دوره 3، شماره 6 - ( پاییز و زمستان 1395 )
جلد 3 شماره 6 صفحات 43-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (3890 مشاهده)
امروزه پیشروی به سوی دانشگاههای کارآفرین و کارآیی بهینه در نظام آموزش عالی کارآفرینانه، به عنوان راهبرد اصلی در نظام آموزش عالی کشاورزی مطرح است. در این راستا هدف اصلی این مطالعه، تحلیل اثربخشی نظام آموزش عالی کشاورزی بر پرورش قابلیت‌های کارآفرینی دانشجویان مقاطع کارشناسیارشد و دکتری بود. به روش نمونهگیری طبقه‌ای تصادفی، از میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی کشاورزی در دانشگاه محقق اردبیلی (995 N=)، حجم نمونه به تعداد 288 نفر تعیین شد. ابزار پژوهش مرکب از آزمون استاندارد شده "سنجش ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی در ایران" و آزمون استاندارد شده بینالمللی مرکز کارآفرینی دانشگاه "دارهام" انگلستان و پنج متغیر تعیین اثربخشی نظام آموزش عالی کارآفرینانه بود. یافتهها نشان داد که غالب پاسخ‌گویان، از لحاظ میزان انگیزه پیشرفت و کنترل درونی در حد "به نسبت زیاد" بوده، اما از لحاظ میزان استقلالطلبی، ریسک‌پذیری و خلاقیت در حد "به نسبت کم" و"کم" بودند. دیگر یافتهها حاکی از آن بود که تنها برای دو قابلیت استقلالطلبی و ریسک‌پذیری، میان دانشجویان مقاطع کارشناسیارشد و دکتری تفاوت معنی‌داری وجود داشت؛ همچنین بالابودن میزان معدل کل در میان پاسخ‌گویان، قابلیت انگیزه پیشرفت در آنان را افزایش داده؛ اما بر دیگر قابلیت‌های کارآفرینی تأثیر معنی‌داری را ایجاد نکرده است. مطابق تحلیل رگرسیون، سه متغیر محتوا و برنامه درسی (0.392 Beta=)، مدیریت و عوامل زیرساختی (0.304 Beta=) و شیوههای تدریس و آموزش (0.229 Beta=)، در مجموع 2/60 درصد عوامل اثرگذار بر پرورش قابلیت‌های کارآفرینی پاسخ‌گویان را تبیین کردند. لذا، اولویت برنامهریزی آموزشی جهت تقویت قابلیت‌های استقلالطلبی، ریسک‌پذیری و خلاقیت دانشجویان در سه متغیر اثربخشی بدست آمده، بر بهبود اثربخشی نظام آموزش عالی کشاورزی مؤثر خواهد بود.
واژه‌های کلیدی: نظام آموزش عالی کشاورزی، قابلیت‌های کارآفرینی، اثربخشی، دانشجویان کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |