جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای توانمندسازی
مجتبی سوختانلو، زهرا هادی، بهرام ایمانی،
دوره ۹، شماره ۱۷ - ( ۴-۱۴۰۱ )
دوره ۹، شماره ۱۷ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: بیتوجهی به پیشرانهای اصلی تأثیرگذار بر توانمندسازی زنان روستایی، خصوصاً در بخش اشتغال و کارآفرینی، همیشه بر پتانسیل های اشتغال زایی، ظرفیت های روانشناختی کارآفرینانه و جایگاه واقعی زنان در توسعه فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی یک جامعه روستایی سایه افکنده است. لذا بهبود توانمندسازی زنان روستایی، به‌عنوان یک عامل کلیدی در کاهش شکاف های جنسیتی و یکی از ارکان مهم توسعه یک جامعه روستایی است. در این راستا، هدف تحقیق در قالب ۱۰ فرضیه اصلی، تحلیل عوامل مؤثر بر توانمندسازی کارآفرینی زنان سرپرست خانوار در روستاهای شهرستان سراب بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی بود که به شیوه میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار (۶۱۰۱ N=) در روستاهای شهرستان سراب بودند که به روش نمونهگیری چندمرحلهای تصادفی با انتساب متناسب، تعداد ۳۶۳ نفر از ۱۸ روستا و ۵ دهستان (دهستانهای رازلیق، ۷۷ نفر، حومه، ۱۰۰ نفر؛ ابرغان، ۹۶ نفر؛ اردلان، ۴۶ نفر و آلان برآغوش، ۴۳ نفر) به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. تحلیل فرضیه های تحقیق، با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری به روش PLS و با کمک نرم افزارهایSmartPLS نسخه ۳ و SPSS ۲۲ انجام گردید. ابزار تحقیق، پرسشنامه ساختارمند بوده که برای بررسی روایی ابزار تحقیق، از روایی همگرا (با کمک AVE) و روایی تشخیصی و برای پایایی ابزار تحقیق از مقادیر بار عاملی، پایایی ترکیبی (CR) و مقدار آلفای کرونباخ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد که در زمینه اثرگذاری مستقیم بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی، به‌ترتیب اولویت، عوامل پتانسیل های اشتغال زایی، مالی-اقتصادی و فرهنگی-اجتماعی تأثیر مثبت و معنی داری داشتند؛ اما تأثیرگذاری عامل روانشناختی بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی معنادار به دست نیامد. همچنین، مهمترین عوامل اثرگذار بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی به‌واسطه نقش میانجی پتانسیل های اشتغال زایی (اثرگذاری غیرمستقیم)، به‌ترتیب اولویت، شامل عامل های روانشناختی، مالی-اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی بوده است.
نتیجه‌گیری: مدل مفهومی تحقیق توانسته است در سطح مطلوبی عوامل اثرگذار بر توانمندسازی زنان روستایی را تبیین کند. با آنکه عامل روانشناختی اثرگذاری مستقیم و معنی داری را بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی نشان نداد؛ اما به‌واسطه متغیر میانجی پتانسیل های اشتغال‌زایی، بیشترین تأثیر (۱۳۱/۰) را در مقایسه با متغیرهای مالی-اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی بر توانمندسازی داشته است. ارتقاء توانمندسازی روانی و تشویق زنان روستایی از طریق برنامههای آموزشی در زمینه بهبود ظرفیت های روانشناختی زنان در اشتغال و کارآفرینی، ساماندهی شرایط مشارکت های بیشتر اجتماعی و اقتصادی زنان روستایی در برنامه های توسعه روستایی و کارآفرینی، تقویت صندوق های اعتباری، ایجاد بازارهای محلی با مشارکت حداکثری زنان روستایی و حمایت از کسب و کارهای کارآفرینانه آنان می‌تواند بر بهبود توانمندسازیشان اثربخش باشد.
