علیرغم نقش مهمی که زنان روستایی و عشایری در کشورهای در حال توسعه دارند، ولی جایگاه آنان عموماً مورد غفلت قرار گرفته است و آنان از برنامه های توسعه روستایی محروم مانده اند. زنان همواره قشر آسیب پذیر جامعه بوده اند که به طور نامرئی در تله ای از محرومیت گرفتار هستند. کارآفرینی اجتماعی به عنوان یکی از محورهای توسعه، میتواند عاملی برای حل مشکلات اجتماعی و چالش های پیش روی زنان قلمداد شود. یکی از ساختارهای بالقوهای که میتواند بستری برای کارآفرینی اجتماعی و در نتیجه حل مسائل اجتماعی باشد، صندوقهای اعتبارات خرد زنان روستایی و عشایری است. اما از آنجایی که توسعه و گسترش کارآفرینی اجتماعی در هر ساختاری، به ویژه در صندوقهای اعتبارت خرد زنان روستایی و عشایری وابسته به عوامل تعیینکننده و مرتبط با آن است، بنابراین شناسایی عواملی که ممکن است بر کارآفرینی اجتماعی در این صندوقها اثر بگذرند، از اهمیت شایانی برخودار است. در این راستا، هدف کلی پژوهش حاضر تحلیل عوامل مؤثر بر نیت کارآفرینی اجتماعی در صندوقهای اعتبارات خرد زنان روستایی و عشایری است. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است که با استفاده از فن پیمایش انجام شده است. جامعهی آماری مورد مطالعه، ۱۱۴۶ نفر از اعضای صندوق های اعتبارات خرد زنان روستایی و عشایری استان کرمان بود که تعداد ۳۰۰ نفر از آن‌ها با بهرهگیری از جدول کریجسی و مورگان و روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط کارگروهی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی و توسعه روستایی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن هم با استفاده از یک مطالعهی راهنما و ضرایب آلفای کرونباخ، بررسی شد (۸۶/۰ ≥≤α ۷۱/۰). یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که متغیرهای همدلی، خودکارایی، حمایت اجتماعی درک شده، تعهد اخلاقی و تجربهی قبلی اثرات مثبت و معنیداری بر نیت کارآفرینی اجتماعی دارند. همچنین، این متغیرها توانستند ۲/۴۳ درصد از تغییرات واریانس متغیر وابسته را توضیح دهند. در پایان بر اساس نتایج پژوهش پیشنهادهایی ارائه شده است.
