راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی

  ارزیابی مناسب فرصت­های کارآفرینی می­تواند به بالا رفتن احتمال موفقیت کسب ­و کار و سهل­انگاری در این فرآیند می­تواند به شکست آن بیانجامد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی معیار­های اثر­گذار بر ارزیابی فرصت­های کارآفرینی در صنایع غذایی ارگانیک و تعیین میزان اهمیت هر یک از این عوامل در تصمیم­گیری نهایی است. جامعه ­آماری تحقیق شامل کارآفرینان صنایع غذایی ارگانیک در استان ­ های گلستان، اصفهان، مرکزی، خراسان ­رضوی و گیلان در سال ۱۳۹۲ بوده که با توجه به جدول کرجسی ­و­ مورگان ۱۶ نفر از آنها از طریق نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه استاندارد، ابزار گردآوری داده­ها بوده که روایی صوری آن بر اساس نظر جمعی از متخصصان و پایایی آن نیز از طریق محاسبه نرخ ناسازگاری (برابر ۰۸/۰) تأیید شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده­ها نشان داد که معیار صنعت و بازار مهم­ترین معیار در ارزیابی فرصت ­ های کار­آفرینی بوده و معیارهای صنعت و بازار ارگانیک، ویژگی­های کارآفرین، ویژگی­های تیم کارآفرین، مالی و فنی به ترتیب در درجه­ی اهمیت بعدی قرار دارند. چارچوب ارائه شده در این پژوهش که بیانگر معیارهای مؤثر بر ارزیابی فرصت­های کارآفرینی است، راهنمایی برای تحقیقات پیمایشی آتی تلقی می­گردد.

  هدف کلی این پژوهش، سنجش سطح روحیه کارآفرینی دانشجویان کشاورزی در دانشگاه یاسوج می‏باشد. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دانشجویان سال اول و آخر دانشکده کشاورزی بود که در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ در دانشگاه یاسوج مشغول به تحصیل بودند. از این میان، تعداد ۲۰۷ نفر با استفاده از فرمول نمونه‌گیری طبقه‏ای تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‏های پژوهش، پرسش‏نامه‏ی ساخت محقق بود که روایی آن بر اساس دیدگاه کارشناسان و متخصصان و پایایی آن بر اساس ضریب آلفای کرونباخ تأیید گردید. یافته‏های تحقیق نشان داد که ۴/۷۵ درصد دانشجویان از لحاظ روحیه کارآفرینی در سطح متوسطی قرار داشتند. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معنی­داری در روحیه کارآفرینی دانشجویان دختر و پسر وجود نداشت. مقایسه میانگین وضعیت خصیصه‏های کارآفرینی (آزمون t ) نشان داد تنها در خصیصه تحمل ابهام تفاوت معنی­داری بین دانشجویان دختر و پسر مشاهده ‏گردید. افزون بر این، بین دانشجویان سال اول و آخر و نیز دانشجویان رشته‏های مختلف از نظر خصیصه‏های روحیه کارآفرینی تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد. این یافته‏ حاکی از آن است که آموزش‏های دانشگاه نتوانسته منجر به بهبود روحیه کارآفرینی دانشجویان شود. بنابراین، پیشنهاد می‏گردد، ارتباط بیشتری بین دانشگاه و مراکز کارآفرینی برقرار شود و در حین طراحی و ارائه برنامه‏های درسی، پرورش روحیه کارآفرینی مورد توجه قرار گیرد. علاوه بر این، به جنبه‏های عملی دروس و نیز مطابقت محتوای مطالب نظری دانشگاه‏ها با آنچه در محیط کسب و کار وجود دارد، بیشتر توجه شود.