مقدمه و هدف: بیتوجهی به پیشرانهای اصلی تأثیرگذار بر توانمندسازی زنان روستایی، خصوصاً در بخش اشتغال و کارآفرینی، همیشه بر پتانسیل های اشتغال زایی، ظرفیت های روانشناختی کارآفرینانه و جایگاه واقعی زنان در توسعه فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی یک جامعه روستایی سایه افکنده است. لذا بهبود توانمندسازی زنان روستایی، به‌عنوان یک عامل کلیدی در کاهش شکاف های جنسیتی و یکی از ارکان مهم توسعه یک جامعه روستایی است. در این راستا، هدف تحقیق در قالب ۱۰ فرضیه اصلی، تحلیل عوامل مؤثر بر توانمندسازی کارآفرینی زنان سرپرست خانوار در روستاهای شهرستان سراب بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی بود که به شیوه میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار (۶۱۰۱ N=) در روستاهای شهرستان سراب بودند که به روش نمونهگیری چندمرحلهای تصادفی با انتساب متناسب، تعداد ۳۶۳ نفر از ۱۸ روستا و ۵ دهستان (دهستانهای رازلیق، ۷۷ نفر، حومه، ۱۰۰ نفر؛ ابرغان، ۹۶ نفر؛ اردلان، ۴۶ نفر و آلان برآغوش، ۴۳ نفر) به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. تحلیل فرضیه های تحقیق، با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری به روش PLS و با کمک نرم افزارهایSmartPLS نسخه ۳ و SPSS ۲۲ انجام گردید. ابزار تحقیق، پرسشنامه ساختارمند بوده که برای بررسی روایی ابزار تحقیق، از روایی همگرا (با کمک AVE) و روایی تشخیصی و برای پایایی ابزار تحقیق از مقادیر بار عاملی، پایایی ترکیبی (CR) و مقدار آلفای کرونباخ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد که در زمینه اثرگذاری مستقیم بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی، به‌ترتیب اولویت، عوامل پتانسیل های اشتغال زایی، مالی-اقتصادی و فرهنگی-اجتماعی تأثیر مثبت و معنی داری داشتند؛ اما تأثیرگذاری عامل روانشناختی بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی معنادار به دست نیامد. همچنین، مهمترین عوامل اثرگذار بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی به‌واسطه نقش میانجی پتانسیل های اشتغال زایی (اثرگذاری غیرمستقیم)، به‌ترتیب اولویت، شامل عامل های روانشناختی، مالی-اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی بوده است.
نتیجه‌گیری: مدل مفهومی تحقیق توانسته است در سطح مطلوبی عوامل اثرگذار بر توانمندسازی زنان روستایی را تبیین کند. با آنکه عامل روانشناختی اثرگذاری مستقیم و معنی داری را بر توانمندسازی کارآفرینی زنان روستایی نشان نداد؛ اما به‌واسطه متغیر میانجی پتانسیل های اشتغال‌زایی، بیشترین تأثیر (۱۳۱/۰) را در مقایسه با متغیرهای مالی-اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی بر توانمندسازی داشته است. ارتقاء توانمندسازی روانی و تشویق زنان روستایی از طریق برنامههای آموزشی در زمینه بهبود ظرفیت های روانشناختی زنان در اشتغال و کارآفرینی، ساماندهی شرایط مشارکت های بیشتر اجتماعی و اقتصادی زنان روستایی در برنامه های توسعه روستایی و کارآفرینی، تقویت صندوق های اعتباری، ایجاد بازارهای محلی با مشارکت حداکثری زنان روستایی و حمایت از کسب و کارهای کارآفرینانه آنان می‌تواند بر بهبود توانمندسازیشان اثربخش باشد.
روح اله حسینی، شهریار ماله میر چگینی ،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۵-۱۴۰۳ )
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: مهمترین و ارزشمندترین منبع استراتژیک سازمان ها منابع انسانی توانمند و خلاق آن به شمار می آیند که سایر منابع سازمان و حتی فناوری پیشرفته، بدون حضور آنان ناتوان و ضعیف تلقی می شوند. نیروی انسانی توانمند، امکان افزایش تولید و ارزش افزوده و به تبع آن توسعه سازمان را فراهم می آورد. غفلت و بی توجهی به این عامل مهم می تواند از دلایل توسعه نیافتگی در برخی از کشورهای در حال توسعه باشد. سرمایه گذاری در سرمایه انسانی و افزایش سهم آن در کل سرمایه گذاری کشور، باعث بهره برداری بهتر از سرمایه فیزیکی می گردد و عامل مهمی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی به شمار می رود. به منظور استفاده حداکثری از نیروی انسانی، سازمان باید بتواند این دارایی ارزشمند را به طور صحیح و بهینه مدیریت کند. برقراری و اجرای رویکرد راهبردی توانمندسازی منابع انسانی توانسته است برای سازمان ها مزیت رقابتی ایجاد کند و منجر به بهبود عملکرد و ایجاد ارزش افزوده شود و به اجرای طرح های کیفیت جامع کمک کند. اهمیت منابع