دوره ۱۱، شماره ۱ - ( بهار و تابستان ۱۴۰۳ )
جلد ۱۱ شماره ۱ صفحات ۵۶-۴۰ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kouchaky Z, Razzaghi Borkhani F, Ghorbani Piralidehi F, Azizi Khalkheili T. (2024). Explaining the Outcomes of Green Entrepreneurship Establishment in the Greenhouse Production System of Golestan Province. J Entrepreneurial Strategies Agric. 11(1), 40-56. doi:10.61186/jea.11.1.40
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-374-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-374-fa.html
کوچکی زبیده، رزاقی بورخانی فاطمه، قربانی پیرعلیدهی فاطمه، عزیزی خالخیلی طاهر. تبیین دستاوردهای استقرار کارآفرینی سبز در سیستم تولید گلخانه‌ای استان گلستان راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی ۱۴۰۳; ۱۱ (۱) :۵۶-۴۰ ۱۰,۶۱۱۸۶/jea.۱۱.۱.۴۰
۱- دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
۲- گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
۲- گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
چکیده: (۱۳۴۳ مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: جهان با چالش‌های زیست‌محیطی بی‌سابقه‌ای همچون تغییرات آب و هوا، از دست دادن تنوع زیستی، کاهش منابع و آلودگی مواجه است. این چالش‌ها تهدیدی جدی برای رفاه انسان، توسعه اقتصادی و ثبات اجتماعی است. برای مقابله با این چالش‌ها، نیاز به راه‌حل‌های نوآورانه مانند کارآفرینی سبز وجود دارد که بتواند اثرات مثبت زیست‌محیطی و اجتماعی و ارزش اقتصادی ایجاد کند. ازاین‌رو، همگام با توسعه پایدار اجتماعی و اقتصادی، کارآفرینی سبز برای کمک به نجات محیطزیست از نابودی، با حفظ پتانسیل اکوسیستم، سازگاری با تغییرات آب و هوا، مدیریت منابع آب و بهبود زنجیره ارزش کشاورزی، توسعه کشاورزی چند کارکردی و سلامت جامعه همراه است. همچنین، گلخانه‌ها می‌توانند گزیداری برای تبدیل و حفظ یک کسب‌وکار تجاری و پایدار در طول زمان ارائه دهند. با افزایش روزافزون سیستم‌های تولید گلخانه‌ای نگرانی‌های زیست‌محیطی در رابطه با مصرف انرژی مرتبط با کنترل دما (گرمایش/سرمایش)، مدیریت منابع آب، استفاده بیش از حد از کودها و مواد شیمیایی کشاورزی افزایش یافته است. کارآفرینی سبز در گلخانه با ایجاد فرصت‌های اقتصاد سبز به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، پایداری زیست‌محیطی و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند. توجه به کشت‌های گلخانه‌ای و توسعه آن از بهترین شیوه‌ها برای تغییر الگوی کشت از سنتی به علمی در استان‌های خشک و نیمه‌خشک ایران با منابع آبی محدود از جمله استان گلستان است که نقش مهمی در افزایش تولید، اشتغال، درآمد و بهره‌وری در مصرف آب و تأمین امنیت غذایی پایدار و امنیت آبی دارند. با برتری اقلیم خشک و نیمه‌خشک استان گلستان بهدلیل افزایش دما، وابسته بودن کشاورزی به دیم‌کاری، محدودیت منابع آبی، کاهش بارندگی، نیاز به صرفه‌جویی و تغییر کشت، ترویج و توسعه سیستم‌های کشت گلخانه‌ای برای تداوم کشت با رعایت ملاحظات زیست‌محیطی ضروری است. هدف اصلی این تحقیق بررسی دستاوردهایی است که از طریق استقرار کارآفرینی سبز در راستای ملاحظات پایداری در واحدهای تولید گلخانه‌های سبزی و صیفی‌جات تحقق می‌یابد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، از منظر هدف از نوع کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها، توصیفی و از نوع استنباطی با تحلیل ماتریس واریانس و از نظر زمان از نوع مقطعی است. جامعه آماری مطالعه، شامل تمامی گلخانه‌داران تولید سبزی و صیفی‌جات استان گلستان است که به صورت تمامشماری حدود 70 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه بود که به صورت میدانی و مصاحبه‌ای تکمیل شد، پایایی درونی با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ و نیز پایایی ترکیبی بررسی شد. روایی (صوری و محتوایی) پرسشنامه بر اساس نظر جمعی از کارشناسان و متخصصان کارآفرینی و محیطزیست و اعضای هیئت علمی دانشگاه تأیید گردید. روایی همگرا و واگرا مدل به ترتیب با استفاده از شاخص میانگین واریانس استخراج‌شده و ماتریس فورنل و لارکر تأیید گردید. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر روش حداقل مربعات جزیی با نرم‌افزار Smart PLS نسخه 3.0 استفاده شد.
