دوره 12، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1404 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 19-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghorbani Piralidehi F, Ahmadian H, Sinaei Rad Z, Kochaky Z. (2025). Identifying Effective Components in the Establishment of Academic Entrepreneurship (Case Study: Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University). J Entrepreneurial Strategies Agric. 12(1), 1-19. doi:10.61186/jea.2024.423
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-423-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-423-fa.html
قربانی پیرعلیدهی فاطمه، احمدیان هما، سینائی راد زهرا، کوچکی زبیده.(1404). شناسایی مؤلفه های مؤثر در استقرار کارآفرینی دانشگاهی (مورد مطالعه: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری) راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 12 (1) :19-1 10.61186/jea.2024.423
1- گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
چکیده: (1995 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: کارآفرینی دانشگاهی، رسالت سوم دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی پس از رسالت آموزشی و پژوهشی است تا این مؤسسات با استقرار آن بتوانند نقش مهمی را در زیست بوم کارآفرینی کشور و تقویت آن ایفا کنند. بدین ترتیب می توان کارآفرینی دانشگاهی را ایجاد فرآیند کارآفرینانه در محیط دانشگاهی و با حفظ مالکیت معنوی برای دانشگاه تعریف نمود. به این ترتیب، فرآیند کارآفرینی تمامی فعالیت های دانشگاه (علمی، آموزشی، پژوهشی و غیره) را تحت الشعاع قرار داده، باعث تعامل دانشگاه با سایر کنشگران اقتصادی می شود و به دنبال آن، مالکیت معنوی دانشگاه را به بازارهای تجاری برای توسعۀ ایده ها و محصولات نوآورانه تزریق می کند. نتایج و دستاوردهای کارآفرینی دانشگاهی برای دانشگاهیان، دانشگاه های وابسته به آنها و جامعۀ عمومی بسیار مهم هستند. بر این اساس، بخش های مختلف دانشگاه در راستای توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی اقداماتی را به انجام رسانده اند اما آنچه که اثربخشی چنین فعالیت هایی را به دنبال دارد، سازماندهی و اجرایی شدن فعالیت های مختلف در یک قالب مشخص و برنامه ریزی شده است. طراحی الگویی که بتواند قالب فکری و مسیر مشخصی را برای گسترش کارآفرینی دانشگاهی ارائه دهد، مفید و کاربردی است. لذا این مطالعه با هدف شناسایی مؤلفه های مؤثر در استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به انجام رسید.
مواد و روشها: روش تحقیق، از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ رویکرد کلی به صورت ترکیبی (کیفی-کمی) از نوع متوالی است که در مرحلۀ اول بخش کیفی طراحی شد و سپس براساس یافته های بخش کیفی، بخش کمی تحقیق دنبال شد. 42 نفر از خبرگان از جمله اعضای هیئت علمی دانشگاه، فارغ التحصیلان، مدیران شرکت های دانش بنیان، کارشناسان کارآفرینی دانشگاه، دانشجویان دانشگاه و محققان به صورت هدفمند برای بخش کیفی تحقیق انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق انجام مصاحبه با افراد نمونه تا زمان دستیابی به اشباع نظری جمع آوری شد. مراحل تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها به صورت کدگذاری سه مرحله ای و در قالب مدل پارادایمی نظریۀ بنیانی دنبال شد. اعتبارسنجی یافته های به دست آمده از بخش کیفی تحقیق از طریق بازبینی یافته ها توسط مشارکت کنندگان و تکنیک مثلث سازی مورد بررسی قرار گرفت. جامعۀ مورد بررسی در بخش کمی، کلیۀ اعضای هیئت علمی، مدیران و معاونان دانشگاه و دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه بودند (تعداد 135 نفر از کارکنان/ اساتید و 1027 