دوره 12، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1404 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 75-60 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdili Salem N, Pashazadeh Y. (2025). The Impact of Sustainable and Customer-Oriented Supply Chains and Social Capital on the Financial Performance of Startups and Active Companies in the Agricultural Secto. J Entrepreneurial Strategies Agric. 12(2), 60-75. doi:10.61882/jea.2025.412
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-412-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-412-fa.html
عبدیلی سالم ندا، پاشازاده2 یوسف.(1404). واکاوی تأثیر زنجیره تأمین پایدار، مشتری محور و سرمایه اجتماعی بر عملکرد مالی با نقش میانجی نوآوری سبز درشرکتهای نوپا و فعال در بخش کشاورزی راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 12 (2) :75-60 10.61882/jea.2025.412
1- گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده: (146 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: با توجه به اهمیتی که زنجیره تأمین کشاورزی در رونق تولید و فرآوری محصولات دارد، این بخش در اقتصاد کشور نقش واقعی خود را ایفا نکرده است. همچنین، بخش کشاورزی یکی از منابع اصلی اشتغال و تأمین درآمد به شمار میرود و پایداری آن سبب پایداری اقتصاد روستایی و زیست محیطی درون سیستمهای کشاورزی و جوامع روستایی میشود و یکی از عوامل مؤثر بر این امر، سرمایه اجتماعی و زنجیره تأمین مرتبط با آن است زیرا دستیابی به توسعه پایدار بدون افزایش مشارکت، اعتماد و انسجام امکانپذیر نیست. لذا با توجه به اهمیت این موضوعات، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراتژی زنجیره تأمین پایدار، مشتریمحور و سرمایه اجتماعی مشتریان و تأمینکنندگان بر عملکرد مالی شرکتهای نوپا و فعال در بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی است.
روش تحقیق: پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا از نوع پژوهشهای توصیفی-پیمایشی میباشد. جامعه آماری مورد بررسی مطابق آمار وزارت جهاد کشاورزی و انجمن صنفی استارتآپهای بخش کشاورزی، شامل 200 شرکت نوپا و فعال در بخش کشاورزی است که با توجه به جدول کرجسی-مورگان، تعداد 127 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه ها از طریق شبکههای اجتماعی و رایانامه به صورت برخط به روش نمونهگیری تصادفی ساده در سال1403 توزیع شدند و مبنای پژوهش حاضر قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری شامل چهار پرسشنامه: سرمایه اجتماعی مرتبه دوم، زنجیره تأمین پایدار و مشتریمحور، نوآوری سبز و عملکرد مالی است که همگی از نظر روایی و پایایی مورد بازآزمایی و تأیید قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها و فرضیات پژوهش از نرمافزار SPSS26 و SmartPLS4 استفاده گردید.
یافتهها: دادههای تحلیل شده پژوهش نشان دادند که استراتژی زنجیره تأمین پایدار و مشتریمحور بر نوآوری سبز و عملکرد مالی شرکت تأثیر مثبت و معنیداری دارد. همچنین، ارتباط میان زنجیره تأمین پایدار و مشتریمحور با عملکرد مالی از طریق اثرگذاری متغیر میانجی نوآوری سبز تأیید شد، اما تأثیر سرمایه اجتماعی تأمینکنندگان بر نوآوری سبز تأیید و بر عملکرد مالی تأیید نشد. علاوه بر این، نوآوری سبز بر عملکرد مالی تأثیر مثبت و معنیداری داشت. نهایتاً، تأثیر مستقیم سرمایه اجتماعی مشتریان بر عملکرد مالی و تأثیر غیر مستقیم آن با نقش میانجی نوآوری سبز، معنیدار نبود و مورد تأیید قرار نگرفت.
