دوره 12، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1404 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 43-31 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bahmani A, Aslani F, Shafipoor D. (2025). The Effect of Green Entrepreneurship Orientation on Green Product Innovation with Respect to the Mediating Role of Green Creativity. J Entrepreneurial Strategies Agric. 12(2), 31-43. doi:10.61882/jea.2025.425
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-425-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-425-fa.html
بهمنی اکبر، اصلانی فرشید، شفیعی پور داود.(1404). تأثیر جهتگیری کارآفرینی سبز بر نوآوری محصول سبز با توجه به نقش میانجی خلاقیت سبز راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 12 (2) :43-31 10.61882/jea.2025.425
اکبر بهمنی*1 
، فرشید اصلانی1، داود شفیعی پور1
، فرشید اصلانی1، داود شفیعی پور1
1- گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (162 مشاهده)
مقدمه و هدف: فعالیت باغداری یکی از زیربخشهای بسیار مهم بخش کشاورزی به حساب میآید که به همراه فعالیت زراعت، حدود ۶۶ درصد از ارزش افزوده بخش کشاورزی به قیمت ثابت را تشکیل میدهد. در حدود ۱۱ درصد از سطح اراضی قابل کشت در کشور را باغات تشکیل میدهند و روزبهروز سطح زیر کشت باغات کشور به دلیل اهمیت بالای آن در توسعه اقتصادی، در حال افزایش است. از اینرو، مطالعه رفتار باغداران و شرکت های تعاونی در خصوص تولید محصولات سبز از اهمیت بالایی برخوردار است. رفتارهای زیست محیطی شرکتها تحت تأثیر قوانین ملی محیط زیست کشورها و همچنین توافقنامههای بین المللی قرار گرفته است. افزایش آگاهی مشتری از اثرات زیست محیطی فعالیتها و محصولات تولیدی، ترجیحات مشتریان را برای محصولات سبز برانگیخته است. این دو نیرو شرکتهای متعددی را به سمت تعیین اهداف پایداری و تعامل با مدیریت زیست محیطی به طور کلی و نوآوری محصولات سبز به طور خاص سوق داده اند، که از طریق آن شرکتها میتوانند به اهداف زیست محیطی خود دست یابند، انتظارات اجتماعی خود را برآورده کنند و مزیت رقابتی خود را افزایش دهند. کارآفرینی سبز به مشاغلی مرتبط هستند که در فعالیتهای اقتصادی درگیرند و به حفاظت یا بازیابی محیط زیست و یا حفظ منابع طبیعی کمک میکنند. در نگاهی ایدهآل به موضوع میتوان گفت که در بنگاهها برای دستیابی به حداکثر سود، فقط باید مسائل بنگاه مورد ملاحظه قرار گیرد؛ اما توجه به این نکته ضروری است که بنگاهها علاوه بر سود میتوانند با ملاحظه جنبههای اخلاقی و اجتماعی به شهرت و اعتبار عمومی نیز دست یابند. بنا بر این، کارآفرینی سبز فرصتی برای بنگاههای اقتصادی است تا خود را از سایر بنگاهها متمایز نمایند و فرصتی طلایی را برای پیشرفت خود فراهم کنند. از طرفی، امروزه نوآوریهای سبز موضوعی بسیار داغ است. نگرانیها در مورد محیط زیست بیشتر و بیشتر در میان جامعه به اشتراک گذاشته میشوند. اثر گازهای گلخانه ای، انتشار آلاینده ها، انرژی جایگزین و کمبود منابع، همگی با نوآوری سبز مرتبط هستند؛ به همین دلیل، شرکتها بیشتر درگیر نوآوری سبز هستند. نوآوری محصول سبز به نوآوری محصول اشاره دارد که شامل طراحی محصول سبز، غیر سمی، صرفه جویی در انرژی، بازیافت زباله یا جلوگیری از آلودگی است. علیرغم تأثیر نوآوری محصول سبز برای رشد پایدار شرکتها و کمک به پایداری اجتماعی، این که چگونه نوآوری محصول سبز میتواند توسط موقعیتهای استراتژیک تسهیل شود، به طور کامل درک نشده است. نوآوری و تغییر در حال تبدیل شدن به منابع مهم مزیت رقابتی برای شرکتهای تعاونی است. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر جهت گیری کارآفرینی سبز بر نوآوری محصول سبز با توجه به نقش میانجی خلاقیت سبز باغداران است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از لحاظ نحوه گردآوری دادهها از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل باغداران بخش گتاب شهرستان بابل به تعداد حدود 5000 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 360 نفر به عنوان نمونه آماری با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری دادهها در این پژوهش، پرسشنامه بود که از دو بخش مشخصه های فردی و حرفهای پاسخگویان و پرسشهای مرتبط با سنجش جهتگیری کارآفرینی سبز، نوآوری محصول سبز و خلاقیت سبز تشکیل شده بود. در این پژوهش، مقیاس پنج درجهای لیکرت، در طیفی بین کاملاً موافق تا کاملاً مخالف تعریف شده است. برای سنجش جهتگیری کارآفرینی سبز از مقیاس هشت-گویهای، نوآوری محصول سبز از مقیاس چهار-گویهای و خلاقیت سبز از مقیاس
شش-گویهای استفاده شد. روایی ابزار پژوهش از طریق روایی محتوای با نظرخواهی از خبرگان و روایی سازه متغیرهای پژوهش با محاسبه شاخص میانگین واریانس استخراج شده سنجیده شدند. علاوه بر این، پایایی ابزار پژوهش با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، به ترتیب برای متغیر جهتگیری کارآفرینی سبز 0/910، متغیر نوآوری محصول سبز 0/907 و متغیر خلاقیت سبز 0/942 محاسبه و تأیید شد. در قسمت تحلیل دادهها از روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی و با استفاده از برای بررسی مدل مفهومی، از نرمافزار Smart PLS بهره گرفته شد.
یافته ها: جهتگیری کارآفرینی سبز بر خلاقیت سبز تأثیر مستقیم و معنی داری دارد. همچنین جهتگیری کارآفرینی سبز بر نوآوری محصول سبز، تأثیر مستقیم و معنیداری دارد؛ خلاقیت سبز نیز بر نوآوری محصول سبز، تأثیر مستقیم و معنیداری دارد. در نهایت، خلاقیت سبز در رابطه بین جهتگیری کارآفرینی سبز و نوآوری محصول سبز میانجیگری میکند.
نتیجه گیری: افراد با تمرکز بر جهتگیری کارآفرینی میتوانند در توسعه محصولات سبز برای دستیابی به پایداری سبز، رشد و توسعه را تسهیل کنند. در محیط پویای کسب و کار، شرکتها نیاز دارند که بهصورت مستمر در جهت جستجوی فرصتهای جدید و بهرهبرداری از آن ها باشند. جهتگیری کارآفرینی، نوعی استراتژی است که فرایندهایی را برای استفاده تصمیم گیرندگان در جهت تحقق اهداف سازمان، حفظ چشمانداز و خلق امتیاز رقابتی ایجاد میکند. شرکتهای تعاونی و باغداران با تمرکز بر جهتگیری کارآفرینی میتوانند در توسعه محصولات سبز برای دستیابی به پایداری سبز در رشد کلی خود گام بردارند و برای برآورده ساختن ترجیحات مشتری و انتظارات جامعه، استراتژی کارآفرینی سبز خود را به طور بهینه به محصولات سبز تبدیل کنند. زمانیکه جهتگیری کارآفرینی سبز پیادهسازی میشود، باغداران و شرکت های تعاونی در تلاشهای خلاقانه سبز برای ایجاد ایدهها یا راهحلهای جدید در رابطه با طرحهای سبز یا بستهبندی محصولات، یا پذیرش فناوریهای سبز یا تولید مواد سبز موفق می شوند. مشارکت خلاقانه باغداران در نوآوری محصول سبز باید به رسمیت شناخته شود، ارزیابی شود و برای تقویت تلاشهای خلاق سبز آن ها پاداش داده شود. شرکتهای تعاونی و مدیران کشاورزی باید باغداران را به دانش روزآمد در مورد مواد سبز و فنآوریهای سبز و همچنین مهارتهای تفکر متفاوت برای ارتقای خلاقیت خود برای محصولات سبز جدید مجهز کنند.