جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای سرمایه اجتماعی
داود غلامرضائی، مریم محمدی،
دوره ۹، شماره ۱۸ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
دوره ۹، شماره ۱۸ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: توسعه تعاونی های روستایی و عملکرد کارآفرینانه ی آنها، یکی از ضرورت های توسعه ی روستایی است که در برنامه های توسعه ی کشور مورد توجه قرارگرفته است. بررسی ها نشان می دهد، عملکرد این تعاونی ها تحت تأثیر سرمایه ی اجتماعی کارکنان قرار دارد. با این حال در سال های اخیر، کمتر به سرمایه اجتماعی به عنوان زمینه ساز ارتباط و مشارکت بهینه افراد و محرک عملکرد کارآفرینانه توجه شده است. از طرفی یکی از مبانی راهبردی افزایش عملکرد کارآفرینانه، تعهد سازمانی است، چراکه اثرگذاری گرایش کارآفرینانه منوط به وجود هویت قوی مبتنی بر مأموریت سازمان و تعهد به اهداف رسمی گزارش شده است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی کارکنان بر عملکرد کارآفرینانه تعاونی های روستایی با درنظرگرفتن نقش میانجی تعهد سازمانی است.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر، از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه کارکنان و مدیران تعاونی های روستایی شهر سنندج به تعداد ۶۸۰ نفر بوده و حجم نمونه برابر با ۲۴۶ نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های استاندارد سرمایه اجتماعی، گرایش کارآفرینانه و تعهد سازمانی جمع آوری و با آزمون مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافته‌ها: تحلیل نتایج تحقیق، نشانداد سرمایه اجتماعی، تأثیر مستقیم مثبت و معنی دار بر عملکرد کارآفرینانه تعاونی های روستایی دارد؛ تعهد سازمانی تأثیر مثبت و معنی دار برعملکرد کارآفرینانه تعاونی ها دارد و درعین حال، در رابطه ی بین سرمایه اجتماعی و عملکرد کارآفرینانه تعاونی های روستایی، نقش میانجی دارد.
نتیجهگیری: سرمایه اجتماعی، حاصل روابط بین کارکنان است و می تواند اعتماد، درک متقابل، ارزش های مشترک و ارزش های رفتاری را توسعه دهد. بنابراین انتظار میرود با افزایش سرمایه اجتماعی در تعاونی ها، عملکرد کارآفرینانه آنها افزایش پیدا کند. همچنین، کارکنانی که ارتباط اجتماعی مناسبی با همکاران خود دارند و با اهداف سازمان تعامل سازندهای برقرار کرده اند، تعهد بیشتری به سازمان و میل به بقا در آن دارند؛ درنتیجه گرایش کارآفرینانه بیشتری را کسب می کنند. به این ترتیب، پیشنهاد می شود فرهنگ حاکم بر سازمان، مشوق و آموزنده چنین روابطی باشد تا از این رهگذر، زمینه ساز گسترش تعهد سازمانی و عملکرد کارآفرینانه در تعاونی های روستایی شود؛ امنیت شغلی کارکنان از طریق توجه به بیمه افراد آزاد شاغل در تعاونی ها افزایش یابد و سطح رضایت مندی شغلی کارکنان نیز از طریق برنامه های انگیزشی بهبود داده شود.
مقدمه و هدف: توسعه تعاونی های روستایی و عملکرد کارآفرینانه ی آنها، یکی از ضرورت های توسعه ی روستایی است که در برنامه های توسعه ی کشور مورد توجه قرارگرفته است. بررسی ها نشان می دهد، عملکرد این تعاونی ها تحت تأثیر سرمایه ی اجتماعی کارکنان قرار دارد. با این حال در سال های اخیر، کمتر به سرمایه اجتماعی به عنوان زمینه ساز ارتباط و مشارکت بهینه افراد و محرک عملکرد کارآفرینانه توجه شده است. از طرفی یکی از مبانی راهبردی افزایش عملکرد کارآفرینانه، تعهد سازمانی است، چراکه اثرگذاری گرایش کارآفرینانه منوط به وجود هویت قوی مبتنی بر مأموریت سازمان و تعهد به اهداف رسمی گزارش شده است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی کارکنان بر عملکرد کارآفرینانه تعاونی های روستایی با درنظرگرفتن نقش میانجی تعهد سازمانی است.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر، از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه کارکنان و مدیران تعاونی های روستایی شهر سنندج به تعداد ۶۸۰ نفر بوده و حجم نمونه برابر با ۲۴۶ نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های استاندارد سرمایه اجتماعی، گرایش کارآفرینانه و تعهد سازمانی جمع آوری و با آزمون مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافته‌ها: تحلیل نتایج تحقیق، نشانداد سرمایه اجتماعی، تأثیر مستقیم مثبت و معنی دار بر عملکرد کارآفرینانه تعاونی های روستایی دارد؛ تعهد سازمانی تأثیر مثبت و معنی دار برعملکرد کارآفرینانه تعاونی ها دارد و درعین حال، در رابطه ی بین سرمایه اجتماعی و عملکرد کارآفرینانه تعاونی های روستایی، نقش میانجی دارد.