  با توجه به اهمیت آموزش و همچنین پرورش نیروی کار نیمه­ماهر جهت کار در بخش­های مختلف تولیدی و خدماتی و همین­طور انجام تحقیقات علمی قبل و بعد از برگزاری دوره­های مذکور جهت نیاز سنجی و مشخص­سازی عمکرد آموزش­های ارائه شده، بایستی گفت که هدف این پژوهش ارزیابی میزان کارآیی کارآفرینی آموزش­های تخصصی کشاورزی در سازمان آموزش فنی و حرفه­ای در زمینه درآمدزایی با توجه به استانداردهای سازمان بین­المللی کار است. جهت انجام این ارزیابی، اطلاعات مربوط به چهار متغیر میزان درآمد کسب شده، نمرات ارزشیابی نهایی، تعداد دفعات مراجعه برای دریافت مشاوره و میزان وام دریافتی یک نمونه ۱۰۰ نفره از دانش­آموختگان رشته­های گوناگون کشاورزی مرکز آموزش فنی و حرفه­ای شهرستان بابلسر طی سال­های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ جمع­آوری گردید و پس از میانگین­گیری مورد استفاده قرار گرفت . در مرحله اول شدت و جهت اثرپذیری میزان درآمد دانش­آموختگان از سه متغیر مستقل مورد نظر در قالب برآورد ضرائب یک رگرسیون خطی اندازه­گیری گردید و در مرحله بعد رابطه بین این سه متغیر مستقل و کارآیی کارآموزان در چهارچوب روش تحلیل فراگیر داده­ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل حاکی از آن است که علی­رغم اثر مثبت و معنی­دار سه متغیر نمرات ارزشیابی نهایی، تعداد دفعات مراجعه برای دریافت مشاوره و همچنین میزان وام دریافتی بر درآمد کسب شده دانش­آموختگان مرکز فنی و حرفه­ای بابلسر، امکان بهره­گیری بهتر از این سه عامل به میزان زیادی وجود دارد. بنابراین، بایستی برنامه­ریزی­ها و سیاست­گذاری­های مؤثری در این زمینه صورت گیرد.

  در این مطالعه میزان تأثیر درس کارآفرینی بر تقویت روحیه و ایجاد مهارت­های کارآفرینانه دانشجویان مرکز آموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب بررسی شده است. تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری تحقیق فراگیران مرکز آموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب بودند که درس کارآفرینی را با ارزش سه واحد درسی گذرانده­اند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی برآورد شد. به این منظور تعداد ۱۷۸ پرسشنامه تکثیر و بین افراد نمونه توزیع شد. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه بود که روایی آن به تأیید اساتید دانشگاه تربیت مدرس رسید. پایایی پرسشنامه در مرحله پیش­آزمون برای قسمت­های مختلف بین ۶۰/۰ تا ۸۵/۰ محاسبه شد. بر اساس نتایج حاصله، بین روحیه و مهارت کارآفرینانه دانشجویان قبل و بعد از گذراندن درس کارآفرینی تفاوت معنی­داری وجود داشت. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره­ نشان داد که متغیرهای مقطع تحصیلی، سابقه شرکت در دوره­های آموزشی و محل زندگی مهم­ترین عوامل تأثیرگذار هستند. در مجموع ۸/۳۶ درصد از تغییرات توانمندی­های کارآفرینانه دانشجویان را تبیین کردند.

  افزایش تعداد دانشجویان دختر در دانشگاه­ها، نقش ویژگی­های کارآفرینی در اشتغال دانش­آموختگان و همچنین اهمیت بخش کشاورزی و پیامد­های ناشی از بی­توجهی به آن­ها باعث شده است تا این پژوهش با هدف بررسی ویژگی­های کارآفرینانه دانشجویان دختر رشته کشاورزی صورت بگیرد. جامعه آماری این پژوهش (۱۷۸۰ نفر دختر) می­باشند که به روش تصادفی ۳۳۶ نفر نمونه انتخاب شدند. پس از انجام آزمون همبستگی و آزمون t ، نتایج نشان می­دهد که اغلب دانشجویان به جز ویژگی تحمل ابهام در دیگر
ویژگی­های کارآفرینانه شامل، ریسک­پذیری، سلاست فکری، عمل­گرایی، کانون کنترل، نیاز به موفقیت، رویاپردازی و چالش­طلبی شرایط مطلوبی نداشتند. از نظر جنسیت بین پسر­ها و دختر­های دانشجو، در ویژگی­های عمل­گرایی، نیاز به موفقیت، تحمل ابهام، چالش­طلبی، رویاپردازی و در نهایت کارآفرینی اختلاف معنی­داری وجود ندارد. اما در ویژگی­های ریسک­ پذیری، سلاست فکری، کانون کنترل بین دانشجویان پسر و دختر اختلاف معنی­داری وجود دارد. از نظر ویژگی فردی، بین نوع دیپلم و ویژگی­های ریسک­پذیری، نیاز به موفقیت، سلاست فکری، تحمل ابهام و همچنین کارآفرینی رابطه­ای معنی­دار وجود دارد. نوع شغل پدر به جز ریسک­پذیری، با هیچ یک از ویژگی­ها رابطه ندارد، داشتن تخصص نیز با تحمل ابهام، سابقه راه­اندازی کسب و کار و تمایل به راه­اندازی کسب و کار رابطه­ای معنی­داری دارد. از سوی دیگر بین دانشجویان سال اول و سال چهارم، در کارآفرینی و هیچ یک از ویژگی­ها اختلاف معنی­داری وجود ندارد. مجموع نتایج ضرورت برنامه­ریزی برای تقویت این ویژگی­ها را با توجه اهمیت کارآفرینی و گرایش روزافزون زنان به تحصیلات دانشگاهی و همچنین نقش راهبردی کشاورزی در استقلال و رفاه اجتماعی، نشان می­دهد.

  یکی از عوامل مؤثر در توسعه روستایی، کارآفرینی است. کارآفرینی فرآیند ارتقاء فن­آوری با ایجاد یک کسب و کار یا سازمان جدید است توسعه کارآفرینی در روستاهای شهرستان کرمان به کندی صورت می­گیرد. از این جهت، این پژوهش به بررسی مؤلفه‌های توسعه کارآفرینی روستایی در روستاهای شهرستان کرمان می­پردازد. روش تحقیق کتابخانه­ای و میدانی بوده و پس از تعیین شاخص­ها و متغیرهای تحقیق از طریق پرسشنامه، داده­های آماری لازم جمع­آوری شدند. اعتبار صوری پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان و اعتبار عاملی مؤلفه‌ها با استفاده از تحلیل عاملی و ضریب KMO محاسبه که مقدار آن ۶۷/۰ به دست آمد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۸۸/۰) محاسبه گردید. جامعه آماری تحقیق، ۱۵۰ نفر از کارآفرینان روستایی شهرستان کرمان بودند که با استفاده از روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کارآفرینان عموماً جوان بودند و میزان متغیر کارآفرینی در بین افراد در حد متوسط به بالا بوده و بیشتر آنها فاقد تحصیلات دانشگاهی می‌باشند و از نظر متغیر کارآفرینی بالاتر از حد متوسط بوده است و به لحاظ مؤلفه‌های کارآفرینی به ترتیب بهترین وضعیت مربوط به مؤلفه‌های روانشناختی، مهارتی، فردی و زیرساختی می‌باشد.

  عدم اشتغال دانش‌آموختگان کشاورزی یکی از مهم‌ترین چالش‌های نظام آموزش عالی کشور در چند سال اخیر بوده و اثرات نامطلوبی بر انگیزه تحصیل و یادگیری دانشجویان داشته است. لیکن به نظر می‌‎رسد باتوجه به ظرفیت‌های بخش کشاورزی ایران، با ارتقاء توانمندی کارآفرینی دانشجویان می‌توان این مشکل را برطرف نمود. بنابراین، هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی عوامل‌ مؤثر بر توانمندی کارآفرینی و اشتغال پس از دانش‌آموختگی از دیدگاه دانشجویان کشاورزی دانشگاه یاسوج بود که با روش پیمایشی صورت پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان سال آخر کارشناسی کشاورزی در دانشگاه یاسوج بود ( ۱۶۰ N= ) که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای یک مرحله‌ای و با استفاده از جدول نمونه‌گیری کرجسی و مورگان حجم نمونه ۱۱۰ نفر تعیین گردید. داده‌ها با ابزار پرسش‌نامه گردآوری شده و روایی آن توسط متخصصان و پایایی آن با استفاده از مطالعه راهنما و سنجش ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت (آلفا بین ۸۹/۰ تا ۹۷/۰). نتایج نشان داد عوامل فردی، فرهنگی- اجتماعی و سپس عوامل آموزشی دارای بیشترین تأثیر را بر توانمندی کارآفرینی دانشجویان دارند. مهم‌ترین عوامل فردی شامل باور به خودکارآمدی و خلاقیت، مهم‌ترین عوامل فرهنگی- اجتماعی شامل مسائل اقتصادی جامعه و جذابیت کارآفرینی و مهم‌ترین عوامل آموزشی شامل وجود فضای مناسب رقابتی در دانشگاه و وجود محیط خوابگاهی خلاق می‌باشند. همچنین، نتایج نشان داد که دانشجویان مورد مطالعه بیشترین توانمندی را در روابط اجتماعی، خلاقیت، توانمندی‌های ارتباطی و رهبری دارا می‌باشند. در پایان، برای بهبود توانمندی کارآفرینی دانشجویان پیشنهاد هایی ارائه شده است.

   در دنیای امروز با وجود تغییرات و تحولات متعدد، توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی به یک ضرورت و نیاز جدی تبدیل شده و این ضرورت به­ویژه در کشورهای در حال توسعه، به نحو فزاینده­ای در حال افزایش است. علی­رغم رشد کسب و کارهای کارآفرینی کشاورزی، دسترسی به سرمایه مالی همچنان به­عنوان مشکل برای کارآفرینان کشاورزی باقی مانده است به طوری که عدم دسترسی به سرمایه مالی به­عنوان دلیل اصلی برای شکست کسب و کارهای کارآفرینانه ذکر شده است. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی چالش­های دسترسی به اعتبارات برای کارآفرینان کشاورزی است. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه آماری آن شامل دو گروه از کارآفرینان کشاورزی و مدیران بانک بودند که با توجه به جدول بارتلت و همکاران، حجم نمونه­ها تعیین شد و برای دستیابی دقیق به افراد مورد مطالعه، از روش نمونه­گیری تصادفی استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد زمان طولانی فرآیند درخواست، بالا بودن نرخ بهره و فقدان وثیقه به­عنوان مهم­ترین موانع درک شده از سوی مردان کارآفرین در روند دریافت اعتبارات از بانک­ها مشخص شده­اند در حالی­که موانع فقدان وثیقه/ ضامن، برخورد نامناسب کارمندان بانک و زمان طولانی فرآیند درخواست به ترتیب به­عنوان مهم­ترین موانع از سوی زنان ذکر شدند. به­علاوه یافته­ها نشان داد، مدیران بانک­های تجاری و مؤسسات مالی، عدم ارائه ضمانت یا وثیقه کافی، طرح کسب و کار ضعیف و سابقه ضعیف مالی کارآفرین را به­عنوان مهمترین دلایل رد تقاضای مالی کارآفرینان ذکر کردند. نتایج بررسی نحوه تأمین اعتبارات توسط کارآفرینان کشاورزی نشان داد که مردان کارآفرین جهت تأمین اعتبارات برای راه­اندازی و رشد کسب و کار خود به ترتیب اولویت از پس­انداز شخصی، بانک­های تجاری، دوستان و اعضای خانواده استفاده کردند در حالی که زنان کارآفرین استفاده از پس­انداز شخصی و کمک از اعضای خانواده و دوستان را نسبت به استفاده از بانک­ها و مؤسسات خصوصی به­عنوان منبع مالی ترجیح می­دهند.

  هدف این تحقیق توصیفی-پیمایشی، تحلیل عوامل مؤثر در ایجاد روحیه کارآفرینی دانشجویان دانشکده منابع طبیعی دانشگاه شهید چمران واحد بهبهان بوده است. ابزار تحقیق پرسشنامه ­ ای و داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند که به ­ منظور شناسایی عوامل مؤثر در ایجاد روحیه کارآفرینی دانشجویان از آمار توصیفی ­و برای آزمون فرضیه­های تفاوتی از آزمون یومن وایت ­نی و آزمون t مستقل بهره گرفته شد. نتایج نشان داد از بین متغیرهای عامل روانشناختی تاثیرگذار بر روحیه کارآفرینی دانشجویان، متغیرهای اعتماد به نفس و خودباوری و آینده­نگر بودن دارای بیشترین تأثیر، سخت­کوشی و توانایی مدیریت خلاقانه دارای کمترین تأثیر می­باشند. از میان متغیرهای، آموزشی ­و دانشگاهی تأثیرگذار، روش­های تدریس خلاق و انطباق دروس با پیشرفت­های علمی دارای بیشترین تأثیر و ارزشیابی مستمر و منظم از دانشجویان دارای کمترین تأثیر بوده­اند و از میان متغیرهای عامل سازمانی حمایت از پایان­نامه­ها و پژوهش­های مرتبط با کارآفرینی بیشترین تأثیر و توسعه گروه­های کارآفرینی و بینش مشترک کمترین تأثیر را دارند. همچنین، این تحقیق نشان داد که بین جنسیت، داشتن مهارت، تجربه راه­اندازی کار و تمایل به راه­اندازی کار با عوامل مؤثر در ایجاد روحیه کارآفرینی رابطه مثبت و معنی­داری وجود ندارد.