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از لحاظ نحوه گردآوری دادهها از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل باغداران بخش گتاب شهرستان بابل به تعداد حدود 5000 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 360 نفر به عنوان نمونه آماری با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری دادهها در این پژوهش، پرسشنامه بود که از دو بخش مشخصه های فردی و حرفهای پاسخگویان و پرسشهای مرتبط با سنجش جهتگیری کارآفرینی سبز، نوآوری محصول سبز و خلاقیت سبز تشکیل شده بود. در این پژوهش، مقیاس پنج درجهای لیکرت، در طیفی بین کاملاً موافق تا کاملاً مخالف تعریف شده است. برای سنجش جهتگیری کارآفرینی سبز از مقیاس هشت-گویهای، نوآوری محصول سبز از مقیاس چهار-گویهای و خلاقیت سبز از مقیاس
شش-گویهای استفاده شد. روایی ابزار پژوهش از طریق روایی محتوای با نظرخواهی از خبرگان و روایی سازه متغیرهای پژوهش با محاسبه شاخص میانگین واریانس استخراج شده سنجیده شدند. علاوه بر این، پایایی ابزار پژوهش با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، به ترتیب برای متغیر جهتگیری کارآفرینی سبز 0/910، متغیر نوآوری محصول سبز 0/907 و متغیر خلاقیت سبز 0/942 محاسبه و تأیید شد. در قسمت تحلیل دادهها از روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی و با استفاده از برای بررسی مدل مفهومی، از نرمافزار Smart PLS بهره گرفته شد.
یافته ها: جهتگیری کارآفرینی سبز بر خلاقیت سبز تأثیر مستقیم و معنی داری دارد. همچنین جهتگیری کارآفرینی سبز بر نوآوری محصول سبز، تأثیر مستقیم و معنیداری دارد؛ خلاقیت سبز نیز بر نوآوری محصول سبز، تأثیر مستقیم و معنیداری دارد. در نهایت، خلاقیت سبز در رابطه بین جهتگیری کارآفرینی سبز و نوآوری محصول سبز میانجیگری میکند.
نتیجه گیری: افراد با تمرکز بر جهتگیری کارآفرینی میتوانند در توسعه محصولات سبز برای دستیابی به پایداری سبز، رشد و توسعه را تسهیل کنند. در محیط پویای کسب و کار، شرکتها نیاز دارند که بهصورت مستمر در جهت جستجوی فرصتهای جدید و بهرهبرداری از آن ها باشند. جهتگیری کارآفرینی، نوعی استراتژی است که فرایندهایی را برای استفاده تصمیم گیرندگان در جهت تحقق اهداف سازمان، حفظ چشمانداز و خلق امتیاز رقابتی ایجاد میکند. شرکتهای تعاونی و باغداران با تمرکز بر جهتگیری کارآفرینی میتوانند در توسعه محصولات سبز برای دستیابی به پایداری سبز در رشد کلی خود گام بردارند و برای برآورده ساختن ترجیحات مشتری و انتظارات جامعه، استراتژی کارآفرینی سبز خود را به طور بهینه به محصولات سبز تبدیل کنند. زمانیکه جهتگیری کارآفرینی سبز پیادهسازی میشود، باغداران و شرکت های تعاونی در تلاشهای خلاقانه سبز برای ایجاد ایدهها یا راهحلهای جدید در رابطه با طرحهای سبز یا بستهبندی محصولات، یا پذیرش فناوریهای سبز یا تولید مواد سبز موفق می شوند. مشارکت خلاقانه باغداران در نوآوری محصول سبز باید به رسمیت شناخته شود، ارزیابی شود و برای تقویت تلاشهای خلاق سبز آن ها پاداش داده شود. شرکتهای تعاونی و مدیران کشاورزی باید باغداران را به دانش روزآمد در مورد مواد سبز و فنآوریهای سبز و همچنین مهارتهای تفکر متفاوت برای ارتقای خلاقیت خود برای محصولات سبز جدید مجهز کنند.