یافته‌ها: هدف اصلی این پژوهش، دسته‌بندی مؤلفه‌های تبیین‌کننده استقرار کارآفرینی سبز از دیدگاه گلخانه‌داران سبزی و صیفی در استان گلستان با روش تحلیل عاملی تاییدی بود. متغیرهای مورد استفاده برای شناسایی دستاوردهای کارآفرینی سبز شامل دو گروه از متغیرهای آشکار و متغیرهای پنهان (نهفته) بودند. در مجموع شاخص‌های دستاورد با 18 گویه و 6 مؤلفه وارد تحلیل‌عاملی تأییدی شد. مطابق تحقیق دستاوردهای استقرار کارآفرینی سبز در راستای دستیابی به توسعه پایدار کارآفرینی روستایی در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی بررسی شده‌است که مؤلفه‌های اصلی دستاوردهای کارآفرینی سبز براساس ضریب مسیر به ترتیب شامل 6 مؤلفه: (1) ترویج رفتار سلامت ایمنی جامعه (با ضریب مسیر 0/833)؛ (2) مشارکت‌پذیری و توانمندسازی کشاورزی (با ضریب مسیر 0/814)؛ (3) رضایت و اعتماد مصرف‌کننده (با ضریب مسیر 0/632)؛ (4) تضمین بازار محصول (با ضریب مسیر 0/553)؛ (5) رقابت‌پذیری در بازار (با ضریب مسیر 0/442)؛ و (6) ترویج مدیریت عملیات سبز (با ضریب مسیر 0/370) می‌باشد.
نتیجه‌گیری: کارآفرینی سبز نوعی از کارآفرینی همراه با نوآوری است که در راستای بهره‌برداری از فرصت‌های خلاقانه برای منافع اقتصادی در جامعه، با رعایت اصول توسعه پایدار و حفظ محیطزیست و مصرف بهینه به بهبود کیفیت زندگی جوامع کمک می‌کند. لذا، برای دستیابی به این هدف لازم است کارآفرینی سبز در بستر آموزش و ترویج با فرهنگ‌سازی و تبلیغات رسانه‌ای در زمینه برندهای محصولات سالم داخلی به فرهنگ‌سازی و آگاهی بخشی به محصولات سبز و افزایش تقاضای محصول سبز کمک کند و نیز حمایت‌های نهادی و دولتی با پرداخت یارانه به نهاده‌‌های تولید سالم مانند سموم آلی و ارگانیک و بذرهای اصلاح‌شده و یارانه تجهیزات آبیاری مانند آبیاری قطره‌ای و آزمایش خاک و باقیمانده سموم شیمیایی برای ترغیب کشاورزان به تولید محصول سبز صورت گیرد. همچنین هماهنگی بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی، توسعه شبکه‌سازی محلی، ترویج اشتغال زنان و جوانان محلی، حمایت از تعاونی‌های تولید محصول سبز، ترویج بیمه محصولات سالم، دسترسی به بازار الکترونیکی خرید و فروش محصولات سبز می‌توانند بهطور هم‌افزا در راستای دستیابی به دستاوردهای توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی کارآفرینی سبز مؤثر باشند.
