دوره 9، شماره 17 - ( بهار و تابستان 1401 )
جلد 9 شماره 17 صفحات 72-59 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
soukhtanlou A, Rastegar A, sanaeepour H, Gorji M. (2022). Design a Model of Technological Entrepreneurship Ecosystem in Conversion Industries of Golestan Province. jea. 9(17), 59-72. doi:10.52547/jea.9.17.59
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-292-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-292-fa.html
سوختانلو علی، رستگار عبدالغنی، ثنائی پور هادی، گرجی محمد باقر. طراحی مدل اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی استان گلستان راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 1401; 9 (17) :72-59 10.52547/jea.9.17.59
گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی آزادشهر، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران
چکیده: (1852 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: استان گلستان به لحاظ جغرافیای کارآفرینی، از مزیتها و ظرفیتهای قابل ملاحظه ای برای تولید محصولات کشاورزی برخوردار است که فرصتهای متعددی برای کارآفرینی در صنایع تبدیلی کشاورزی ایجاد کرده است. توسعه صنایع تبدیلی، نیازمند توجه به اکوسیستم کارآفرینی فناورانه است و هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی استان گلستان است.
مواد و روش‌ها: این تحقیق با استفاده از روش آمیخته اکتشافی طی دو گام کیفی و کمّی انجام شد. در گام کیفی تحقیق از مطالعات کتابخانه ای، جستجوهای اینترنتی و مصاحبه با 15 نفر از خبرگان حوزۀ کارآفرینی فناورانه و افرادی که تجربه کارآفرینی در این حوزه را داشتند، شاخصهای مدل اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی مشتمل بر 66 شاخص شناسایی شد. این بخش با استفاده از روش تحلیل محتوا انجام شد. سپس با استفاده از از روش دلفی فازی در سه راند، شاخص‌ها توسط خبرگان حوزه کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی استان گلستان مورد ارزیابی قرار گرفت و در نهایت، 48 شاخص برای مدل تعیین شد. طراحی مدل با استفاده از روش مدلسازی ساختاری-تفسیری در نرم افزار میک مک انجام شده است.
یافته‌ها: محاسبات مدلسازی ساختاری-تفسیری نشان میدهد متغیر عملکرد کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی در سطح اول، بازار و تقاضای فناوری سطح دوم، فرصتهای کارآفرینانه در صنایع تبدیلی در سطح سوم، شبکه‌سازی فناوری و توسعه سرمایه های انسانی در سطح چهارم، تحقیق و توسعه و شایستگی‌های کارآفرینانه در سطح پنجم، فرهنگ کارآفرینی در سطح ششم، حمایتهای مالی و قانونی و زیرساختهای کارآفرینی در سطح هفتم و در نهایت نظام سیاست‌گذاری در سطح هشتم قرار دارد که زیربنایی‌ترین عنصر مدل است و بیشترین تأثیر را در ظرفیت سازی اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی دارد. همچنین با تحلیل نمودار قدرت نفوذ-وابستگی؛ متغیرهای مستقل (نظام سیاست‌گذاری، زیرساختهای کارآفرینی، فرهنگ کارآفرینی و حمایتهای مالی و قانونی)، وابسته (عملکرد کارآفرینی فناورانه، بازار و تقاضای فناوری و فرصتهای کارآفرینانه) و میانجی (شبکه‌سازی فناوری، توسعه سرمایه‌های انسانی، تحقیق وتوسعه و شایستگی های کارآفرینانه) شناسایی شدند.