فهرست منابع
1. Awan, U., Arnold, M. G., & Gölgeci, I. (2021). Enhancing green product and process innovation: Towards an integrative framework of knowledge acquisition and environmental investment. Business Strategy and the Environment, 30(2), 1283-1295. [DOI:10.1002/bse.2684]
2. Awang, A. B., Ahmad, Z. A., & Subari, K. A. (2010). Entrepreneurial orientation among Bumiputera small and medium agro-based enterprises (BSMAEs) in West Malaysia: Policy implication in Malaysia. International Journal of Business and Management, 5(5), 130-41. [DOI:10.5539/ijbm.v5n5p130]
3. Bahmani, A., & Aslani, F. (2021). Investigating the Effect of Entrepreneurial Orientation on Entrepreneurial Intention of Small and Medium Agricultural Businesses: The Mediating Role of Psychological Capital (Case Study: Paddy Farmers in Noor City). Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 8(16), 78-85. doi: 10.52547/jea.8.16.78 [In Persian] [DOI:10.52547/jea.8.16.78]
4. Bahmani, A., Mousavi Davoudi, S. M., & Vaezi, M. (2018). Investigating the Role of Green Entrepreneurship Orientation in Increasing the Performance of Agricultural Jihad Organization. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture. 5(10), 45-54. doi:10.29252/jea.5.10.45 [DOI:10.29252/jea.5.10.45]
5. Benabdellah, A. C., Zekhnini, K., Cherrafi, A., Garza-Reyes, J. A., & Kumar, A. (2021). Design for the environment: An ontology-based knowledge management model for green product development. Busi ness Strategy and the Environment, 30(8), 4037-4053. https://doi.org/ 10.1002/bse.2855 [DOI:10.1002/bse.2855]
6. Bhatia, M. S., & Jakhar, S. K. (2021). The effect of environmental regulations, top management commitment, and organizational learning on green product innovation: Evidence from automobile industry. Busi ness Strategy and the Environment, 30(8), 3907-3918. https://doi.org/ 10.1002/bse.2848 [DOI:10.1002/bse.2848]
7. Bouncken, R. B., Plüschke, B. D., Pesch, R., & Kraus, S. (2016). Entrepreneurial orientation in vertical alliances: Joint product innovation and learning from allies. Review of Managerial Science, 10(2), [DOI:10.1007/s11846-014-0150-8]
9. Chan, H.K., He, H., & Wang, W.Y. (2012). Green marketing and its impact on supply chain management in industrial markets. Industrial Marketing Management, 41(4), 557-562. [DOI:10.1016/j.indmarman.2012.04.002]
10. Chang, C. H. (2016). The determinants of green product innovation performance. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 23(2), 65-76. [DOI:10.1002/csr.1361]
11. Chang, C. H. (2019). Do green motives influence green product innovation? The mediating role of green value co-creation. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 26(2), 330-340. https:// doi.org/10.1002/csr.1685 [DOI:10.1002/csr.1685]
12. Chang, C. H., & Chen, Y. S. (2013). Green organizational identity and green innovation. Management Decision, 51(5), 1056-1070. [DOI:10.1108/MD-09-2011-0314]
13. Chen, C. M., & Delmas, M. A. (2012). Measuring eco-inefficiency: a new frontier approach. Operations Research, 60(5), 1064-1079. [DOI:10.1287/opre.1120.1094]
14. Chen, Y. S., & Chang, C. H. (2013). The determinants of green product development performance: Green dynamic capabilities, green transformational leadership, and green creativity. Journal of Business Ethics, 116(1), 107-119. [DOI:10.1007/s10551-012-1452-x]
15. Chen, Y. S., Chang, T. W., Lin, C. Y., Lai, P. Y., & Wang, K. H. (2016). The influence of proactive green innovation and reactive green innovation on green product development performance: The mediation role of green creativity. Sustainability, 8(10), 966.