  هدف تحقیق حاضر مقایسه روحیه کارآفرینانه مدیران شرکت‌های تعاونی کشاورزی موفق و ناموفق بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده­ها توصیفی- پیمایشی است. جامعه­ی آماری این تحقیق، کلیه مدیران شرکت‌های تعاونی کشاورزی شهرستان ایلام به تعداد ۳۴۰ نفر می‌باشد که از این میان تعداد مدیران شرکت‌های تعاونی موفق ۲۶۵ نفر و تعداد مدیران شرکت‌های تعاونی ناموفق ۷۵ نفر بودند. در این تحقیق مدیران ناموفق به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند و از بین مدیران موفق تعداد ۱۰۰ نفر به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه‌‌ای با انتساب متناسب و بر اساس فرمول کوکران به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن با استفاده از پانل متخصصان تأیید گردید و به­منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن ۸۷/۰ بدست آمد. یافته‌های پژوهش نشان داد که ویژگی ریسک‌پذیری، کانون کنترل و خلاقیت پاسخگویان در سطح قوی قرار دارد و ویژگی نیاز به موفقیت، تحمل ابهام و استقلال‌طلبی پاسخگویان در سطح متوسط قرار دارد. همچنین بین میزان ریسک‌ ‌ پذیری، نیاز به موفقیت و استقلال‌طلبی مدیران شرکت‌های تعاونی کشاورزی موفق و مدیران شرکت‌های تعاونی ناموفق تفاوت معنی‌داری وجود دارد، ولی بین مدیران موفق و ناموفق از نظر میزان خلاقیت، تحمل ­ابهام و کانون کنترل تفاوت معنی­داری وجود ندارد.

  شرکت تعاونی سازمانی اقتصادی- اجتماعی است که از تجمع افراد به­منظور ایجاد اشتغال در زمینه­ خاصی برای رسیدن به اهداف مشترک اعضا بوجود آمده است. این سازمان بهره­کشی از فرد را طرد می­کند و هدف اصلی آن کارآفرینی، جمع ارزش­های انسانی و اخلاقی با هدف­های اقتصادی است. در زمینه گیاهان دارویی در منطقه هزار جریب شهرستان بهشهر در سطح تقریباً ۱۰ هکتار و به­طور آزمایشی کار آغاز شده است که جهت توسعه آن نیاز به حمایت بیشتری از سوی نهادهای ذیربط احساس می­گردد. مطالعه حاضر به­منظور سنجش زمینه تشکیل شرکت تعاونی گیاهان دارویی در شهرستان بهشهر (بخش یانه سر) جهت کارآفرینی و ایجاد فرصت­های شغلی جدید صورت گرفته است. از میان ۳۳ روستای بخش یانه سر تعداد ۱۰ روستا به روش تصادفی (به کمک جدول اعداد تصادفی) انتخاب گردیدند و در هر روستا از لیست مالکین اراضی، ۵ نفر به روش تصادفی برای تکمیل پرسش­نامه­ها انتخاب شدند. سطح سنجش این مطالعه مقیاس اسمی بوده و از آزمون همبستگی گودمن در بررسی متغیر­ها استفاده شده است. نتایج نشان داد که تمایل افراد به عضویت در شرکت­­های تعاونی با شغل اصلی افراد، مشکلات تولید، میزان رضایت­مندی و آشنایی افراد مورد مطالعه با وظایف شرکت تعاونی، رابطه معنی­دار نداشته و با سن کشاورزان، میزان تحصیلات افراد، مالکیت اراضی زراعی، نوع محصول زراعی تولیدی، سابقه تولید گیاهان دارویی، سابقه عضویت در شرکت­های تعاونی موجود رابطه معنی­دار دارد. همچنین، کشاورزان به دلایلی از جمله عدم آشنایی با انواع گیاهان دارویی قابل کشت، طریقه تولید آنها و عدم اطمینان و رضایت از درآمد مناسب حاصل از تولید و فروش این گیاهان تمایلی برای کشت این گیاهان نشان نمی­دهند.

