یکی از چالش­های اصلی جامعه­ی ما ایجاد اشتغال جوانان و به­خصوص قشر تحصیل کرده­ی کشور است. در چنین شرایطی خود اشتغالی از کارآفرینی یکی از راه­حل­های بسیار مهم می­باشد. آموزش کارآفرینی می­تواند نقش بسیار مهمی در تغییر دیدگاه­های دانشجویان در جهت خود اشتغالی و کارآفرینی ایفا نماید. در این پژوهش نگرش دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی نسبت به کارآفرینی بر مبنای روش کیو بررسی شده است. این روش، از هر دو نوع آمار توصیفی و تحلیلی بهره می­گیرد و این ویژگی روش کیو را نسبت به سایر روش­های تحقیقی جامع­تر و پرمحتواتر کرده است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق را دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه تشکیل دادند. نمونه­گیری به­صورت هدفمند و افرادی انتخاب شدند که دارای ذهنیت به­خصوصی در رابطه با موضوع تحقیق بودند. برای سنجش پایایی و روایی ضمن استفاده از روش مثلث­سازی و از نظر متخصصان دانشگاه نیز بهره گرفته شد. بر اساس یافته­های حاصل از تحلیل عاملی کیو، ذهنیت مشارکت­کنندگان به سه گروه دسته­بندی شد، گروه اول کارآفرینی را ریسک­پذیری و خلاقیت، گروه دوم منزلت اجتماعی بالاتر و گروه سوم آمادگی برای پذیرش مسئولیت در آینده، می­دانستند.

هدف از این مطالعه تعیین عوامل مؤثر بر انگیزه کارآفرینی کشاورزی با استفاده از الگوی تحلیل تمایزی در سال ۱۳۹۲ است. جامعه آماری تحقیق را کارآفرینان کشاورزی استان گیلان تشکیل می­دهند و با استفاده از روش  نمونه­گیری تصادفی ساده حجم نمونه ۹۶ تعیین شد. ابزار تحقیق پرسشنامه می­باشد که روایی آن بر­اساس نظر جمعی از متخصصان تأیید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ ۸۲/۰ محاسبه گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزایش تحصیلات فرد کارآفرین، تعداد اعضای خانواده مشارکت­کننده در فعالیت کارآفرینی، تعداد ساعات کاری اختصاص داده شده به فعالیت کارآفرینی و درآمد حاصل از کارآفرینی، انگیزه کارآفرینی کشاورزی را افزایش می­دهد. همچنین اثر متغیرهای جنسیت (افزایش مردان در مقابل زنان) و شغل فرد کارآفرین و نوع فعالیت کارآفرینی روی افزایش انگیزه کارآفرینی مثبت است، در حالی که اثر سن و وضعیت تأهل فرد کارآفرین منفی است. نتایج ماتریس ساختار نیز نشان داد که متغیرهای درآمد حاصل از فعالیت کارآفرینی و ساعات کاری اختصاص داده شده به فعالیت کارآفرینی بیشترین اهمیت را در تمایز میان دو گروه دارند.

این پژوهش با هدف بررسی تحلیل عاملی موانع تجاری­­­سازی دانش کشاورزی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام در سال ۱۳۹۲ انجام شد. روش تحقیق این مطالعه از نظر هدف، کاربردی، میزان نظارت و درجه کنترل متغیرها، میدانی و از لحاظ نحوه گردآوری داده­ها از نوع تحقیقات توصیفی است. جامعه آماری تحقیق حاضر شـامل کـلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی
رشته­های کشاورزی با گرایش‌های ترویج و مدیریت کشاورزی به تعداد ۹۰ نفر بودند که به دلیل محدود بودن جامعه آماری، از شیوه سرشماری استفاده شد. پایایی پرسشنامه به روش آلفا کرونباخ محاسبه شد (۹۳/۰=&alpha) که از نظر آماری قابل قبول می‌باشد. روایی صوری پرسشنامه نیز با نظرخواهی از اساتید گروه ترویج و مدیریت کشاورزی تأمین شد. یافته­های حاصل از رتبه‌بندی موانع تجاری­سازی دانش کشاورزی در دانشگاه نشان داد که مانع فرهنگی در اولویت نخست قرار دارد. همچنین، تحلیل عاملی موانع تجاری­سازی دانش کشاورزی نشان داد که پنج عامل اصلی اقتصادی، اجتماعی، آموزشی، سیاستی- حمایتی و قانونی در مجموع ۷۶/۷۶ درصد از واریانس کل را تبیین کردند. مهم­ترین عامل شناخته شده در این پژوهش عامل اقتصادی است که به تنهایی ۳۲/۴۶ درصد از واریانس کل را تبیین می­کند.

