دوره 12، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1404 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 59-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Olyani M, Jamshidi O, Razaghi Borkhani F, Shafiee F. (2025). Designing an Opportunity-Oriented Model of the Rural Entrepreneurship Process (Case study: Western Counties of Golestan Province). J Entrepreneurial Strategies Agric. 12(2), 44-59. doi:10.61882/jea.2025.431
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-431-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-431-fa.html
اولیانی مائده، جمشیدی امید، رزاقی بورخانی فاطمه، شفیعی فاطمه.(1404). تبیین الگوی فرصت محور فرآیند کارآفرینی روستایی (مورد مطالعه: شهرستانهای غرب استان گلستان) راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 12 (2) :59-44 10.61882/jea.2025.431
1- گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
چکیده: (190 مشاهده)
مقدمه و هدف: کارآفرینی روستایی بهعنوان یکی از مؤلفههای اساسی توسعه پایدار، نقش مهمی در ایجاد اشتغال، کاهش فقر، افزایش درآمد و جلوگیری از مهاجرت روستاییان دارد. با اینحال، در بسیاری از مناطق روستایی کشور، از جمله استان گلستان، ظرفیتهای بالقوه کارآفرینی بهدلیل نبود مدلهای جامع و بومی برای شناسایی و بهرهبرداری از فرصتها، هنوز بهطور کامل بالفعل نشدهاند. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی فرصتمحور فرآیند کارآفرینی روستایی در شهرستانهای غربی استان گلستان انجام شد. در این تحقیق، با تأکید بر نقش هوشیاری کارآفرینانه، سرمایه انسانی، روحیه کارآفرینی، حمایت محیطی و مهارتهای شبکهسازی، تلاش شده است تا سازوکارهای مؤثر بر تشخیص و بهرهبرداری از فرصتهای کارآفرینانه در بستر روستایی تبیین گردد. استان گلستان، بهویژه شهرستانهای غربی آن، به دلیل منابع طبیعی غنی، تنوع اقلیمی و نیروی کار جوان، ظرفیت بالایی برای توسعه کارآفرینی دارد. با اینحال، نبود مدلهای مناسب برای شناسایی و بهرهبرداری از فرصتها، یکی از موانع جدی در مسیر توسعه به شمار میرود. بر اساس مطالعات صورتگرفته، نواحی روستایی شهرستانهای گمیشان، بندرترکمن و بندرگز در پایینترین سطح توسعهیافتگی استان گلستان قرار دارند و همچنین کمترین سرانه اراضی کشاورزی را بهخود اختصاص دادهاند. این شرایط نهتنها بیانگر محدودیتهای جدی در منابع تولیدی این مناطق هستند، بلکه ضرورت شناسایی ظرفیتهای پنهان و بهرهبرداری هدفمند از آنها را در قالب سیاستهای کارآفرینی روستایی دوچندان میسازند. از اینرو، مدل فرصتمحور فرآیند کارآفرینی روستایی با تمرکز بر شناسایی و بهرهبرداری از فرصتهای محلی، میتواند چارچوبی مفهومی برای درک بهتر این فرایند فراهم کند. این الگو بر استفاده از منابع بومی و توسعه پایدار تأکید دارد. شهرستانهای غربی گلستان با تنوع اقتصادی و اجتماعی، زمینهای مناسب را برای بررسی این مدل فراهم کردهاند. مقاله حاضر با هدف تبیین این الگو، به بررسی عوامل مؤثر بر شناسایی فرصتها، نحوه بهرهبرداری از آنها و نقش نهادهای محلی در تسهیل این فرایند میپردازد. نتایج این پژوهش میتواند راهگشای سیاستگذاران در توسعه کارآفرینی و بهبود شرایط مناطق روستایی باشند.
مواد و روشها: تحقیق حاضر باتوجه به این که بهدنبال ارائه الگوی مناسب از کارآفرینی فرصتمحور روستایی است از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ میزان کنترل متغیرها، غیرآزمایشی و از لحاظ جمعآوری اطلاعات در دسته پژوهشهای پیمایشی با دیدمان کلی از نوع کمی قرار میگیرد. در این پژوهش، جامعه آماری شامل کارآفرینان روستایی (صاحبان صنایع و کسبوکارهای روستایی) غرب استان گلستان بود که مطابق با آمار سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان در سال 1403 تعداد آنها 250 نفر یا کسبوکار بود. نمونهای 144 نفره با استفاده از جدول کرجسی و مورگان حجم تعیین شد و بهروش نمونهگیری تصادفی با انتصاب متناسب برحسب شهرستانهای غرب استان گلستان دادههای لازم جمعآوری گردیدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه محققساخته بود که روایـی شـکلی آن توسـط پنل خبرگان دانشگاهی، و روایـی همگـرا و واگـرای آن بـا شـاخص میانگیـن واریانس اسـتخراج شـده (AVE) تأیید شـدند. پایایـی مقیاسهای تحقیـق بـا محاسـبه پایایـی ترکیبـی (CR) و ضریب آلفای کرونباخ در سـطح مطلـوب بـرآورد شـد.