مقدمه و هدف: جهان با چالش‌های زیست‌محیطی بی‌سابقه‌ای همچون تغییرات آب و هوا، از دست دادن تنوع زیستی، کاهش منابع و آلودگی مواجه است. این چالش‌ها تهدیدی جدی برای رفاه انسان، توسعه اقتصادی و ثبات اجتماعی است. برای مقابله با این چالش‌ها، نیاز به راه‌حل‌های نوآورانه مانند کارآفرینی سبز وجود دارد که بتواند اثرات مثبت زیست‌محیطی و اجتماعی و ارزش اقتصادی ایجاد کند. ازاین‌رو، همگام با توسعه پایدار اجتماعی و اقتصادی، کارآفرینی سبز برای کمک به نجات محیطزیست از نابودی، با حفظ پتانسیل اکوسیستم، سازگاری با تغییرات آب و هوا، مدیریت منابع آب و بهبود زنجیره ارزش کشاورزی، توسعه کشاورزی چند کارکردی و سلامت جامعه همراه است. همچنین، گلخانه‌ها می‌توانند گزیداری برای تبدیل و حفظ یک کسب‌وکار تجاری و پایدار در طول زمان ارائه دهند. با افزایش روزافزون سیستم‌های تولید گلخانه‌ای نگرانی‌های زیست‌محیطی در رابطه با مصرف انرژی مرتبط با کنترل دما (گرمایش/سرمایش)، مدیریت منابع آب، استفاده بیش از حد از کودها و مواد شیمیایی کشاورزی افزایش یافته است. کارآفرینی سبز در گلخانه با ایجاد فرصت‌های اقتصاد سبز به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، پایداری زیست‌محیطی و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند. توجه به کشت‌های گلخانه‌ای و توسعه آن از بهترین شیوه‌ها برای تغییر الگوی کشت از سنتی به علمی در استان‌های خشک و نیمه‌خشک ایران با منابع آبی محدود از جمله استان گلستان است که نقش مهمی در افزایش تولید، اشتغال، درآمد و بهره‌وری در مصرف آب و تأمین امنیت غذایی پایدار و امنیت آبی دارند. با برتری اقلیم خشک و نیمه‌خشک استان گلستان بهدلیل افزایش دما، وابسته بودن کشاورزی به دیم‌کاری، محدودیت منابع آبی، کاهش بارندگی، نیاز به صرفه‌جویی و تغییر کشت، ترویج و توسعه سیستم‌های کشت گلخانه‌ای برای تداوم کشت با رعایت ملاحظات زیست‌محیطی ضروری است. هدف اصلی این تحقیق بررسی دستاوردهایی است که از طریق استقرار کارآفرینی سبز در راستای ملاحظات پایداری در واحدهای تولید گلخانه‌های سبزی و صیفی‌جات تحقق می‌یابد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، از منظر هدف از نوع کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها، توصیفی و از نوع استنباطی با تحلیل ماتریس واریانس و از نظر زمان از نوع مقطعی است. جامعه آماری مطالعه، شامل تمامی گلخانه‌داران تولید سبزی و صیفی‌جات استان گلستان است که به صورت تمامشماری حدود 70 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه بود که به صورت میدانی و مصاحبه‌ای تکمیل شد، پایایی درونی با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ و نیز پایایی ترکیبی بررسی شد. روایی (صوری و محتوایی) پرسشنامه بر اساس نظر جمعی از کارشناسان و متخصصان کارآفرینی و محیطزیست و اعضای هیئت علمی دانشگاه تأیید گردید. روایی همگرا و واگرا مدل به ترتیب با استفاده از شاخص میانگین واریانس استخراج‌شده و ماتریس فورنل و لارکر تأیید گردید. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر روش حداقل مربعات جزیی با نرم‌افزار Smart PLS نسخه 3.0 استفاده شد.
یافته‌ها: هدف اصلی این پژوهش، دسته‌بندی مؤلفه‌های تبیین‌کننده استقرار کارآفرینی سبز از دیدگاه گلخانه‌داران سبزی و صیفی در استان گلستان با روش تحلیل عاملی تاییدی بود. متغیرهای مورد استفاده برای شناسایی دستاوردهای کارآفرینی سبز شامل دو گروه از متغیرهای آشکار و متغیرهای پنهان (نهفته) بودند. در مجموع شاخص‌های دستاورد با 18 گویه و 6 مؤلفه وارد تحلیل‌عاملی تأییدی شد. مطابق تحقیق دستاوردهای استقرار کارآفرینی سبز در راستای دستیابی به توسعه پایدار کارآفرینی روستایی در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی بررسی شده‌است که مؤلفه‌های اصلی دستاوردهای کارآفرینی سبز براساس ضریب مسیر به ترتیب شامل 6 مؤلفه: (1) ترویج رفتار سلامت ایمنی جامعه (با ضریب مسیر 0/833)؛ (2) مشارکت‌پذیری و توانمندسازی کشاورزی (با ضریب مسیر 0/814)؛ (3) رضایت و اعتماد مصرف‌کننده (با ضریب مسیر 0/632)؛ (4) تضمین بازار محصول (با ضریب مسیر 0/553)؛ (5) رقابت‌پذیری در بازار (با ضریب مسیر 0/442)؛ و (6) ترویج مدیریت عملیات سبز (با ضریب مسیر 0/370) می‌باشد.