انسانی ماهر امروزه بر کسی پوشیده نیست و سازمان ها برای بقاء در محیط پیچیده و پرچالش به نیروی انسانی توانمند نیازمند هستند. توانمندسازی و نیز توسعه منابع انسانی رویکردی است مدیریتی که در آن به کارکنان اختیار داده می شود خودشان تصمیم گرفته و همچنین بتوانند در تصمیمات سازمان خودشان، مشارکت نمایند. منابع انسانی، مهمترین عامل کارآفرینی و نوآوری در هر کشوری محسوب می شود و تردیدی نیست که رشد و توسعه هر کشوری در بهبود و پرورش و توانمندسازی منابع انسانی آن نهفته است. کارکنان توانایی ها و استعدادهای بسیاری دارند که باید از طریق توانمندسازی شکوفا گردد. توانمندسازی در ارتقای رضایت شغلی و به تبع آن رضایت مشتری تأثیر چشمگیری دارد. همچنین توانمندسازی به عنوان یک مفهوم ذهنی و نگرشی تاثیر به سزایی در عملکرد و بهره وری سازمان و اثربخشی آن دارد و با توانمندسازی به عنوان یکی از رویکردهای توسعه منابع انسانی در چند دهه اخیر تحولاتی مثبت در زمینه فعالیت های سازمانی کارکنان ایجاد شده است. این تحولات باعث استفاده مناسب سازمان ها از نیروی انسانی شده است. لذا توانمندسازی کارکنان در پیشرفت و توسعه عملکردی سازمان نقش مهمی دارد. در حقیقت شناسایی شاخص ها برای ارزیابی راهبردهای مدیریتی به منظور توانمندسازی کارکنان می تواند اطلاعات مدیران ارشد را جهت ارزیابی و یافتن بهترین راهبرد در این زمینه کمک نماید. هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص ها و معیارهای مطرح در ارزیابی راهبردهای مدیریتی به منظور توانمندسازی کارکنان می باشد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر براساس هدف یک پژوهش کاربردی و براساس ماهیت روش، جزء تحقیقات توصیفی تحلیلی و از نظر شیوه گردآوری داده ها یک پژوهش پیمایشی (میدانی) است. در پژوهش حاضر داده های گرداوری شده از طریق پرسشنامه ساده و پرسشنامه ماتریسی از خبرگان گرداوری شد و سپس در سه مرحله تحلیل میانگین، تحلیل شانون و تحلیل تلفیفی تجزیه و تحلیل شد. جامعه آماری شامل صاحب نظران و خبرگان حوزه منابع انسانی شرکت بود و با توجه به تعداد محدود جامعه، برای تعیین نمونه در این پژوهش از روش نمونه گیری غیرتصادفی گلوله برفی استفاده شد. نمونه ها ۲۱ نفر از خبرگان هستد.
یافته‌ها: یافته ها نشان داد که براساس تکنیک میانگین، اعتماد به نفس دارای (W=۰,۱۸) و رضایت شغلی (W=۰,۱۷) در رتبه اول و دوم قرار دارند. براساس تکنیک شانون خلاقیت دارای (W=۰,۲۱۹) و سپس تهعد (W=۰,۱۴۳) در رتبه اول و دوم قرار دارند. همچنین براساس تحلیل تلفیقی داده های به دست آمده تکنیک شانون و میانگین موزون معیارهای رضایت شغلی دارای (W=۰,۱۶) و اعتماد به نفس (W=۰,۱۴) به عنوان اولویت اول و دوم در رتبه بندی ارزیابی راهبردهای توانمندسازی کارکنان به منظور پایداری و توسعه کسب و کار قرار گرفتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به خروجی تکنیک تلفیقی دو مؤلفه مهم رضایت شغلی و اعتماد به نفس به عنوان مهمترین معیار در ارزیابی راهبردهای توانمندسازی کارکنان باید مورد توجه قرار گیرد زیرا کارکنان توانمند کسانی هستند که از شغل خود راضی هستند و اعتماد به نفس بیشتری نسبت به همکاران و هم ردیفان خود دارند. به مدیران و تصمیم گیرندگان شرکت پیشنهاد می شود از طریق پیاده سازی راهبردها و سیاست های مختلف، رضایت شغلی و اعتماد به نفس را در کارکنان خود تقویت کنند و از این طریق توانمندسازی آن ها را جهت توسعه کسب و کار عملیاتی کنند. اعتماد به نفس از خصوصیات برجسته و مهم نیروهای توانمند و کارآفرین است. به منظور توانمندی کارکنان و شکوفایی توانایی و استعدادهای درونی آنها نیاز است حس اعتماد به نفس تقویت و مورد توجه قرار گیرد. تمامی تلاش های سازمانی به منظور توانمندی کارکنان و پرورش و توسعه آنها بدون ایجاد و تقویت حس اعتماد به نفس بیهوده است. به تعبیر دیگر توانمندی کارکنان در بستر اعتماد به نفس شکل می گیرد. رضایت شغلی عاملی برای تعهد و تلاش بیشتر کارکنان در سازمان است. رضایت شغلی روحیه کارکنان را جهت توانمندی و افزایش مهارت و همچنین توسعه و پیشرفت سازمانی تقویت می کند و ارتقا می بخشد. عدم رضایت شغلی و نارضایتی شغلی هر دو برای توانمندسازی سم مهلک و تخریب کننده محسوب می شود که باید به شدت از عوامل ایجاد کننده آن ها در سازمان پرهیز کرد. لذا تمامی سیاست ها و راهبردهای کارافرینی و توانمندی کارکنان در شرکت دنون لبنی پارس باید براساس شاخص و معیارهایی از جمله اعتماد به نفس و رضایت شغلی مورد ارزیابی قرار گیرد.