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی). با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ساده و براساس فرمول کوکران، 289 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با نظرخواهی از اعضای هیئت علمی و سایر کارشناسان کارآفرینی در سطح دانشگاه بررسی شد. پایایی پرسشنامه نیز از طریق انجام پیش آزمون و محاسبۀ آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. برای سنجش پایایی سازه ها از پایایی ترکیبی (CR) نیز استفاده شد. علاوه بر آن، برازش مدل طراحی شده در رابطه با استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در دو بخش اندازه گیری و ساختاری نیز مورد بررسی قرار گرفت. بخش مدل اندازه گیری معادلات ساختاری با شاخصه ایی از جمله بارهای عاملی، آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی (CR)، روایی همگرا یا شاخص AVE (میانگین واریانس استخراج شده) و روایی واگرا (آزمون فورنل- لارکر) مورد مطالعه قرار گرفت. مدل ساختاری با شاخص هایی از جمله ضریب تعیین R2، ضرایب t و ضرایب مسیر (Beta) بررسی شد. برازش کلی مدل با استفاده از شاخص هایی مانند ریشۀ میانگین مجذور باقیماندۀ استاندارد شده (SRMR) و شاخص برازش هنجار (NFI) مورد مطالعه قرار گرفت. داده های به دست آمده از بخش کمی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از بستۀ نرم افزاری SmartPLS3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: براساس یافته های بخش کیفی، شش مؤلفۀ به عنوان عوامل علی، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، توسعۀ کارآفرینی، راهبردها و پیامدها اصلی ترین مؤلفه های استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بودند. از دیدگاه دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری عوامل زمینه ای (ضریب مسیر 0/967) بیشترین نقش را در اجرایی شدن راهبردهای توسعۀ کارآفرینی دانشگاه داشته، عوامل مداخله گر رابطۀ منفی با راهبردهای توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی داشتند (ضریب مسیر 0/410-) و این یافته، نشان دهندۀ پررنگ تر بودن نقش پسران های مداخله گر است. رابطۀ بین توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی با راهبردهای آن و همچنین رابطۀ بین راهبردها با پیامدهای کارآفرینی دانشگاهی رابطه ای معنی دار است. بین دو گروه از راهبردهای کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، راهبردهای سیاستی و برنامه های حمایتی با بار عاملی بیشتر (0/952) در رتبۀ اول و راهبردهای آموزشی- فرهنگی با بار عاملی 0/910 در رتبۀ بعدی قرار گرفتند. در بین پیامدهای مختلف ناشی از اجرای راهبردهای توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی، پیامدهای اقتصادی، پیامدهای سازمانی، پیامدهای فردی و پیامدهای اجتماعی به ترتیب اولویت از مهمترین تا کم اهمیت ترین پیامدها قرار گرفتند.
نتیجهگیری: مؤلفه های مختلفی بر استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری مؤثر هستند. از مؤلفه های اقتصادی تا مؤلفه های اجتماعی، فرهنگی و غیره، بخش مهمی از مؤلفه های مؤثر در مدل به دست آمده را می توان به شرایط سازمان نسبت داد. بنابراین، دانشگاه را می توان به عنوان یک سازمان درنظر گرفت که حفظ و ارتقای آن وابسته به کارآفرینی سازمانی است. بهبود شرایط سازمانی به عنوان اصلی ترین زیرمؤلفه های عوامل علی بر توسعۀ منافع درون سازمانی که مهمترین بعد توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی است، تأثیرگذار است. شرایط مدیریتی مطلوب در دانشگاه می توانند در بهبود سیاست ها، قوانین و برنامه های حمایتی دانشگاه و در نتیجه ایجاد و استقرار کارآفرینی دانشگاهی تأثیر بگذارند. این در حالی است که موانع مالی- فنی دانشگاه، استقرار کارآفرینی را با مشکل مواجه می سازند. در پایان، پیشنهادهایی برای استقرار موفق تر کارآفرینی در دانشگاه مورد مطالعه، ارائه شده اند.