نتیجهگیری: سرمایه اجتماعی، حاصل روابط بین کارکنان است و می تواند اعتماد، درک متقابل، ارزش های مشترک و ارزش های رفتاری را توسعه دهد. بنابراین انتظار میرود با افزایش سرمایه اجتماعی در تعاونی ها، عملکرد کارآفرینانه آنها افزایش پیدا کند. همچنین، کارکنانی که ارتباط اجتماعی مناسبی با همکاران خود دارند و با اهداف سازمان تعامل سازندهای برقرار کرده اند، تعهد بیشتری به سازمان و میل به بقا در آن دارند؛ درنتیجه گرایش کارآفرینانه بیشتری را کسب می کنند. به این ترتیب، پیشنهاد می شود فرهنگ حاکم بر سازمان، مشوق و آموزنده چنین روابطی باشد تا از این رهگذر، زمینه ساز گسترش تعهد سازمانی و عملکرد کارآفرینانه در تعاونی های روستایی شود؛ امنیت شغلی کارکنان از طریق توجه به بیمه افراد آزاد شاغل در تعاونی ها افزایش یابد و سطح رضایت مندی شغلی کارکنان نیز از طریق برنامه های انگیزشی بهبود داده شود.
ساناز شفیعی، فروغ رهبریان،
دوره ۹، شماره ۱۸ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
دوره ۹، شماره ۱۸ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: محیط امروزی، امواج تازه‌ای از تغییر را با خود به همراه آورده است. محیط پیرامون سازمان‌ها نسبت به قبل پویاتر شده و باعث شده است که سازمان‌ها در پی یافتن پاسخ‌هایی برای این پویایی باشند تا موفقیت و عملکرد بالاتر را برای خود رقم بزنند. بنابراین، امروزه کارآفرینی، نقش قابل ملاحظه‌ای در محیط سازمانی دارد. سازمان‌ها جهت انطباق با دنیای متغیر و متحول امروزی برای نهادینه کردن جو خلاقیت و نوآوری در سازمان، باید قادر باشند راهبردهایی را برای هدایت و کنترل این تغییرات به مدد سرمایه‌های سازمانی ایجاد کنند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی و جهت گیری نگرش کارآفرینانه بر قصد کارآفرینی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارکنان شرکت خدمات بیمه کشاورزی دامون سبز چهار محال بختیاری بوده که طی بررسی‌های به عمل آمده تعداد این کارکنان ۵۶۰ نفر گزارش گردید. در این پژوهش حجم نمونه با توجه به جدول گرجسی و مورگان ۲۲۹ نفر برآورد شد که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. در این مدل متغیرهای سرمایه اجتماعی و جهت‌گیری کارآفرینانه به عنوان متغیر مستقل، متغیر سرمایه روانشناختی به عنوان متغیر میانجی و متغیر قصد کارآفرینی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. برای تعیین روایی پژوهش از دو روش روایی محتوا و صوری استفاده شد. روایی محتوا توسط چند نفر از صاحب‌نظران و روایی صوری پرسش نامه‌ها توسط تعدادی از پاسخگویان مورد تائید قرار گرفت. پایایی پرسش نامه پژوهش حاضر با استفاده از روش آلفای کرونباخ مورد آزمون قرار گرفت. داده‌های حاصله با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار SPSS و PLS تجزیه وتحلیل گردید.
یافته ها: نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان داد که نگرش کارآفرینانه و سرمایه اجتماعی بر قصد کارآفرینی تأثیر مثبت معناداری دارند. همچنین سرمایه روانشناختی نقش میانجی در تأثیرگذاری نگرش کارآفرینانه بر قصد کارآفرینانه دارد.