مقدمه و هدف: مهمترین و ارزشمندترین منبع استراتژیک سازمان ها منابع انسانی توانمند و خلاق آن به شمار می آیند که سایر منابع سازمان و حتی فناوری پیشرفته، بدون حضور آنان ناتوان و ضعیف تلقی می شوند. نیروی انسانی توانمند، امکان افزایش تولید و ارزش افزوده و به تبع آن توسعه سازمان را فراهم می آورد. غفلت و بی توجهی به این عامل مهم می تواند از دلایل توسعه نیافتگی در برخی از کشورهای در حال توسعه باشد. سرمایه گذاری در سرمایه انسانی و افزایش سهم آن در کل سرمایه گذاری کشور، باعث بهره برداری بهتر از سرمایه فیزیکی می گردد و عامل مهمی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی به شمار می رود. به منظور استفاده حداکثری از نیروی انسانی، سازمان باید بتواند این دارایی ارزشمند را به طور صحیح و بهینه مدیریت کند. برقراری و اجرای رویکرد راهبردی توانمندسازی منابع انسانی توانسته است برای سازمان ها مزیت رقابتی ایجاد کند و منجر به بهبود عملکرد و ایجاد ارزش افزوده شود و به اجرای طرح های کیفیت جامع کمک کند. اهمیت منابع انسانی ماهر امروزه بر کسی پوشیده نیست و سازمان ها برای بقاء در محیط پیچیده و پرچالش به نیروی انسانی توانمند نیازمند هستند. توانمندسازی و نیز توسعه منابع انسانی رویکردی است مدیریتی که در آن به کارکنان اختیار داده می شود خودشان تصمیم گرفته و همچنین بتوانند در تصمیمات سازمان خودشان، مشارکت نمایند. منابع انسانی، مهمترین عامل کارآفرینی و نوآوری در هر کشوری محسوب می شود و تردیدی نیست که رشد و توسعه هر کشوری در بهبود و پرورش و توانمندسازی منابع انسانی آن نهفته است. کارکنان توانایی ها و استعدادهای بسیاری دارند که باید از طریق توانمندسازی شکوفا گردد. توانمندسازی در ارتقای رضایت شغلی و به تبع آن رضایت مشتری تأثیر چشمگیری دارد. همچنین توانمندسازی به عنوان یک مفهوم ذهنی و نگرشی تاثیر به سزایی در عملکرد و بهره وری سازمان و اثربخشی آن دارد و با توانمندسازی به عنوان یکی از رویکردهای توسعه منابع انسانی در چند دهه اخیر تحولاتی مثبت در زمینه فعالیت های سازمانی کارکنان ایجاد شده است. این تحولات باعث استفاده مناسب سازمان ها از نیروی انسانی شده است. لذا توانمندسازی کارکنان در پیشرفت و توسعه عملکردی سازمان نقش مهمی دارد. در حقیقت شناسایی شاخص ها برای ارزیابی راهبردهای مدیریتی به منظور توانمندسازی کارکنان می تواند اطلاعات مدیران ارشد را جهت ارزیابی و یافتن بهترین راهبرد در این زمینه کمک نماید. هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص ها و معیارهای مطرح در ارزیابی راهبردهای مدیریتی به منظور توانمندسازی کارکنان می باشد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر براساس هدف یک پژوهش کاربردی و براساس ماهیت روش، جزء تحقیقات توصیفی تحلیلی و از نظر شیوه گردآوری داده ها یک پژوهش پیمایشی (میدانی) است. در پژوهش حاضر داده های گرداوری شده از طریق پرسشنامه ساده و پرسشنامه ماتریسی از خبرگان گرداوری شد و سپس در سه مرحله تحلیل میانگین، تحلیل شانون و تحلیل تلفیفی تجزیه و تحلیل شد. جامعه آماری شامل صاحب نظران و خبرگان حوزه منابع انسانی شرکت بود و با توجه به تعداد محدود جامعه، برای تعیین نمونه در این پژوهش از روش نمونه گیری غیرتصادفی گلوله برفی استفاده شد. نمونه ها ۲۱ نفر از خبرگان هستد.
