دوره 8، شماره 16 - ( پاییز و زمستان 1400 )
جلد 8 شماره 16 صفحات 96-86 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khosrowjerdi M, Sharifzadeh M. (2021). Analyzing the Effect of Entrepreneurial Orientation Components on Agricultural Entrepreneurship Intention in Rural Areas of Marvdasht. jea. 8(16), 86-96. doi:10.52547/jea.8.16.86
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-289-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-289-fa.html
خسروجردی مدینه، شریف زاده مریم. واکاوی تأثیر مؤلفه های جهت گیری کارآفرینانه بر نیت کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی شهرستان مرودشت راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 1400; 8 (16) :96-86 10.52547/jea.8.16.86
واکاوی تأثیر مؤلفه های جهت گیری کارآفرینانه بر نیت کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی شهرستان مرودشت
گروه مدیریت توسعه روستایی، دانشگاه یاسوج، ایران
چکیده: (2239 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه: نیت کارآفرینی به عنوان نقطه ی آغازین و پیش شرط فعالیت های کارآفرینانه تلقی می شود. استنباط می شود که نیات کارآفرینانه متأثر از جهت گیری کارآفرینانه افراد است. مقصود از جهت گیری کارآفرینانه میزان گرایش افراد به فرصت های کسب و کار، پیشگامی و ریسک پذیری، توفیق طلبی و استقلال طلبی است. از آنجا که آگاهی از نیت کارآفرینی افراد و شناخت عوامل اثرگذار بر آن در توسعه کارآفرینی بالاخص در مناطق روستایی نقش بسزایی دارد، لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر مؤلفه های جهت گیری کارآفرینانه بر نیت کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی انجام شده است.
مواد و روش ها: این پژوهش به روش پیمایش انجام شده و جامعه آماری پژوهش، 150 نفر از کارآفرینان بخش کشاورزی شهرستان مرودشت بود. ابزار جمعآوری داده ها پرسشنامهای بود که روایی صوری آن از طریق نظرسنجی از اساتید صاحب نظر و پایایی آن از طریق مطالعه پیشاهنگ خارج از نمونه آماری تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تاییدی (CFA) روایی، پایایی و برازش متغیرهای نهفته پژوهش را تأیید کرد. نتایج مدلسازی ساختاری نشان داد که مؤلفههای تمایل به ریسک، نیاز به موفقیت و نیاز به استقلال مهمترین پیشبینی کنندههای قصد کارآفرینی بودند. افزون بر این، 15 درصد از تغییرات واریانس نیت کارآفرینانهی کارآفرینان کشاورزی مورد مطالعه از طریق مؤلفه های جهتگیری کارآفرینانه آنها تبیین می‌شود. تجزیه و تحلیل همبستگی نشان داد که مولفه های استقلال، نیاز به موفقیت (توفیق طلبی) و ریسک پذیری کارآفرینان با نمرات قصد کارآفرینی در نمونه مورد مطالعه رابطه مستقیم و مثبتی دارند. با این حال، مولفه‌های شناسایی فرصت و پیشگامی، تغییراتی را در نیات کارآفرینی آنها پیشبینی نکردند.
نتیجه گیری: جهت گیری کارآفرینانهی قوی بر بروز عملکرد کارآفرینانه اثر دارد به شکلی که به سطوح بالایی از رفتارهای خلاقانه، اثرگذار و خطرپذیر می انجامد. کارآفرینان با جهتگیری کارآفرینی قوی افرادی هستند که این توانایی را دارند تا محیط نامطمئن را به نفع خودشان تغییر دهند. تأثیر مستقیم مؤلفه های مورد مطالعه بر قصد کارآفرینی نشان می‌دهد که جهتگیری کارآفرینانه با ارتقای بستر تسهیل‌کننده مناسب برای آشنایی با فرصت‌های کارآفرینی محقق می‌شود. در نهایت نتیجه گیری در خصوص یافتهها به تعدادی پیشنهاد کاربردی در جهت تقویت نیت کارآفرینانهی کارآفرینان کشاورزی برای کمک به مدیران و برنامه ریزان کشاورزی منجر شد.
