بوم گردی به عنوان یکی از شاخه های صنعت گردشگری تقریباً ۲۷ درصد سفرهای بین المللی را در بر می گیرد و چنانچه به صورت مناسب مدیریت شود، می تواند به اشتغال محلی، فرصت های توسعه ی بومی و حفظ محیط طبیعی منجر گردد. هدف این طرح بررسی شاخص های مالی طرح ساخت و اجاره ۲ سوییت سازه چوبی در مناطق جنگلی شهر ماسال می باشد. ۸ سناریو با استفاده از نرخ بهره بازار (۶۰ درصد)، نرخ بهره سود سپرده های سرمایه گذاری و اوراق مشارکت (۱۵ درصد، ۱۸ درصد، ۱۹ درصد، ۲۱ درصد) نرخ بهره اجتماعی (۱۲/۵ درصد، ۲/۷ درصد) و نرخ رجحان زمانی (۳۸/۲ درصد) و ۳ سناریوی نرخ اشغال سوییت (۶۰ درصد، ۷۰ درصد و ۸۰ درصد) طراحی شد. در این تحقیق شاخص های مالی ارزش حال خالص (NPV)، نرخ بازده داخلی (IRR)، شاخص سودآوری (PI)، فایده به هزینه (B/C)، دوره برگشت سرمایه (PBP) و نرخ بازده حسابداری (ARR) محاسبه و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در نرخ بهره ۶۰ درصد در هیچ کدام از نرخ های اشغال و در نرخ بهره ۱۵ درصد و ۱۸ درصد در نرخ اشغال ۶۰ درصد، طرح دارای توجیه اقتصادی نیست. در سایر نرخ های بهره در تمامی نرخ های اشغال، پروژه از لحاظ مالی دارای توجیه اقتصادی می باشد. کاهش نرخ بهره توسط بانک ها و سایر ارگان های مربوطه و همچنین برگزاری دوره های ترویجی در روستاها می تواند کمک شایان توجهی به رونق کسب وکار بوم گردی نماید. همچنین با معرفی طرح بوم گردی و نحوه ی راه اندازی آن در روستاها، می توان کارآفرینی نمود و اشتغال زایی در مناطق روستایی کمک خواهد شد.