نتیجه‌گیری: از آنجا که هر اکوسیستم کارآفرینی از ابعاد، ویژگیها و مختصات منحصر به فردی برخوردار است، لذا برای برنامه ریزی جهت بهبود وضعیت صنایع تبدیلی استان گلستان، نیاز به دانستن شاخصهای اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در این صنعت است که در این تحقیق به آنها دست یازیده شده است. همچنین در انتهای تحقیق؛ پیشنهادهای کاربردی جهت ارتقاء وضعیت اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی استان گلستان ارائه شده که از جمله مهمترین آنها میتوان به ارائه حمایتهای مالی و قانونی از کارآفرینان فناور در صنایع تبدیلی، بهبود وضعیت زیرساختهای مورد نیاز، ارتقاء فرهنگ کارآفرینانه با استفاده از الگوسازی از کارآفرینان موفق، تقویت هنجارهای اجتماعی حامی کارآفرینی و استفاده از رسانه ها برای توسعه و ترویج این حوزه اشاره کرد.
مقدمه و هدف: استان گلستان به لحاظ جغرافیای کارآفرینی، از مزیتها و ظرفیتهای قابل ملاحظه ای برای تولید محصولات کشاورزی برخوردار است که فرصتهای متعددی برای کارآفرینی در صنایع تبدیلی کشاورزی ایجاد کرده است. توسعه صنایع تبدیلی، نیازمند توجه به اکوسیستم کارآفرینی فناورانه است و هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی استان گلستان است.
مواد و روش‌ها: این تحقیق با استفاده از روش آمیخته اکتشافی طی دو گام کیفی و کمّی انجام شد. در گام کیفی تحقیق از مطالعات کتابخانه ای، جستجوهای اینترنتی و مصاحبه با 15 نفر از خبرگان حوزۀ کارآفرینی فناورانه و افرادی که تجربه کارآفرینی در این حوزه را داشتند، شاخصهای مدل اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی مشتمل بر 66 شاخص شناسایی شد. این بخش با استفاده از روش تحلیل محتوا انجام شد. سپس با استفاده از از روش دلفی فازی در سه راند، شاخص‌ها توسط خبرگان حوزه کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی استان گلستان مورد ارزیابی قرار گرفت و در نهایت، 48 شاخص برای مدل تعیین شد. طراحی مدل با استفاده از روش مدلسازی ساختاری-تفسیری در نرم افزار میک مک انجام شده است.
یافته‌ها: محاسبات مدلسازی ساختاری-تفسیری نشان میدهد متغیر عملکرد کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی در سطح اول، بازار و تقاضای فناوری سطح دوم، فرصتهای کارآفرینانه در صنایع تبدیلی در سطح سوم، شبکه‌سازی فناوری و توسعه سرمایه های انسانی در سطح چهارم، تحقیق و توسعه و شایستگی‌های کارآفرینانه در سطح پنجم، فرهنگ کارآفرینی در سطح ششم، حمایتهای مالی و قانونی و زیرساختهای کارآفرینی در سطح هفتم و در نهایت نظام سیاست‌گذاری در سطح هشتم قرار دارد که زیربنایی‌ترین عنصر مدل است و بیشترین تأثیر را در ظرفیت سازی اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی دارد. همچنین با تحلیل نمودار قدرت نفوذ-وابستگی؛ متغیرهای مستقل (نظام سیاست‌گذاری، زیرساختهای کارآفرینی، فرهنگ کارآفرینی و حمایتهای مالی و قانونی)، وابسته (عملکرد کارآفرینی فناورانه، بازار و تقاضای فناوری و فرصتهای کارآفرینانه) و میانجی (شبکه‌سازی فناوری، توسعه سرمایه‌های انسانی، تحقیق وتوسعه و شایستگی های کارآفرینانه) شناسایی شدند.
نتیجه‌گیری: از آنجا که هر اکوسیستم کارآفرینی از ابعاد، ویژگیها و مختصات منحصر به فردی برخوردار است، لذا برای برنامه ریزی جهت بهبود وضعیت صنایع تبدیلی استان گلستان، نیاز به دانستن شاخصهای اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در این صنعت است که در این تحقیق به آنها دست یازیده شده است. همچنین در انتهای تحقیق؛ پیشنهادهای کاربردی جهت ارتقاء وضعیت اکوسیستم کارآفرینی فناورانه در صنایع تبدیلی استان گلستان ارائه شده که از جمله مهمترین آنها میتوان به ارائه حمایتهای مالی و قانونی از کارآفرینان فناور در صنایع تبدیلی، بهبود وضعیت زیرساختهای مورد نیاز، ارتقاء فرهنگ کارآفرینانه با استفاده از الگوسازی از کارآفرینان موفق، تقویت هنجارهای اجتماعی حامی کارآفرینی و استفاده از رسانه ها برای توسعه و ترویج این حوزه اشاره کرد.