یافته‌ها: یافته ها نشان داد که براساس تکنیک میانگین، اعتماد به نفس دارای (W=۰,۱۸) و رضایت شغلی (W=۰,۱۷) در رتبه اول و دوم قرار دارند. براساس تکنیک شانون خلاقیت دارای (W=۰,۲۱۹) و سپس تهعد (W=۰,۱۴۳) در رتبه اول و دوم قرار دارند. همچنین براساس تحلیل تلفیقی داده های به دست آمده تکنیک شانون و میانگین موزون معیارهای رضایت شغلی دارای (W=۰,۱۶) و اعتماد به نفس (W=۰,۱۴) به عنوان اولویت اول و دوم در رتبه بندی ارزیابی راهبردهای توانمندسازی کارکنان به منظور پایداری و توسعه کسب و کار قرار گرفتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به خروجی تکنیک تلفیقی دو مؤلفه مهم رضایت شغلی و اعتماد به نفس به عنوان مهمترین معیار در ارزیابی راهبردهای توانمندسازی کارکنان باید مورد توجه قرار گیرد زیرا کارکنان توانمند کسانی هستند که از شغل خود راضی هستند و اعتماد به نفس بیشتری نسبت به همکاران و هم ردیفان خود دارند. به مدیران و تصمیم گیرندگان شرکت پیشنهاد می شود از طریق پیاده سازی راهبردها و سیاست های مختلف، رضایت شغلی و اعتماد به نفس را در کارکنان خود تقویت کنند و از این طریق توانمندسازی آن ها را جهت توسعه کسب و کار عملیاتی کنند. اعتماد به نفس از خصوصیات برجسته و مهم نیروهای توانمند و کارآفرین است. به منظور توانمندی کارکنان و شکوفایی توانایی و استعدادهای درونی آنها نیاز است حس اعتماد به نفس تقویت و مورد توجه قرار گیرد. تمامی تلاش های سازمانی به منظور توانمندی کارکنان و پرورش و توسعه آنها بدون ایجاد و تقویت حس اعتماد به نفس بیهوده است. به تعبیر دیگر توانمندی کارکنان در بستر اعتماد به نفس شکل می گیرد. رضایت شغلی عاملی برای تعهد و تلاش بیشتر کارکنان در سازمان است. رضایت شغلی روحیه کارکنان را جهت توانمندی و افزایش مهارت و همچنین توسعه و پیشرفت سازمانی تقویت می کند و ارتقا می بخشد. عدم رضایت شغلی و نارضایتی شغلی هر دو برای توانمندسازی سم مهلک و تخریب کننده محسوب می شود که باید به شدت از عوامل ایجاد کننده آن ها در سازمان پرهیز کرد. لذا تمامی سیاست ها و راهبردهای کارافرینی و توانمندی کارکنان در شرکت دنون لبنی پارس باید براساس شاخص و معیارهایی از جمله اعتماد به نفس و رضایت شغلی مورد ارزیابی قرار گیرد.