یافتهها: نتایج تحلیل دادهها با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری(PLS-SEM) ، روابط معنادار و جهتداری را میان متغیرهای تحقیق نشان دادند. بهطور مشخص، هوشیاری کارآفرینانه بیشترین تأثیر را بر تشخیص فرصتهای کارآفرینی در میان کارآفرینان روستایی شهرستانهای غربی استان گلستان داشت. این متغیر بهعنوان حلقه واسط بین سرمایه انسانی، روحیه کارآفرینی و مهارتهای شبکهسازی عمل کرده، نقش کلیدی در فرآیند شکلگیری افکار نوآورانه ایفا میکند. بر اساس ضرایب مسیر و شاخصهای برازش مدل، حدود 41/7 درصد از تغییرات متغیر تشخیص فرصت توسط سه عامل هوشیاری کارآفرینانه، سرمایه انسانی و شبکههای اجتماعی توضیح داده میشود. همچنین، روحیه کارآفرینی و مهارتهای شبکهسازی بهطور غیرمستقیم و از طریق تأثیر بر هوشیاری کارآفرینانه بر تشخیص فرصت تأثیرگذارند. از سوی دیگر، نتایج مدل نشان دادند که متغیر حمایت محیطی (از جمله حمایتهای قانونی، مالی و آموزشی) اثر معناداری بر فرآیند کارآفرینی نداشت. این نتیجه بیانگر ضعف ساختارهای نهادی و نبود سازوکارهای حمایتی کارآمد در مناطق روستایی استان گلستان است.
نتیجه گیری: روحیه کارآفرینی و مهارتهای ارتباطی و شبکهسازی به عنوان مؤلفههای اصلی هوشیاری کارآفرینانه، بهطور مستقیم و غیر مستقیم بر شناسایی فرصتها تأثیرگذار بودهاند. این نتایج بیانگر آن هستند که تقویت ویژگیهای فردی، مانند اعتماد به نفس، جستوجوی فعالانه اطلاعات و بهرهگیری از دانش بومی و تجربیات محلی، میتواند به بهبود تشخیص فرصتهای کارآفرینی در مناطق روستایی کمک کند. با اینحال، نقش حمایتهای محیطی در این تحقیق معنادار نبود، که احتمالاً نشاندهنده ضعف ساختارهای حمایتی موجود یا ناکافی بودن اقدامات نهادهای مرتبط در این زمینه است. این موضوع نیازمند بررسیهای بیشتر در تحقیقات آینده است تا دلایل این عدم تأثیر مشخص و راهکارهای مناسب برای بهبود آن ارائه شوند. با توجه به نتایج، پیشنهاد میشود که سیاستگذاران و برنامهریزان حوزه کارآفرینی روستایی، برنامههایی را برای تقویت هوشیاری کارآفرینانه و سرمایه انسانی در مناطق روستایی طراحی کنند. این برنامهها میتوانند شامل آموزشهای مهارتمحور، توسعه شبکههای ارتباطی و تشویق روحیه کارآفرینی در بین ساکنان روستایی باشند. همچنین، ایجاد بسترهای مناسب برای حمایتهای محیطی، مانند تسهیل دسترسی به منابع مالی، فناوری و اطلاعات، میتواند به بهبود فرآیند تشخیص فرصتها و در نهایت توسعه کارآفرینی روستایی کمک کند. در نهایت، انجام تحقیقات بیشتر با تمرکز بر نقش حمایتهای محیطی و سایر عوامل مؤثر بر کارآفرینی روستایی، میتواند به تکمیل و غنیسازی یافتههای این حوزه منجر شود.
مواد و روشها: تحقیق حاضر باتوجه به این که بهدنبال ارائه الگوی مناسب از کارآفرینی فرصتمحور روستایی است از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ میزان کنترل متغیرها، غیرآزمایشی و از لحاظ جمعآوری اطلاعات در دسته پژوهشهای پیمایشی با دیدمان کلی از نوع کمی قرار میگیرد. در این پژوهش، جامعه آماری شامل کارآفرینان روستایی (صاحبان صنایع و کسبوکارهای روستایی) غرب استان گلستان بود که مطابق با آمار سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان در سال 1403 تعداد آنها 250 نفر یا کسبوکار بود. نمونهای 144 نفره با استفاده از جدول کرجسی و مورگان حجم تعیین شد و بهروش نمونهگیری تصادفی با انتصاب متناسب برحسب شهرستانهای غرب استان گلستان دادههای لازم جمعآوری گردیدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه محققساخته بود که روایـی شـکلی آن توسـط پنل خبرگان دانشگاهی، و روایـی همگـرا و واگـرای آن بـا شـاخص میانگیـن واریانس اسـتخراج شـده (AVE) تأیید شـدند. پایایـی مقیاسهای تحقیـق بـا محاسـبه پایایـی ترکیبـی (CR) و ضریب آلفای کرونباخ در سـطح مطلـوب بـرآورد شـد.
یافتهها: نتایج تحلیل دادهها با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری(PLS-SEM) ، روابط معنادار و جهتداری را میان متغیرهای تحقیق نشان دادند. بهطور مشخص، هوشیاری کارآفرینانه بیشترین تأثیر را بر تشخیص فرصتهای کارآفرینی در میان کارآفرینان روستایی شهرستانهای غربی استان گلستان داشت. این متغیر بهعنوان حلقه واسط بین سرمایه انسانی، روحیه کارآفرینی و مهارتهای شبکهسازی عمل کرده، نقش کلیدی در فرآیند شکلگیری افکار نوآورانه ایفا میکند. بر اساس ضرایب مسیر و شاخصهای برازش مدل، حدود 41/7 درصد از تغییرات متغیر تشخیص فرصت توسط سه عامل هوشیاری کارآفرینانه، سرمایه انسانی و شبکههای اجتماعی توضیح داده میشود. همچنین، روحیه کارآفرینی و مهارتهای شبکهسازی بهطور غیرمستقیم و از طریق تأثیر بر هوشیاری کارآفرینانه بر تشخیص فرصت تأثیرگذارند. از سوی دیگر، نتایج مدل نشان دادند که متغیر حمایت محیطی (از جمله حمایتهای قانونی، مالی و آموزشی) اثر معناداری بر فرآیند کارآفرینی نداشت. این نتیجه بیانگر ضعف ساختارهای نهادی و نبود سازوکارهای حمایتی کارآمد در مناطق روستایی استان گلستان است.
نتیجه گیری: روحیه کارآفرینی و مهارتهای ارتباطی و شبکهسازی به عنوان مؤلفههای اصلی هوشیاری کارآفرینانه، بهطور مستقیم و غیر مستقیم بر شناسایی فرصتها تأثیرگذار بودهاند. این نتایج بیانگر آن هستند که تقویت ویژگیهای فردی، مانند اعتماد به نفس، جستوجوی فعالانه اطلاعات و بهرهگیری از دانش بومی و تجربیات محلی، میتواند به بهبود تشخیص فرصتهای کارآفرینی در مناطق روستایی کمک کند. با اینحال، نقش حمایتهای محیطی در این تحقیق معنادار نبود، که احتمالاً نشاندهنده ضعف ساختارهای حمایتی موجود یا ناکافی بودن اقدامات نهادهای مرتبط در این زمینه است. این موضوع نیازمند بررسیهای بیشتر در تحقیقات آینده است تا دلایل این عدم تأثیر مشخص و راهکارهای مناسب برای بهبود آن ارائه شوند. با توجه به نتایج، پیشنهاد میشود که سیاستگذاران و برنامهریزان حوزه کارآفرینی روستایی، برنامههایی را برای تقویت هوشیاری کارآفرینانه و سرمایه انسانی در مناطق روستایی طراحی کنند. این برنامهها میتوانند شامل آموزشهای مهارتمحور، توسعه شبکههای ارتباطی و تشویق روحیه کارآفرینی در بین ساکنان روستایی باشند. همچنین، ایجاد بسترهای مناسب برای حمایتهای محیطی، مانند تسهیل دسترسی به منابع مالی، فناوری و اطلاعات، میتواند به بهبود فرآیند تشخیص فرصتها و در نهایت توسعه کارآفرینی روستایی کمک کند. در نهایت، انجام تحقیقات بیشتر با تمرکز بر نقش حمایتهای محیطی و سایر عوامل مؤثر بر کارآفرینی روستایی، میتواند به تکمیل و غنیسازی یافتههای این حوزه منجر شود.