مقدمه و هدف: کارآفرینی دانشگاهی، رسالت سوم دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی پس از رسالت آموزشی و پژوهشی است تا این مؤسسات با استقرار آن بتوانند نقش مهمی را در زیست بوم کارآفرینی کشور و تقویت آن ایفا کنند. بدین ترتیب می توان کارآفرینی دانشگاهی را ایجاد فرآیند کارآفرینانه در محیط دانشگاهی و با حفظ مالکیت معنوی برای دانشگاه تعریف نمود. به این ترتیب، فرآیند کارآفرینی تمامی فعالیت های دانشگاه (علمی، آموزشی، پژوهشی و غیره) را تحت الشعاع قرار داده، باعث تعامل دانشگاه با سایر کنشگران اقتصادی می شود و به دنبال آن، مالکیت معنوی دانشگاه را به بازارهای تجاری برای توسعۀ ایده ها و محصولات نوآورانه تزریق می کند. نتایج و دستاوردهای کارآفرینی دانشگاهی برای دانشگاهیان، دانشگاه های وابسته به آنها و جامعۀ عمومی بسیار مهم هستند. بر این اساس، بخش های مختلف دانشگاه در راستای توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی اقداماتی را به انجام رسانده اند اما آنچه که اثربخشی چنین فعالیت هایی را به دنبال دارد، سازماندهی و اجرایی شدن فعالیت های مختلف در یک قالب مشخص و برنامه ریزی شده است. طراحی الگویی که بتواند قالب فکری و مسیر مشخصی را برای گسترش کارآفرینی دانشگاهی ارائه دهد، مفید و کاربردی است. لذا این مطالعه با هدف شناسایی مؤلفه های مؤثر در استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به انجام رسید.
مواد و روشها: روش تحقیق، از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ رویکرد کلی به صورت ترکیبی (کیفی-کمی) از نوع متوالی است که در مرحلۀ اول بخش کیفی طراحی شد و سپس براساس یافته های بخش کیفی، بخش کمی تحقیق دنبال شد. 42 نفر از خبرگان از جمله اعضای هیئت علمی دانشگاه، فارغ التحصیلان، مدیران شرکت های دانش بنیان، کارشناسان کارآفرینی دانشگاه، دانشجویان دانشگاه و محققان به صورت هدفمند برای بخش کیفی تحقیق انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق انجام مصاحبه با افراد نمونه تا زمان دستیابی به اشباع نظری جمع آوری شد. مراحل تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها به صورت کدگذاری سه مرحله ای و در قالب مدل پارادایمی نظریۀ بنیانی دنبال شد. اعتبارسنجی یافته های به دست آمده از بخش کیفی تحقیق از طریق بازبینی یافته ها توسط مشارکت کنندگان و تکنیک مثلث سازی مورد بررسی قرار گرفت. جامعۀ مورد بررسی در بخش کمی، کلیۀ اعضای هیئت علمی، مدیران و معاونان دانشگاه و دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه بودند (تعداد 135 نفر از کارکنان/ اساتید و 1027 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی). با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ساده و براساس فرمول کوکران، 289 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با نظرخواهی از اعضای هیئت علمی و سایر کارشناسان کارآفرینی در سطح دانشگاه بررسی شد. پایایی پرسشنامه نیز از طریق انجام پیش آزمون و محاسبۀ آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. برای سنجش پایایی سازه ها از پایایی ترکیبی (CR) نیز استفاده شد. علاوه بر آن، برازش مدل طراحی شده در رابطه با استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در