دوره 10، شماره 19 - ( بهار و تابستان 1402 )
جلد 10 شماره 19 صفحات 106-93 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jamshidi O, Sobhani S M J, Mokhber Dezfoli A, Hajimirrahimi S D. (2023). Strategic Analysis of the Development of Agricultural Businesses (Study of Karaj County). jea. 10(19), 93-106. doi:10.61186/jea.10.19.93
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-344-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-344-fa.html
جمشیدی امید، سبحانی سید محمد جواد، مخبر دزفولی عبدالله، حاجی میررحیمی سیدداود. تحلیل راهبردهای توسعهی کسب و کارهای بخش کشاورزی (مطالعه شهرستان کرج) راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 1402; 10 (19) :106-93 10.61186/jea.10.19.93
گروه ترویج و کشاورزی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری ایران
چکیده: (1651 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: کشاورزی به عنوان رکن اصلی توسعه اقتصادی، سهم بسزایی در تولید ناخالص داخلی و اشتغال آفرینی کشور دارد. فرآیند پایداری بخش کشاورزی در شاخص‌های اقتصادی، منوط به برنامه‌ریزی راهبردی کسب و کارهای کشاورزی براساس ظرفیت ها و محدودیت های هر منطقه است. برای ساماندهی این فرآیند در راستای اهداف برنامه ششم توسعه و اجرای مفاد قانون بهبود فضای کسب و کار و قانون افزایش بهرهوری بخش کشاورزی و منابع طبیعی، مهندسی کسب و کارها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی ضروری است. از اینرو هدف تحقیق حاضر تحلیل راهبردی توسعه کسب و کارهای بخش کشاورزی شهرستان کرج و شناسایی اولویتهای توسعهی کسب و کارها است.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها پیمایشی است و از ابزار مصاحبه و پرسشنامه نیمه‌ساختارمند برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده کرده است. داده‌های لازم از تعداد 10 نفر از دانشگاهیان و صاحب‌نظران بخش دولتی و 10 نفر از کارآفرینان و فعالان بخش خصوصی کشاورزی استان به عنوان پنل نخبگان، جمع‌آوری گردید. در این مطالعه برای معرفی راهبردهای توسعه کسب و کارها از مدل SWOT استفاده شد. همچنین باتوجه به ویژگی‌ها، ظرفیت‌ها و محدودیت‌های طبیعی، اقتصادی و اجتماعی، اولویت‌بندی کسب و کار و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی شهرستان کرج معرفی شد.
یافته‌ها: در این پژوهش مهمترین نقطه قوت "مناسب بودن اقلیم منطقه و تنوع آن و خاک حاصلخیز و مناسب کشاورزی"، قویترین نقطه ضعف در"تغییر کاربری و خرد شدن اراضی"، ارزشمندترین فرصت "پتانسیل تجاری‌سازی طیف متنوعی از سبد محصولات کشاورزی" و در نهایت "تمایل به ساخت و ساز به علت ارزش افزوده بالای اراضی" به عنوان مهمترین تهدید اصلی توسعه کسب و کارهای کشاورزی از دیدگاه صاحب نظران معرفی شد. مقایسه فضای درونی (مجموع میانگین نقاط قوت و ضعف) و بیرونی (مجموع میانگین فرصت ها و تهدیدها) توسعه کسب و کارهای کشاورزی شهرستان کرج، نشان داد که فضای محیط درونی و بیرونی، به ترتیب دارای ضریب نهایی 2/603 و 1/792 می‌باشد. به عبارتی در محیط درونی، نقاط قوت و در محیط بیرونی تهدیدها غالب هستند. طبق نتایج در این شرابط، راهبردهای رقابتی (ST)، برای توسعه ی کسب و کارهای بخش کشاورزی شهرستان کرج توصیه شد. براین اساس "اصلاح و اعمال قوانین تغییر کاربری اراضی و جلوگیری از ویلاسازی در مناطق کشاورزی"، "تمرکز بر توسعهی کسب و کارهای کشاورزی مانند صنایع تبدیلی و تکمیلی در مقیاس کوچک و متوسط" و "اتخاذ رویکرد تولید محصولات خاص و با ارزش افزوده بالا خصوصاً ترویج و توسعه تولید محصولات سالم و ارگانیک" مهمترین راهبردهای توسعه کسب و کارهای بخش کشاورزی شهرستان کرج می‌باشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش مشخص شد که انتخاب راهبردهای توسعه و همچنین اولویت های کسب و کاری باید متناسب با شرایط و وضعیت منطقه باشد. برهمین اساس ایجاد یا توسعه کسب و کارهایی در حوزه های صنایع تبدیلی و تکمیلی کوچک و متوسط مقیاس، شهرک های کشاورزی، دامپروری و مدرن گلخانه‌ای، واحدهای خدمات دانش‌بنیان آزمایشگاهی، استانداردسازی، گواهی کیفیت، برندسازی، تولید بذور سبزی و صیفی و محصولات زراعی و بوم گردی و گردشگری کشاورزی پیشنهاد شد.