https://doi.org/10.3390/su8100966 [DOI:10.3390/ su8100966]
16. Chen, Y. S., Lai, S. B., & Wen, C. T. (2006). The influence of green innovation performance on corporate advantage in Taiwan. Journal of Busi ness Ethics, 67(4), 331-339.
https://doi.org/10.1007/s10551-006-9025-5 [DOI:10.1007/s10551-006- 9025-5]
17. Cheng, C. C. (2020). Sustainability orientation, green supplier involvement, and green innovation performance: Evidence from diversifying green entrants. Journal of Business Ethics, 161(2), 393-414. https://doi.org/ 10.1007/s10551-018-3946-7 [DOI:10.1007/s10551-018-3946-7]
18. Covin, J. G., & Slevin, D. P. (1989), Strategic management of small firms in hostile and benign environments. Strategic Management Journal, 10(1), 75-87. [DOI:10.1002/smj.4250100107]
19. Do, H., Budhwar, P. S., & Patel, C. (2018). Relationship between innovation-led HR policy, strategy, and firm performance: A serial mediation investigation. Human Resource Management, 57(5), 1271- 1284. [DOI:10.1002/hrm.21903]
20. Dul, J., & Ceylan, C. (2014). The impact of a creativity-supporting work environment on a firm's product innovation performance. Journal of Product Innovation Management, 31(6), 1254-1267. https://doi.org/ 10.1111/jpim.12149 [DOI:10.1111/jpim.12149]
21. Genc, E., & Benedetto, C. A. D. (2019). A comparison of proactive and reactive environmental strategies in green product innovation. International Journal of Innovation and Sustainable Development, [DOI:10.1504/IJISD.2019.100377]
22. 13(3-4), 431- 451. [DOI:10.1504/IJISD.2019.100377]
23. Gibbs, D. (2010). Sustainability Entrepreneurs, Ecopreneurs and the Development of a Sustainable Economy. Greener Management International, 55, 63-78. doi: 10.9774/GLEAF.3062.2006.au.00007 [DOI:10.9774/GLEAF.3062.2006.au.00007]
24. Kazemi, M., & Maharati, Y. (2014). The impact of Environmental Uncertainty on Innovation: Mediating role of Organizational Structure. Organizational Resources Management Researches, 3(4), 68-93.
25. Helzer, E. G., & Kim, S. H. (2019). Creativity for workplace well-being. Academy of Management Perspectives, 33(2), 134-147. https://doi.org/ 10.5465/amp.2016.0141 [DOI:10.5465/amp.2016.0141]
26. Henseler, J., Ringle, C. M., & Sinkovics, R. R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. In New Challenges to International Marketing (pp. 277-319). Emerald Group Publishing Limited. [DOI:10.1108/S1474-7979(2009)0000020014]
27. Hosseini, H. S., Nasr Esfahani, A. & Safari, A. (2024). Designing an Intrinsic Motivation model for the Teachers (Case Study: Teachers in the Department of Education in the city of Isfahan). New Educational Approaches, 18(2), 79-110. doi: 10.22108/nea.2024.138172.1921
28. Hull, C. E., & Rothenberg, S. (2008). Firm performance: The interactions of corporate social performance with innovation and industry differentiation. Strategic Management Journal, 29(7), 781-789. doi:10.1002/smj.675 [DOI:10.1002/smj.675]
29. Jabbour, C. J. C., Jugend, D., de Sousa Jabbour, A. B. L., Gunasekaran, A., & Latan, H. (2015). Green product development and performance of Brazilian firms: Measuring the role of human and technical aspects. Journal of Cleaner Production, 87, 442-451.