مقدمه: نیت کارآفرینی به عنوان نقطه ی آغازین و پیش شرط فعالیت های کارآفرینانه تلقی می شود. استنباط می شود که نیات کارآفرینانه متأثر از جهت گیری کارآفرینانه افراد است. مقصود از جهت گیری کارآفرینانه میزان گرایش افراد به فرصت های کسب و کار، پیشگامی و ریسک پذیری، توفیق طلبی و استقلال طلبی است. از آنجا که آگاهی از نیت کارآفرینی افراد و شناخت عوامل اثرگذار بر آن در توسعه کارآفرینی بالاخص در مناطق روستایی نقش بسزایی دارد، لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر مؤلفه های جهت گیری کارآفرینانه بر نیت کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی انجام شده است.
مواد و روش ها: این پژوهش به روش پیمایش انجام شده و جامعه آماری پژوهش، 150 نفر از کارآفرینان بخش کشاورزی شهرستان مرودشت بود. ابزار جمعآوری داده ها پرسشنامهای بود که روایی صوری آن از طریق نظرسنجی از اساتید صاحب نظر و پایایی آن از طریق مطالعه پیشاهنگ خارج از نمونه آماری تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تاییدی (CFA) روایی، پایایی و برازش متغیرهای نهفته پژوهش را تأیید کرد. نتایج مدلسازی ساختاری نشان داد که مؤلفههای تمایل به ریسک، نیاز به موفقیت و نیاز به استقلال مهمترین پیشبینی کنندههای قصد کارآفرینی بودند. افزون بر این، 15 درصد از تغییرات واریانس نیت کارآفرینانهی کارآفرینان کشاورزی مورد مطالعه از طریق مؤلفه های جهتگیری کارآفرینانه آنها تبیین می‌شود. تجزیه و تحلیل همبستگی نشان داد که مولفه های استقلال، نیاز به موفقیت (توفیق طلبی) و ریسک پذیری کارآفرینان با نمرات قصد کارآفرینی در نمونه مورد مطالعه رابطه مستقیم و مثبتی دارند. با این حال، مولفه‌های شناسایی فرصت و پیشگامی، تغییراتی را در نیات کارآفرینی آنها پیشبینی نکردند.
نتیجه گیری: جهت گیری کارآفرینانهی قوی بر بروز عملکرد کارآفرینانه اثر دارد به شکلی که به سطوح بالایی از رفتارهای خلاقانه، اثرگذار و خطرپذیر می انجامد. کارآفرینان با جهتگیری کارآفرینی قوی افرادی هستند که این توانایی را دارند تا محیط نامطمئن را به نفع خودشان تغییر دهند. تأثیر مستقیم مؤلفه های مورد مطالعه بر قصد کارآفرینی نشان می‌دهد که جهتگیری کارآفرینانه با ارتقای بستر تسهیل‌کننده مناسب برای آشنایی با فرصت‌های کارآفرینی محقق می‌شود. در نهایت نتیجه گیری در خصوص یافتهها به تعدادی پیشنهاد کاربردی در جهت تقویت نیت کارآفرینانهی کارآفرینان کشاورزی برای کمک به مدیران و برنامه ریزان کشاورزی منجر شد.
واژه‌های کلیدی: کارآفرینان کشاورزی، جهت گیری کارآفرینی، نیت کارآفرینی، فرصت های کارآفرینی، ریسک پذیری
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کارآفرینی در کشاورزی
دریافت: 1400/9/8 | پذیرش: 1400/10/28 | انتشار: 1400/12/14
دریافت: 1400/9/8 | پذیرش: 1400/10/28 | انتشار: 1400/12/14
فهرست منابع
1. Aghajani, H., M. Abasgholipour, and R. Gholami. 2012. Explanation of entrepreneurs psychological specifcations role on independent entrepreneurship process. (Case study: enrepreneurs in mazandaran province). 10TH International Entrepreneurship forum ief, creating social economic, cultural & personal value 9-11 January 2011, Tamkeen, Bahrain.
2. Alimirzaei, E., A. Asadi, and M. Tahmasebi. 2011. Barriers to the development of small and medium enterprises of rural entrepreneurs in Khuzestan province (Case study: date complementary industries). Journal of Entrepeneurship Development, 3(12): 165-184 (In Persian).
3. Anderson, J. C., and D. W. Gerbing. 1988. Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin, 103, 411-423. [DOI:10.1037/0033-2909.103.3.411]
4. Arbruckle, J.L. 2011. AMOS 6 User's Guide, Translated by Zarafshani, K. and M. Keshavarz, Razi University Press, Kermanshah (In Persian).