ندا بنی اسدی، سمیه نقوی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: یکی از مهمترین تحولات اقتصادی و اجتماعی در ایران، افزایش جمعیت قابل توجهی از زنان کارآفرین بوده است. زنان کارآفرین نقش بهسزایی در اشتغال‌زایی، ثروت، کاهش فقر، توسعه انسانی، آموزش، بهداشت و توسعه کشور به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه دارند. توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی روستاها، راه‌حلی برای توانمندسازی و ظرفیت‌سازی به‌منظور کاهش شکاف بین شهر و روستا، ایجاد برابری اقتصادی، اجتماعی، محیطی و نهادی و ابزاری مهم برای رسیدن به توسعه پایدار است. عدم توجه به مدیریت نوآوری در صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در حد مطلوب از عوامل مهمی است که باعث شده این صنایع نتوانسته راه به بازارهای جهانی پیدا کند. استان کرمان با توجه به سطح تولید انبوه نخل می‌تواند با توسعه محصولات فراوری شده مرتبط با خرما گامی مؤثر برای صنعتی شدن و ایجاد اشتغال برای زنان در روستاها داشته باشد نقش زن در نظام تولید کشاورزی و توسعه روستاها بسیار مهم است. زنان در روستاها به‌صورت گوناگون در حال فعالیت هستند اما فعالیت آنان نامرئی است. کارآفرینی روستایی در جهت توانمندسازی زنان روستایی، به‌عنوان یک عامل کلیدی در کاهش شکافهای جنسیتی و جلوگیری از مهاجرت به شهرها و تأمین امنیت غذایی یکی از ارکان مهم توسعه جامعه روستایی است. کارآفرینی زنان روستایی موجب حمایت از پایداری اقتصاد محلی در روستا می‌شود و کیفیت زندگی روستاییان را بهبود می‌بخشد. در راستای آگاه‌سازی جامعه و دفاع از حقوق زنان، فعالیت‌های متنوعی در این زمینه صورت گرفته است. کارآفرینان با تجزیه و تحلیل ظرفیت‌ها، استعدادها و فرصت‌های هر منطقه می‌توانند اقدام به ارائه‌ی چالش‌ها و راهکارهای زیاد و متعددی برای کارآفرینی زنان روستایی نمایند. کارآفرینی و اشتغال زنان روستایی ضمن افزایش درآمد خانواده، بهبود وضعیت سواد و بهداشت خانواده می‌تواند زندگی روستایی و در نهایت کل جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، شناسایی استعدادهای کارآفرینی روستائیان، به‌ویژه زنان روستایی و تلاش برای توسعه و تقویت کارآفرینی از طریق فراهم کردن زمینه‌های اولیه آن، اهمیت ویژه‌ای دارد. بر این اساس هدف تحقیق حاضر، شناسایی ابعاد توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در توسعه کارآفرین زنان روستایی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از لحــاظ هــدف، کاربــردی و از نظــر ماهیــت و روش، توصیفی ـ تحلیلــی اســت. بهمنظــور گــردآوری اطلاعات از مطالعــات کتابخانــه‌ای و میدانــی اســتفاده شــد. قلمــروی مکانــی، روستاهای استان کرمان که دارای نخل هستند و زنانی که در حیطه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما فعالیت دارند، می¬باشند. در بخش کیفی داده‌ها با استفاده از نظرات خبرگان دانشگاهی، مدیران و کارشناسان کارآفرینی با مصاحبه نیمهساختار یافته، با رویکرد نظریه داده‌بنیاد جمع‌آوری گردید. ابزار گرداوری‌ها داده‌ها در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه بوده است. در بخش کمی تحقیق با توجه به خروجی‌های بخش مصاحبه، پرسشنامه تحقیق از طریق کدهای نهایی شده، استخراج گردیده و در قالب پرسشنامه بخش کمی قرار گرفته است. در این تحقیق با توجه مسئله مورد بررسی، طبق آمار سال ۱۴۰۰، تعداد ۹۶ نفر در سه زمینه بازاریابی، بسته‌بندی و فراوری محصولات خرما مشغول به‌‌کار بوده‌اند.حجم نمونه طبق فرمول کوکران ۷۶ نفر برآورد شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده که دارای ۵۸ گویه می‌باشد. در قسمت تجزیه و تحلیل داده¬ها، از نرم‌افزار SPSS و Amos استفاده شده است. برای تحلیل و بررسی روابط مورد نظر در مدل مفهومی، از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: با توجه به نتایج به‌دست آمده از مدل تحلیل عاملی تأییدی و به‌دست آمدن امتیازات یا بار عاملی هریک از شاخص‌ها، شرایط علی بر راهبردها با ضریب مسیر ۰/۸۲، شرایط زمینه‌ای بر راهبردها با ضریب مسیر ۰/۳۹، شرایط مداخله‌گر بر راهبردها با ضریب مسیر ۰/۷۶، پیامدها بر راهبردها با ضریب مسیر۰/۸۶ مدل توسعه صنایع تبدیلی و تکملیی خرما بر کارآفرینی زنان روستایی کشاورزی تأثیر معنی‌داری دارند. مدل نهایی از مقوله شرایط علی (نظام کارآیی و نوآوری با بار عاملی ۰/۸۱، مقوله زمینه‌ای (توانمندی بازاریابی با بار عاملی ۰/۷۹،)، شرایط مداخله‌گر (مشوق‌های اقتصادی با بار عاملی۰/۸۸) در راهبردها (جهانی‌سازی با بار عاملی ۰/۸۹) و پیامدها (رشد اقتصادی با بار عاملی ۰/۸۹) به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: مطالعات انجام شده در زمینه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در روستاهای استان کرمان نشان داد که وجود زنان تحصیل‌کرده با تخصص‌های متفاوت که تمایل به کارآفرینی در زمینه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در روستایی دارند، با ایجاد اشتغال و حمایت‌های مالی از زنان روستایی، آنها به اعضا فعال جامعه محلی تبدیل خواهند شد. فرآوری محصولات کشاورزی از جمله خرما، با رویکرد نوآوری اقدامی مفید در میان زنان کارآفرین روستایی، برای بهبود دسترسی زنان به بازارهای جهانی می‌باشد. از آنجا که زنان روستایی از نظر مالی و چانه‌زنی‌های اجتماعی ضعیف هستند، تقویت کارآفرینی زنان روستایی باید همراه با حمایت‌های مالی و اقتصادی باشد. مقوله کارآفرینی با مفهوم نوآوری همراه است، بنابراین، در خصوص صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما، از زنان نوآور باید حمایت شود و زمینه و امکانات لازم که شامل آموزش می‌باشد، برای نوآور بودن زنان روستایی فراهم شود. راه‌اندازی تیم‌های تجاری زنان روستایی، باعث افزایش آگاهی و ظرفیت اشتغال و کارآفرینی آنها می‌شود.
مقدمه و هدف: یکی از مهمترین تحولات اقتصادی و اجتماعی در ایران، افزایش جمعیت قابل توجهی از زنان کارآفرین بوده است. زنان کارآفرین نقش بهسزایی در اشتغال‌زایی، ثروت، کاهش فقر، توسعه انسانی، آموزش، بهداشت و توسعه کشور به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه دارند. توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی روستاها، راه‌حلی برای توانمندسازی و ظرفیت‌سازی به‌منظور کاهش شکاف بین شهر و روستا، ایجاد برابری اقتصادی، اجتماعی، محیطی و نهادی و ابزاری مهم برای رسیدن به توسعه پایدار است. عدم توجه به مدیریت نوآوری در صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در حد مطلوب از عوامل مهمی است که باعث شده این صنایع نتوانسته راه به بازارهای جهانی پیدا کند. استان کرمان با توجه به سطح تولید انبوه نخل می‌تواند با توسعه محصولات فراوری شده مرتبط با خرما گامی مؤثر برای صنعتی شدن و ایجاد اشتغال برای زنان در روستاها داشته باشد نقش زن در نظام تولید کشاورزی و توسعه روستاها بسیار مهم است. زنان در روستاها به‌صورت گوناگون در حال فعالیت هستند اما فعالیت آنان نامرئی است. کارآفرینی روستایی در جهت توانمندسازی زنان روستایی، به‌عنوان یک عامل کلیدی در کاهش شکافهای جنسیتی و جلوگیری از مهاجرت به شهرها و تأمین امنیت غذایی یکی از ارکان مهم توسعه جامعه روستایی است. کارآفرینی زنان روستایی موجب حمایت از پایداری اقتصاد محلی در روستا می‌شود و کیفیت زندگی روستاییان را بهبود می‌بخشد. در راستای آگاه‌سازی جامعه و دفاع از حقوق زنان، فعالیت‌های متنوعی در این زمینه صورت گرفته است. کارآفرینان با تجزیه و تحلیل ظرفیت‌ها، استعدادها و فرصت‌های هر منطقه می‌توانند اقدام به ارائه‌ی چالش‌ها و راهکارهای زیاد و متعددی برای کارآفرینی زنان روستایی نمایند. کارآفرینی و اشتغال زنان روستایی ضمن افزایش درآمد خانواده، بهبود وضعیت سواد و بهداشت خانواده می‌تواند زندگی روستایی و در نهایت کل جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، شناسایی استعدادهای کارآفرینی روستائیان، به‌ویژه