https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2014.09.036 [DOI:10.1016/j. jclepro.2014.09.036]
30. Kattenbach, R., & Fietze, S. (2018). Entrepreneurial orientation and the job demand-resources model. Personnel Review, 47(3), 745-764. https:// doi.org/10.1108/PR-08-2016-0194 [DOI:10.1108/PR-08-2016-0194]
31. Kaushik, U. (2012). Entrepreneurship. Jaipur, India: Global Media, 48 pp.
32. Khahande Karnama, A., Dehghan Najm Abadi, & A., Tajpour, M. (2017). The Relationship between Entrepreneurial Orientations and Occupational Performance at TUMS Student Health Center. Payavard Salamat. 11(2), 124-133.
33. Khan, P. A., Johl, S. K., & Johl, S. K. (2021). Does adoption of ISO 56002-2019 and green innovation reporting enhance the firm sustainable development goal performance? An emerging paradigm. Business Strategy and the Environment, 30, 2922-2936.
https://doi.org/10.1002/bse.2779 [DOI:10. 1002/bse.2779]
34. Khan, S. J., Dhir, A., Parida, V., & Papa, A. (2021). Past, present, and future of green product innovation. Business Strategy and the Environment, 30(8), 4081-4106. [DOI:10.1002/bse.2858]
35. Khosroubigi, E., Shawalpour, S., & Forouzanmehr, M. (2019). Green Innovation: A Review of Definitions, Concepts and Applications, Second International and National Conference on Management, Accounting and Law Studies, Tehran. https://civilica.com/doc/1038924
36. Kuratko, D. F. (2015). Corporate entrepreneurship: Accelerating creativity and innovation in organizations. In C. E. Shalley, M. A. Hitt, & J. Zhou (Eds.), The Oxford handbook of creativity, innovation and entrepreneur ship (pp. 477-488). Oxford University Press.
37. Li, W., Bhutto, T. A., Xuhui, W., Maitlo, Q., Zafar, A. U., & Bhutto, N. A. (2020). Unlocking employee's green creativity: The effects of green transformational leadership, green intrinsic, and extrinsic motivation. Journal of Cleaner Production, 255, 120229.
https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2020.120229 [DOI:10.1016/j. jclepro.2020.120229]
38. Lumpkin, G. T., & Dess, G. G. (1996), Clarifying the entrepreneurial orientation construct and linking it to performance, Academy of Management Review, 21(1), 135-172. [DOI:10.5465/amr.1996.9602161568]
39. Luu, T. T. (2020). Green creative behavior in the tourism industry: The role of green entrepreneurial orientation and a dual-mediation mechanism. Journal of Sustainable Tourism, 29, 1290-1318. https://doi.org/ 10.1080/09669582.2020.1834565 [DOI:10.1080/09669582.2020.1834565]
40. Makhloufi, L., Laghouag, A. A., Meirun, T., & Belaid, F. (2022). Impact of green entrepreneurship orientation on environmental performance: The natural resource-based view and environmental policy perspective. Business Strategy and the Environment, 31(1), 425-444. https:// doi.org/10.1002/bse.2902 [DOI:10.1002/bse.2902]
41. Miller, D. (1983). The correlates of entrepreneurship in three types of firms. Management Science, 29(7), 770-791. [DOI:10.1287/mnsc.29.7.770]
42. Mittal, S., & Dhar, R. L. (2015). Transformational leadership and employee creativity: mediating role of creative self-efficacy and moderating role of knowledge sharing. Management Decision, 53(5), 894-910. [DOI:10.1108/MD-07-2014-0464]
43. Morgan, T., Anokhin, S., Kretinin, A., & Frishammar, J. (2015). The dark side of the entrepreneurial orientation and market orientation interplay: A new product development perspective. International Small Business Journal, 33(7), 731-751. [DOI:10.1177/0266242614521054]
44. Nikolaoua, E.I., D. Ierapetritis and K.P. Tsagarakis. (2012). An evaluation of the prospects of green entrepreneurship development using a SWOT analysis. International Journal of Sustainable Development and World Ecology, 18(1), 1-16. DOI:10.1080/13504509.2011.543565 [DOI:10.1080/13504509.2011.543565]