5. Baidi, S. 2018. Effect of entrepreneurship education, self efficacy and need for achievement toward Student's entrepreneurship intention: Case study in Febi, Iain Surakarta, Indonesia. Journal of Entrepreneurship Education, 2(21): 1-16.
6. Bashir Khodaparasti, R., and H. Bagheri GaraBollagh. 2021. Investigating the role of brand orientation and entrepreneurship orientation on brand performance in green food producers. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 7(14): 11-20 (In Persian).
7. Baumgartner, H., and C. Homburg. 1995. Applications of structural equation modelling in marketing research: A review. International Journal of Research in Marketing, 13: 139-161. [DOI:10.1016/0167-8116(95)00038-0]
8. Bolton, D. L. and M. D. Lane. 2012. Individual entrepreneurial orientation: development of a measurement instrument. Education Training, 54(2,3): 1-11. [DOI:10.1108/00400911211210314]
9. Dias, C., R. Gouveia Rodrigues. and J. Ferreira. 2019. Agricultural entrepreneurship: Going back to the basics. Journal of Rural Studies, 70: 125-138. [DOI:10.1016/j.jrurstud.2019.06.001]
10. Fazel beigi, M. M., and Gh. Yavari. 2009. The role of rural cooperatives in entrepreneurship development. Co - operation and Agriculture (Taavon), 20(204,205): 41-62 (In Persian).
11. Filser, M., and F. Eggers. 2014. Entrepreneurial orientation and firm performance: A comparative study of Austria, Liechtenstein and Switzerland. South African Journal of Business Management, 45(1): 55-65. [DOI:10.4102/sajbm.v45i1.117]
12. Gelard, P. (2005). Factors affecting Iranian women entrepreneurship. Woman in Development and Politics (Women's Research), 3(1): 101-123 (In Persian).
13. Gholami, S., and M. Birjandi. 2016. The effect of market orientation and entrepreneurial orientation on the performance of SMEs. Journal of Current Research in Science, 11(1): 361-369.
14. Grace, E., and I. Ihuoma. 2013. Relationship between counselling and entrepreneurship development skill of Nigerian final year undergraduates. Procedia- Social Behavioral Sciences, 84 (3): 120- 127. [DOI:10.1016/j.sbspro.2013.06.521]
15. Hair, J. F., A. E. Anderson, R. L. Tatham, and W. C. Black. 1992. Maltivariate data analisis with readings. 3th edn. Macmillan Publishing Company, New York, USA. 757 pp.
16. Heaton, J. 2005. Developing entrepreneurs: An examination of systematic approaches to entrepreneurial development for rural areas, Illinois Institute for Rural Affairs, Rural Research Report.
17. Hisrich- Robert, D., M. P. Peters, and D. A. Shepherd. 2005. Entrepreneurship, 6th edition: New York, McGraw-Hill.
18. Hosseini, M., and F. Eskandari. 2013. Investigating entrepreneurial orientation and firm
19. performance in the Iranian agricultural context. Journal of Agricultural Science and Technology, 15: 203-214.
20. Ismail, K., M. Ahmad Anuar, W.Z. WanOmar, Kh. Seohod, and Ch. Sh. Akhtar. 2015. Entrepreneurial intention, entrepreneurial orientation of faculty and students towards commercialization. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 181: 349-355. [DOI:10.1016/j.sbspro.2015.04.897]
21. Karami, O., M. Fatemi, K. Rezaei-Moghaddam. and F. Badzaban. 2021. Comparison of marketing activities among the rural women of omid entrepreneurship fund and agricultural development specialized holding companies in Fars province. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 7(14): 57-66 (In Persian).
22. Karimi, S., M. Chizari, H.J. Biemans, and M. Mulder. 2012. Entrepreneurship education in Iranian higher education: The current state and challenges. European Journal of Scientifc Research, 48(1): 35-50.