نتیجه گیری: یافتههای تحقیق نشان میدهند که اتخاذ استراتژی مناسب زنجیره تأمین با رویکرد پایداری و مشتریمحوری نقش کلیدی و حیاتی را در ارتقای وضعیت مالی شرکتهای نوپا و فعال بخش کشاورزی دارد. همچنین یافتهها بیان می کنند که سرمایه اجتماعی مرتبه دوم که منجر به ارتباط قویتر شرکتهای نوپا با مشتریان و تأمینکنندگان میشود میتواند عملکرد مالی شرکت را ارتقا دهد. لذا، با بررسی یافتههای تحقیق حاضر و همچنین تحقیقات گذشته میتوان نتیجه گرفت که با توجه به شرایط پویا و پیچیده محیطی، شرکتهای نوپا برای تداوم فعالیت نیازمند بهکارگیری استراتژیهای مؤثر و مناسبی در زمینه توسعه و بهبود مدیریت زنجیره تأمین خود هستند و در این راستا میتوانند به استراتژی پایداری و مشتریمحوری تأکید و تکیه نمایند. از سوی دیگر، با افزایش روزافزون اهمیت مسائل زیستمحیطی و گسترش تعداد شرکتها، افزایش گزینهها برای مشتریان و چالشهایی در فرآیند فروش و عرضه محصولات و همچنین بهبود عملکرد مالی شرکتها مشاهده میشود. برای این که شرکتها بتوانند در این شرایط به فعالیت و رشد خود ادامه دهند، لازم است استراتژیهای خاصی را برای مقابله با چالشهای محیطی اتخاذ کنند. متغیرهایی که میتوانند شرکتها را در راستای بهبود عملکرد مالی و دستیابی به این اهداف یاری کنند، متغیرهای زنجیره تأمین و سرمایه اجتماعی هستند. شرکتهای فعال در بخش کشاورزی نقش حیاتی در حفظ محیط زیست و توسعه پایدار ایفا میکنند و توجه به این بخش میتواند به بهبود وضعیت محیط زیست جامعه و کیفیت زندگی مردم نیز کمک کند. همچنین، استفاده از زنجیره تأمین پایدار و برآوردهسازی نیازهای متنوع مشتریان بهمنظور حفظ سهم بازار همراه با توسعه سرمایه اجتماعی میتواند به بهینهسازی حل مشکلات مالی و عملیاتی شرکتها بینجامد. از اینرو، متغیر سرمایه اجتماعی مرتبه دوم، که شامل شبکههای گستردهتری از سرمایه اجتماعی نوع اول است، میتواند دسترسی به منابع و اطلاعات لازم برای مقابله با چالشهای محیطی را از طریق این شبکهها فراهم کند که در مطالعات قبلی مورد توجه پژوهشگران نبوده است. علاوه بر این، یافتههای تحقیق نشان میدهند که نوآوری سبز به عنوان یک ابزار حیاتی برای زنجیره تأمین در حوزه پایداری شناخته شده است و نقش متغیر میانجی در روابط بین زنجیره تأمین و سرمایه اجتماعی با عملکرد مالی شرکتهای نوپا را بر عهده دارد.
مقدمه و هدف: با توجه به اهمیتی که زنجیره تأمین کشاورزی در رونق تولید و فرآوری محصولات دارد، این بخش در اقتصاد کشور نقش واقعی خود را ایفا نکرده است. همچنین، بخش کشاورزی یکی از منابع اصلی اشتغال و تأمین درآمد به شمار میرود و پایداری آن سبب پایداری اقتصاد روستایی و زیست محیطی درون سیستمهای کشاورزی و جوامع روستایی میشود و یکی از عوامل مؤثر بر این امر، سرمایه اجتماعی و زنجیره تأمین مرتبط با آن است زیرا دستیابی به توسعه پایدار بدون افزایش مشارکت، اعتماد و انسجام امکانپذیر نیست. لذا با توجه به اهمیت این موضوعات، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراتژی زنجیره تأمین پایدار، مشتریمحور و سرمایه اجتماعی مشتریان و تأمینکنندگان بر عملکرد مالی شرکتهای نوپا و فعال در بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی است.