دو بخش اندازه گیری و ساختاری نیز مورد بررسی قرار گرفت. بخش مدل اندازه گیری معادلات ساختاری با شاخصه ایی از جمله بارهای عاملی، آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی (CR)، روایی همگرا یا شاخص AVE (میانگین واریانس استخراج شده) و روایی واگرا (آزمون فورنل- لارکر) مورد مطالعه قرار گرفت. مدل ساختاری با شاخص هایی از جمله ضریب تعیین R2، ضرایب t و ضرایب مسیر (Beta) بررسی شد. برازش کلی مدل با استفاده از شاخص هایی مانند ریشۀ میانگین مجذور باقیماندۀ استاندارد شده (SRMR) و شاخص برازش هنجار (NFI) مورد مطالعه قرار گرفت. داده های به دست آمده از بخش کمی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از بستۀ نرم افزاری SmartPLS3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: براساس یافته های بخش کیفی، شش مؤلفۀ به عنوان عوامل علی، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، توسعۀ کارآفرینی، راهبردها و پیامدها اصلی ترین مؤلفه های استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بودند. از دیدگاه دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری عوامل زمینه ای (ضریب مسیر 0/967) بیشترین نقش را در اجرایی شدن راهبردهای توسعۀ کارآفرینی دانشگاه داشته، عوامل مداخله گر رابطۀ منفی با راهبردهای توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی داشتند (ضریب مسیر 0/410-) و این یافته، نشان دهندۀ پررنگ تر بودن نقش پسران های مداخله گر است. رابطۀ بین توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی با راهبردهای آن و همچنین رابطۀ بین راهبردها با پیامدهای کارآفرینی دانشگاهی رابطه ای معنی دار است. بین دو گروه از راهبردهای کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، راهبردهای سیاستی و برنامه های حمایتی با بار عاملی بیشتر (0/952) در رتبۀ اول و راهبردهای آموزشی- فرهنگی با بار عاملی 0/910 در رتبۀ بعدی قرار گرفتند. در بین پیامدهای مختلف ناشی از اجرای راهبردهای توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی، پیامدهای اقتصادی، پیامدهای سازمانی، پیامدهای فردی و پیامدهای اجتماعی به ترتیب اولویت از مهمترین تا کم اهمیت ترین پیامدها قرار گرفتند.
نتیجهگیری: مؤلفه های مختلفی بر استقرار کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری مؤثر هستند. از مؤلفه های اقتصادی تا مؤلفه های اجتماعی، فرهنگی و غیره، بخش مهمی از مؤلفه های مؤثر در مدل به دست آمده را می توان به شرایط سازمان نسبت داد. بنابراین، دانشگاه را می توان به عنوان یک سازمان درنظر گرفت که حفظ و ارتقای آن وابسته به کارآفرینی سازمانی است. بهبود شرایط سازمانی به عنوان اصلی ترین زیرمؤلفه های عوامل علی بر توسعۀ منافع درون سازمانی که مهمترین بعد توسعۀ کارآفرینی دانشگاهی است، تأثیرگذار است. شرایط مدیریتی مطلوب در دانشگاه می توانند در بهبود سیاست ها، قوانین و برنامه های حمایتی دانشگاه و در نتیجه ایجاد و استقرار کارآفرینی دانشگاهی تأثیر بگذارند. این در حالی است که موانع مالی- فنی دانشگاه، استقرار کارآفرینی را با مشکل مواجه می سازند. در پایان، پیشنهادهایی برای استقرار موفق تر کارآفرینی در دانشگاه مورد مطالعه، ارائه شده اند.
