دوره 8، شماره 16 - ( پاییز و زمستان 1400 )
جلد 8 شماره 16 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hajimirrahim S D, Amooei A, Mokhber Dezfooli A. (2021). Investigating the Medicinal Plant Researcher’s and Expert’s Views on the Priorities of Entrepreneurial Investment in Medicinal Plant Industry Development in Sistan and Baluchestan Province by Private Sector. jea. 8(16), 1-12. doi:10.52547/jea.8.16.1
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-241-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-241-fa.html
حاجی میررحیمی سید داود، عمویی علی محمد، مخبر دزفولی عبدالله. بررسی دیدگاه متخصصین و محققین حوزه گیاهان دارویی در زمینه اولویت های سرمایه گذاری کارآفرینانه بخش خصوصی در توسعه صنعت گیاهان دارویی (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان) راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 1400; 8 (16) :12-1 10.52547/jea.8.16.1
مرکز آموزش عالی امام خمینی
چکیده: (2239 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: گیاهان دارویی از گنجینه های طبیعی هر کشوری می باشد و در بهبود سلامت و شاخصهای اقتصادی-اجتماعی جوامع تأثیر به سزایی دارد. بحران خشکسالی و کم آبی، توسعه تولید و فرآوری گیاهان دارویی دارای نیاز آبی کم را به عنوان یکی از مهمترین حوزه های توسعه کشاورزی استان سیستان و بلوچستان معرفی کرده است. با توجه به محدویت منابع مالی دولتی و اهمیت نقش بخش خصوصی، این تحقیق با هدف شناخت اولویتهای سرمایه گذاری کارآفرینانه بخش خصوصی در توسعه صنعت گیاهان دارویی استان انجام شد.
مواد و روش ها: از روش تحقیق آمیخته به عنوان رویکردی از روشهای کمی و کیفی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان و محققین صنعت گیاهان دارویی استان سیستان و بلوچستان بود که با نمونه گیری گلوله برفی تعداد 10 نفر متخصص گیاهان دارویی برای بخش کیفی و تعداد 30 نفر برای بخش کمی انتخاب شدند. ابزار تحقیق در بخش کمی، پرسشنامه ساختارمندی بود که روایی آن با استفاده از نظر پانل کارشناسان و پایایی آن از طریق آزمون کرونباخ آلفا 0/75 به دست آمد.
یافته ها: 27 گیاه دارویی در استان سیستان و بلوچستان، از مزیت نسبی لازم برخوردار میباشند و بخش خصوصی میتواند در 21 حوزه این صنعت سرمایه گذاری نماید. "تدوین برنامه جامع تحقیقات گیاهان دارویی" و "تهیه نقشه سرمایه گذاری و اشتغال در صنعت گیاهان دارویی" از مهمترین برنامه های زیربنایی توسعه این صنعت بوده و دو برنامه پژوهشی "توسعه بازار و صادرات" و "فرآوری" در اولویت آن قرار دارند. همچنین، هفت گیاه دارویی برتر استان جهت سرمایه گذاری کارآفرینانه بخش خصوصی شامل گز روغن، چای ترش، بنه، کلپوره، سیاه دانه، آنغوزه و شیرین بیان می باشد. از طرفی اولویت های سرمایه گذاری کارآفرینان در توسعه صنعت گیاهان دارویی استان شامل تولید بذور اصلاح شده، ایجاد شبکه بازاریابی و فروش داخلی و افزایش عملکرد تولید در فضای باز میباشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق، به منظور ساماندهی و افزایش بهره وری صنعت گیاهان دارویی استان سیستان و بلوچستان «برنامه جامع تحقیقات گیاهان دارویی»، «نقشه سرمایه گذاری و اشتغال در صنعت گیاهان دارویی»، «برنامه جامع تولید گیاهان دارویی»، «برنامه جامع صادرات گیاهان دارویی»، «برنامه جامع ترویج مصرف گیاهان دارویی» و «برنامه تحقیقاتی ویژه تولید داروهای جدید گیاهی»، باید تدوین و عملیاتی شوند. همچنین پیشنهاد می شود در 10 سال آینده، سرمایهگذاری بخش خصوصی بر ارتقای کمی و کیفی شبکه بازاریابی و فروش بینالمللی، تولید بذور اصلاح شده، ایجاد شبکه بازاریابی و فروش داخلی، مدیریت تولید و برداشت از مراتع و تولید گلخانه ای گیاهان دارویی: گز روغن (مورینگا)، چای ترش، بنه، کلپوره، سیاهدانه، آنغوزه و شیرین بیان، متمرکز شود.