روش تحقیق: پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا از نوع پژوهشهای توصیفی-پیمایشی میباشد. جامعه آماری مورد بررسی مطابق آمار وزارت جهاد کشاورزی و انجمن صنفی استارتآپهای بخش کشاورزی، شامل 200 شرکت نوپا و فعال در بخش کشاورزی است که با توجه به جدول کرجسی-مورگان، تعداد 127 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه ها از طریق شبکههای اجتماعی و رایانامه به صورت برخط به روش نمونهگیری تصادفی ساده در سال1403 توزیع شدند و مبنای پژوهش حاضر قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری شامل چهار پرسشنامه: سرمایه اجتماعی مرتبه دوم، زنجیره تأمین پایدار و مشتریمحور، نوآوری سبز و عملکرد مالی است که همگی از نظر روایی و پایایی مورد بازآزمایی و تأیید قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها و فرضیات پژوهش از نرمافزار SPSS26 و SmartPLS4 استفاده گردید.
یافتهها: دادههای تحلیل شده پژوهش نشان دادند که استراتژی زنجیره تأمین پایدار و مشتریمحور بر نوآوری سبز و عملکرد مالی شرکت تأثیر مثبت و معنیداری دارد. همچنین، ارتباط میان زنجیره تأمین پایدار و مشتریمحور با عملکرد مالی از طریق اثرگذاری متغیر میانجی نوآوری سبز تأیید شد، اما تأثیر سرمایه اجتماعی تأمینکنندگان بر نوآوری سبز تأیید و بر عملکرد مالی تأیید نشد. علاوه بر این، نوآوری سبز بر عملکرد مالی تأثیر مثبت و معنیداری داشت. نهایتاً، تأثیر مستقیم سرمایه اجتماعی مشتریان بر عملکرد مالی و تأثیر غیر مستقیم آن با نقش میانجی نوآوری سبز، معنیدار نبود و مورد تأیید قرار نگرفت.
نتیجه گیری: یافتههای تحقیق نشان میدهند که اتخاذ استراتژی مناسب زنجیره تأمین با رویکرد پایداری و مشتریمحوری نقش کلیدی و حیاتی را در ارتقای وضعیت مالی شرکتهای نوپا و فعال بخش کشاورزی دارد. همچنین یافتهها بیان می کنند که سرمایه اجتماعی مرتبه دوم که منجر به ارتباط قویتر شرکتهای نوپا با مشتریان و تأمینکنندگان میشود میتواند عملکرد مالی شرکت را ارتقا دهد. لذا، با بررسی یافتههای تحقیق حاضر و همچنین تحقیقات گذشته میتوان نتیجه گرفت که با توجه به شرایط پویا و پیچیده محیطی، شرکتهای نوپا برای تداوم فعالیت نیازمند بهکارگیری استراتژیهای مؤثر و مناسبی در زمینه توسعه و بهبود مدیریت زنجیره تأمین خود هستند و در این راستا میتوانند به استراتژی پایداری و مشتریمحوری تأکید و تکیه نمایند. از سوی دیگر، با افزایش روزافزون اهمیت مسائل زیستمحیطی و گسترش تعداد شرکتها، افزایش گزینهها برای مشتریان و چالشهایی در فرآیند فروش و عرضه محصولات و همچنین بهبود عملکرد مالی شرکتها مشاهده میشود. برای این که شرکتها بتوانند در این شرایط به فعالیت و رشد خود ادامه دهند، لازم است استراتژیهای خاصی را برای مقابله با چالشهای محیطی اتخاذ کنند. متغیرهایی که میتوانند شرکتها را در راستای بهبود عملکرد مالی و دستیابی به این اهداف یاری کنند، متغیرهای زنجیره تأمین و سرمایه اجتماعی هستند. شرکتهای فعال در بخش کشاورزی نقش حیاتی در حفظ محیط زیست و توسعه پایدار ایفا میکنند و توجه به این بخش میتواند به بهبود وضعیت محیط زیست جامعه و کیفیت زندگی مردم نیز کمک کند. همچنین، استفاده از زنجیره تأمین پایدار و برآوردهسازی نیازهای متنوع مشتریان بهمنظور حفظ سهم بازار همراه با توسعه سرمایه اجتماعی میتواند به بهینهسازی حل مشکلات مالی و عملیاتی شرکتها بینجامد. از اینرو، متغیر سرمایه اجتماعی مرتبه دوم، که شامل شبکههای گستردهتری از سرمایه اجتماعی نوع اول است، میتواند دسترسی به منابع و اطلاعات لازم برای مقابله با چالشهای محیطی را از طریق این شبکهها فراهم کند که در مطالعات قبلی مورد توجه پژوهشگران نبوده است. علاوه بر این، یافتههای تحقیق نشان میدهند که نوآوری سبز به عنوان یک ابزار حیاتی برای زنجیره تأمین در حوزه پایداری شناخته شده است و نقش متغیر میانجی در روابط بین زنجیره تأمین و سرمایه اجتماعی با عملکرد مالی شرکتهای نوپا را بر عهده دارد.