زنان روستایی و تلاش برای توسعه و تقویت کارآفرینی از طریق فراهم کردن زمینه‌های اولیه آن، اهمیت ویژه‌ای دارد. بر این اساس هدف تحقیق حاضر، شناسایی ابعاد توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در توسعه کارآفرین زنان روستایی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از لحــاظ هــدف، کاربــردی و از نظــر ماهیــت و روش، توصیفی ـ تحلیلــی اســت. بهمنظــور گــردآوری اطلاعات از مطالعــات کتابخانــه‌ای و میدانــی اســتفاده شــد. قلمــروی مکانــی، روستاهای استان کرمان که دارای نخل هستند و زنانی که در حیطه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما فعالیت دارند، می¬باشند. در بخش کیفی داده‌ها با استفاده از نظرات خبرگان دانشگاهی، مدیران و کارشناسان کارآفرینی با مصاحبه نیمهساختار یافته، با رویکرد نظریه داده‌بنیاد جمع‌آوری گردید. ابزار گرداوری‌ها داده‌ها در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه بوده است. در بخش کمی تحقیق با توجه به خروجی‌های بخش مصاحبه، پرسشنامه تحقیق از طریق کدهای نهایی شده، استخراج گردیده و در قالب پرسشنامه بخش کمی قرار گرفته است. در این تحقیق با توجه مسئله مورد بررسی، طبق آمار سال ۱۴۰۰، تعداد ۹۶ نفر در سه زمینه بازاریابی، بسته‌بندی و فراوری محصولات خرما مشغول به‌‌کار بوده‌اند.حجم نمونه طبق فرمول کوکران ۷۶ نفر برآورد شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده که دارای ۵۸ گویه می‌باشد. در قسمت تجزیه و تحلیل داده¬ها، از نرم‌افزار SPSS و Amos استفاده شده است. برای تحلیل و بررسی روابط مورد نظر در مدل مفهومی، از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: با توجه به نتایج به‌دست آمده از مدل تحلیل عاملی تأییدی و به‌دست آمدن امتیازات یا بار عاملی هریک از شاخص‌ها، شرایط علی بر راهبردها با ضریب مسیر ۰/۸۲، شرایط زمینه‌ای بر راهبردها با ضریب مسیر ۰/۳۹، شرایط مداخله‌گر بر راهبردها با ضریب مسیر ۰/۷۶، پیامدها بر راهبردها با ضریب مسیر۰/۸۶ مدل توسعه صنایع تبدیلی و تکملیی خرما بر کارآفرینی زنان روستایی کشاورزی تأثیر معنی‌داری دارند. مدل نهایی از مقوله شرایط علی (نظام کارآیی و نوآوری با بار عاملی ۰/۸۱، مقوله زمینه‌ای (توانمندی بازاریابی با بار عاملی ۰/۷۹،)، شرایط مداخله‌گر (مشوق‌های اقتصادی با بار عاملی۰/۸۸) در راهبردها (جهانی‌سازی با بار عاملی ۰/۸۹) و پیامدها (رشد اقتصادی با بار عاملی ۰/۸۹) به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: مطالعات انجام شده در زمینه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در روستاهای استان کرمان نشان داد که وجود زنان تحصیل‌کرده با تخصص‌های متفاوت که تمایل به کارآفرینی در زمینه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در روستایی دارند، با ایجاد اشتغال و حمایت‌های مالی از زنان روستایی، آنها به اعضا فعال جامعه محلی تبدیل خواهند شد. فرآوری محصولات کشاورزی از جمله خرما، با رویکرد نوآوری اقدامی مفید در میان زنان کارآفرین روستایی، برای بهبود دسترسی زنان به بازارهای جهانی می‌باشد. از آنجا که زنان روستایی از نظر مالی و چانه‌زنی‌های اجتماعی ضعیف هستند، تقویت کارآفرینی زنان روستایی باید همراه با حمایت‌های مالی و اقتصادی باشد. مقوله کارآفرینی با مفهوم نوآوری همراه است، بنابراین، در خصوص صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما، از زنان نوآور باید حمایت شود و زمینه و امکانات لازم که شامل آموزش می‌باشد، برای نوآور بودن زنان روستایی فراهم شود. راه‌اندازی تیم‌های تجاری زنان روستایی، باعث افزایش آگاهی و ظرفیت اشتغال و کارآفرینی آنها می‌شود.
| صفحه ۱ از ۱ |
پایگاه های مرتبط
کلمات کلیدی
راهبرد, کارآفرینی, کشاورزی
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی می‌باشد.
طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Entreneurship and Agriculture
Designed & Developed by: Yektaweb