واژههای کلیدی: آموزش کارآفرینی، اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی، کارآفرینان آینده، کارآفرینی دانشگاهی
فهرست منابع
1. Abadi, B. (2019). The thematic analysis of the agricultural college students' expectations from entrepreneurship and self-employment lesson: a conceptual foundation. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 6(12), 125-138. Doi:10.52547/jea.6.12.125. [In Persian] [DOI:10.52547/jea.6.12.125]
2. Abdollahi, A., & Taheri, A. (2020). Partial least aquares structural equation modeling using SmartPLS3. Tehran: Savalan Publication, 222 p. [In Persian]
3. Ahmadkhani, I., Galavandi, H., & Mohajeran, B. (2020). Identifying and Ranking the Barriers of Students' Entrepreneurship in Higher Education System. Journal of Interdisciplinary Studies on Strategic Knowledge, 9(37), 305-330. DOI: 20.1001.1.24234621.1398.9.37.12.3. [In Persian]
4. Ali Abadi, V., Movahedi, R., Yaghobi Farani, A., & Papzan, A. H. (2020). Presenting a Model the academic entrepreneurship ecosystem In the agricultural colleges of western Iran. Agricultural Education Administration Research, 52, 3-26. [DOI:10.22092/jaear.2020.127528.1644. [In Persian]]
5. Amarante, C. (2020). Institutional pressures, institutional work and the development of universities, entrepreneurial turn. Revista de Administracao Contemporane, print version ISSN 1415-6555 online version ISSN 1982-7849. [DOI:10.1590/1982-7849rac2020170383]
6. Arian, A. (2010). Introducing the Qualitative Research Method Grounded Theory. Social Science Monthly Book, 25, 86-95. [In Persian]
7. Azizi, M. (2016). Analytical-comparative study of the performance of top entrepreneurship centers of American universities and entrepreneurship centers of selected Iranian universities. Journal of Innovation and Entrepreneurship, 4 (8), 21-32. [In Persian]
8. Barcik, A., Dziwinski, P., & Jakubiec, M. (2017). The potential of academic entrepreneurship in universities of viserrad group countries. Zeszyty Naukowe Politechniki Czestochowskiej Zarzqdzanie, 27 (1), 18-35. [DOI:10.17512/znpcz.2017.3.1.02]
9. Davari, A., & Rezazadeh, A. (2018). Structural equation modeling with PLS software. Tehran: Academic Jihad Publishing Organization. [In Persian]
10. David, H. A. (2014). Supporting Graduate Entrepreneurship-in Wielkopolska and Kujawsko-Pomorskie, Poland-OECD Reviews on Skills and Competences for Entrepreneurship.
11. Devisti, S. (2020). The role of resistance economy in promoting productivity and entrepreneurship, domestic production and employment. Journal of Approaches in Business Management, 1(1), 7-22. [In Persian]
12. Esfandiar, K., Sharifi-Tehrani, M., Pratt, S., & Altinay, L. (2019). Understanding entrepreneurial intentions: A developed integrated structural model approach. Journal of Business Research, 94, 172-182 [DOI:10.1016/j.jbusres.2017.10.045]
13. Etzkowitz, H. (2019). Is silicon valley a global model or unique anomaly? Industry and Higher Education. [DOI:10.1177/0950422218817734]
14. Faramarzi Nia, Z., Farhadirad, H., & Mehralizadeh, Y. (2016). Analysis of the feasibility of implementing an Entrepreneurial University model: A case study of shahid Chamran university. Iranian Journal of Engineering Education, 18 (71), 65-86. [DOI:10.22047/ijee.2016.31970. [In Persian]]
15. Fornell, C., & Larcker, D. )1981(. Evaluating structural equation models with unobserved variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 39-50. [DOI:10.1177/002224378101800104]
16. Fu, E., & Hsia, T. (2019). Universities and entrepreneurial ecosystems: elements of the Stanford- Silicon Valley success. From http://www.kauffmanfellows.org/journal_posts/universities-and-entrepreneurial-ecosystems-stanford-silicon-va;ey-success/.
17. Goudarzi, R., Hosseini, S. R., & Tabaian, S. K. (2019). Academic entrepreneurship development framework in the humanities in Iran. Journal of Entrepreneurship Development, 11(4), 661-679. Doi: 10.22059/jed.2019.272159.652843. [In Persian]
18. Guo, F., Zou, B., Guo, J., Shi, Y., Bo, Q., & Shi, L. (2019). What determines academic entrepreneurship success? A social identity perspective. International Entrepreneurship and Management Journal, 15(3), 929-952. [DOI:10.1007/s11365-019-00569-6]
19. Hair, J. F., Risher, J. J., Sarstedt, M., & Ringle, C. M. (2019). When to use and how to report the results of PLS-SEM. European Business Review, 31 (1), 2-24. DOI:
https://doi.org/10.1108/EBR-11-2018-0203 [DOI:10.1108/EBR-11-2018-0203.]