  هدف این تحقیق تحلیل عاملی خلاقیت کارکنان سازمان جهاد کشاورزی ایلام بود. تحقیق از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری تحقیق کارکنان سازمان جهاد کشاورزی استان ایلام بودند (۳۰۰ N= ) که از این تعداد ۱۶۹ نفر با استفاده از جدول بارتلت به روش طبقه­ای تناسبی به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی ظاهری و محتوایی آن توسط گروهی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی مورد بررسی، اصلاح و تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ در مرحله پیش‌آزمون بین ۷۶/۰ تا ۷۹/۰ به‌دست آمد. نتایج آمار توصیفی نشان داد که خلاقیت کارکنان با میانگین ۳۱/۳ در سطح متوسط قرار دارد. نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که عوامل خلاقیت کارکنان را می‌توان در قالب دو عامل مدیریتی و عامل زمینه­ساز خلاصه کرد. این عوامل حدود ۶۹ درصد از واریانس خلاقیت را در بین کارکنان سازمان جهاد کشاورزی استان ایلام تبیین می­کنند. بر اساس یافته‌های تحقیق، پیشنهاد می­شود در سازمان جهاد کشاورزی استان ایلام واحد مدیریت ایده به­منظور شناسایی و استفاده از ایده‌های خلاقانه کارکنان راه‌اندازی شود.

یکی از چالش­های اصلی جامعه­ی ما ایجاد اشتغال جوانان و به­خصوص قشر تحصیل کرده­ی کشور است. در چنین شرایطی خود اشتغالی از کارآفرینی یکی از راه­حل­های بسیار مهم می­باشد. آموزش کارآفرینی می­تواند نقش بسیار مهمی در تغییر دیدگاه­های دانشجویان در جهت خود اشتغالی و کارآفرینی ایفا نماید. در این پژوهش نگرش دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی نسبت به کارآفرینی بر مبنای روش کیو بررسی شده است. این روش، از هر دو نوع آمار توصیفی و تحلیلی بهره می­گیرد و این ویژگی روش کیو را نسبت به سایر روش­های تحقیقی جامع­تر و پرمحتواتر کرده است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق را دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه تشکیل دادند. نمونه­گیری به­صورت هدفمند و افرادی انتخاب شدند که دارای ذهنیت به­خصوصی در رابطه با موضوع تحقیق بودند. برای سنجش پایایی و روایی ضمن استفاده از روش مثلث­سازی و از نظر متخصصان دانشگاه نیز بهره گرفته شد. بر اساس یافته­های حاصل از تحلیل عاملی کیو، ذهنیت مشارکت­کنندگان به سه گروه دسته­بندی شد، گروه اول کارآفرینی را ریسک­پذیری و خلاقیت، گروه دوم منزلت اجتماعی بالاتر و گروه سوم آمادگی برای پذیرش مسئولیت در آینده، می­دانستند.

هدف از این مطالعه تعیین عوامل مؤثر بر انگیزه کارآفرینی کشاورزی با استفاده از الگوی تحلیل تمایزی در سال ۱۳۹۲ است. جامعه آماری تحقیق را کارآفرینان کشاورزی استان گیلان تشکیل می­دهند و با استفاده از روش  نمونه­گیری تصادفی ساده حجم نمونه ۹۶ تعیین شد. ابزار تحقیق پرسشنامه می­باشد که روایی آن بر­اساس نظر جمعی از متخصصان تأیید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ ۸۲/۰ محاسبه گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزایش تحصیلات فرد کارآفرین، تعداد اعضای خانواده مشارکت­کننده در فعالیت کارآفرینی، تعداد ساعات کاری اختصاص داده شده به فعالیت کارآفرینی و درآمد حاصل از کارآفرینی، انگیزه کارآفرینی کشاورزی را افزایش می­دهد. همچنین اثر متغیرهای جنسیت (افزایش مردان در مقابل زنان) و شغل فرد کارآفرین و نوع فعالیت کارآفرینی روی افزایش انگیزه کارآفرینی مثبت است، در حالی که اثر سن و وضعیت تأهل فرد کارآفرین منفی است. نتایج ماتریس ساختار نیز نشان داد که متغیرهای درآمد حاصل از فعالیت کارآفرینی و ساعات کاری اختصاص داده شده به فعالیت کارآفرینی بیشترین اهمیت را در تمایز میان دو گروه دارند.

     تحقیق حاضر، به منظور شناسایی موانع آموزش کارآفرینی در مرکز آموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب انجام شده است. تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می­باشد که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل همه فراگیران مرکزآموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب شامل ۳۰۰ فراگیر که در کلاس­های درس کارآفرینی شرکت کرده بودند، می­باشد. از این تعداد ۱۷۸ نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از مصاحبه و پرسشنامه که اصلی­ترین ابزار در جمع­آوری داده­ها در روش پیمایشی می­باشند، استفاده شد. در تأیید روایی پرسشنامه، از نظر اساتید دانشگاه تربیت مدرس استفاده شد. یافته­های این تحقیق نشان می­دهد که نبود تعامل میان دانشگاه و بنگاه­های کارآفرین و عدم استفاده از مدرسان متخصص در تدریس به عنوان مهمترین موانع شناسایی شدند. ضمن اینکه نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی، نارسایی سیاست­گذاری و برنامه­ریزی را به عنوان مهم­ترین عامل شناسایی کرد.