     در بسیاری از کشورهای توسعه­یافته و در حال توسعه، بخش کشاورزی نقش مهمی در تولید غذا، ایجاد اشتغال و مبادلات تجاری دارد. همچنین، مبحث اشتغال و پیچیدگی­های آن در جامعه امروز ایران توجه بسیاری از دولتمردان، کارشناسان را به خود جلب کرده است. از آنجا که سرمایه­گذاری و ارزش افزوده بخش کشاورزی از جمله مهم­ترین عوامل مؤثر بر اشتغال می­باشد لذا در این تحقیق، طی دوره زمانی ۱۳۶۵-۱۳۹۱ به بررسی اثرات بلندمدت و کوتاه­مدت این دو عامل بر اشتغال بخش کشاورزی پرداخته شده است. برای برآورد مدل جهت دستابی به هدف مطالعه، از روش اقتصادسنجی و الگوی خودرگرسیونی با وقفه توزیعی (ARDL) استفاده شده است. نتایج برآوردها نشان داد که در بلندمدت ارتباط بین ارزش افزوده با اشتغال بخش کشاورزی منفی بوده ولی با سرمایه­گذاری رابطه مستقیم بدست آمده است. در کوتاه­مدت تنها عامل سرمایه­گذاری معنی­دار شده و اثر مستقیمی بر اشتغال داشته است. به طوری که در بلندمدت، یک میلیارد ریال افزایش در ارزش افزوده باعث کاهش اشتغال به میزان ۵۶ نفر و یک میلیارد ریال افزایش در سرمایه­گذاری باعث افزایش اشتغال به میزان ۸۸ نفر می­شود. ارتباط منفی ارزش افزوده با اشتغال حاکی از آن است که در فرآیند توسعه کشاورزی از میزان اشتغال کاسته می­شود. همچنین، از آنجا که سرمایه­گذاری در بخش کشاورزی هم در بلندمدت و هم در کوتاه­مدت اثر مثبت و معنی­داری بر اشتغال این بخش دارد، پیشنهاد می­شود با سرمایه­گذاری در زیرساخت­هایکشاورزی امکان ایجاد فرصت­های شغلی در این بخش فراهم گردد.

       بنگاه­های کسب و کار مکانی برای رشد و پیشرفت کارآفرینان است. کسب و کار و کارآفرینی نقش کلیدی در روند توسعه و پیشرفت اقتصادی جوامع مختلف ایفا می­کنند. این تحقیق با هدف شناسایی مشکلات کسب و کارهای کشاورزی زیر بخش امور دام در شهرستان ایلام انجام شد. که از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده­ها توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش ۹۵۲ نفر از صاحبان کسب و کارهای کشاورزی زیر بخش امور دام بوده­اند که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای با انتساب متناسب تعداد ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها در این پژوهش پرسشنامه بوده است که روایی آن با استفاده از پانل متخصصان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان ۹۳/۰ تأیید گردیده است. از روش آمار توصیفی مانند میانگین، توزیع فراوانی و ضریب تغییرات جهت توصیف جامعه آماری و برای دسته­بندی مشکلات بنگاه­ها از روش تحلیل عاملی با رویکرد اکتشافی بهره­ گرفته شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که شش عامل شامل مشکلات سیاستی- زیرساختی (۴۰/۲۳ درصد)، اقتصادی (۱۵/۱۵ درصد)، بازاریابی (۲۵/۱۳ درصد)، مدیریتی (۰۳/۱۰ درصد)، آموزشی (۲۴/۴ درصد) و مشکلات اجتماعی- فرهنگی (۱۰/۳ درصد) از مهم­ترین مشکلات کسب و کارهای کشاورزی در زیربخش امور دام در منطقه مورد مطالعه می­باشند که این شش عامل در مجموع ۱۷۸/۶۹ درصد از واریانس کل را تبیین نمودند.

     تحقیق حاضر، به منظور شناسایی موانع آموزش کارآفرینی در مرکز آموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب انجام شده است. تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می­باشد که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل همه فراگیران مرکزآموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب شامل ۳۰۰ فراگیر که در کلاس­های درس کارآفرینی شرکت کرده بودند، می­باشد. از این تعداد ۱۷۸ نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از مصاحبه و پرسشنامه که اصلی­ترین ابزار در جمع­آوری داده­ها در روش پیمایشی می­باشند، استفاده شد. در تأیید روایی پرسشنامه، از نظر اساتید دانشگاه تربیت مدرس استفاده شد. یافته­های این تحقیق نشان می­دهد که نبود تعامل میان دانشگاه و بنگاه­های کارآفرین و عدم استفاده از مدرسان متخصص در تدریس به عنوان مهمترین موانع شناسایی شدند. ضمن اینکه نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی، نارسایی سیاست­گذاری و برنامه­ریزی را به عنوان مهم­ترین عامل شناسایی کرد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش تسهیلات پرداختی بانک کشاورزی به بنگاه­های زود بازده (SME) در ایجاد تولید و اشتغال در بخش کشاورزی در شهرستان­های ابهر و خرمدره می­باشد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می­باشد. جامعه آماری شامل کلیه دریافت­کنندگان تسهیلات سرمایه­ای در طی سال های ۱۳۹۱-۱۳۸۴ با مبالغ بیش از ۵۰ میلیون ریال از بانک کشاورزی بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه­ای با انتساب متناسب  ۱۳۵ نفر انتخاب شدند. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. از ابزار پرسشنامه محقق­ساخت جهت گردآوری داده­ها استفاده گردید که روایی ظاهری و محتوایی بر اساس نظرات متخصصین مربوطه تأیید شد و پایایی با استفاده از فرمول کرونباخ محاسبه و (&alpha=۰,۷۵-۰.۸۰) به تأیید رسید. نتایج تحقیق نشان داد پاسخگویان به میزان زیادی اذعان داشتند که تسهیلات استفاده شده منجر به توسعه کشاورزی و نیز سبب افزایش تولید و کسب درآمد بیشتر  بنگاه شده است. آزمون t همبسته نشان داد درآمد پاسخگویان قبل و بعد از دریافت تسهیلات تفاوت معنی­داری در سطح ۵ درصد داشته است و بر اساس میانگین­های حاصله پس از دریافت تسهیلات درآمد پاسخگویان افزایش داشته است.

     امروزه کارآفرینی دانش­آموختگان نقش روزافزونی در حل مشکل بیکاری و توسعه اقتصادی جوامع یافته است. برخورداری دانش­آموختگان از توانمندی و مهارت­های کارآفرینی می­تواند به حل مسأله بیکاری، رونق و توسعه بخش کشاورزی منجر شود. از این‌رو در این تحقیق به بررسی و تحلیل راهبردهای افزایش کارآفرینی دانش‌آموختگان رشته‌های کشاورزی و منابع طبیعی با استفاده از روش پیمایشی و مطالعه میدانی و به کمک مدل راهبردی ماتریس SWOT پرداخته شد. بدین منظور از نظرات ۹۰ کارشناس در سه گروه کارشناسان جهادکشاورزی، سازمان نظام مهندسی کشاورزی، اعضای هیئت علمی و دانش‌آموختگان رشته­های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری استفاده شد. بر اساس نتایج این تحقیق در محیط درونی ده نقطه قوت و هفت نقطه ضعف و در محیط بیرونی ده فرصت و ۱۴ تهدید شناسایی شد. سپس نتایج نشان داد که کارآفرینی دانش‌آموختگان در محیط درونی دارای قوت نسبی و در محیط بیرونی داری تهدید نسبی است. بنابراین با توجه به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های موجود اجرای راهبردهای محافظه‌کارانه در اولویت قرار دارد. در پایان برخی راهبردها برای توسعه کارآفرینی دانش‌آموختگان کشاورزی پیشنهاد شد.

     هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی عوامل تأثیرگذار بر توانمندی‌ شغلی زنان روستایی شهرستان ایلام می‌باشد. جامعه آماری تحقیق شامل زنان شاغل روستایی شهرستان ایلام (۱۰۸۸= N) می‌باشد که با استفاده از فرمول کوکران ۳۲۳ نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای با انتساب متناسب به عنوان نمونه تعیین شدند. نمونه‌گیری به صورت تصادفی طبقه‌ای با انتساب متناسب انجام شد. روایی محتوایی و ظاهری پرسشنامه توسط اساتید صاحب نظر تأیید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۳/۹۱= α) تأیید شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم­افزار SSPS، انجام آزمون‌های همبستگی و تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام صورت گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای موانع شغلی، ویژگی‌های روانشناختی، وضعیت اقتصادی، عوامل آموزشی، حمایت خانواده، سطح تحصیلات، نوع فعالیت اقتصادی و موقعیت اجتماعی بر توانمندی شغلی زنان روستایی شهرستان ایلام تأثیرگذار بوده و ۷/۸۰ درصد از تغییرات این متغیر را تبیین می‌کنند. از میان متغیرهای مدل، متغیرموانع شغلی نسبت به سایر متغیرها بیش­ترین سهم را در تبیین متغیر وابسته توانمندی شغلی دارد.