مقدمه و هدف: کشاورزی به عنوان رکن اصلی توسعه اقتصادی، سهم بسزایی در تولید ناخالص داخلی و اشتغال آفرینی کشور دارد. فرآیند پایداری بخش کشاورزی در شاخص‌های اقتصادی، منوط به برنامه‌ریزی راهبردی کسب و کارهای کشاورزی براساس ظرفیت ها و محدودیت های هر منطقه است. برای ساماندهی این فرآیند در راستای اهداف برنامه ششم توسعه و اجرای مفاد قانون بهبود فضای کسب و کار و قانون افزایش بهرهوری بخش کشاورزی و منابع طبیعی، مهندسی کسب و کارها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی ضروری است. از اینرو هدف تحقیق حاضر تحلیل راهبردی توسعه کسب و کارهای بخش کشاورزی شهرستان کرج و شناسایی اولویتهای توسعهی کسب و کارها است.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها پیمایشی است و از ابزار مصاحبه و پرسشنامه نیمه‌ساختارمند برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده کرده است. داده‌های لازم از تعداد 10 نفر از دانشگاهیان و صاحب‌نظران بخش دولتی و 10 نفر از کارآفرینان و فعالان بخش خصوصی کشاورزی استان به عنوان پنل نخبگان، جمع‌آوری گردید. در این مطالعه برای معرفی راهبردهای توسعه کسب و کارها از مدل SWOT استفاده شد. همچنین باتوجه به ویژگی‌ها، ظرفیت‌ها و محدودیت‌های طبیعی، اقتصادی و اجتماعی، اولویت‌بندی کسب و کار و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی شهرستان کرج معرفی شد.
یافته‌ها: در این پژوهش مهمترین نقطه قوت "مناسب بودن اقلیم منطقه و تنوع آن و خاک حاصلخیز و مناسب کشاورزی"، قویترین نقطه ضعف در"تغییر کاربری و خرد شدن اراضی"، ارزشمندترین فرصت "پتانسیل تجاری‌سازی طیف متنوعی از سبد محصولات کشاورزی" و در نهایت "تمایل به ساخت و ساز به علت ارزش افزوده بالای اراضی" به عنوان مهمترین تهدید اصلی توسعه کسب و کارهای کشاورزی از دیدگاه صاحب نظران معرفی شد. مقایسه فضای درونی (مجموع میانگین نقاط قوت و ضعف) و بیرونی (مجموع میانگین فرصت ها و تهدیدها) توسعه کسب و کارهای کشاورزی شهرستان کرج، نشان داد که فضای محیط درونی و بیرونی، به ترتیب دارای ضریب نهایی 2/603 و 1/792 می‌باشد. به عبارتی در محیط درونی، نقاط قوت و در محیط بیرونی تهدیدها غالب هستند. طبق نتایج در این شرابط، راهبردهای رقابتی (ST)، برای توسعه ی کسب و کارهای بخش کشاورزی شهرستان کرج توصیه شد. براین اساس "اصلاح و اعمال قوانین تغییر کاربری اراضی و جلوگیری از ویلاسازی در مناطق کشاورزی"، "تمرکز بر توسعهی کسب و کارهای کشاورزی مانند صنایع تبدیلی و تکمیلی در مقیاس کوچک و متوسط" و "اتخاذ رویکرد تولید محصولات خاص و با ارزش افزوده بالا خصوصاً ترویج و توسعه تولید محصولات سالم و ارگانیک" مهمترین راهبردهای توسعه کسب و کارهای بخش کشاورزی شهرستان کرج می‌باشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش مشخص شد که انتخاب راهبردهای توسعه و همچنین اولویت های کسب و کاری باید متناسب با شرایط و وضعیت منطقه باشد. برهمین اساس ایجاد یا توسعه کسب و کارهایی در حوزه های صنایع تبدیلی و تکمیلی کوچک و متوسط مقیاس، شهرک های کشاورزی، دامپروری و مدرن گلخانه‌ای، واحدهای خدمات دانش‌بنیان آزمایشگاهی، استانداردسازی، گواهی کیفیت، برندسازی، تولید بذور سبزی و صیفی و محصولات زراعی و بوم گردی و گردشگری کشاورزی پیشنهاد شد.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
