تحقیق حاضر، به منظور شناسایی موانع آموزش کارآفرینی در مرکز آموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب انجام شده است. تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می­باشد که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل همه فراگیران مرکزآموزش کشاورزی شهرستان میاندوآب شامل 300 فراگیر که در کلاس­های درس کارآفرینی شرکت کرده بودند، می­باشد. از این تعداد 178 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از مصاحبه و پرسشنامه که اصلی­ترین ابزار در جمع­آوری داده­ها در روش پیمایشی می­باشند، استفاده شد. در تأیید روایی پرسشنامه، از نظر اساتید دانشگاه تربیت مدرس استفاده شد. یافته­های این تحقیق نشان می­دهد که نبود تعامل میان دانشگاه و بنگاه­های کارآفرین و عدم استفاده از مدرسان متخصص در تدریس به عنوان مهمترین موانع شناسایی شدند. ضمن اینکه نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی، نارسایی سیاست­گذاری و برنامه­ریزی را به عنوان مهم­ترین عامل شناسایی کرد.