   خوداشتغالی یکی از بهترین گزینه­ها جهت آماده نمودن فراگیران نظام آموزش عالی جهت اشتغال در بازار کار و برخورد با مشکل بیکاری است اما موانعی بر سر راه آن وجود دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع خوداشتغالی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه است. رویکرد کلی تحقیق کمی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه­ی آماری تحقیق را ۴۷۰ نفر از دانشجویان تشکیل دادند. بر اساس روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی ۵۲ نفر دانشجویان دکتری و ۱۶۰ نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد به منظور انجام مطالعه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده، از پرسشنامه­ی محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط افراد صاحب­نظر(اساتید گروه ترویج و توسعه­ی روستایی دانشگاه رازی و برخی از کارشناسان کارآفرینی در استان) و پایایی آن نیز با محاسبه­ی ضریب آلفای کرونباخ (۸۶/۰= α) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج از تحلیل عاملی اکتشافی و نرم­افزار SPSS استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی چهار عامل آموزشی، ساختاری- سیاستی، شخصیتی و اجتماعی- اقتصادی جزء موانع خوداشتغالی از دیدگاه دانشجویان هستند که ۷۶/۵۵ درصد از واریانس کل را تبیین می­کنند. برگزاری جلسات مشترک دانشجویان با بخش خصوصی، آشنا نمودند. دانشجویان با قوانین کسب­وکار کشاورزی و تنظیم محتوای آموزشی بر اساس نیازهای بازار کار برای بهبود وضعیت خوداشتغالی در آینده پیشنهاد می­شود.

     در راستای توجه و اهمیت ‌دادن به موضوع تأمین مالی، هدف از اجرای تحقیق حاضر، ارزیابی استراتژی­های تأمین مالی کارآفرینان مستقل بخش کشاورزی استان مازندران می­باشد. بر این اساس، ضمن مروری جامع بر ادبیات موضوعی مربوطه و در قالب روش تحقیق کتابخانه‌ای و میدانی، به منظور ارزیابی استراتژی­های تأمین مالی کارآفرینان از ابزار مراجعه به اسناد و مدارک صاحبان طرح­های کسب و کار کارآفرینان بخش کشاورزی استان مازندران با جامعه و نمونه آماری یکسان ۲۵ طرح استفاده شد. آنگاه به ارزیابی بازده دو استراتژی تأمین مالی کارآفرینانه، تحت عناوین استراتژی تأمین مالی تهاجمی و
محافظه­کارانه در قالب دو مدل ریاضی پرداخته شد. نتیجه تحقیق نشان داده است که استراتژی انتخابی برگرفته از مدل­های ریاضی برای ۲۵ کارآفرین صاحب طرح کسب و کار در بخش کشاورزی، در ۱۴ مورد انتخاب استراتژی اول و در ۱۱ مورد انتخاب استراتژی دوم بود. هم­چنین، استراتژی انتخابی کارآفرین در ده مورد، استفاده از استراتژی اول و در ۱۵ مورد، استفاده از استراتژی دوم را نشان داد. نتایج ارزیابی نموداری نسبت به هر یک از متغیرهای سرمایه کلی نسبی، سرمایه نسبی صاحبان طرح، سرمایه­گذاری نسبی بانک، هزینه پروژه­ای نسبی و ارزش فعلی نسبی درآمدهای آتی هیچ­گونه اولویتی در انتخاب یکی از استراتژی­ها توسط کارآفرینان را نشان نداد. نتایج دو آزمون آماری نیز این گونه نشان داد که در آزمون اول بین استراتژی اول و دوم، تفاوت معنی­داری وجود ندارد. در آزمون دوم بین استراتژی انتخابی کارآفرین و استراتژی انتخابی مدل، تفاوت معنی­داری مشاهده شد.