کارآفرینی در کشاورزی
دریافت: 1401/10/9 | پذیرش: 1401/12/15 | انتشار: 1402/6/27
دریافت: 1401/10/9 | پذیرش: 1401/12/15 | انتشار: 1402/6/27
فهرست منابع
1. Abid, A. & Jie, S. (2021). Impact of COVID‐19 on agricultural food: A Strengths, Weaknesses, Opportunities, and Threats (SWOT) analysis. Food Frontiers, 2(4): 396-406. [DOI:10.1002/fft2.93]
2. Agahi, H., Mirakzadeh, A.A. & M. Taghibaygi. 2012. Prioritization of effective factors in the development of household job in West Islamabad. 3, 3(11): 181-202 (In Persian).
3. Alborz Agriculture Jihad Organization. (2021). Office of Planning and Budget Management, Available at; alborz. maj.ir
4. Amini Karaj Abadi, M., Zahmatkesh Saredorahi, M., Siadatan, M., Oveisi, M. A. & Oveisi, L. (2022). Development of Rural Tourism Development Strategies Using SWOT-QSPM Combined Analysis (Case Study: Fahraj Village, Yazd Province). Village and Development, 25(1): 31-52(In Persian).
5. Baghestani Meibodi, M., A.S. Miri & R. Samadi Borujeni. (2014). The need for government intervention in regulating and monitoring financial markets, Economics Journal, 15(7 ,8):43 -58 (In Persian).
6. Byerlee, D. & Lynam, J. K. (2020). The development of the international center model for agricultural research: a prehistory of the CGIAR. World Development, 135, 105080. [DOI:10.1016/j.worlddev.2020.105080]
7. Clay, P. M., & Feeney, R. (2019). Analyzing agribusiness value chains: A literature review. International Food and Agribusiness Management Review, 22(1): 31-46. [DOI:10.22434/IFAMR2018.0089]
8. Devaux, A., Torero, M., Donovan, J. & Horton, D. (2018). Agricultural innovation and inclusive value-chain development: a review. Journal of Agribusiness in Developing and Emerging Economies, 8(1), 99-123. [DOI:10.1108/JADEE-06-2017-0065]
9. Donovan, J., Franzel, S., Cunha, M., Gyau, A. & Mithöfer, D. (2015). Guides for value chain development: a comparative review. Journal of Agribusiness in Developing and Emerging Economies, 5(1): 2-23. [DOI:10.1108/JADEE-07-2013-0025]
10. Dorcheh, F. R., Hajiagha, S. H. R., Rahbari, M., Jafari-Sadeghi, V. & Mahdiraji, H. A. (2021). Identification, analysis and improvement of red meat supply chain strategies considering the impact of COVID-19 pandemic: a hybrid SWOT-QSPM approach in an emerging economy. British Food Journal, 123(12): 4194-4223. [DOI:10.1108/BFJ-09-2020-0865]
11. Ebrahimi, M. S., Asadikhoob, M. & Khatoun Abadi, S. A. (2020). Spatial Analysis of Agricultural Development in Behbahan. Village and Space Sustainable Development, 1(2): 41-60 (In Persian).