نتیجه گیری: نگرش کارآفرینانه تأثیر مستقیمی بر روی توسعه اقتصادی و اجتماعی مردم دارد. هرچه یک جامعه بیشتر در فعالیت های کارآفرینی شرکت کند، سریع‌تر به توسعه اقتصادی و اجتماعی دست می یابد. استفاده از کارآفرینی، به منزله یک راهکار عملی، می‌توان گامی به سوی ایجاد عدالت اجتماعی، مبارزه با فقر و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برداشت. سرمایه‌ی اجتماعی نیز نقش مهمی در فعالیت‌های کارآفرینانه دارد. همچنین آگاهی از اهمیت سرمایه روانشناختی و تقویت فعالیت های تحقیق و توسعه برای توسعه کسب و کارها و ارتقاء عملکرد آنها در بازار حائز اهمیت است. تقویت واحدهای کارآفرینی در شرکت و ارتباط با صنعت، افزایش مشارکت کارکنان در برنامه ریزی طرح ها و همچنین آگاهی از دستاوردها، جهت آگاهی کارکنان از اثربخشی طرح های نوآورانه حائز اهمیت است. پیشنهاد می شود سنجش و ارزیابی عملکرد سازمان براساس میزان مطرح کردن ایده و فکر جدید در سازمان از سوی افراد توانا، خلاق و مبتکر و ارائه راهکارهای نوین و حتی تالیف کتب و مقالات مورد توجه قرار گیرد. همچنین برگزاری جشنواره های کارآفرینان برتر، انتخاب کارآفرینان برتر ملی از میان کارآفرینان و معرفی آنان در رسانه های جمعی می تواند موجبات تقویت فرهنگ کارآفرینی اجتماعی را فراهم کرده و حس نوع دوستی در جامعه را القا کند.
افسانه بنازاده، کورش رضائی مقدم، مهسا فاطمی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۵-۱۴۰۳ )
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: کارآفرینی، موتور محرک اصلی در توسعه اقتصادی است و نقش کارآفرین، نوآوری و ایجاد ترکیب‌های تازه‌ای از مواد و یا نحوه شکل‌گیری فرآیندها است. توسعۀ کارآفرینی زنان، یکی از مهم‌ترین موضوعات دستور کار توسعۀ معاصر در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بوده است و بسیاری از صاحب‌نظران توسعۀ روستایی بر این باورند که شناخت توانمندی‌ها و مهارت‌های زنان، بهویژه زنان روستایی و هدایت استعدادهای خلاق آنان در بهره‌برداری از ظرفیت‌های این قشر بزرگ اجتماعی مؤثر است. کارآفرینی، فرآیندی است که در شبکه‌‌ای از روابط اجتماعی صورت می‌پذیرد و این روابط اجتماعی میتواند رابطه کارآفرین را با منابع و فرصت‌ها، محدود یا تسهیل کند و همچنین سرمایه اجتماعی به‌عنوان یک پدیده اجتماعی باعث بروز خلاقیت، ایده‌پروری، تسهیل رفتارهای نوآورانه و ریسک‌پذیری می‌شود. کارآفرینان با برخورداری از سرمایۀ اجتماعی به منابعی دسترسی خواهند داشت که خود به‌تنهایی قادر به دستیابی به آنها نیستند. افزایش توانایی افراد کارآفرین برای شروع و ادامۀ فعالیت‌های کارآفرینانه، توجه به نقش شبکه‌های اجتماعی و تعامل میان آنها و همچنین در نظر گرفتن سرمایۀ اجتماعی به‌عنوان عامل ارتباط دهنده میان شبکه‌های کسب‌وکار با شناسایی فرصت‌های کارآفرینانه و تأمین منابع و امکانات لازم در این زمینه، ضروری است. در واقع سرمایۀ اجتماعی یکی از عوامل تأثیرگذار در نهادینه کردن و اعتلای کارآفرینی است؛ بنابراین، هدف از این مقاله شناخت و تحلیل سازه‌های فردی و ساختاری تأثیرگذار (بهویژه سرمایۀ اجتماعی) بر توسعه فعالیت کارآفرینی زنان روستایی استان فارس به‌منظور ارتقای وضعیت شغلی آنها است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش با بهره‌گیری از فن پیمایش و روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی انجام و از پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. نمونه‌ای متشکل از ۳۸۰ نفر از زنان روستایی عضو شرکت‌های صندوق حمایت از توسعه بخش کشاورزی زنان در استان فارس بوده که در قالب سه شرکت در شهرستان‌های مرودشت، شیراز و استهبان فعالیت می‌کنند، انتخاب شدند. مطالعه راهنما در بین ۳۰ نفر از زنان عضو صندوق در شهرستان کوار که شرایط مشابهی داشتند، انجام شد روایی پرسشنامه این پژوهش توسط اساتید بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز تأیید گردید و پایایی آن نیز از طریق انجام مطالعه راهنما و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۰/۷۷ تا ۰/۹۵) موردتأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین توسعۀ فعالیت کارآفرینی اعضاء در سه شهرستان شیراز، مرودشت و استهبان اختلاف معنی‌داری وجود دارد و زنان مرودشت از میانگین توسعۀ کارآفرینی بیشتری برخوردار هستند. در واقع، با توجه به بالاتر بودن مؤلفه‌های فعالیت کارآفرینی (از جمله نوآوری، حفظ محیط زیست، رضایت مشتریان، رضایت اعضای صندوق، انعطاف‌پذیری، رفاه منطقه، اشتغال‌زایی، سودآوری، پایداری کسب‌وکار، رقابت‌طلبی و بهره‌گیری از فرصت‌ها و تجاری‌سازی ایده) در بین زنان کارآفرین مرودشت، این امر منجر به توسعۀ بهتر فعالیت‌های کارآفرینانه آنان شده است. در رتبه دوم، زنان کارآفرین شهرستان شیراز از میانگین امتیاز بیشتری نسبت به شهرستان استهبان در مورد متغیر توسعه فعالیت کارآفرینی برخوردار بودند. از سوی دیگر، نتایج نشان داد که میانگین انسجام اجتماعی زنان در شهرستان مرودشت با دو شهرستان شیراز و استهبان تفاوت معنی‌داری دارد و این میزان در شهرستان مرودشت بیشتر از دو شهرستان دیگر بود. همچنین، بین زنان مورد مطالعه در دو شهرستان شیراز و استهبان نیز اختلاف معناداری وجود داشت، به‌گونه‌ای‌که زنان شهرستان استهبان از نظر انسجام اجتماعی از میانگین بالاتری نسبت به کارآفرینان شیرازی برخوردار بودند. نتیجه آزمون رگرسیون نشان داد، سرمایۀ اجتماعی، میزان توفیق‌طلبی، توانایی تصمیم‌گیری، میزان استقلال‌طلبی، سیاست‌های مشاوره‌ای، فضای کسب‌وکار، مهارت در تدوین طرح تجاری و سیاست‌های حمایتی به ترتیب متغیرهایی بودند که بیشترین سهم (۵۶ درصد) را در میزان تغییرات در توسعۀ فعالیت کارآفرینی را تبیین نمودند.
نتیجهگیری: با توجه به مجموعه عوامل تأثیرگذار بر توسعۀ فعالیت‌های کارآفرینی زنان روستایی، بهویژه نقش سرمایه اجتماعی، شبکه روابط و فعالیت در انواع شبکه‌های اجتماعی، لذا پیشنهاد می‌شود که هم‌فکری و هم‌افزایی فعالیت‌های زنان کارآفرین از طریق برگزاری نشست‌های ادواری و مستمر با سایر شرکت‌های استان، تقویت گردد. همچنین، دوره‌های آموزشی منسجم و هدفمند برای زنان روستایی عضو صندوق‌ها به‌منظور چگونگی تقویت فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و کسب انواع مهارت‌های کارآفرینی برگزار گردد.
مقدمه و هدف: کارآفرینی، موتور محرک اصلی در توسعه اقتصادی است و نقش کارآفرین، نوآوری و ایجاد ترکیب‌های تازه‌ای از مواد و یا نحوه شکل‌گیری فرآیندها است. توسعۀ کارآفرینی زنان، یکی از مهم‌ترین موضوعات دستور کار توسعۀ معاصر در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بوده است و بسیاری از صاحب‌نظران توسعۀ روستایی بر این باورند که شناخت توانمندی‌ها و مهارت‌های زنان، بهویژه زنان روستایی و هدایت استعدادهای خلاق آنان در بهره‌برداری از ظرفیت‌های این قشر بزرگ اجتماعی مؤثر است. کارآفرینی، فرآیندی است که در شبکه‌‌ای از روابط اجتماعی صورت می‌پذیرد و این روابط اجتماعی میتواند رابطه کارآفرین را با منابع و فرصت‌ها، محدود یا تسهیل کند و همچنین سرمایه اجتماعی به‌عنوان یک پدیده اجتماعی باعث بروز خلاقیت، ایده‌پروری، تسهیل رفتارهای نوآورانه و ریسک‌پذیری می‌شود. کارآفرینان با برخورداری از سرمایۀ اجتماعی به منابعی دسترسی خواهند داشت که خود به‌تنهایی قادر به دستیابی به آنها نیستند. افزایش توانایی افراد کارآفرین برای شروع و ادامۀ فعالیت‌های کارآفرینانه، توجه به نقش شبکه‌های اجتماعی و تعامل میان آنها و همچنین در نظر گرفتن سرمایۀ اجتماعی به‌عنوان عامل ارتباط دهنده میان شبکه‌های کسب‌وکار