تحقیق حاضر، به منظور شناسایی راهبردهای توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی از نظر متخصصان کشاورزی مستقر در پارک علم و فناوری کرمانشاه انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل همه مدیران بخش‌های کشاورزی است که در ۴۹ واحد از ۲۲۹ واحد مستقر در پارک علم و فناوری کرمانشاه در زمینه کشاورزی فعالیت داشتند. داد‌ه‌ها با استفاده از پرسش­نامه محقق‌ساخته گردآوری شدند و با نرم­افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. روایی پرسش­نامه توسط متخصصان تأیید و برای تعیین میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (۹۷ درصد). یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که عوامل زیرساختی، راهکارهای زمینه‌ای، راهکارهای حمایتی و تسهیلاتی به کارآفرینان، راهکارهای انگیزشی و آموزشی، حمایت‌های دولتی، ارائه خدمات مشاوره‌ای و برنامه‌های کسب مهارت‌های مدیریتی به عنوان مهم­ترین راهبردهای توسعه کارآفرینی کشاورزی شناسایی شدند و در مجموع حدود ۹۸/۷۹ درصد  از کل واریانس را تبیین کردند.

     با توجه به اهمیت خلاقیت و ریسک­پذیری در کسب مهارت­های کارآفرینی و با توجه به جایگاه آموزش عالی و نقش بخش کشاورزی در استقلال جوامع، این پژوهش با هدف بررسی ویژگی­های خلاقیت و ریسک­پذیری دانشجویان ورودی رشته کشاورزی صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش ۳۳۸ دانشجو به تفکیک سالهای ۱۳۹۰، ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ می­باشد که به روش تصادفی ساده در مجموع ۲۶۸  نفر نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده­های حاصله در نرم­افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس و دانکن صورت پذیرفت. نتایج نشان می­دهد که ویژگی­های خلاقیت و ریسک­پذیری اغلب دانشجویان ضعیف و بسیار ضعیف می­باشند و بین سال­های مورد مطالعه از نظر ویژگی­های خلاقیت و رویاپردازی با اطمینان ۹۹ درصد و سلاست فکری و عمل­گرایی با اطمینان ۹۵ درصد اختلاف معنی­داری وجود دارد. اما از نظر ریسک­پذیری میان دانشجویان این سه سال (ورودی ۹۰، ۹۱ و ۹۲) اختلاف معنی­داری وجود ندارد. دانشجویان ورودی سال­های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ در ویژگی­های: رویاپردازی، عمل­گرایی، سلاست فکری و خلاقیت، بدون اختلاف در یک گروه قرار دارند و میزان این ویژگی از دانشجویان ورودی سال ۱۳۹۲ کم­تر و با آن اختلاف معنی­داری دارند. در مؤلفه­ی ریسک­پذیری نیز بین دانشجویان هر سه سال اختلاف معنی­داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر پایین بودن سطح برخورداری دانشجویان مورد نظر در ویژگی­های مورد مطالعه و وجود اختلاف برخی ورودی­ها و نیز مشخص بودن اثر آموزش و پرورش بر تقویت خصایص کارآفرینانه بازنگری و هم­چنین نقش استراتژیک کشاورزی در استقلال و رفاه اجتماعی، برنامه­ریزی­های جدی و نوین آموزشی ضروری
می­باشد.

     این پژوهش با هدف کلی بررسی عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه بود (۱۹۷N=) که ۱۳۰ نفر از آنان با استفاده از رابطه کوکران برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسش­نامه محقق ساخته­ای بود که روایی آن توسط گروهی از متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۹۱ درصد) تأیید شد. داده­ها با استفاده از نرم­افزر SPSS در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. آمار استنباطی مورد استفاده در این تحقیق آزمون ناپارامتری فریدمن و بررسی میانگین رتبه­ای بود که نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی تفاوت معنی­داری از لحاظ آماری وجود دارد؛ به­طوری که از دیدگاه پاسخگویان، عوامل محیطی بالاترین اولویت و عوامل اجتماعی پایین­ترین اولویت از نظر تأثیرگذاری بر توسعه کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی را داشتند. سایر عوامل به ترتیب اولویت تأثیرگذاری بر توسعه کارآفرینی کشاورزی شامل عوامل روانشناختی، آموزشی و اقتصادی می­باشد. با توجه به اولویت عوامل محیطی،  ایجاد قوانین مناسب و مشوق فعالیت­های کار­آفرینانه کشاورزی و برداشتن موانع موجود مانند مراحل اخذ مجوز و راه­­اندازی کسب و کار کارآفرینانه، گسترش و بهبود امکانات زندگی در روستاها و قرار دادن امکانات وسیع در اختیار روستاییان، می­تواند بستر توسعه کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی را فراهم کند.