نتیجه‌گیری: کارآفرینی سبز نوعی از کارآفرینی همراه با نوآوری است که در راستای بهره‌برداری از فرصت‌های خلاقانه برای منافع اقتصادی در جامعه، با رعایت اصول توسعه پایدار و حفظ محیطزیست و مصرف بهینه به بهبود کیفیت زندگی جوامع کمک می‌کند. لذا، برای دستیابی به این هدف لازم است کارآفرینی سبز در بستر آموزش و ترویج با فرهنگ‌سازی و تبلیغات رسانه‌ای در زمینه برندهای محصولات سالم داخلی به فرهنگ‌سازی و آگاهی بخشی به محصولات سبز و افزایش تقاضای محصول سبز کمک کند و نیز حمایت‌های نهادی و دولتی با پرداخت یارانه به نهاده‌‌های تولید سالم مانند سموم آلی و ارگانیک و بذرهای اصلاح‌شده و یارانه تجهیزات آبیاری مانند آبیاری قطره‌ای و آزمایش خاک و باقیمانده سموم شیمیایی برای ترغیب کشاورزان به تولید محصول سبز صورت گیرد. همچنین هماهنگی بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی، توسعه شبکه‌سازی محلی، ترویج اشتغال زنان و جوانان محلی، حمایت از تعاونی‌های تولید محصول سبز، ترویج بیمه محصولات سالم، دسترسی به بازار الکترونیکی خرید و فروش محصولات سبز می‌توانند بهطور هم‌افزا در راستای دستیابی به دستاوردهای توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی کارآفرینی سبز مؤثر باشند.
واژه‌های کلیدی: تحلیل عاملی تأییدی، کارآفرینی سبز، کارآفرینی پایدار، گلخانه‌داران، ملاحظات زیست‌محیطی
فهرست منابع
1. Abayechaw, D., & Dikir, W. (2022). The Africa Green Revolution, Achievements, and Challenges in Agriculture. Journal of Biology, Agriculture and Healthcare, 12(5), 16-24.
2. Achieng, O.R. (2014). Impact of GlobalGAP Compliance on the Relative Poverty Status of Smallholder Horticultural Farmers in Eastern and Central Kenya, Department of Agricultural Economics Faculty of Agriculture University of Nairobi, A Thesis Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Award of a Master of Science Degree in Agricultural and Applied Economics, September, 2014.
3. Agricultural Jihad statistics of Golestan Province. (2023), personal reference, unpublished.
4. Amekawa, Y. (2013). Can a Public GAP Approach Ensure Safety and Fairness? A comparative study of Q-GAP in Thailand. The Journal of Peasant Studies, 40(1),189-217. [DOI:10.1080/03066150.2012.746958]
5. Aswathy, T. R., & N. A, Fred. 2022. Emergence of Green Entrepreneurship in Kerala; A Solution for Sustainable Growth and Development. International Journal of Mechanical Engineering, 7(1), 0974-5823.
6. Aybar, K. (2012). The Significance and Adoption of Private Food Standards in Developing Countries, A case study of the GlobalGAP standard in the Peruvian Agricultural Context. Thesis for MSc Food Safety. Wageningen university. December 2012.
