مطالعه انتخاب شدند. برای جمعآوری داده، از پرسشنامهی محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط افراد صاحبنظر(اساتید گروه ترویج و توسعهی روستایی دانشگاه رازی و برخی از کارشناسان کارآفرینی در استان) و پایایی آن نیز با محاسبهی ضریب آلفای کرونباخ (86/0= α) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج از تحلیل عاملی اکتشافی و نرمافزار SPSS استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی چهار عامل آموزشی، ساختاری- سیاستی، شخصیتی و اجتماعی- اقتصادی جزء موانع خوداشتغالی از دیدگاه دانشجویان هستند که 76/55 درصد از واریانس کل را تبیین میکنند. برگزاری جلسات مشترک دانشجویان با بخش خصوصی، آشنا نمودند. دانشجویان با قوانین کسبوکار کشاورزی و تنظیم محتوای آموزشی بر اساس نیازهای بازار کار برای بهبود وضعیت خوداشتغالی در آینده پیشنهاد میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |