دوره ۱۱، شماره ۱ - ( بهار و تابستان ۱۴۰۳ )
جلد ۱۱ شماره ۱ صفحات ۱۶۳-۱۵۰ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdolazimi Heris M, Rahimi Kolour H, Hosseinzadeh Jenagurd F. (2024). The Effect of Entrepreneurial Leadership Dimensions on the Entrepreneurial Intention of Rural Women, Emphasis on Entrepreneurship Education in Ardabil Province. J Entrepreneurial Strategies Agric. 11(1), 150-163. doi:10.61186/jea.11.1.150
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-383-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-383-fa.html
عبدالعظیمی هریس مهدی، رحیمی کلور حسین، حسین زاده جناقرد فاطمه. تأثیر ابعاد رهبری کارآفرینانه بر قصد کارآفرینی زنان روستایی با تأکید بر آموزش کارآفرینی در استان اردبیل راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی ۱۴۰۳; ۱۱ (۱) :۱۶۳-۱۵۰ ۱۰,۶۱۱۸۶/jea.۱۱.۱.۱۵۰
۱- گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
۲- گروه مدیریت صنعتی، موسسه آموزش عالی مقدس اردبیلی، اردبیل، ایران
۲- گروه مدیریت صنعتی، موسسه آموزش عالی مقدس اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده: (۷۵۲ مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: کارآفرینی بهعنوان محرک اصلی تحول و رشد اقتصادی در جوامع جهانی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. این فرآیند پویا و خلاقانه شامل شناسایی فرصت‌های جدید، توسعه ایده‌های نوآورانه، تشکیل تیم‌های متخصص، جذب منابع مالی، ارائه کالاهای جدید و باز کردن بازارهای جدید است. زنان کارآفرین در صنایع روستایی نقش کلیدی در توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی خود و جوامع محلی ایفا می‌کنند. آن‌ها با ایجاد فرصت‌های شغلی و کاهش بیکاری، به بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی کمک می‌کنند و در عینحال با حفظ و احیای فرهنگ بومی و انتقال دانش و مهارت‌های سنتی، به توسعه پایدار و پیشرفت فرهنگی جوامع روستایی کمک می‌نمایند. رهبری کارآفرینی، که شامل توانایی‌هایی مانند ایجاد انگیزه در تیم و ارتقاء ایده‌های نوآورانه است، یکی از عناصر کلیدی در موفقیت کارآفرینان محسوب می‌شود. با توجه به اینکه مفهوم کارآفرینی بهسرعت در حال گسترش است و حضور زنان در حوزه کارآفرینی موضوعی است که بهطور جدی موردتوجه جامعه جهانی قرار گرفته است. در دنیای امروز، روند مداوم تغییر و تحول در شئون مختلف حیات اجتماعی و پیشرفت‌های شگرف و عمیق در علوم و فنون مختلف، موجبات تحول و تغییر ساختارها را از اشکال سنتی بهسوی ساختارهای پیچیده‌تر فراهم آورده است. برای بهدست آوردن هر نوع شغلی در جهان قرن بیست و یکم، دارا بودن سطح مناسبی از مهارت حرفه‌ای ضروری است که این مهارت‌ها عموماً از طریق آموزش حاصل می‌شوند. زنان روستایی بهدلیل نداشتن آموزش‌های کافی در زمینه مدیریت کسب‌وکار و مهارت‌های کارآفرینی، از شروع فعالیت‌های کارآفرینانه هراس دارند. بنابراین از این جهت آموزش کارآفرینی برای زنان روستایی ضرورت دارد که می‌تواند به توانمندسازی آن‌ها کمک کند و آن‌ها را بهسوی فعالیت‌های کارآفرینانه هدایت کند. این پژوهش بر ارتباط بین ابعاد مختلف رهبری کارآفرینانه و قصد کارآفرینی زنان روستایی عضو صندوق‌های اعتباری خرد در استان اردبیل تمرکز دارد، بهویژه زمانیکه این رهبری با آموزش کارآفرینی همراه شود.
مواد و روش‌ها: تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی-همبستگی و از نظر اجرا میدانی بود. در این تحقیق، زنان کارآفرین روستایی عضو صندوق‌های اعتبار خرد با 1900 نفر عضو در استان اردبیل که در حوزه‌های دام‌پروری، پرورش مرغ بومی، پرورش زنبورعسل، تولید گیاهان دارویی، تولید مواد لبنی و تولید صنایع‌دستی و کشاورزی فعالیت می‌کنند، مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری از نوع تصادفی طبقه‌ای بوده و 320 نفر بر اساس فرمول کوکران بهعنوان نمونه انتخاب شده‌اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از سه پرسشنامه شامل: پرسشنامه رهبری کارآفرینانه، پرسشنامه کارآفرینی زنان و پرسشنامه آموزش کارآفرینی استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه‌ها توسط اساتید دانشگاه مورد تأیید قرار گرفته و با توجه به اینکه مقدار بارهای عاملی برای تمام متغیرهای آشکار بالای 0/5 بود، هیچ‌کدام از گویه‌ها کنار گذاشته نشدند. همچنین، یکپارچگی درونی ابزارهای استفاده شده نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد که نشان داد همه مقادیر محاسبه شده از 0/7 بیشتر است که می‌توان نتیجه گرفت ابزار پایایی لازم را دارد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شده‌اند و برای بررسی روابط میان متغیرها از روش‌هایی مانند تحلیل عامل تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای SPSS22 و LISREL10 بهره گرفته شد.
یافتهها: در این پژوهش پاسخ‌ها به متغیرها بالاتر از حد متوسط بوده و وضعیت ادراکی جامعه از متغیرهای تحقیق در حد مطلوبی قرار دارد. نتایج یافته‌های تحقیق نشان داد که تسهیل‌گری بر قصد کارآفرینی (t = 9.91, β =0.91) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد و حمایتگری بر قصد کارآفرینی
t = 8.88, β =0.88)) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد همچنین هدایت‌گری بر قصد کارآفرینی (t = 9.93, β=0.93) اثر مستقیم و مثبت و معنی‌داری دارد و مربی گری بر قصد کارآفرینی t = 9.93, β =0.93)) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد و آموزش کارآفرینی نیز بر قصد کارآفرینی t = 10.99, β =0.99)) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد و همچنین رهبری کارآفرینانه بر آمورش کارآفرینی (t=9.97 β=0.97, ) تاثیر مستقیم و معنی‌داری دارد.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که ابعاد رهبری کارآفرینانه شامل تسهیل‌گری (ادراکی، ارتباطی و توانمندسازی)، حمایتگری (تعهد، انگیزش و هوش هیجانی)، هدایت‌گری (الهام‌بخشی، هدف‌گرایی و الگوسازی) و مربیگری (تیمی و مشارکتی) با تأکید ویژه بر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی زنان روستایی در استان اردبیل تأثیرگذار است. این تحقیق بهطور خاص نشان می‌دهد که چگونه ابعاد مختلف رهبری کارآفرینانه می‌توانند از طریق آموزش کارآفرینی، قصد کارآفرینی زنان روستایی را تقویت کنند. این پژوهش بر اهمیت فراهم کردن شرایط حمایتی و ایجاد بسترهای مناسب برای آموزش کارآفرینی تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که چنین اقداماتی می‌تواند به توسعه کارآفرینی و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی در مناطق روستایی کمک کند. بهعبارت دیگر، این تحقیق به بررسی نقش حیاتی آموزش کارآفرینی در بهبود تأثیر ابعاد رهبری کارآفرینانه پرداخته و به مسئولان و برنامه‌ریزان امور روستایی استان اردبیل پیشنهادهای کاربردی ارائه می‌دهد.
مقدمه و هدف: کارآفرینی بهعنوان محرک اصلی تحول و رشد اقتصادی در جوامع جهانی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. این فرآیند پویا و خلاقانه شامل شناسایی فرصت‌های جدید، توسعه ایده‌های نوآورانه، تشکیل تیم‌های متخصص، جذب منابع مالی، ارائه کالاهای جدید و باز کردن بازارهای جدید است. زنان کارآفرین در صنایع روستایی نقش کلیدی در توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی خود و جوامع محلی ایفا می‌کنند. آن‌ها با ایجاد فرصت‌های شغلی و کاهش بیکاری، به بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی کمک می‌کنند و در عینحال با حفظ و احیای فرهنگ بومی و انتقال دانش و مهارت‌های سنتی، به توسعه پایدار و پیشرفت فرهنگی جوامع روستایی کمک می‌نمایند. رهبری کارآفرینی، که شامل توانایی‌هایی مانند ایجاد انگیزه در تیم و ارتقاء ایده‌های نوآورانه است، یکی از عناصر کلیدی در موفقیت کارآفرینان محسوب می‌شود. با توجه به اینکه مفهوم کارآفرینی بهسرعت در حال گسترش است و حضور زنان در حوزه کارآفرینی موضوعی است که بهطور جدی موردتوجه جامعه جهانی قرار گرفته است. در دنیای امروز، روند مداوم تغییر و تحول در شئون مختلف حیات اجتماعی و پیشرفت‌های شگرف و عمیق در علوم و فنون مختلف، موجبات تحول و تغییر ساختارها را از اشکال سنتی بهسوی ساختارهای پیچیده‌تر فراهم آورده است. برای بهدست آوردن هر نوع شغلی در جهان قرن بیست و یکم، دارا بودن سطح مناسبی از مهارت حرفه‌ای ضروری است که این مهارت‌ها عموماً از طریق آموزش حاصل می‌شوند. زنان روستایی بهدلیل نداشتن آموزش‌های کافی در زمینه مدیریت کسب‌وکار و مهارت‌های کارآفرینی، از شروع فعالیت‌های کارآفرینانه هراس دارند. بنابراین از این جهت آموزش کارآفرینی برای زنان روستایی ضرورت دارد که می‌تواند به توانمندسازی آن‌ها کمک کند و آن‌ها را بهسوی فعالیت‌های کارآفرینانه هدایت کند. این پژوهش بر ارتباط بین ابعاد مختلف رهبری کارآفرینانه و قصد کارآفرینی زنان روستایی عضو صندوق‌های اعتباری خرد در استان اردبیل تمرکز دارد، بهویژه زمانیکه این رهبری با آموزش کارآفرینی همراه شود.
مواد و روش‌ها: تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی-همبستگی و از نظر اجرا میدانی بود. در این تحقیق، زنان کارآفرین روستایی عضو صندوق‌های اعتبار خرد با 1900 نفر عضو در استان اردبیل که در حوزه‌های دام‌پروری، پرورش مرغ بومی، پرورش زنبورعسل، تولید گیاهان دارویی، تولید مواد لبنی و تولید صنایع‌دستی و کشاورزی فعالیت می‌کنند، مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری از نوع تصادفی طبقه‌ای بوده و 320 نفر بر اساس فرمول کوکران بهعنوان نمونه انتخاب شده‌اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از سه پرسشنامه شامل: پرسشنامه رهبری کارآفرینانه، پرسشنامه کارآفرینی زنان و پرسشنامه آموزش کارآفرینی استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه‌ها توسط اساتید دانشگاه مورد تأیید قرار گرفته و با توجه به اینکه مقدار بارهای عاملی برای تمام متغیرهای آشکار بالای 0/5 بود، هیچ‌کدام از گویه‌ها کنار گذاشته نشدند. همچنین، یکپارچگی درونی ابزارهای استفاده شده نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد که نشان داد همه مقادیر محاسبه شده از 0/7 بیشتر است که می‌توان نتیجه گرفت ابزار پایایی لازم را دارد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شده‌اند و برای بررسی روابط میان متغیرها از روش‌هایی مانند تحلیل عامل تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای SPSS22 و LISREL10 بهره گرفته شد.
یافتهها: در این پژوهش پاسخ‌ها به متغیرها بالاتر از حد متوسط بوده و وضعیت ادراکی جامعه از متغیرهای تحقیق در حد مطلوبی قرار دارد. نتایج یافته‌های تحقیق نشان داد که تسهیل‌گری بر قصد کارآفرینی (t = 9.91, β =0.91) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد و حمایتگری بر قصد کارآفرینی
t = 8.88, β =0.88)) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد همچنین هدایت‌گری بر قصد کارآفرینی (t = 9.93, β=0.93) اثر مستقیم و مثبت و معنی‌داری دارد و مربی گری بر قصد کارآفرینی t = 9.93, β =0.93)) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد و آموزش کارآفرینی نیز بر قصد کارآفرینی t = 10.99, β =0.99)) اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری دارد و همچنین رهبری کارآفرینانه بر آمورش کارآفرینی (t=9.97 β=0.97, ) تاثیر مستقیم و معنی‌داری دارد.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که ابعاد رهبری کارآفرینانه شامل تسهیل‌گری (ادراکی، ارتباطی و توانمندسازی)، حمایتگری (تعهد، انگیزش و هوش هیجانی)، هدایت‌گری (الهام‌بخشی، هدف‌گرایی و الگوسازی) و مربیگری (تیمی و مشارکتی) با تأکید ویژه بر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی زنان روستایی در استان اردبیل تأثیرگذار است. این تحقیق بهطور خاص نشان می‌دهد که چگونه ابعاد مختلف رهبری کارآفرینانه می‌توانند از طریق آموزش کارآفرینی، قصد کارآفرینی زنان روستایی را تقویت کنند. این پژوهش بر اهمیت فراهم کردن شرایط حمایتی و ایجاد بسترهای مناسب برای آموزش کارآفرینی تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که چنین اقداماتی می‌تواند به توسعه کارآفرینی و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی در مناطق روستایی کمک کند. بهعبارت دیگر، این تحقیق به بررسی نقش حیاتی آموزش کارآفرینی در بهبود تأثیر ابعاد رهبری کارآفرینانه پرداخته و به مسئولان و برنامه‌ریزان امور روستایی استان اردبیل پیشنهادهای کاربردی ارائه می‌دهد.
فهرست منابع
1. Amiramini khalafloo, M., khusravibabadi, A., rezazadehbahaderan, H., Bayat, P., & hasanibaferani, A. (2022). Educational factors affecting the empowerment of rural women facilitators of agricultural extension in Bushehr and Hormozgan provinces. Journal of Agricultural Education Administration Research, 13(59), 105-124. DOI: 10.22092/jaear.2022.357156.1871(In Persian(.
2. Aramesh H, Ras A, Keshavarz S. The effectiveness of social entrepreneurship in empowering rural women Case: Suburban area of Chabahar. SPACE ECONOMY & RURAL DEVELOPMENT 2021; 9 (34):41-62. DOI: 20.1001.1.23222131.1399.9.34.3.2(In Persian(.
3. Ashrafi Samani, & Cheraghi. (2015). Analysis of Factors Influencing Women's Entrepreneurship in the Nomadic Tribes of Ilam Province. Rural Economy Research, 2(3), 1-12. https://sanad.iau.ir/en/Article/1103093(In Persian(.
4. Ayadurai, S., & Sohail, M. S. (2006). Profile of women entrepreneurs in a war-torn area: Case study of North East Sri Lanka. Journal of Developmental Entrepreneurship, 11(01), 3-17 DOI:10.1142/S1084946706000234. [DOI:10.1142/S1084946706000234]
5. Azizi, M., Vakili, Y., & Hosseinlo, H. (2020). Designing an Entrepreneurial Coaching Program in SMEs.
6. Badzaban, F., Rezaei-Moghaddam, K., & Fatemi, M. (2020). Entrepreneurship Education and its Effects on the Function of Rural Women's Businesses. Karafan Quarterly Scientific Journal, 17(3), 81-97. DOI: 10.48301/kssa.2020.124671(In Persian(.
7. Briga, H. (1996). Entrepreneurship education and training introducing entrepreneurship education into non-business discipline. European Industrial Training, Vol. 20, ISS. 8, P. 10. [DOI:10.1108/03090599610128836]
8. Davar, T., Safariyan Hamedani, S., & Zameni, F. (2021). Identifying the Dimensions and Components of Entrepreneurial Leadership and their Effects on Organizational Entrepreneurship in Saipa Company. Ferdowsi University of Mashhad Journal of Social Sciences, 18(1), 344-319. DOI:10.22067/social.2021.73660.1103 (In Persian(.