با شناسایی فرصت‌های کارآفرینانه و تأمین منابع و امکانات لازم در این زمینه، ضروری است. در واقع سرمایۀ اجتماعی یکی از عوامل تأثیرگذار در نهادینه کردن و اعتلای کارآفرینی است؛ بنابراین، هدف از این مقاله شناخت و تحلیل سازه‌های فردی و ساختاری تأثیرگذار (بهویژه سرمایۀ اجتماعی) بر توسعه فعالیت کارآفرینی زنان روستایی استان فارس به‌منظور ارتقای وضعیت شغلی آنها است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش با بهره‌گیری از فن پیمایش و روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی انجام و از پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. نمونه‌ای متشکل از ۳۸۰ نفر از زنان روستایی عضو شرکت‌های صندوق حمایت از توسعه بخش کشاورزی زنان در استان فارس بوده که در قالب سه شرکت در شهرستان‌های مرودشت، شیراز و استهبان فعالیت می‌کنند، انتخاب شدند. مطالعه راهنما در بین ۳۰ نفر از زنان عضو صندوق در شهرستان کوار که شرایط مشابهی داشتند، انجام شد روایی پرسشنامه این پژوهش توسط اساتید بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز تأیید گردید و پایایی آن نیز از طریق انجام مطالعه راهنما و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۰/۷۷ تا ۰/۹۵) موردتأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین توسعۀ فعالیت کارآفرینی اعضاء در سه شهرستان شیراز، مرودشت و استهبان اختلاف معنی‌داری وجود دارد و زنان مرودشت از میانگین توسعۀ کارآفرینی بیشتری برخوردار هستند. در واقع، با توجه به بالاتر بودن مؤلفه‌های فعالیت کارآفرینی (از جمله نوآوری، حفظ محیط زیست، رضایت مشتریان، رضایت اعضای صندوق، انعطاف‌پذیری، رفاه منطقه، اشتغال‌زایی، سودآوری، پایداری کسب‌وکار، رقابت‌طلبی و بهره‌گیری از فرصت‌ها و تجاری‌سازی ایده) در بین زنان کارآفرین مرودشت، این امر منجر به توسعۀ بهتر فعالیت‌های کارآفرینانه آنان شده است. در رتبه دوم، زنان کارآفرین شهرستان شیراز از میانگین امتیاز بیشتری نسبت به شهرستان استهبان در مورد متغیر توسعه فعالیت کارآفرینی برخوردار بودند. از سوی دیگر، نتایج نشان داد که میانگین انسجام اجتماعی زنان در شهرستان مرودشت با دو شهرستان شیراز و استهبان تفاوت معنی‌داری دارد و این میزان در شهرستان مرودشت بیشتر از دو شهرستان دیگر بود. همچنین، بین زنان مورد مطالعه در دو شهرستان شیراز و استهبان نیز اختلاف معناداری وجود داشت، به‌گونه‌ای‌که زنان شهرستان استهبان از نظر انسجام اجتماعی از میانگین بالاتری نسبت به کارآفرینان شیرازی برخوردار بودند. نتیجه آزمون رگرسیون نشان داد، سرمایۀ اجتماعی، میزان توفیق‌طلبی، توانایی تصمیم‌گیری، میزان استقلال‌طلبی، سیاست‌های مشاوره‌ای، فضای کسب‌وکار، مهارت در تدوین طرح تجاری و سیاست‌های حمایتی به ترتیب متغیرهایی بودند که بیشترین سهم (۵۶ درصد) را در میزان تغییرات در توسعۀ فعالیت کارآفرینی را تبیین نمودند.
نتیجهگیری: با توجه به مجموعه عوامل تأثیرگذار بر توسعۀ فعالیت‌های کارآفرینی زنان روستایی، بهویژه نقش سرمایه اجتماعی، شبکه روابط و فعالیت در انواع شبکه‌های اجتماعی، لذا پیشنهاد می‌شود که هم‌فکری و هم‌افزایی فعالیت‌های زنان کارآفرین از طریق برگزاری نشست‌های ادواری و مستمر با سایر شرکت‌های استان، تقویت گردد. همچنین، دوره‌های آموزشی منسجم و هدفمند برای زنان روستایی عضو صندوق‌ها به‌منظور چگونگی تقویت فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و کسب انواع مهارت‌های کارآفرینی برگزار گردد.
| صفحه ۱ از ۱ |
پایگاه های مرتبط
کلمات کلیدی
راهبرد, کارآفرینی, کشاورزی
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی می‌باشد.
طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Entreneurship and Agriculture
Designed & Developed by: Yektaweb