     امروزه کارآفرینی دانش­آموختگان نقش روزافزونی در حل مشکل بیکاری و توسعه اقتصادی جوامع یافته است. برخورداری دانش­آموختگان از توانمندی و مهارت­های کارآفرینی می­تواند به حل مسأله بیکاری، رونق و توسعه بخش کشاورزی منجر شود. از این‌رو در این تحقیق به بررسی و تحلیل راهبردهای افزایش کارآفرینی دانش‌آموختگان رشته‌های کشاورزی و منابع طبیعی با استفاده از روش پیمایشی و مطالعه میدانی و به کمک مدل راهبردی ماتریس SWOT پرداخته شد. بدین منظور از نظرات ۹۰ کارشناس در سه گروه کارشناسان جهادکشاورزی، سازمان نظام مهندسی کشاورزی، اعضای هیئت علمی و دانش‌آموختگان رشته­های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری استفاده شد. بر اساس نتایج این تحقیق در محیط درونی ده نقطه قوت و هفت نقطه ضعف و در محیط بیرونی ده فرصت و ۱۴ تهدید شناسایی شد. سپس نتایج نشان داد که کارآفرینی دانش‌آموختگان در محیط درونی دارای قوت نسبی و در محیط بیرونی داری تهدید نسبی است. بنابراین با توجه به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های موجود اجرای راهبردهای محافظه‌کارانه در اولویت قرار دارد. در پایان برخی راهبردها برای توسعه کارآفرینی دانش‌آموختگان کشاورزی پیشنهاد شد.

   خوداشتغالی یکی از بهترین گزینه­ها جهت آماده نمودن فراگیران نظام آموزش عالی جهت اشتغال در بازار کار و برخورد با مشکل بیکاری است اما موانعی بر سر راه آن وجود دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع خوداشتغالی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه است. رویکرد کلی تحقیق کمی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه­ی آماری تحقیق را ۴۷۰ نفر از دانشجویان تشکیل دادند. بر اساس روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی ۵۲ نفر دانشجویان دکتری و ۱۶۰ نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد به منظور انجام مطالعه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده، از پرسشنامه­ی محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط افراد صاحب­نظر(اساتید گروه ترویج و توسعه­ی روستایی دانشگاه رازی و برخی از کارشناسان کارآفرینی در استان) و پایایی آن نیز با محاسبه­ی ضریب آلفای کرونباخ (۸۶/۰= α) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج از تحلیل عاملی اکتشافی و نرم­افزار SPSS استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی چهار عامل آموزشی، ساختاری- سیاستی، شخصیتی و اجتماعی- اقتصادی جزء موانع خوداشتغالی از دیدگاه دانشجویان هستند که ۷۶/۵۵ درصد از واریانس کل را تبیین می­کنند. برگزاری جلسات مشترک دانشجویان با بخش خصوصی، آشنا نمودند. دانشجویان با قوانین کسب­وکار کشاورزی و تنظیم محتوای آموزشی بر اساس نیازهای بازار کار برای بهبود وضعیت خوداشتغالی در آینده پیشنهاد می­شود.