7. Bagheri, A., Shirzadi, Z., Sookhtanlou, M., Shokohian, A., Bondori, A., & Damalas, C. (2022). Occupational exposure to pesticides and safety behavior among Iranian greenhouse farmers. Research square, 16pp. [DOI:10.21203/rs.3.rs-1561171/v1]
8. Barbosa Junior, M., Pinheiro, E., Sokulski, C. C., Ramos Huarachi, D. A., & de Francisco, A. C. (2022). How to identify barriers to the adoption of sustainable agriculture? A study based on a multi-criteria model. Sustainability, 14(20), 13277. [DOI:10.3390/su142013277]
9. Boulard, T., Raeppel, C., Brun, R., Lecompte, F., Hayer, F., Carmassi, G., & Gaillard, G. (2011). Environmental impact of greenhouse tomato production in France. Agronomy for Sustainable Development, 31(4), 757-777. [DOI:10.1007/s13593-011-0031-3]
10. Bruin, A. (2016). Towards a framework for understanding transitional green entrepreneurship. Small Enterprise Research, 23(1), 10-21. [DOI:10.1080/13215906.2016.1188715]
11. Canaj, K., Mehmeti, A., Cantore, V., & Todorović, M. (2020). LCA of tomato greenhouse production using spatially differentiated life cycle impact assessment indicators: an Albanian case study. Environmental Science and Pollution Research, 27(7), 6960-6970. [DOI:10.1007/s11356-019-07191-7]
12. Chen, Y.-S., Lin, C.-L., & Chang, C.-H. (2014). The influence of greenwash on green word-of-mouth (green WOM): The mediation effects of green perceived quality and green satisfaction. Qual. Quant, 48, 2411-2425. [DOI:10.1007/s11135-013-9898-1]
13. Chen, Y.-S., Lin, C.-Y., & Weng, C.-S. (2015). The Influence of Environmental Friendliness on Green Trust: The Mediation Effects of Green Satisfaction and Green Perceived Quality. Sustainability, 7(8), 10135-10152. [DOI:10.3390/su70810135]
14. Chowdhury, A., Meero, A., Abdul Rahman, A. A., Anwarul Islam, K. M., Zayed, N. M., & Rajibul Hasa, K. B. M. (2021). An Empirical Study on the Factors Affecting Organic Food Purchasing Behavior in Bangladesh: Analyzing A Few Factors. Academy of Strategic Management, 20(4), 1-12.
15. Cofré, G., Riquelme, I., Engler, A., & Jara-Rojas, R. (2012). Adoption of Good Agricultural Practices (GAP): Cost of complying and perceived benefits by fresh fruit producers. Idesia, 30(3), 37-45. [DOI:10.4067/S0718-34292012000300005]
16. Criscuolo, C., & C, Menon. (2015). Environmental policies and risk finance in the green sector: Cross-country evidence. Energy Policy, 83: 38-56. [DOI:10.1016/j.enpol.2015.03.023]
17. Cultural Heritage Organization. (2022). available in: https://madresehnews.com/fa/15462
18. Dabija, D. C., Bejan, B. M., &Grant, D. B. (2018). The impact of consumer green behavior on green loyalty among retail formats. Moravian Geographical Reports, 26(3), 173-185. [DOI:10.2478/mgr-2018-0014]
19. Dudin, M. N., Frolova, E. E., Protopopova, O. V., Mamedov, O., & Odintsov, S. V. (2019). Study of innovative technologies in the energy industry: nontraditional and renewable energy sources. Entrepreneurship and Sustainability Issues, 6(4), 1704. [DOI:10.9770/jesi.2019.6.4(11)]
20. FAOSTAT. (2022). Land, Inputs and Sustainability- Pesticides Use, Fertilizers indicators. https://www.fao.org/faostat/en/#compare.
21. Farinelli, F., Bottini, M., Akkoyunlu, S., & Aerni, P. (2011). Green entrepreneurship: the missing link towards a greener economy. Atdf Journal, 8(3/4), 42-48.
22. Feng, T., Li, Z., Shi, H., & Jiang, W. (2022). Translating leader sustainability orientation into green supply chain integration: A missing link of green entrepreneurial orientation. Journal of Business & Industrial Marketing, 37(12), 2515-2532. [DOI:10.1108/JBIM-05-2021-0241]
23. Gao, R., Zhang, H., Gong, C., & Wu, Z. (2022). The role of farmers' green values in creation of green innovative intention and green technology adoption behavior: Evidence from farmers grain green production. Front. Psychol, 13, 980570. [DOI:10.3389/fpsyg.2022.980570]
24. Guo, Y., Zhao, H., Zhang, S., Wang, Y., & Chow, D. (2021). Modeling and optimization of environment in agricultural greenhouses for improving cleaner and sustainable crop production. Journal of Cleaner Production, 285, 124843. [DOI:10.1016/j.jclepro.2020.124843]
25. Hall, J. K., Daneke, G. A, &, Lenox, M. J. (2010). Sustainable development and entrepreneurship: Past contributions and future directions. Journal of Business Venturing, 25(5), 439-448. [DOI:10.1016/j.jbusvent.2010.01.002]
26. Iran Statistics Center. (2021), share and rank of provinces based on indicators and important variables of the agricultural sector, accessible at: amar.org.ir/Portals/0/News/1400/sahm ostan-kshvarze.pdf.