فهرست منابع
1. Akhtaran, H. (2015). Investigating the impact of product innovation on sustainable supply chain factors. Islamic Azad University, South Tehran Branch. [In Persian]
2. Antia, K. D., & Frazier, G. L. (2001). The severity of contract enforcement in interfirm channel relationships. Journal of Marketing, 65(4), 67-81. [DOI:10.1509/jmkg.65.4.67.18385]
3. Arfi, W. B., Hikkerova, L., & Sahut, J.-M. (2018). External knowledge sources, green innovation and performance. Technological Forecasting and Social Change, 129, 210-220. [DOI:10.1016/j.techfore.2017.09.017]
4. Asghari Sarem, A., Azizi, M., & Ajalli, M. (2022). The effect of customer-oriented strategy with the ability to manage human resources and innovation on financial performance. Journal of Strategic Management Studies, 13(50), 149-173. [In Persian]
5. Awan, U., Sroufe, R., & Kraslawski, A. (2019). Creativity enables sustainable development: Supplier engagement as a boundary condition for the positive effect on green innovation. Journal of Cleaner Production, 226, 172-185. doi: [DOI:10.1016/j.jclepro.2019.03.308]
6. Bellamy, M. A., Ghosh, S., & Hora, M. (2014). The influence of supply network structure on firm innovation. Journal of Operations Management, 32(6), 357-373. [DOI:10.1016/j.jom.2014.06.004]
7. Belliveau, M. A., O'Reilly III, C. A., & Wade, J. B. (1996). Social capital at the top: Effects of social similarity and status on CEO compensation. Academy of Management Journal, 39(6), 1568-1593. [DOI:10.2307/257069]
8. Burki, U. (2018). Green supply chain management, green innovations, and green practices. Innovative Solutions for Sustainable Supply Chains, 81-109. [DOI:10.1007/978-3-319-94322-0_4]
9. Burt, R. S. (2009). The contingent value of social capital. In Knowledge and social capital (pp. 255-286): Routledge. [DOI:10.1016/B978-0-7506-7222-1.50014-3]
10. Cao, D., & Chen, Z. (2010). Evaluation of green supply chain performance based on fuzzy method and grey incidence analysis. Paper presented at the 2010 Seventh International Conference on Fuzzy Systems and Knowledge Discovery. [DOI:10.1109/FSKD.2010.5569183]
11. Chae, S., Choi, T. Y., & Hur, D. (2017). Buyer power and supplier relationship commitment: A cognitive evaluation theory perspective. Journal of Supply Chain Management, 53(2), 39-60. [DOI:10.1111/jscm.12138]
12. Chaudhry, N. I. (2018). Impact of customer-oriented strategy on financial performance with mediating role of HRM and innovation capability Naveed Iqbal Chaudhry, Iqra Aftab, Zainab Arif, Usman Tariq, Muhammad Azam Roomi. [DOI:10.1108/PR-02-2018-0056]
13. Chaudhry, N. I., Asad, H., & Hussain, R. I. (2020). Environmental innovation and financial performance: Mediating role of environmental management accounting and firm's environmental strategy. Pakistan Journal of Commerce and Social Sciences (PJCSS), 14(3), 715-737.