     در راستای توجه و اهمیت ‌دادن به موضوع تأمین مالی، هدف از اجرای تحقیق حاضر، ارزیابی استراتژی­های تأمین مالی کارآفرینان مستقل بخش کشاورزی استان مازندران می­باشد. بر این اساس، ضمن مروری جامع بر ادبیات موضوعی مربوطه و در قالب روش تحقیق کتابخانه‌ای و میدانی، به منظور ارزیابی استراتژی­های تأمین مالی کارآفرینان از ابزار مراجعه به اسناد و مدارک صاحبان طرح­های کسب و کار کارآفرینان بخش کشاورزی استان مازندران با جامعه و نمونه آماری یکسان ۲۵ طرح استفاده شد. آنگاه به ارزیابی بازده دو استراتژی تأمین مالی کارآفرینانه، تحت عناوین استراتژی تأمین مالی تهاجمی و
محافظه­کارانه در قالب دو مدل ریاضی پرداخته شد. نتیجه تحقیق نشان داده است که استراتژی انتخابی برگرفته از مدل­های ریاضی برای ۲۵ کارآفرین صاحب طرح کسب و کار در بخش کشاورزی، در ۱۴ مورد انتخاب استراتژی اول و در ۱۱ مورد انتخاب استراتژی دوم بود. هم­چنین، استراتژی انتخابی کارآفرین در ده مورد، استفاده از استراتژی اول و در ۱۵ مورد، استفاده از استراتژی دوم را نشان داد. نتایج ارزیابی نموداری نسبت به هر یک از متغیرهای سرمایه کلی نسبی، سرمایه نسبی صاحبان طرح، سرمایه­گذاری نسبی بانک، هزینه پروژه­ای نسبی و ارزش فعلی نسبی درآمدهای آتی هیچ­گونه اولویتی در انتخاب یکی از استراتژی­ها توسط کارآفرینان را نشان نداد. نتایج دو آزمون آماری نیز این گونه نشان داد که در آزمون اول بین استراتژی اول و دوم، تفاوت معنی­داری وجود ندارد. در آزمون دوم بین استراتژی انتخابی کارآفرین و استراتژی انتخابی مدل، تفاوت معنی­داری مشاهده شد.

تحقیق حاضر، به منظور شناسایی راهبردهای توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی از نظر متخصصان کشاورزی مستقر در پارک علم و فناوری کرمانشاه انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل همه مدیران بخش‌های کشاورزی است که در ۴۹ واحد از ۲۲۹ واحد مستقر در پارک علم و فناوری کرمانشاه در زمینه کشاورزی فعالیت داشتند. داد‌ه‌ها با استفاده از پرسش­نامه محقق‌ساخته گردآوری شدند و با نرم­افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. روایی پرسش­نامه توسط متخصصان تأیید و برای تعیین میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (۹۷ درصد). یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که عوامل زیرساختی، راهکارهای زمینه‌ای، راهکارهای حمایتی و تسهیلاتی به کارآفرینان، راهکارهای انگیزشی و آموزشی، حمایت‌های دولتی، ارائه خدمات مشاوره‌ای و برنامه‌های کسب مهارت‌های مدیریتی به عنوان مهم­ترین راهبردهای توسعه کارآفرینی کشاورزی شناسایی شدند و در مجموع حدود ۹۸/۷۹ درصد  از کل واریانس را تبیین کردند.

     با توجه به اهمیت خلاقیت و ریسک­پذیری در کسب مهارت­های کارآفرینی و با توجه به جایگاه آموزش عالی و نقش بخش کشاورزی در استقلال جوامع، این پژوهش با هدف بررسی ویژگی­های خلاقیت و ریسک­پذیری دانشجویان ورودی رشته کشاورزی صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش ۳۳۸ دانشجو به تفکیک سالهای ۱۳۹۰، ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ می­باشد که به روش تصادفی ساده در مجموع ۲۶۸  نفر نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده­های حاصله در نرم­افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس و دانکن صورت پذیرفت. نتایج نشان می­دهد که ویژگی­های خلاقیت و ریسک­پذیری اغلب دانشجویان ضعیف و بسیار ضعیف می­باشند و بین سال­های مورد مطالعه از نظر ویژگی­های خلاقیت و رویاپردازی با اطمینان ۹۹ درصد و سلاست فکری و عمل­گرایی با اطمینان ۹۵ درصد اختلاف معنی­داری وجود دارد. اما از نظر ریسک­پذیری میان دانشجویان این سه سال (ورودی ۹۰، ۹۱ و ۹۲) اختلاف معنی­داری وجود ندارد. دانشجویان ورودی سال­های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ در ویژگی­های: رویاپردازی، عمل­گرایی، سلاست فکری و خلاقیت، بدون اختلاف در یک گروه قرار دارند و میزان این ویژگی از دانشجویان ورودی سال ۱۳۹۲ کم­تر و با آن اختلاف معنی­داری دارند. در مؤلفه­ی ریسک­پذیری نیز بین دانشجویان هر سه سال اختلاف معنی­داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر پایین بودن سطح برخورداری دانشجویان مورد نظر در ویژگی­های مورد مطالعه و وجود اختلاف برخی ورودی­ها و نیز مشخص بودن اثر آموزش و پرورش بر تقویت خصایص کارآفرینانه بازنگری و هم­چنین نقش استراتژیک کشاورزی در استقلال و رفاه اجتماعی، برنامه­ریزی­های جدی و نوین آموزشی ضروری
می­باشد.