9. Doan, X., & Phan, T. (2020). The impact of entrepreneurial education on entrepreneurial intention: The case of Vietnamese. Management Science Letters, 10 (8), 1787- 1796. DOI:10.5267/j.msl.2019.12.040. [DOI:10.5267/j.msl.2019.12.040]
10. Elaine biech, the business of consulting, john wiley & sons, Inc, second edition, 2007: http://gooyeha.com/checkout/purchase-confirmation.
11. Eshghi, N., Sarrafizadeh Qazvini, A., Alam Tabriz, A., & ZandHessami, H. (2021). Identifying trait-based and skill-based components of entrepreneurial leadership: A meta-synthesis study. Educational Development of Judishapur, 12(3), 799-810. DOI.org/10.22118/edc.2021.265744.1669 (In Persian(.
12. Farahani, A., ollahi, L., Safania, A., & Nikbakhsh, R. (2023). Designing an e-Business Model in Iranian Sports Tourism with Emphasis on Organizational Factors. Research in Sport Management and Marketing, 4(3), 77-97. DOI:10.22098/RSMM.2023.12985.1233.
13. Farhadiyar, A., Habibi, A., & Mansouri, B. (2021). Investigating the Effect of Entrepreneurial Leadership on Organizational Marketing Performance Considering the Mediating Role of Innovation Capacity: A Case Study of Sina Bank (Tehran Branches).Journal of Management and Accounting Studies, 7(1), 6-11 (In Persian(.
14. Ghasemi Z, Mirakzadeh A A. (2024). Identifying the Components and Strategies of Entrepreneurship Development Among the Disabled (Case Study of Rural Areas of Kozaran District in Kermanshah Township). jea. 10(20), 1-13.DOI: 10.61186/jea.10.20.1 (In Persian(. [DOI:10.61186/jea.10.20.1]
15. Gupta, S., Gallear, D., Rudd, J., & Foroudi, P. (2020). The impact of brand value on brand competitiveness. Journal of Business Research, 112, 210-222.DOI: 10.1016/j.jbusres.2020.02.033. [DOI:10.1016/j.jbusres.2020.02.033]
16. Hashemzadeh Forouzan, Z., Malekian, Z., & Nazanin. (2019). Investigating influential factors on the success of female entrepreneurs in Tehran. Women and Family Studies, 46(12), 77-96.DOI: 10.22055/QJSD.2018.13656 (In Persian(.
17. Hoang, G. Luu, T. T. Nguyen, T. T. Du, T. & Le, L. P. (2022). Examining the effect of entrepreneurial leadership on employees' innovative behavior in SME hotels: A mediated moderation model. International Journal of Hospitality Management, 102, 103142. DOI:10.1016/j.ijhm.2022.103142. [DOI:10.1016/j.ijhm.2022.103142]
18. Hosseini Khah, A, Salimi, J, & Rastegar, A. (2006). Can Entrepreneurship Be Taught? Proceedings of the First National Entrepreneurship Management Conference, Tehran (In Persian(.
19. Isiwu, P. I., & Onwuka, I. (2017). Psychological factors that influences entrepreneurial intention among women in Nigeria: A study based in South East Nigeria. The Journal of Entrepreneurship, 26 (2), 176- 195.DOI: 10.1177/0971355717708846. [DOI:10.1177/0971355717708846]
20. Keramati, M., yousefi tavin, S., & sohrabi, T. (2022). Entrepreneurial intention model with a Metasynthesis approach. Journal of Executive Management, 14(27), 601-625.DOI:10.22080/jem.2022.21650.3566(In Persian(.
21. Mahoushi, A. (2017). The Role of Women in Entrepreneurship Development. In Proceedings of the Second National Conference on the Role of Women in Entrepreneurship and Sustainable Development, Isfahan. (https://civilica.com/doc/745527) (In Persian(.