فهرست منابع
1. Auerswald, P.E. 2015. Enabling entrepreneurial ecosystems: Insights from ecology to inform effective entrepreneurship policy. Kauffman Foundation Research Series on city, metro, and regional entrepreneurship: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2673843 [DOI:10.2139/ssrn.2673843]
2. Azar. A. 2017. Soft Operation Research. Industerial Management Organization Publishing. Tehran, Iran (In Persian).
3. Bani Asadi, N., D. Samari, F. Hosseini and M. Omidi Najafabadi. 2019. Strategies for the development of date conversion and complementary industries with an entrepreneurial approach in rural areas. Quarterly Journal of Rural Development Strategies, 6(4): 462-445 (In Persian).
4. Baumol, W.J. and R.J. Strom. 2007. Entrepreneurship and economic growth. Strategic entrepreneurship journal, 13(4): 233-237. [DOI:10.1002/sej.26]
5. Birz, G. and J.R. Lott. 2011. The effect of macroeconomic news on stock returns: New evidence from newspaper coverage. Journal of Banking and Finance, 35(11): 2791-2800. [DOI:10.1016/j.jbankfin.2011.03.006]
6. Cavanagh, S. 1997. Content analysis: concepts, Methods and applications, Nurse Researcher, 4(3): 5-18. [DOI:10.7748/nr1997.04.4.3.5.c5869]
7. Cheng, C.H. and Y. Lin. 2002. Evaluating the best main battle tank using fuzzy decision theory with linguistic criteria evaluation. European journal of operational research, 142(1): 174-186. [DOI:10.1016/S0377-2217(01)00280-6]
8. Elia, G., A. Margherita and A. Romano. 2013. Accelerating Smart Growth through Collective Intelligence: the Conceptual Foundation of the Technology Entrepreneurship "eGosystem." Institute of Knowledge Asset Management, 4: 12-14.
9. Elia, G., A. Margherita and G. Passiante. 2020. Digital entrepreneurship ecosystem: How digital technologies and collective intelligence are reshaping the entrepreneurial process. Technological Forecasting and Social Change, 150: 119791. [DOI:10.1016/j.techfore.2019.119791]
10. Feld, B. 2012. Startup communities: Building an Entrepreneurial Ecosystem in Your City. B. Feld, Ed. Hoboken, NJ, USA: John Wiley & Sons, Inc.
https://doi.org/10.1002/9781119204459 [DOI:10.1002/9781119204459.]
11. Ghanbari, S., M.H. Dehghan and H. Miri Anaraki. 2017. Spatial Prioritization of Entrepreneurship Development with Emphasis on Agricultural Transformation Industries in Rural Areas using Vicor Model. Geographical arrangement of space, 7(26): 223-212 (In Persian).
12. Gontard, N., U. Sonesson, M. Birkved, M. Majone, D. Bolzonella, A. Celli and A. Sebok. 2018. A research challenge vision regarding management of agricultural waste in a circular bio-based economy. Critical reviews in Environmental Science and Technology, 486: 614-654. [DOI:10.1080/10643389.2018.1471957]
13. Golestan province endeavor plan (business development plan and sustainable employment). 2018. Deputy Minister of Entrepreneurship Development and Employment of the Ministry of Cooperatives, Labor and Social Welfare (In Persian).
14. Gupta, R., K. Jain, A. Kusre and K.S. Momaya. 2015. Technology Entrepreneurship Ecosystem in India: Findings from a Survey. Retrieved from https://www.pomsmeetings.org/confpapers/060/060-1492.