14. Chen, J., He, J., Wang, J., & Chen, K. (2008). Perspective of green innovation, green supplier capacity explore competitive advantages with green supply chain managemenr. Paper presented at the International Conference on Business and Information.
15. Chopra, S., & Meindl, P. (2007). Supply Chain Management. Strategy, Planning & Operation. In C. Boersch & R. Elschen (Eds.), Das Summa Summarum des Management: Die 25 wichtigsten Werke für Strategie, Führung und Veränderung (pp. 265-275). Wiesbaden: Gabler. [DOI:10.1007/978-3-8349-9320-5_22]
16. Coleman, J. S. (1988). Social capital in the creation of human capital. American Journal of Sociology, 94, S95-S120. [DOI:10.1086/228943]
17. Cropanzano, R., Anthony, E. L., Daniels, S. R., & Hall, A. V. (2017). Social exchange theory: A critical review with theoretical remedies. Academy of Management Annals, 11(1), 479-516. [DOI:10.5465/annals.2015.0099]
18. Davari, A., & Rezazadeh, A. (2014). Structural equation modeling with PLS. Tehran: Academic Center for Education, Culture and Research. [In Persian]
19. Esfahbodi, A., Zhang, Y., & Watson, G. (2016). Sustainable supply chain management in emerging economies: Trade-offs between environmental and cost performance. International Journal of Production Economics, 181, 350-366. [DOI:10.1016/j.ijpe.2016.02.013]
20. Eshaghi Milasi, F., & Mahmoudi, B. (2018). Evaluation and prioritize of rural sustainable livelihoods indicators and criteria in iran by the Delphi method. Rural Development Strategies, 5(2), 217-232. doi:10.22048/rdsj.2018.98567.1677
21. Fathi, S., Badsar, M., Karami, R., & Khosravi, Y. (2021). The Role of Social Capital and Professional Capabilities in The Development of Medicinal Plant Cultivation. Iranian Journal of Agricultural Economics and Development Research, 52(4), 713-729. doi:10.22059/ijaedr.2021.328785.669074.
22. [In Persian]
23. Fornoni, M., Arribas, I., & Vila, J. E. (2012). An entrepreneur's social capital and performance: The role of access to information in the Argentinean case. Journal of Organizational Change Management, 25(5), 682-698. [DOI:10.1108/09534811211254572]
24. Galunic, C., Ertug, G., & Gargiulo, M. (2012). The positive externalities of social capital: Benefiting from senior brokers. Academy of Management Journal, 55(5), 1213-1231. [DOI:10.5465/amj.2010.0827]
25. Gilbert, S. (2001). Green supply chain management: Enhancing competitiveness through green productivity. Tapei,Taiwan.
26. Gilsing, V., & Nooteboom, B. (2005). Density and strength of ties in innovation networks: an analysis of multimedia and biotechnology. European Management Review, 2(3), 179-197. [DOI:10.1057/palgrave.emr.1500041]
27. hesabi, f., Jafarpanah, I., Karshenas, A., & Ahmadzadeh, M. h. (2023). Technological Trends in Smart Agriculture. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 10(2), 100-115. doi:10.61186/jea.10.20.94 [DOI:10.61186/jea.10.20.94]
28. Hollenbeck, J. R., & Jamieson, B. B. (2015). Human capital, social capital, and social network analysis: Implications for strategic human resource management. Academy of Management Perspectives, 29(3), 370-385. [DOI:10.5465/amp.2014.0140]
29. Hossein Zad, J. (2016). Simultaneous Assessment of Production Risk and Inefficiency Simultaneously in Ardebil Potato Farms. Iranian Journal of Agricultural Economics and Development Research, 47(3), 589-597. doi:10.22059/ijaedr.2016.60227 [DOI:10.1111/agec.12318]