12. Farahani, H & Jahansoozi, M. (2019). Analysis of effective factors on the development of agricultural entrepreneurship in rural areas Case study: Damankuh rural district of Esfarayen, Quarterly Journal of Human Settlement Planning Studies, 14 (4): 833-845(In Persian).
13. Faulkner, S. L., & Trotter, S. P. (2017). Theoretical saturation. The International encyclopedia of communication research methods, 1-2. [DOI:10.1002/9781118901731.iecrm0250]
14. Forouzani M. & Mardani Najafabadi, M. (2021). Ranking of Entrepreneurial Enterprises in Rural Areas of Dezful County. JAE; 7(14):43-56(In Persian). [DOI:10.52547/jea.7.14.43]
15. George, R. A. 2009. Vegetable seed production. CABI. [DOI:10.1079/9781845935214.0000]
16. Gepner, P., Tien, N. H., Dao, M. T. H. & Minh, D. T. (2022). Analysis of business strategy of leading Vietnamese real estate developers using SWOT matrix. International journal of multidisciplinary research and growth evaluation, 3(1):181-187.
17. Guba, E. G. &Lincoln, Y. S. (1994). Competing paradigms in qualitative research. Handbook of qualitative research, 2(105):163-194
18. Hassanpour, B. (2020). Explanation, importance and executive model of forming value chains in the field of horticultural products. Office of Economic Affairs, Organization of Research, Education and Agricultural Promotion
19. Hernández, J. E. & Kacprzyk, J. (2021). Agriculture Value Chain-Challenges and Trends in Academia and Industry. Springer: Berlin/Heidelberg, Germany. [DOI:10.1007/978-3-030-51047-3]
20. Karami, A., khosrowjerdi, M. & Rastegari, H. (2019). Ranking of agricultural development in Fars province with combine of ANN and GIS. Geography and Development: 17(56):195-214(In Persian).doi: 10.22111/gdij.2019.4887
21. Khaledi, K., Kazemi, S. H. & Shahmoradi Fard, M. (2019). Explaining the Actual Position of Agriculture in the National Economy with Focusing on Value Added of Agribusiness. Agricultural Economics and Development, 26(4): 239-268.
22. López, M., Cazorla, A. & Panta, M. D. P. (2019). Rural entrepreneurship strategies: Empirical experience in the Northern Sub-Plateau of Spain. Sustainability, 11(5): 1243. [DOI:10.3390/su11051243]
23. Manyise, T. & Dentoni, D. (2021). Value chain partnerships and farmer entrepreneurship as balancing ecosystem services: Implications for agri-food systems resilience. Ecosystem Services, 49, 101279. [DOI:10.1016/j.ecoser.2021.101279]
24. Miller, E., Reddy, M., Banerjee, P., Brahmbhatt, H., Majumdar, P., Mangal, D. K., ... & Schleiff, M. (2022). Strengthening institutions for public health education: results of an SWOT analysis from India to inform global best practices. Human resources for health, 20(1), 19. [DOI:10.1186/s12960-022-00714-3]
25. Moosavi Rashedi S,H, Makizadeh V. & Hasanpour Qorughchi, E. (2022). Entrepreneurship Development Strategy in Shared Business (Case Study Rural Areas of Dasht-e Azadegan Township). Enterpreneurial Strategies in Agriculture, 9(17):46-58 (In Persian). [DOI:10.52547/jea.9.17.46]
26. Mousavi, M., and Sadigh, H. 2015. Determining the level of agricultural development in Iran. Rural Development Strategies, 1(4):55-71. (In Persian). doi: 10.22048/rdsj.2015.9684
27. Mulema, J., Mugambi, I., Kansiime, M., Chan, H. T., Chimalizeni, M., Pham, T. X., and Oduor, G. 2021. Barriers and opportunities for the youth engagement in agribusiness: Empirical evidence from Zambia and Vietnam. Development in Practice, 31(5):690-706. [DOI:10.1080/09614524.2021.1911949]
28. Nagler, P., and Naude, W. 2017. Non-farm entrepreneurship in rural sub-Saharan Africa: New empirical evidence, Food Policy, 67 (1):175-191. [DOI:10.1016/j.foodpol.2016.09.019]
29. Nang'ole, E., Mithöfer, D. & Franzel, S. (2011). Review of guidelines and manuals for value chain analysis for agricultural and forest products (pp. 1-30). Nairobi, Kenya: World Agroforestry Centre.