20. Iman, M. T., & Mohammadian, M. (2008). Grounded theory methodology. Journal of Methodology of Social Sciences and Humanities, 14(56), 31-54. [In Persian]
21. Jabbari, F., Azizi, M., Salehi, M. J., & Navazeni, B. (2020). Designing an international academic entrepreneurship model. Quarterly Journal of Research and Planning in Higher Education, 26(3), 19-46. [In Persian]
22. Jones, D. R., & Patton, D. (2020). An academic challenges to the entrepreneurial university: the spatial power of the Slow Swimming Club. Studies in Higher Education, 45(2), 375-389. [DOI:10.1080/03075079.2018.1534093]
23. Helzhynska, T. (2024). Academic staff training for academic entrepreneurship in the system of professional development. Youth & Market, 10(230), 96-100.
https://doi.org/10.24919/2308-4634.2024.314377 [DOI:10.24919/2308-4634.2024.314377.]
24. Khodapanah, B., Moradi, M. A., Padash, H., & Sakhdari, K. (2021). Identification of Institutional Barriers to Regional Entrepreneurship Development (A Critical Approach to Historical System of Entrepreneurship Development Policy Making). Critical Studies in Texts and Programs of Human Sciences Journal, 21(4), 85-111. [DOI:10.30465/crtls.2021.34210.2087. [In Persian]]
25. Kovarova, K., & Simsova, J. (2018). Factors affecting entry into entrepreneurship for University students. European Research Studies, 22(4), 398-416. [DOI:10.35808/ersj/1517]
26. Li, W., Du, W., & Yin, J. (2017). Digital entrepreneurship ecosystem as a new form of organizing: the case of Zhongguancun. Frontiers of Business Research in China, 11(5), 1-2. [DOI:10.1186/s11782-017-0004-8]
27. Meigounpoory, M. R., Arabiun, A., Poorbasir, M. M., & Mobini Dehkordi, A. (2018). Modeling and configuration of Factors Affecting on university campus entrepreneurship ecosystem (UCE2) Creation. Journal of Entrepreneurship Development, 11 (3), 541-560. Doi: 10.22059/jed.2019.264848.652705. [In Persian]
28. Miço, H., & Cungu, J. (2023). Entrepreneurship Education, a Challenging Learning Process towards Entrepreneurial Competence in Education. Administrative Sciences, 13(1), 1-22.
https://doi.org/10.3390/admsci13010022 [DOI:10.3390/admsci13010022.]
29. Mirfakhredini, S. H. (2019). Entrepreneurial university, requirements and needs. Journal of Industry and University, 13(47), 75-86. http://jiu.ir/Article/16460/FullText. [In Persian]
30. Nieth, L., & Benneworth, P. (2020). Regional policy implications of the entrepreneurial university: lessons from the ECIU, https://www.igi-global.com/. [DOI:10.4018/978-1-7998-0174-0.ch013]
31. Noormohammadi Najafabadi, R., Karimi, O., & Jamshidi, A. (2022). Identifying the effective factors in creating entrepreneurial regional ecosystem: The case of Islamic Azad Universities in Isfahan province. Science and Technology Policy Letters, 12(2), 84-106. Doi: 20.1001.1.24767220.1401.12.2.5.2. [In Persian]
32. Pourvaei, A., Mahboobi M. R., & Sharifzadeh M. SH. (2021). Investigating factors affecting students' entrepreneurial intention, the case of Gorgan university of agricultural sciences and natural resources. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 7(14), 103-115. DOI:10.52547/jea.7.14.103. [In Persian] [DOI:10.52547/jea.7.14.103]
33. Qudsia, N., Azni, Z. T., & Haslida, A. H. (2023). Academic entrepreneurship: a systematic review of literature. Journal of Entrepreneurship and Business, 11(2), 145-181. Doi: 10.17687/jeb.v11i2.1100. [DOI:10.17687/jeb.v11i2.1100]
34. Ratten, V., & Usmanij, P. (2021). Entrepreneurship education: Time for a change in research direction? The International Journal of Management Education, 19(1), 100367.