30. Huggins, R., Johnston, A., & Thompson, P. (2012). Network capital, social capital and knowledge flow: how the nature of inter-organizational networks impacts on innovation. Industry and innovation, 19(3), 203-232. [DOI:10.1080/13662716.2012.669615]
31. Inkpen, A. C., & Tsang, E. W. (2005). Social capital, networks, and knowledge transfer. Academy of Management Review, 30(1), 146-165. [DOI:10.5465/amr.2005.15281445]
32. Jabbour, C. J. C., de Sousa Jabbour, A. B. L., Govindan, K., Teixeira, A. A., & de Souza Freitas, W. R. (2013). Environmental management and operational performance in automotive companies in Brazil: the role of human resource management and lean manufacturing. Journal of Cleaner Production, 47, 129-140. [DOI:10.1016/j.jclepro.2012.07.010]
33. Jalilvand, M. R. (2017). The effect of innovativeness and customer-oriented systems on performance in the hotel industry of Iran. Journal of Science and Technology Policy Management, 8(1), 43-61. [DOI:10.1108/JSTPM-08-2016-0018]
34. Jamshidi, O., Sobhani, S. M. J., Mokhber Dezfoli, A., & Hajimirrahimi, S. D. (2023). Strategic Analysis of the Development of Agricultural Businesses (Study of Karaj County). Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 10(1), 93-106. doi:10.61186/jea.10.19.93. [In Persian] [DOI:10.61186/jea.10.19.93]
35. Joshi, Y., & Rahman, Z. (2017). Investigating the determinants of consumers' sustainable purchase behaviour. Sustainable Production and Consumption, 10, 110-120. doi: [DOI:10.1016/j.spc.2017.02.002]
36. Khan, A., Chen, L.-R., & Hung, C.-Y. (2021). The role of corporate social responsibility in supporting second-order social capital and sustainable innovation ambidexterity. Sustainability, 13(13), 6994. [DOI:10.3390/su13136994]
37. Lee, K. H., & Kim, J. W. (2011). Integrating suppliers into green product innovation development: an empirical case study in the semiconductor industry. Business Strategy and the Environment, 20(8), 527-538. [DOI:10.1002/bse.714]
38. Li, G., Shi, X., Yang, Y., & Lee, P. K. C. (2020). Green Co-Creation Strategies among Supply Chain Partners: A Value Co-Creation Perspective. Sustainability, 12(10), 4305. doi:10.3390/su12104305 [DOI:10.3390/su12104305]
39. Lynch, P., O'Toole, T., & Biemans, W. (2016). Measuring involvement of a network of customers in NPD. Journal of Product Innovation Management, 33(2), 166-180. [DOI:10.1111/jpim.12293]
40. Machado-Cabezas, Á., & Pérez-Mendez, J. A. (2015). Relationship between management information systems and corporate performance: Relación entre los sistemas de información de gestión y el resultado empresarial. Revista de Contabilidad-Spanish Accounting Review, 18(1), 32-43. [DOI:10.1016/j.rcsar.2014.02.001]
41. mahmoudzadeh, M., & mahmoudzadeh, M. (2023). Investigating the effect of supplier integration and customer orientation on green innovation with the moderating role of green information system (study: Iran Khodro Industrial Group). Journal oF Accounting and Management Vision, 5(77), 40-58.
42. [In Persian]
43. Manlosa, A. O., Schultner, J., Dorresteijn, I., & Fischer, J. (2019). Capital asset substitution as a coping strategy: Practices and implications for food security and resilience in southwestern Ethiopia. Geoforum, 106, 13-23. doi: [DOI:10.1016/j.geoforum.2019.07.022]
44. Matt Pedersen, B. P., Reiss, M., & Simmons, S. (2020). Retrieved from https://www.supplychainquarterly.com/articles/4062 the four characteristics of a customer centric supply chain.