فهرست منابع
1. Aazami, M., Ataei, P., Aliabadi, V., & Mousivand, M. (2016). Assessment of psychological empowerment components on the women's participation in community-based organizations: structural equation usage. Quarterly Journal of Woman and Society, 7(25), 143-162. Doi: 20.1001.1.20088566.1395.7.25.8.2
2. [In Persian]
3. Abdi Jamayran, A., Sehat, A. & Hossein, E. (2017). Reviewing the process and utilizing entrepreneurial opportunities. Karafan Journal, 14(1), 67-85. Doi: 20.1001.1.23829796.1396.14.41.4.5 [In Persian]
4. Aliabadi, V., Ataiee, P. and Movahedi, R. (2016). The Effect of Strategic Thinking and Social Capital on Recognition of Entrepreneurial Opportunities among Rural Youths (Case Study: Kangavar County). Journal of Research and Rural Planning, 5(2), 95-110. Doi: 10.22067/jrrp.v5i2.46072 [In Persian]
5. Alizadeh-Dehkordi, P., Kamkar, B., & Nehbandani, A. (2024). The effect of climate change on the future of rainfed wheat cultivation in Iran. Environment, Development and Sustainability, 26(1), 687-709. [DOI:10.1007/s10668-022-02728-2]
6. Doi: org/10.1007/s10668-022-02728-2
7. Alvarez, S.A., & Barney, J.B. (2016). Entrepreneurial capabilities: A resource-based view. In G. D. Meyer and K. A. Heppard (eds), Entrepreneurship as strategy: Competing on the Entrepreneurial Edge. Thousand Oaks, CA: Sage Publications. Doi.org/10.1002/9781405164085.ch5
8. Aparicio, S., Urbano, D., & Audretsch, D. (2016). Institutional factors, opportunity entrepreneurship and economic growth: Panel data evidence. Technological Forecasting and Social Change, 102, 45-61. [DOI:10.1016/j.techfore.2015.04.006]
9. Doi: 10.1016/j.techfore.2015.04.006 [DOI:10.1016/j.techfore.2015.04.006]
10. Ardichvili, A., Cardozo, R., & Ray, S. (2003). A theory of entrepreneurial opportunity identification and development. Journal of Business Venturing, 18(1), 105-123. [DOI:10.1016/S0883-9026(01)00068-4]
11. Asante, E.A. & Emmanuel, A. (2019). Entrepreneurship as a career choice: the impact of locus of control on aspiring entrepreneurs' opportunity recognition. Journal of Business Research, 98, 227-235. [DOI:10.1016/j.jbusres.2019.02.006]
12. Doi: 10.1016/j.jbusres.2019.02.006 [DOI:10.1016/j.jbusres.2019.02.006]
13. Ataei, P., Izadi, N., & Yaghoubi Farani, A. (2016). Documentation of Managerial Experiences of Successful Production Cooperatives in Hamedan Province. Cooperation and Agriculture, 5(18), 1-28. [In Persian]
14. Audretsch, D. B., & Moog, P. (2022). Democracy and entrepreneurship. Entrepreneurship Theory and Practice, 46(2), 368-392. Doi: org/10.1177/104225872094330 [DOI:10.1177/1042258720943307]
15. Barber, D., Harris M.L., & Jones, J. (2021). An overview of rural entrepreneurship and future directions. Journal of Small Business Strategy, 31(4), 1-4. Doi.org/10.53703/001c.29468 [DOI:10.53703/001c.29468]
16. Berglund, H. (2007). Opportunities as existing & created: a study of entrepreneurs in Swedish mobile Internet industry. Journal of Enterprising Culture, 15(3), 243-273. Doi: 10.1142/S0218495807000149 [DOI:10.1142/S0218495807000149]
17. Boudreaux, C. J., & Nikolaev, B. (2019). Capital is not enough: opportunity entrepreneurship and formal institutions. Small Business Economics, 53, 709-738. Doi: org/10.1007/s11187-018-0068-7 [DOI:10.1007/s11187-018-0068-7]
18. Bousmah, I. (2021). Entrepreneurship in rural Canada: Necessity or opportunity driven? Innovation, Science and Economic Development Canada, Ottawa, Canada, https://ised-isde.canada.ca/
19. Chamani, R., Azari, M., & Kralisch, S. (2020). Hydrological response to future climate changes in Chehelchay Watershed in Golestan Province. Watershed Engineering and Management, 12(1), 72-85. Doi: 10.22092/ijwmse.2019.122726.1522 [In Persian]
20. Darvari, S. Z., Jamshidi, O., & Ghorbani Piralidehi, F. (2024). Designing a Sustainable Rural Entrepreneurship Development Model (Case Study: Coastal Villages of Sari and Miandorud Counties). Journal of Entreneurship and Agriculture, 11(2), 54-73. Doi: 10.61186/jea.11.2.54 [In Persian] [DOI:10.61186/jea.11.2.54]
21. Feizabadi, Y., & Zahedi, Sh. (2018). Analysis of socio-economic inequalities in development in rural areas of Iran. Journal of Spatial Economics and Rural Development, 7(2), 23-37. Doi: 10.30495/jzpm.2021.28375.3932 [In Persian]
22. Gan, W. (2022). Rural entrepreneurship opportunities in north eastern region of China. Journal of Commercial Biotechnology, 27(2). Doi:
https://doi.org/10.5912/jcb1067 [DOI:10.5912/jcb1067.]