https://doi.org/10.1016/j.ijme.2020.100367 [DOI:10.1016/j.ijme.2020.100367.]
35. Riviezzo, A., & Fusco, F. (2019). Along the pathway of university mission: a systematic literature review of performance indicators. Retrieved from: https://www.igi-global.com/ [DOI:10.4018/978-1-7998-0174-0.ch002]
36. Rubens, A., Spigarelli, F., Cavicchi, A., & Rinaldi, C. (2017). Universities' third mission and the entrepreneurial university and the challenges they bring to higher education institutions. Journal of Enterprising Communities: People and Places in the Global Economy, 11 (3), 354-372. [DOI:10.1108/JEC-01-2017-0006]
37. Sandström, C., Wennberg, K., Wallin, M.W., & Zherlygina, Y. (2018). Public policy for academic entrepreneurship initiatives: a review and critical discussion. The Journal of Technology Transfer, 43(5), 1232-1256. [DOI:10.1007/s10961-016-9536-x]
38. Seyed Mousavi, L., Shariatmadari, M., Hamidifar, F., Khosravi, P., & Shirzadkebria, B. (2019). Providing an entrepreneurial university model for Islamic Aad University (case study of Tehran). Journal of Islamic Life Style Centeredon Health, 3(5), 228-237. [In Persian]
39. Sharifzadeh, M. Sh., & Abdollahzadeh, Gh. H. (2016). Criteria and mechanisms of academic entrepreneurship in higher agricultural education from the view of entrepreneurship experts. Agricultural Education Administration Research, 8(38), 3-17. [DOI:10.22092/jaear.2016.107202. [In Persian]]
40. Shoaardebili, F., Ramani, J., & Vaisi, G. (2020). Designing and suggestion of entrepreneur university model ional framework ,based on systematic grounded theory. Journal of Research in Educational System, 13(47), 115-132. [DOI:10.22034/jiera.2019.160732.1736. [In Persian]]
41. Soleimani, M., & Forouzandeh Shahraki, A. (2020). Factors affecting entrepreneurship education among students of agriculture and natural resources, Shahrekord University. Journal of Entrepreneurial Strategies in Agriculture, 7(14), 67-77. Doi:10.52547/jea.7.14.67. [In Persian] [DOI:10.52547/jea.7.14.67]
42. Su, Y., Zhu, Z Chen, J., & Jin, Y. (2021). Factors Influencing Entrepreneurial Intention of University Students in China: Integrating the Perceived University Support and Theory of Planned Behavior. MDPI. Journal Sustainability, 13(8), 19-45.
https://doi.org/10.3390/su13084519 [DOI:10.3390/su13084519.]
43. Talebi, K., & Zare Yekta, M. R. (2008). Academic entrepreneurship education and its role in the creation and development of knowledge-based small and medium enterprises (SMEs). Journal of Entrepreneurship Development, 1(1), 111-131. [In Persian]
44. Wuest, J., & Merritt Gary, M. (2002). Illuminating social determinations of women, s health using rounded theory. Health Case for Women International, 23, 794-808. [DOI:10.1080/07399330290112326]
45. You, Y., Zhu, F., & Ding, X. (2017). College Student Entrepreneurship in China: Results from a National Survey of Directors of Career Services in Chinese Higher Education Institutions. Current Issues in Comparative Education, 19(2), 64-83. [DOI:10.52214/cice.v19i2.11542]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