30. Neumann, T. (2021). The impact of entrepreneurship on economic, social and environmental welfare and its determinants: a systematic review. Management Review Quarterly, 71(3):553-584. [DOI:10.1007/s11301-020-00193-7]
31. Phale, K., Li, F., Adjei Mensah, I., Omari-Sasu, A. Y., & Musah, M. (2021). Knowledge-based economy capacity building for developing countries: A panel analysis in Southern African development community. Sustainability, 13(5): 2890. [DOI:10.3390/su13052890]
32. Pourramezan, I. and Z. Akbari. (2012). The impact of agricultural complementary processing industries upon rural economy Case: central part of Rasht. Journal space economy and rural development, 3(10):145-164 (In Persian).
33. Rahmani Seryasat, M., Hajari, B., Karimian, T. & Hajilo, M. (2013). Rural tourism development strategies using SWOT analysis: Case study. Life Science Journal, 10(4): 395-403.
34. Reardon, T. & Timmer, P. (2012). The economics of the food system revolution. Annual Review of Resource Economics, 4(1): 225-264. [DOI:10.1146/annurev.resource.050708.144147]
35. Rowlands, T., Waddell, N. & McKenna, B. (2016). Are we there yet? A technique to determine theoretical saturation. Journal of Computer Information Systems, 56(1):40-47. [DOI:10.1080/08874417.2015.11645799]
36. Rypestol, J. O. (2017). Regional industrial path development: The role of new entrepreneurial firms. Journal of Innovation and Entrepreneurship, 6(1):1-19. [DOI:10.1186/s13731-017-0064-1]
37. Salehi Kakhki, M., Jahani, M. & Ghanbarzadeh, H. (2019). Identification and Prioritization of Factors Affecting the Creation of Rural Entrepreneurship Opportunities in Iran. Journal of Research and Rural Planning, 8(4):69-90(In Persian).
38. Shakoor, A., Shojaeifard, A. & Jafari, M. (2021). Providing a strategic model for job creation and increasing agricultural and rural business in Iran. Regional Planning, 11(42): 81-101(In Persian).
39. Sharfi, L, Rezaei, R, Mirekzadeh, A. & Karmi Dehkordi, I. (2016). Investigating models for measuring the level of sustainability of small and medium agricultural businesses. Entrepreneurship studies and sustainable development of agriculture, 4(4): 1-20.
40. Shepherd, M., Turner, J. A., Small, B. & Wheeler, D. (2020). Priorities for science to overcome hurdles thwarting the full promise of the 'digital agriculture'revolution. Journal of the Science of Food and Agriculture, 100(14):5083-5092. [DOI:10.1002/jsfa.9346]
41. Soleymani A. & Karimi S. (2021). Designing a model for sustainable entrepreneurship development for rural businesses Hamedan Province. Serd, 10(36): 49-78 (In Persian).
42. Tilov, A. A., Poliakova, V. V. & Sumbatyan, S. L. (2021). The agricultural market of Russia: trends and development priorities. In the Challenge of Sustainability in Agricultural Systems. Springer, Cham, 3-9. [DOI:10.1007/978-3-030-73097-0_1]
43. Valaei, M., A. Abdolahi, R. Monafi Azar. & Safari, N. (2015). Analyzing the factors affecting rural constant development by emphasis on entrepreneurship (case study: Northern Marhamat Abad rural district- Miandoab County). Journal of regional Planning, 5(19): 149-162 (In Persian).
44. Yunsian, A. (2019). The state of hybrid seed production in the country: with emphasis on vegetable and summer seeds. Report of the parliament's infrastructure studies offices. N: 17120 (In Persian).
45. Zahedian Tajanaki, R., Mojaverian, M. & Hosseini Yekani, S. A. (2020). Ranking of rural business environment in Mazandaran Province from the perspective of owners of agricultural businesses. Journal of Entreneurship and Agriculture, 6(12): 69-85(In Persian). [DOI:10.52547/jea.6.12.69]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