45. OECD. (2009). Sustainable Manufacturing and Eco-innovation: towards a Green Economy. OECD. Observer (June).
46. Ogbeibu, S., Emelifeonwu, J., Senadjki, A., Gaskin, J., & Kaivo-oja, J. (2020). Technological turbulence and greening of team creativity, product innovation, and human resource management: Implications for sustainability. Journal of Cleaner Production, 244, 118703. https://doi.org/ 10.1016/j.jclepro.2019.118703 [DOI:10.1016/j.jclepro.2019.118703]
47. Ogbeibu, S., Jabbour, C. J. C., Gaskin, J., Senadjki, A., & Hughes, M. (2021). Leveraging STARA competencies and green creativity to boost green organizational innovative evidence: A praxis for sustainable development. Business Strategy and the Environment, 30, 2421-2440. https:// doi.org/10.1002/bse.2754. [DOI:10.1002/bse.2754]
48. O'Neill G.D., Hershauer, J.C., & Golden, J.S. (2010). The Cultural Context of Sustainability Entrepreneurship. Green Management International, 55, 33-46. doi:10.9774/GLEAF.3062.2006.au.00005. [DOI:10.9774/GLEAF.3062.2006.au.00005]
49. Papagiannakis, G., Voudouris, I., Lioukas, S., & Kassinis, G. (2019). Environ mental management systems and environmental product innovation: The role of stakeholder engagement. Business Strategy and the Environment, 28(6), 939-950. [DOI:10.1002/bse.2293]
50. Rahimi Kolour, H., Nikkhah, Y., & Ebrahimzadeh, M. (2024). The Effect of Technological Entrepreneurship on the Growth of Iranian Knowledge-Based Firms in the Fields of Biotechnology, Agriculture, and Food by Emphasizing the Mediating Role of Digitalization and Innovation. Journal of Entreneurship and Agriculture, 11(1), 79-91. doi:10.61186/jea.11.1.79 [In Persian] [DOI:10.61186/jea.11.1.79]
51. Rodrigo-Alarcon, J., García-Villaverde, P. M., Ruiz-Ortega, M. J., & Parra- Requena, G. (2018). From social capital to entrepreneurial orientation: The mediating role of dynamic capabilities. European Management Journal, 36(2), 195-209.
https://doi.org/10.1016/j.emj.2017.02.006 [DOI:10.1016/j.emj.2017.02.006.]
52. Semrau, T., Ambos, T., & Kraus, S. (2016). Entrepreneurial orientation and SME performance across societal cultures: An international study. Journal of Business Research, 69(5), 1928-1932. [DOI:10.1016/j.jbusres.2015.10.082]
53. Silva, G. M., Gomes, P. J., Carvalho, H., & Geraldes, V. (2021). Sustainable development in small and medium enterprises: The role of entrepreneurial orientation in supply chain management. Business Strategy and the Environment, 30(8), 3804-3820. [DOI:10.1002/bse.2841]
54. Singh, M. P., Chakraborty, A., & Roy, M. (2016). The link among innovation drivers, green innovation and business performance: empirical evidence from a developing economy. World Review of Science, Technology and Sustainable Development, 12(4), 316-334.