45. Menike, L., & Belihuloya, L. (2020). Effect of social capital on firm performance: An empirical study of small enterprises in Sri Lanka. Journal of Social Science Research, 16(2020), 108-125. [DOI:10.24297/jssr.v16i.8904]
46. Methot, J. R., Rosado-Solomon, E. H., & Allen, D. G. (2018). The network architecture of human capital: A relational identity perspective. Academy of Management Review, 43(4), 723-748. [DOI:10.5465/amr.2016.0338]
47. Morovati Sharifabadi, A., Namakshenas Jahromi, M., & Ziaei Bideh, A. (2014). Investigating the effect of green innovation dimensions on firm performance: the study in tile and ceramic industry in Yazd province. Industrial Management Studies, 12(33), 25-42. [In Persian]
48. Nahapiet, J., & Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review, 23(2), 242-266. [DOI:10.2307/259373]
49. Namazi, M., & Khorramdel, Z. (2022). The Effect of Green Innovation and the Mediating Role of Environmental Management Accounting on Financial, Environmental, and Economic Performance of the Company. Empirical Studies in Financial Accounting Quarterly, 19(74), 1-40. [In Persian]
50. Narver, J. C., & Slater, S. F. (1990). The effect of a market orientation on business profitability. Journal of Marketing, 54(4), 20-35. [DOI:10.1177/002224299005400403]
51. pashazadeh, y., & teymoriazar, p. (2024). Analyzing the effect of second-order social capital on green exploitative and exploratory innovation. Social Capital Management, doi:10.22059/jscm.2024.370812.2485. [In Persian]
52. Pham, T., & Pham, H. T. (2023). Effects of supply chain learning on green innovation and moderating role of green transformational leadership. International Journal of Emerging Markets, ahead-of-print (ahead-of-print). doi:10.1108/IJOEM-02-2022-0268 [DOI:10.1108/IJOEM-02-2022-0268]
53. Ponomarov, S. Y., & Holcomb, M. C. (2009). Understanding the concept of supply chain resilience. The International Journal of Logistics Management, 20, 124-143. [DOI:10.1108/09574090910954873]
54. Putnam, R. (1993). The prosperous community: Social capital and public life. The american, 4.
55. Qu, K., & Liu, Z. (2022). Green innovations, supply chain integration and green information system: A model of moderation. Journal of Cleaner Production, 339, 130557. doi: [DOI:10.1016/j.jclepro.2022.130557]
56. Saadat Alizadeh, M., & Esmaeilpour, M. (2016). Studying the effect of customer relationship management on the quality dimensions of relationship, from the perspective of the Iran insurance industry customers. New Marketing Research Journal, 5(Special Issue), 29-44. [In Persian]
57. Salimi, S. G. (2020). Investigating the Relationship between Green Supply Chain and Green Innovation and Green Performance. Journal of Strategic Management in Industrial Systems, 14(50), 118-131.
58. [In Persian]
59. Seman, N., Zakuan, N., Jusoh, A., Arif, M., & Saman, M. (2012). The Relationship of Green Supply Chain Management and Green Innovation Concept. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 57, 453-457. doi:10.1016/j.sbspro.2012.09.1211 [DOI:10.1016/j.sbspro.2012.09.1211]
60. Sharma, S. K., Al-Badi, A. H., Govindaluri, S. M., & Al-Kharusi, M. H. (2016). Predicting motivators of cloud computing adoption: A developing country perspective. Computers in Human Behavior, 62, 61-69. [DOI:10.1016/j.chb.2016.03.073]
61. Sorgun, Ö. (2022). Retrieved from https://www.icrontech.com/blog_item/customer-centric-supply-chain-what-is-it-why-is-it-important-now
62. Stonebraker, P. W., & Liao, J. (2006). Supply chain integration: exploring product and environmental contingencies. Supply Chain Management: An International Journal, 11(1), 34-43. [DOI:10.1108/13598540610642457]
63. Sun, J., Yao, M., Zhang, W., Chen, Y., & Liu, Y. (2016). Entrepreneurial environment, market-oriented strategy, and entrepreneurial performance: A study of Chinese automobile firms. Internet Research, 26(2), 546-562. [DOI:10.1108/IntR-05-2015-0138]