27. Iran's Sixth Five-Year Development Plan. (2016). The sixth five-year economic, social and cultural development plan of the Islamic Republic of Iran. Iran Islamic Council Research Center.
28. Ivan, M., & Sascha, K. (2012). Green entrepreneurship: Definitions of related concepts. International Journal of Strategic Management, 12(2), 1-12.
29. Jeevan, P. (2017). Green Entrepreneurship - A Conceptual Framework (April 28, 2017). National Conference on Change and Its Contemporary Social Relevance - Department of Social Work, SIMS, 27th September 2014, ISBN No. 978-81-929306-1-9, Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=2960064.
30. Karimi, R. F., & Nabavi Chashmi, S. A. (2019). Designing green entrepreneurship model in sustainable development consistent with the performance of Tehran industrial towns. Journal of business-to-business marketing, 26(1), 95-102. [DOI:10.1080/1051712X.2019.1565143]
31. Lakatos, E. S., Nan, L. M., Bacali, L., Ciobanu, G., Ciobanu, A. M., & Cioca, L. I. (2021). Consumer Satisfaction towards Green Products: Empirical Insights from Romania. Sustainability, 13(19), 10982. [DOI:10.3390/su131910982]
32. Li, Da., Xu, X., Chen, C. f., & Menassa, C. (2019). Understanding energy-saving behaviors in the American workplace: A unified theory of motivation, opportunity, and ability. Energy Research & Social Science, 51, 198-209. [DOI:10.1016/j.erss.2019.01.020]
33. Mahmood, N., Wang, Z., & Hassan, S. T. (2019). Renewable energy, economic growth, human capital, and CO 2 emission: an empirical analysis. Environmental Science and Pollution Research, 26, 20619-20630. [DOI:10.1007/s11356-019-05387-5]
34. Majsztrik, J. C., Fernandez, R. T., Fisher, P. R., Hitchcock, D. R., Lea-Cox, J., Owen, J. S., ... & White, S. A. (2017). Water use and treatment in container-grown specialty crop production: A review. Water, Air, & Soil Pollution, 228(4), 1-27. [DOI:10.1007/s11270-017-3272-1]
35. Maleksaeidi, H., & Memarbashi, P. (2023). Barriers of environmentally-friendly entrepreneurship development in Iran's agriculture. Environmental Development, 46, 100831. [DOI:10.1016/j.envdev.2023.100831]
36. Maroušek, J., Maroušková, A., Zoubek, T., & Bartoš, P. (2022). Economic impacts of soil fertility degradation by traces of, iron from drinking water treatment. Environment, Development and Sustainability, 24(4), 4835-4844. [DOI:10.1007/s10668-021-01636-1]
37. Meftahhalaghi, M., Ghorbani, Kh., & Bazrafshan, M. (2016). Comparative study of climatic regions of Golestan province under different climate change scenarios, Water and Soil Conservation, 22(5), 187-202.
38. Moradhaseli, S., Ataei, P., & Khosravi, S. (2020). Staffs' Attitudes of Agricultural Jihad Centers Toward Launch Green Entrepreneurship in Rural Areas, Journal of Entrepreneurship and Agriculture, 7(13), 1-11 (In Persian). [DOI:10.52547/jea.7.13.1]
39. Munerah, S., Koay, K.Y., & Thambiah, S. (2021). Factors influencing non-green consumers' purchase intention: A partial least squares structural equation modelling (PLS-SEM) approach. Journal of Cleaner Production, 280(3), 124192. [DOI:10.1016/j.jclepro.2020.124192]
40. Neumann, T. (2022) Impact of green entrepreneurship on sustainable development: An ex-post empirical analysis. Journal of Cleaner Production, 377(1), 134317. [DOI:10.1016/j.jclepro.2022.134317]
41. Nordey, T., Basset-Mens, C., De Bon, H., Martin, T., Déletré, E., Simon, S., & Malézieux, E. (2017). Protected cultivation of vegetable crops in sub-Saharan Africa: limits and prospects for smallholders. A review. Agronomy for sustainable development, 37(6), 1-20. [DOI:10.1007/s13593-017-0460-8]
42. Papzan, A., & shiri, N. (2012). Study of Barriers toward Development of Organic Farming. Space Economy & Rural Development, 1(1), 113-126 (In Persian).