23. Granovetter, M. (2005). The impact of social structure on economic outcomes. Journal of Economic Perspectives, 19, 33-50. Doi:10.1257/0895330053147958 [DOI:10.1257/0895330053147958]
24. Habibi, A., & Kalahi, B. (2022). Structural Equation Modeling and Factor Analysis (Practical Training of LISREL Software). Jihad Daneshgahi Publications, Tehran, Iran. [In Persian]
25. Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2022). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM), 3rd ed. Thousand Oaks, CA: Sage. [DOI:10.1007/978-3-030-80519-7]
26. He, J., Nazari, M., Zhang, Y., & Cai, N. (2020). Opportunity-based entrepreneurship and environmental quality of sustainable development: A resource and institutional perspective. Journal of Cleaner Production, 256, 120390. Doi.org/10.1016/j.jclepro.2020.120390 [DOI:10.1016/j.jclepro.2020.120390]
27. Hosseininia, G.H., Aliabadi, V. & Ataei, P. (2019). Configurating Dimensions of cooperative-oriented entrepreneurship ecosystem within small rural enterprises. Journal of Entrepreneurship Development, 12(3), 341-360. Doi: 10.22059/jed.2019.286203.653083 [In Persian]
28. Iñiguez, P. C., Flores, R. A., Guerra, M. M., Hernández, R. R., & Rejón, J. G. B. (2024). Rural development with agroecological emphasis for highly marginalized areas in Mexico; the bet for the paradigm change. Brazilian Journal of Development, 10(2), Doi: 10.34117/bjdv10n2-018 [DOI:10.34117/bjdv10n2-018]
29. Jamal, M. & Vakil Al-Reaya, Y. (2021). Designing a Model for Entrepreneurship Development in Rural Areas Based on Jihadi Management. Quarterly Journal of Scientific Studies on Islamic-Iranian Progress Model, 8(2), 110-137. Doi: 20.1001.1.23295599.1399.8.2.4.6 [In Persian]
30. Kaboosi, K. & Kordjazi, M. (2017). The effect of climate change on meteorological parameters and drought in Golestan province. Iran-Water Resources Research, 13(3), 205-213. https://www.iwrr.ir/article_42957.html [In Persian]
31. Kalbali, E., Ziaee, S., Mardani Najafabadi, M., & Zakerinia, M. (2019). Assessment of Climate Change Impacts on Optimum Cropping Pattern: A Case Study of Ghareso Basin in Golestan Province. Iran-Water Resources Research, 15(3), 251-271. Doi: 20.1001.1.17352347.1398.15.3.20.1 [In Persian]
32. Khoshmaram, M., Zarafshani, K., Mirakzadeh, A., & Alibaygi, A. (2017). Modeling Agricultural Entrepreneurial Opportunity Recognition in Kermanshah Province: Application of NVivo Software. Journal of Rural Research, 8(3), 388-403. Doi: 10.22059/jrur.2017.63477 [In Persian]
33. Lumpkin, G. T., & Lichtenstein, B. B. (2005). The role of organizational learning in the opportunity recognition process. Entrepreneurship Theory and Practice, 29(4), 451-472. Doi: 10.1111/j.1540-6520.2005.00093.x [DOI:10.1111/j.1540-6520.2005.00093.x]
34. Masoomi, E., & Rezaei-Moghaddam, K. (2023). Appraisal of An Opportunity-Based model for Rural Entrepreneurial Process. Journal of Agricultural Science and Technology, 25(3), 505-519.
