راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی

  یکی از عوامل مؤثر در توسعه روستایی، کارآفرینی است. کارآفرینی فرآیند ارتقاء فن­آوری با ایجاد یک کسب و کار یا سازمان جدید است توسعه کارآفرینی در روستاهای شهرستان کرمان به کندی صورت می­گیرد. از این جهت، این پژوهش به بررسی مؤلفه‌های توسعه کارآفرینی روستایی در روستاهای شهرستان کرمان می­پردازد. روش تحقیق کتابخانه­ای و میدانی بوده و پس از تعیین شاخص­ها و متغیرهای تحقیق از طریق پرسشنامه، داده­های آماری لازم جمع­آوری شدند. اعتبار صوری پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان و اعتبار عاملی مؤلفه‌ها با استفاده از تحلیل عاملی و ضریب KMO محاسبه که مقدار آن ۶۷/۰ به دست آمد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۸۸/۰) محاسبه گردید. جامعه آماری تحقیق، ۱۵۰ نفر از کارآفرینان روستایی شهرستان کرمان بودند که با استفاده از روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کارآفرینان عموماً جوان بودند و میزان متغیر کارآفرینی در بین افراد در حد متوسط به بالا بوده و بیشتر آنها فاقد تحصیلات دانشگاهی می‌باشند و از نظر متغیر کارآفرینی بالاتر از حد متوسط بوده است و به لحاظ مؤلفه‌های کارآفرینی به ترتیب بهترین وضعیت مربوط به مؤلفه‌های روانشناختی، مهارتی، فردی و زیرساختی می‌باشد.

       بنگاه­های کسب و کار مکانی برای رشد و پیشرفت کارآفرینان است. کسب و کار و کارآفرینی نقش کلیدی در روند توسعه و پیشرفت اقتصادی جوامع مختلف ایفا می­کنند. این تحقیق با هدف شناسایی مشکلات کسب و کارهای کشاورزی زیر بخش امور دام در شهرستان ایلام انجام شد. که از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده­ها توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش ۹۵۲ نفر از صاحبان کسب و کارهای کشاورزی زیر بخش امور دام بوده­اند که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای با انتساب متناسب تعداد ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها در این پژوهش پرسشنامه بوده است که روایی آن با استفاده از پانل متخصصان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان ۹۳/۰ تأیید گردیده است. از روش آمار توصیفی مانند میانگین، توزیع فراوانی و ضریب تغییرات جهت توصیف جامعه آماری و برای دسته­بندی مشکلات بنگاه­ها از روش تحلیل عاملی با رویکرد اکتشافی بهره­ گرفته شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که شش عامل شامل مشکلات سیاستی- زیرساختی (۴۰/۲۳ درصد)، اقتصادی (۱۵/۱۵ درصد)، بازاریابی (۲۵/۱۳ درصد)، مدیریتی (۰۳/۱۰ درصد)، آموزشی (۲۴/۴ درصد) و مشکلات اجتماعی- فرهنگی (۱۰/۳ درصد) از مهم­ترین مشکلات کسب و کارهای کشاورزی در زیربخش امور دام در منطقه مورد مطالعه می­باشند که این شش عامل در مجموع ۱۷۸/۶۹ درصد از واریانس کل را تبیین نمودند.