23. Koe, W.L. 2016. The relationship between individual entrepreneurial orientation (IEO) and entrepreneurial intention. Journal of Global Entrepreneurship Research, 6(13): 1-11. [DOI:10.1186/s40497-016-0057-8]
24. Lechner, C., and S. V. Gudmundsson. 2014. Entrepreneurial orientation, firm strategy and small firm performance. International Small Business Journal, 32(1): 36-60. [DOI:10.1177/0266242612455034]
25. Maleksaeidi-Ghaseredashti, H., A. Bakhshi Jahromi, and M. Forozani. 2013. Factors affecting need achievement of rural women entrepreneurs: The case of Marvdasht county. Iranian Agricultural Extension and Education Journal, 9(1): 141-152 (In Persian).
26. Miller, D. 1983. The correlates of entrepreneurship in three types of firms. Management Science, 29: 770-791. [DOI:10.1287/mnsc.29.7.770]
27. Mitchelmore, S., and J. Rowley. 2010. Entrepreneurial competencies: A literature review and development agenda. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 16(2): 92-111. [DOI:10.1108/13552551011026995]
28. Mokhet, S., M. Movarej, F. Soorani, and F. Rajabian. 2013. Skills of entrepreneurial personality of rural youth of Gonbad-e-kavous county. Economics and Development Research, 44(3): 523-532 (In Persian).
29. Moreno, A. M., and J. C. Casillas. 2008. Entrepreneurial orientation and growth of SMEs: A causal model. Entrepreneurship Theory and Practice, 32(3): 507-528. [DOI:10.1111/j.1540-6520.2008.00238.x]
30. Nabizadeh Zolpirani, M., S. Y. Hoseini Yekani, and R. Heidari Kamalabadi. 2014. Effective factors on motivation of agricultural entrepreneurship (Case study: Guilan privince). Journal of Entrepreneurship and Agriculture, 2(3): 9-18 (In Persian).
31. Najafi Auwalu, I., and M. Abdulsalam. 2016. Moderating role of entrepreneurial orientation on the relationship between entrepreneurial skills, environmental factors and entrepreneurial intention: A PLS approach. Management Science Letters, 6: 225-236. [DOI:10.5267/j.msl.2016.1.005]
32. Nik Raftar, T. 2011. The effect of personal and social competencies on theentrepreneurial personality (Case Study: Tosee Saderat Bank staff). Entrepreneurship Development, 4(14): 125-143.
33. Reisi, A., M. sh. Tash, H. Salarzehi, and A. valinafs. 2016. Identification and prioritization of factors affecting agricultural entrepreneurship in rural areas (Study Case: Sarbaz county). Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 3(6): 51-58 (In Persian).
34. Rogers, E. 1969. Modernization Among Peasants. N.Y. Holt.
35. Rostami Flourdi, E., M. Sh. Sharifzadeh, and Gh. H. Abdollahzadeh. 2016. The tendency to collective entrepreneurship in agricultural cooperatives. Journal of Entrepreneurship in Agriculture, 3(2): 115-132 (In Persian).
36. Samadi Miar Kolaei, H., and H. Aghajani. 2014. Exploring the indexes of entrepreneurial university in higher education through fuzzy inference system at Islamic Azad University, Qaemshahr Branch. Modern Thoughts in Education, 9(3): 96-114 (In Persian).
37. Shamsudeen, K., B. Muhammad Liman, and M. J. Haruna. 2017. An empirical investigation on the relationship between entrepreneurial orientation, entrepreneurial education and entrepreneurial intention in Nigeria: A study of some selected students of higher learning. Saudi Journal of Business and Management Studies, 2(3): 125-130.
38. Shook, C. L., D. J. Jr. Ketchen, G. T.M. Hult, and K.M. Kacmar. 2004. An assessment of the use of structural equation models in strategic management research. Strategic Management Journal, 25: 397-404. [DOI:10.1002/smj.385]
39. Taatila, V., and S. Down. 2012. Measuring entrepreneurial orientation of university students. Education and Training, 54(8,9): 744-760. [DOI:10.1108/00400911211274864]
40. Wang, C. L. 2008. Entrepreneurial orientation, learning orientation, and firm performance. Entrepreneurship Theory and Practice, 32(4): 635-657. [DOI:10.1111/j.1540-6520.2008.00246.x]
41. Yusefi, Z., N. Naderi, B, Rezaei, and N. Shiri. (2015). Investigation and prioritization of expert's views of agriculture jihad organization of Kermanshah on factors affecting the development of agricultural entrepreneurship in rural areas. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 2(4): 53-61 (In Persian). [DOI:10.18869/acadpub.jea.2.4.61]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