35. Doi: 10.22034/jast.25.3.505
36. Momenpour, M., Ghorbanzadeh Zafarani, S. Z. & Rasoli, H. (2022). Evaluation of the desirability of urban peripheral spaces for the development of agricultural economic activities (Case: Golestan Province). Journal Space Economy and Rural Development, 11(40), 143-164. Doi: 20.1001.1.23222131.1401.11.40.7.2 [In Persian]
37. Olyani, M. (2024). Designing an opportunity-oriented model of rural entrepreneurship process (Case: Western Counties of Golestan province). Master of Sciences Thesis (MSc), Departman of agricultural Extension and Education, Sari Agriculture and natural resources university, Sari, Iran.
38. Omotosho, S. I., & Anyigba, H. (2019). Conceptualising corporate entrepreneurial strategy: a contingency and agency collaborative approach. Journal of Strategy and Management, 12(2), 256-274. [DOI:10.1108/JSMA-05-2018-0046]
39. Doi: 10.1108/JSMA-05-2018-0046 [DOI:10.1108/JSMA-05-2018-0046]
40. Pato, M. L., & Teixeira, A. A. (2016). Twenty years of rural entrepreneurship: A bibliometric survey. Sociologia Ruralis, 56(1), 3-28. Doi:10.1111/soru.12058 [DOI:10.1111/soru.12058]
41. Ribeiro-Soriano, D. (2017). Small business and entrepreneurship: Their role in economic and social development. Entrepreneurship and Regional Development, 29(1-2), 1-3. [DOI:10.1080/08985626.2016.1255438]
42. Doi: 10.1080/08985626.2016.1255438 [DOI:10.1080/08985626.2016.1255438]
43. Sarokhani, B. (2014). Research Methods in Social Sciences: Principles and Foundations (Volume 1). Institute for Humanities and Cultural Studies Publications, Tehran, Iran. [In Persian]
44. Shafiee, F., Jamshidi, O. & Najafi, H. (2024). A Model of the Development of Entrepreneurship in Agricultural Transformation and Complementary Industries (From the point of view of Mazandaran province entrepreneurs). The Journal of Community Development (Rural-Urban), 16(1), 145-165.
45. Doi: 10.22059/jrd.2024.375228.668854 [In Persian]
46. Shah Moridi, R., Kazemi, H. & Kamkar, B. (2017). Evaluation of Sustainable Agricultural Development in Golestan Province. Journal of Agricultural Science and Sustainable Production, 27(1), 197-215.
47. Doi: 20.1001.1.24764310.1396.27.1.13.3 [In Persian]
48. Shahraki, H. & Heydari, E. (2019). Rethinking rural entrepreneurship in the era of globalization: some observations from Iran. Journal of Global Entrepreneurship Research, 9(42), 1-26. Doi:10.1186/s40497-019-0162-6 [DOI:10.1186/s40497-019-0162-6]
49. Shane, S. & Sankaran, V. (2000). The promise of entrepreneurship as a field of research. Academy of Management Review, 25(1), 217-226. [DOI:10.5465/amr.2000.2791611]
50. Shirmohammadi, Y., & Mavouni, M. A. (2021). Designing a Rural Women Entrepreneurship Model in Agricultural Tourism Using a Mixed Approach. Journal of Studies in Entrepreneurship and Sustainable Agricultural Development, 7(4), 85-102. Doi: 10.22069/jead.2021.18868.1465 [In Persian]
51. Shojaefard, A. (2020). Empowering & Creating Rural Entrepreneurship in Small Business Environment Case Study of Bandar Abbas Towns of Hormozgan Province. Journal of Regional Planning, 9(36), 185-196. [In Persian]
52. Soleymani, A., Yaghobi Farani, A., & Karimi, S. (2021). Designing a model for sustainable entrepreneurship development for rural businesses in Hamedan province. Journal of Space Economy and Rural Development, 10(2):49-78. Doi: 20.1001.1.23222131.1400.10.36.3.3. [In Persian]
53. Statistical Centre of Iran, (2023). Available at: https://amar.org.ir/
54. Ucbasaran, D., Westhead, P., & Wright, M. (2009). The extent and nature of opportunity identification by experienced entrepreneurs. Journal of Business Venturing, 24(2), 99-115. [DOI:10.1016/j.jbusvent.2008.01.008]
55. Doi: 10.1016/j.jbusvent.2008.01.008 [DOI:10.1016/j.jbusvent.2008.01.008]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