43. Pratono, A. H. (2018). From social network to firm performance: The mediating effect of trust, selling capability, and pricing capability. Management Research Review, 41(6), 680-700. [DOI:10.1108/MRR-03-2017-0080]
44. Razzaghi Borkhani, F., & Mohammadi, Y. (2019). Perceived outcomes of Good Agricultural Practices (GAPs) technologies adoption in citrus farms of Iran (reflection of environment-friendly technologies). Environmental Science and Pollution Research, 26(1), 6829-6838. [DOI:10.1007/s11356-018-04083-0]
45. Regional Water Company of Golestan. (2021). Report on the investigation of the water resources of the province in April 1400 of the Ministry of Energy. Thursday, June 2, 2022, accessible at: Regional Water Company of Golestan (gsrw.ir).
46. Rezaee, B., Naderi, N., & Rostami, S. (2018). The Necessity for Green Entrepreneurship Development in the Agricultural Sector. Journal of Studies in Entrepreneurship and Sustainable Agricultural Development, 5(1), 1-16 (In Persian).
47. Rostami, N., Rostami, S., & Rezaei, B. (2018). Strategic Analysis of Green Entrepreneurship Development in Agriculture (Case Study: Kermanshah County). Iranian Agricultural Extension and Education Journal, 14(1), 37-51.
48. Sayadi, V. (2022). The facility to create 7 hectares of greenhouses in Golestan created 100 job opportunities. Golestan Agricultural Bank branches manager. News Agency of the Islamic Republic of Iran, IRNA, news code: 84637363, 5 February 2022, Available at: https://www.irna.ir/news/F (In Persian).
49. Shafiepour, D., Aslani, F., & Bahmani, A. (2024). Survey the Impact of Green Entrepreneurial Orientation and Dynamic Capabilities on Sustainable Business Performance: The Mediating Role of Green Innovation Performance. Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 10(20), 14-28 (In Persian). [DOI:10.61186/jea.10.20.14]
50. Sharifzadeh, M. S., & Gholamhossein, A. (2021). An Analysis of Green Entrepreneurship Ecosystem in Golestan Province. Quarterly Journal of Environmental Education and Sustainable Development, 10(1), 83-109 (In Persian).
51. Sharma, A., & Foropon, C. (2019). Green product attributes and green purchase behavior: A theory of planned behavior perspective with implications for circular economy. Management Decision, 57, 1018-1042. [DOI:10.1108/MD-10-2018-1092]
52. Shaw, A., Strohbehn, C., Naeve, L., & Domoto, P. (2015). Knowledge Gained from Good Agricultural Practices Courses for Iowa Growers. Journal of Extension, 53(5), 1-10. [DOI:10.34068/joe.53.05.24]
53. Silajdžić, I., Kurtagić, S. M., & Vučijak, B. (2015). "Green entrepreneurship in transition economies: a case study of Bosnia and Herzegovina", Journal of Cleaner Production, 88(1), 376-384. [DOI:10.1016/j.jclepro.2014.07.004]
54. Soleymani, A., & Karimi, S. (2021). Designing a model for sustainable entrepreneurship development for rural businesses Hamedan Province. Space Economy & Rural Development, 10(36), 49-78.
55. Soukhtanlou, A., Rastegar, A., Sanaeepour, H., & Gorji, M. (2022). Design a Model of Technological Entrepreneurship Ecosystem in Conversion Industries of Golestan Province. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 9(17), 59-72 (In Persian). [DOI:10.52547/jea.9.17.59]
56. Stanghellini, C. (2013). Horticultural production in greenhouses: efficient use of water. In International Symposium on Growing Media and Soilless Cultivation, 1034, 25-32. [DOI:10.17660/ActaHortic.2014.1034.1]
57. Sun, H., Pofoura, A. K., Mensah, I. A., Li, L., & Mohsin, M. (2020). The role of environmental entrepreneurship for sustainable development: evidence from 35 countries in Sub-Saharan Africa. Science of the Total Environment, 741, 140132. [DOI:10.1016/j.scitotenv.2020.140132]
58. Tsay, Y. Y. (2009). The impact of economic crisis on green consumption in Taiwan. In: Paper presented at the Portland International Conference on Management of Engineering &Technology, 2367-374. [DOI:10.1109/PICMET.2009.5261827]
59. Vukadinović, S. D., Domazet, S. S., & Ješić, J. S. (2018). Employment and unemployment of youth in the Republic of Serbia, current state and prospects. Poslovna ekonomija, 12(1), 20-32. [DOI:10.5937/poseko13-17158]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