22. Manzanera-Román, S., & Brändle, G. (2016). Abilities and skills as factors explaining the differences in women entrepreneurship. Suma de negocios, 7(15), 38-46. DOI:10.1016/j.sumneg.2016.02.001 [DOI:10.1016/j.sumneg.2016.02.001]
23. Mehmood, M. S., Jian, Z., Akram, U., & Tariq, A. (2021). Entrepreneurial leadership: the key to develop creativity in organizations. Leadership & Organization Development Journal, 42(3), 434-452. DOI:10.1108/LODJ-01-2020-0008 [DOI:10.1108/LODJ-01-2020-0008]
24. Mirzakhani, K. (2020). Sociological study of empowerment strategies for rural and nomadic women. Journal of New Research Approaches in Management and Accounting, 4(45): 1-15 (In Persian(.
25. McGrath, R. M., & MacMillan, I. C. (2000) The entrepreneurial mindset, Boston: Harvard Business School Press
26. Naituli, G., Wegulo, F. N., & Kaimenyi, B. (2006). Entrepreneurial characteristics among micro and small-scale Women-owned enterprises in North and Central Meru districts, Kenya. Gender inequalities in Kenya, 7-25.
27. Newman, A., Herman, H. M., Schwarz, G., & Nielsen, I. (2018). The effects of employees' creative self-efficacy on innovative behavior: The role of entrepreneurial leadership. Journal of Business Research, 89, 1-9. DOI: 10.1016/j.jbusres.2018.04.001 [DOI:10.1016/j.jbusres.2018.04.001]
28. Noor, S., Isa, F. M., & Nor, L. M. (2021). Women Empowerment Through Women Entrepreneurship: A Comparison Between Women Entrepreneurs and Fulltime Housewife in Pakistan. Interdisciplinary Journal of Management Studies (Formerly known as Iranian Journal of Management Studies), 14(2), 347-363. DOI: 10.22059/ijms.2020.302633.674074
29. Parsiani, S., Mahboobi, M. R., Abdollahzade, G., & Sharifi, M. (2021). The Role of Facilitators in Promoting Women's Entrepreneurship: Implications for Facilitation Training. Journal of Agricultural Education Administration Research, 13(57), 28-53. DOI: 10.22092/jaear.2021.355520.1847 (In Persian(.
30. Sardar Shahraki A, Tash M. (2024). Prioritization of Factors Affecting the Development of Rural-Agricultural Entrepreneurship in Sistan Region. Jea. 10(20), 29-42DOI:10.61186/jea.10.20.29. [DOI:10.61186/jea.10.20.29]
31. Schumpeter, J. A. (1934). The theory of economic development. Cambridge, MA: Harvard University Press.
32. Sookhtanlou M, Hadi Z, Imani B. (2022). Analysis of Factors Affecting Entrepreneurial Empowerment of Women Heads of Rural Households in Sarab County. Jea. 9(17), 82-93. DOI:10.52547/jea.9.17.82 (In Persian(. [DOI:10.52547/jea.9.17.82]
33. Simmons, C. (1999). The entrepreneurial attitude. Retrieved from http://www.Kcentrepreneur.com/anonymous.html
34. Schumpeter, J. A. (1942). The Theory of Economic Development: An Inquiry into Profits, Capital, Credit, Interest, and the Business Cycle. Harvard University Press.
35. World Bank Group (2023). Labor force, female (% of total labor force), Avilable on: https://data. worldbank.org/indicator/SL.TLF.TOTL.FE.Z .
36. Yang, J. H. (2018). The effect of entrepreneurship education on entrepreneurial leadership of university students. *Asia-Pacific Journal of Business Venturing and Entrepreneurship*, 13(3), 59-69. DOI:10.18032/kaaba.2020.33.3.443. [DOI:10.18032/kaaba.2020.33.3.443]
37. Zabihi, M, & Moghaddasi,A.(2006). Entrepreneurship from Theory to Practice. Mashhad: Jahaneh Farda Publications (In Persian(.
38. Zakavati, Forough. (2021). Obstacles and Opportunities for Women's Entrepreneurship. International Conference on Management and Industry.SID.Available: (https://sid.ir/paper/900971/fa)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