15. Hassen, T.B. 2020. The entrepreneurship ecosystem in the ICT sector in Qatar: local advantages and constraints. Journal of Small Business and Enterprise Development, 27(2): 177-195. [DOI:10.1108/JSBED-04-2019-0119]
16. Hofmeister, G., K. Mukhtarova, M. Abdykalikova, A. Yerimpasheva and A. Abikenov. 2019. Ecosystem of Technological Business: Methods of Analysis and Development Factors. Central Asian Journal of Social Sciences and Humanities, 51: 3-12. [DOI:10.26577/CAJSH-2019-1-s1]
17. Igwe, P.A., K. Odunukan, M. Rahman, D.G. Rugara and C. Ochinanwata. 2020. How entrepreneurship ecosystem influences the development of frugal innovation and informal entrepreneurship. Thunderbird International Business Review, 625: 475-488. [DOI:10.1002/tie.22157]
18. Isenberg, D. 2011. The entrepreneurship ecosystem strategy as a new paradigm for economic policy: Principles for cultivating entrepreneurship. Presentation at the Institute of International and European Affairs, 1781: 1-13.
19. Kahraman, C. 2009. Fuzzy Multi-Criteria Decision Making: Theory and Applications with Recent Developments Front Cover, Volume 16 of Springer optimization and its applications. [DOI:10.1007/978-0-387-76813-7]
20. Kord Heydari, R., F. Mansoori Moayed and S.H. Khodadad Hosseini. 2019. A combination of factors affecting the development of emerging technology businesses in the entrepreneurial ecosystem. Entrepreneurship Development, 12(1): 160-141 (In Persian).
21. Loon, M. and R. Chik. 2019. Efficiency-centered, innovation-enabling business models of high tech SMEs: Evidence from Hong Kong. Asia Pacific Journal of Management, 361: 87-111. [DOI:10.1007/s10490-017-9558-4]
22. Mavi, R.K., M. Goh and N. Zarbakhshnia. 2017. Sustainable third-party reverse logistic provider selection with fuzzy SWARA and fuzzy MOORA in plastic industry. The International Journal of Advanced Manufacturing Technology, 91(5-8): 2401-2418. [DOI:10.1007/s00170-016-9880-x]
23. Maysami, A.M., GH. Mohammadi Eliassy, S.R. Hejazi and A. Mobini Dehkordi. 2017. Dimensions and components of technological entrepreneurship ecosystem in Iran. Technology Development Management, 5(3): 42-9 (In Persian).
24. Maysami, A.M., GH. Mohammadi Eliassy, S.R. Hejazi and A. Mobini Dehkordi. 2019. Maps of technology entrepreneurs in the technology entrepreneurship ecosystem. Tomorrow management, 19(62): 220-207 (In Persian).
25. Mieszajkina, E. 2016. Ecological entrepreneurship and sustainable development. ProblemyEkorozwoju-Problems of Sustainable Development, 121: 163-171.
26. Maysami, A.M. and G.M. Elyasi. 2020. Designing the framework of technological entrepreneurship ecosystem: A grounded theory approach in the context of Iran. Technology in Society, 63: 101-132. [DOI:10.1016/j.techsoc.2020.101372]
27. Neondorf, K.A. 2002. The Content analysis guidebook, London, sage pub.
28. Peng, X. and G. Zhang. 2008. The moderating effect of governance form on the relationship between corporate technological entrepreneurship activities and corporate financial performance: An empirical study on Chinese high-tech firms. In PICMET'08-2008 Portland International Conference on Management of Engineering & Technology, 787-793. IEEE.
29. Petti, C. (Ed.). 2012. Technological Entrepreneurship in China: How Does it Work. Edward Elgar Publishing. [DOI:10.4337/9780857938992]
30. Petti, C. and S. Zhang. 2011. Factors influencing technological entrepreneurship capabilities: Towards an integrated research framework for Chinese enterprises. Journal of technology management in China. [DOI:10.1108/17468771111105631]
31. Pilinkus, D. and V. Boguslauskas. 2007. New Technology Investment as a Key to Country Competitiveness. Economics and Management, 12: 814-825.
