امروزه برای پیشرفت، تولید و توسعه نیاز به آموزش کارآفرینی در دانشگاه‌ها احساس می‌شود. در سال‌های اخیر، بیکاری فزاینده‌ی قشر دانش‌آموخته رشته‌های کشاورزی و منابع طبیعی نگرانی‌های زیادی را برای افراد و جامعه ایجاد کرده است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر آموزش کارآفرینی دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه شهرکرد انجام شد. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه‌ی دانشجویان ورودی دانشکده‌های کشاورزی، منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد در سال‌های تحصیلی ۹۷-۱۳۹۳ بودند (۲۰۰۰=N). برای تعیین حجم نمونه آماری با استفاده فرمول کوکران ۳۲۲ دانشجو بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده‌ها تحقیق پرسشنامه‌ای بود که روایی آن توسط اساتید گروه مدیریت دانشگاه پیام نور خوانسار بررسی و تأیید گردید. برای سنجش پایایی پرسشنامه از روش محاسبه ضرایب آلفای استفاده شد و ضریب آلفای کرونباخ (۰/۸۶-۰/۷۰=a) قابلقبول نشان داد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار استنباطی و مدلیابی تحلیل مسیر با بهره‌گیری از نرم‌افزار Amos استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که یادگیری تجربی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، ریسک‌پذیری و ویژگی‌های کارآفرینی یادگیرنده به‌صورت مستقیم و همچنین به‌صورت غیرمستقیم بر آموزش کارآفرینی تأثیر می‌گذارند. بنابراین، دانشگاه‌ها باید بر اهمیت عوامل اثرگذار بر آموزش کارآفرینی توجه داشته باشند و از یادگیری تجربی و فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش کارآفرینی بیشتر بهره گیرند.
