کارآفرینی با توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها رابطه تنگاتنگی دارد و امروزه یکی از شاخص های توسعه در کشورهای رو به رشد محسوب می شود. به علت نقش و جایگاه ویژه کارآفرینان در روند پیشرفت و رشد اقتصادی، بسیاری از دولت ها در کشورهای توسعه یافته تلاش می کنند با حداکثر امکانات و بهره برداری از دستاوردهای تحقیقاتی، شماری از افراد جامعه را که دارای ویژگی های کارآفرینی هستند به آموزش کارآفرینی و فعالیت ها ی کارآفرینانه هدایت کنند. هدف اصلی این مطالعه بررسی رابطه میان سهم بخش کشاورزی و شاخص کارآفرینی است، به همین منظور از شاخص های فرصت کارآفرینی و قابلیت کارآفرینی برای بررسی میان کارآفرینی و سهم بخش کشاورزی استفاده گردید. برای این منظور از اطلاعات و داده های کشورهای عضو G۲۰ و ایران طی دوره زمانی ۲۰۱۷-۲۰۰۸ و روش هم انباشتگی فیشر استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی هم انباشتگی متغیرها نشان داد، میان سهم بخش کشاورزی در رشد اقتصادی و فرصت کارآفرینی رابطه بلندمدت وجود دارد. همچنین، بین سهم بخش کشاورزی در رشد اقتصادی و قابلیت کارآفرینی نیز رابطه بلندمدت مورد تأیید است. علاوه بر این، وجود رابطه تعادلی بلندمدت میان دو شاخص کارآفرینی یعنی فرصت کارآفرینی و قابلیت کارآفرینی بوده است نیز، مورد تأیید قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده در پژوهش مبنی بر ارتباط بلندمدت سهم بخش کشاورزی با قابلیت کارآفرینی و فرصت کارآفرینی و نیز سهم زیاد شاغلان کشور در این بخش سیاستگزاران باید اهمیت پتانسیل بخش کشاورزی را در بهبود شرایط کارآفرینی مورد توجه قرار دهند.