32. Pohjalainen, M. 2020. Verojalanjälkiraportointi valtion enemmistöomisteisissa energia-alan yrityksissä vuosina, 4: 2015-2019.
33. Qian, H., Z.J. Acs and R.R. Stough. 2013. Regional systems of entrepreneurship: the nexus of human capital, knowledge and new firm formation. Journal of Economic Geography, 134: 559-587. [DOI:10.1093/jeg/lbs009]
34. Rabelo, R.J. and P. Bernus. 2015. A holistic model of building innovation ecosystems. IFAC-PapersOnLine, 28(3): 2250-2257. [DOI:10.1016/j.ifacol.2015.06.423]
35. Ribeiro, A.T., V.B. Zancul, E.D.S. Axel-Berg and G.A. Plonski. 2018. Can universities play an active role in fostering entrepreneurship in emerging ecosystems? A case study of the University of São Paulo. International Journal of Innovation and Regional Development, 81: 1-22. [DOI:10.1504/IJIRD.2018.090493]
36. Saeedi Aghdam, M., A. Alam Tabriz, A. Sarafizadeh Qazvini and A. Zind Hesami. 2019. Simulation of Collective Investment in Technological Entrepreneurship Ecosystem. Strategic management studies, 37: 160-141 (In Persian).
37. Soriano, D.R., A. Mas-Tur and N. Roig-Tierno. 2015. April. New ICTs in Entrepreneurship: Which Component of Intellectual Capital Should we be Promoting? In European Conference on Intangibles and Intellectual Capital: 298. Academic Conferences International Limited.
38. Sharifzadeh, M.Sh. and Gh. Abdullahzadeh. 2020. Ecology of agricultural innovation in Golestan province. Iranian Journal of Agricultural Extension and Education, 16(1): 22-1 (In Persian).
39. Singh, A.K. and S.N. Ashraf. 2020. Association of entrepreneurship ecosystem with economic growth in selected countries: An empirical exploration. Journal of Entrepreneurship, Business and Economics, 82: 36-92.
40. Spigel, B. 2017. The relational organization of entrepreneurial ecosystems. Entrepreneurship theory and practice, 411: 49-72. [DOI:10.1111/etap.12167]
41. Statistical Yearbook of Golestan Province. 2016. Golestan Province Management and Planning Organization (In Persian).
42. Statistics of the Ministry of Jihad Agriculture. 2017. Results of the sample survey of horticultural products. Office of Agricultural Transformation and Complementary Industries. Publications of the Ministry of Jihad for Agriculture: 114 (In Persian).
43. Sun, C., C. Li and J. Zhang. 2020. Evaluation on Symbiotic Performance of Regional Technological Entrepreneurship Ecosystem. In Proceedings of the 11th International Conference on Modelling, Identification and Control ICMIC2019: 401-411. Springer, Singapore. [DOI:10.1007/978-981-15-0474-7_38]
44. Xie, K., Y. Song, W. Zhang, J. Hao, Z. Liu and Y. Chen. 2018. Technological entrepreneurship in science parks: A case study of Wuhan Donghu High-Tech Zone. Technological Forecasting and Social Change, 135: 156-16. [DOI:10.1016/j.techfore.2018.01.021]
45. Wang, B., J. Song, J. Ren, K. Li and H. Duan. 2019. Selecting sustainable energy conversion technologies for agricultural residues: A fuzzy AHP-VIKOR based prioritization from life cycle perspective. Resources, Conservation and Recycling, 142: 78-87. [DOI:10.1016/j.resconrec.2018.11.011]
46. Wu, Chih-Hung; Fang, Wen-Chang. 2011. Combining the Fuzzy Analytic Hierarchy Process and the fuzzy Delphi method for developing critical competences of electronic commerce professional managers; Qual Quant, 45: 751-768. [DOI:10.1007/s11135-010-9425-6]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