64. Tavassoli, M., & Saen, R. F. (2019). Predicting group membership of sustainable suppliers via data envelopment analysis and discriminant analysis. Sustainable Production and Consumption, 18, 41-52. [DOI:10.1016/j.spc.2018.12.004]
65. Tsai, W., & Ghoshal, S. (1998). Social capital and value creation: The role of intrafirm networks. Academy of Management Journal, 41(4), 464-476. [DOI:10.2307/257085]
66. Tseng, M.-L., Wang, R., Chiu, A. S., Geng, Y., & Lin, Y. H. (2013). Improving performance of green innovation practices under uncertainty. Journal of Cleaner Production, 40, 71-82. [DOI:10.1016/j.jclepro.2011.10.009]
67. Uzzi, B., & Gillespie, J. J. (2002). Knowledge spillover in corporate financing networks: Embeddedness and the firm's debt performance. Strategic Management Journal, 23(7), 595-618. [DOI:10.1002/smj.241]
68. Wang, M., & Liu, Z. (2022). How do green innovation strategies contribute to firm performance under supply chain risk? evidence from China's manufacturing sector. Frontiers in Psychology, 13, 894766. [DOI:10.3389/fpsyg.2022.894766]
69. Weber, C., & Kratzer, J. (2013). Social entrepreneurship, social networks and social value creation: A quantitative analysis among social entrepreneurs. International Journal of Entrepreneurial Venturing 1, 5(3), 217-239. [DOI:10.1504/IJEV.2013.055291]
70. Wu, Z., & Pagell, M. (2011). Balancing priorities: Decision-making in sustainable supply chain management. Journal of Operations Management, 29(6), 577-590. [DOI:10.1016/j.jom.2010.10.001]
71. Xue, M., Boadu, F., & Xie, Y. (2019). The penetration of green innovation on firm performance: Effects of absorptive capacity and managerial environmental concern. Sustainability, 11(9), 2455. [DOI:10.3390/su11092455]
72. Yan, Y., & Guan, J. (2018). Social capital, exploitative and exploratory innovations: The mediating roles of ego-network dynamics. Technological Forecasting and Social Change, 126, 244-258. [DOI:10.1016/j.techfore.2017.09.004]
73. Yang, C.-S., Lu, C.-S., Haider, J. J., & Marlow, P. B. (2013). The effect of green supply chain management on green performance and firm competitiveness in the context of container shipping in Taiwan. Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review, 55, 55-73. [DOI:10.1016/j.tre.2013.03.005]
74. Yasni, H., Mutia Basri, Y., Nurmayanti, P., & Rianti, Y. (2023). The effect of social capital and transformational leadership on the performance of rural enterprises. Problems and Perspectives in Management, 21(4), 214-225. [DOI:10.21511/ppm.21(4).2023.17]
75. Yu, W., Chavez, R., Feng, M., Wong, C. Y., & Fynes, B. (2020). Green human resource management and environmental cooperation: An ability-motivation-opportunity and contingency perspective. International Journal of Production Economics, 219, 224-235. doi: [DOI:10.1016/j.ijpe.2019.06.013]
76. Zecca, F., & Rastorgueva, N. (2014). Supply Chain Management and Sustainability in Agri-Food System: Italian Evidence. Journal of Nutritional Ecology and Food Research, 2. doi:10.1166/jnef.2014.1057 [DOI:10.1166/jnef.2014.1057]
77. Zhang, J., Ulllah, H., Diao, X., & Abbas, H. (2022). Multidimensional perspective of social capital and quality of financial decision on corporate value: The case of Pakistan. Frontiers in Environmental Science, 10, 1015132. [DOI:10.3389/fenvs.2022.1015132]
78. Zhao, S., & Yang, X. H. (2013). Food Safety Risk Assessment in Whole Food Supply Chain Based on Catastrophe Model. Advance Journal of Food Science and Technology, 5, 1557-1560. [DOI:10.19026/ajfst.5.3384]
79. Zhao, Y., Feng, T., & Shi, H. (2018). External involvement and green product innovation: The moderating role of environmental uncertainty. Business Strategy and the Environment, 27(8), 1167-1180. [DOI:10.1002/bse.2060]
80. Zhao, Y., Zhang, X., Jiang, W., & Feng, T. (2021). Does second-order social capital matter to green innovation? The moderating role of governance ambidexterity. Sustainable Production and Consumption, 25, 271-284. [DOI:10.1016/j.spc.2020.09.003]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