https://doi.org/10.1504/WRSTSD.2016.082191 [DOI:10. 1504/WRSTSD.2016.082191]
55. Song, W., & Yu, H. (2018). Green innovation strategy and green innovation: The roles of green creativity and green organizational identity. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 25(2), 135-150. [DOI:10.1002/csr.1445]
56. Song, W., Wang, G. Z., & Ma, X. (2020). Environmental innovation practices and green product innovation performance: A perspective from organizational climate. Sustainable Development, 28(1), 224-234. [DOI:10.1002/sd.1990]
57. Talari, M., Fallah, M. R., & Hoseinkhani, M. (2021). Investigating the Role of Entrepreneurial Orientation in the Success of New Products Development of Knowledge-based Companies with an Emphasis on Ambidextrous Marketing. New Marketing Research Journal, 11(1), 157-178. doi: 10.22108/nmrj.2021.124800.2225
58. Tenenhaus, M., Vinzi, V. E., Chatelin, Y. M., & Lauro, C. (2005). PLS path modeling. Computational Statistics & Data Analysis, 48(1), 159-205. [DOI:10.1016/j.csda.2004.03.005]
59. Tilley, F., & Young, W. (2009). Sustainability entrepreneurs: could they be the true wealth generators of the future? Greener Management International, 55, 79-92. doi:10.9774/GLEAF.3062.2006.au.00008. [DOI:10.9774/GLEAF.3062.2006.au.00008]
60. Tuan, L. T. (2022). Fostering green product innovation through green entrepreneurial orientation: The roles of employee green creativity, green role identity, and organizational transactive memory system. Business Strategy and the Environment, 1-15.
https://doi.org/10.1002/bse.3165 [DOI:10.1002/ bse.3165]
61. Wales, W. J., Covin, J. G., & Monsen, E. (2020), Entrepreneurial orientation: The necessity of a multilevel conceptualization, Strategic Entrepreneurship Journal, 14(4), 639-660. [DOI:10.1002/sej.1344]
62. Wang, S. H., & Song, M. L. (2014). Review of hidden carbon emissions, trade, and labor income share in China, 2001-2011. Energy Policy, 74, 395-405. [DOI:10.1016/j.enpol.2014.08.038]
63. Wong, C. W., Lai, K. H., Shang, K. C., Lu, C. S., & Leung, T. K. P. (2012). Green operations and the moderating role of environmental management capability of suppliers on manufacturing firm performance. International Journal of Production Economics, 140(1), 283-294. https://doi. org/10.1016/j.ijpe.2011.08.031 [DOI:10.1016/j.ijpe.2011.08.031]
64. Xie, X., Huo, J., & Zou, H. (2019). Green process innovation, green product innovation, and corporate financial performance: A content analysis method. Journal of Business Research, 101, 697-706. https://doi.org/ 10.1016/j.jbusres.2019.01.010 [DOI:10.1016/j.jbusres.2019.01.010]
65. Yang, Y., Lee, P. K., & Cheng, T. C. E. (2016). Continuous improvement competence, employee creativity, and new service development performance: A frontline employee perspective. International Journal of Production Economics, 171, 275-288.
https://doi.org/10.1016/j.ijpe.2015.08.006 [DOI:10.1016/j.ijpe. 2015.08.006]
66. York, J. G., ONeil, I., & Sarasvathy, S. D. (2016). Exploring environmental entrepreneurship: Identity coupling, venture goals, and stakeholder incentives. Journal of Management Studies, 53(5), 695-737. https:// doi.org/10.1111/joms.12198 [DOI:10.1111/joms.12198]
67. Zhao, Y., Feng, T., & Shi, H. (2018). External involvement and green product innovation: The moderating role of environmental uncertainty. Business Strategy and the Environment, 27(8), 1167-1180. https://doi. org/10.1002/bse.2060 [DOI:10.1002/bse.2060]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