مقدمه و هدف: گیاهان دارویی از گنجینه های طبیعی هر کشوری می باشد و در بهبود سلامت و شاخصهای اقتصادی-اجتماعی جوامع تأثیر به سزایی دارد. بحران خشکسالی و کم آبی، توسعه تولید و فرآوری گیاهان دارویی دارای نیاز آبی کم را به عنوان یکی از مهمترین حوزه های توسعه کشاورزی استان سیستان و بلوچستان معرفی کرده است. با توجه به محدویت منابع مالی دولتی و اهمیت نقش بخش خصوصی، این تحقیق با هدف شناخت اولویتهای سرمایه گذاری کارآفرینانه بخش خصوصی در توسعه صنعت گیاهان دارویی استان انجام شد.
مواد و روش ها: از روش تحقیق آمیخته به عنوان رویکردی از روشهای کمی و کیفی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان و محققین صنعت گیاهان دارویی استان سیستان و بلوچستان بود که با نمونه گیری گلوله برفی تعداد 10 نفر متخصص گیاهان دارویی برای بخش کیفی و تعداد 30 نفر برای بخش کمی انتخاب شدند. ابزار تحقیق در بخش کمی، پرسشنامه ساختارمندی بود که روایی آن با استفاده از نظر پانل کارشناسان و پایایی آن از طریق آزمون کرونباخ آلفا 0/75 به دست آمد.
یافته ها: 27 گیاه دارویی در استان سیستان و بلوچستان، از مزیت نسبی لازم برخوردار میباشند و بخش خصوصی میتواند در 21 حوزه این صنعت سرمایه گذاری نماید. "تدوین برنامه جامع تحقیقات گیاهان دارویی" و "تهیه نقشه سرمایه گذاری و اشتغال در صنعت گیاهان دارویی" از مهمترین برنامه های زیربنایی توسعه این صنعت بوده و دو برنامه پژوهشی "توسعه بازار و صادرات" و "فرآوری" در اولویت آن قرار دارند. همچنین، هفت گیاه دارویی برتر استان جهت سرمایه گذاری کارآفرینانه بخش خصوصی شامل گز روغن، چای ترش، بنه، کلپوره، سیاه دانه، آنغوزه و شیرین بیان می باشد. از طرفی اولویت های سرمایه گذاری کارآفرینان در توسعه صنعت گیاهان دارویی استان شامل تولید بذور اصلاح شده، ایجاد شبکه بازاریابی و فروش داخلی و افزایش عملکرد تولید در فضای باز میباشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق، به منظور ساماندهی و افزایش بهره وری صنعت گیاهان دارویی استان سیستان و بلوچستان «برنامه جامع تحقیقات گیاهان دارویی»، «نقشه سرمایه گذاری و اشتغال در صنعت گیاهان دارویی»، «برنامه جامع تولید گیاهان دارویی»، «برنامه جامع صادرات گیاهان دارویی»، «برنامه جامع ترویج مصرف گیاهان دارویی» و «برنامه تحقیقاتی ویژه تولید داروهای جدید گیاهی»، باید تدوین و عملیاتی شوند. همچنین پیشنهاد می شود در 10 سال آینده، سرمایهگذاری بخش خصوصی بر ارتقای کمی و کیفی شبکه بازاریابی و فروش بینالمللی، تولید بذور اصلاح شده، ایجاد شبکه بازاریابی و فروش داخلی، مدیریت تولید و برداشت از مراتع و تولید گلخانه ای گیاهان دارویی: گز روغن (مورینگا)، چای ترش، بنه، کلپوره، سیاهدانه، آنغوزه و شیرین بیان، متمرکز شود.
واژه‌های کلیدی: استان سیستان و بلوچستان، اولویت های پژوهشی، سرمایه گذاری کارآفرینانه، صنعت گیاهان دارویی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کارآفرینی در کشاورزی
دریافت: 1399/9/16 | پذیرش: 1400/7/20 | انتشار: 1400/12/14
دریافت: 1399/9/16 | پذیرش: 1400/7/20 | انتشار: 1400/12/14
فهرست منابع
1. Akbarzadeh, M. 2015. Organic Medicinal Plants Production and Introducing New Job Opportunities Based on New Technologies in the Field of Medicinal Plants Processing. Second National Conference on Organic Cultivation and Propagation of Medicinal Plants, Mazandaran.
2. Astutik, S., J. Pretzsch and J.N. Kimengsi. 2019. Asian Medicinal Plants' Production and Utilization Potentials: A Review. Sustainability, (11): 2-33. [DOI:10.3390/su11195483]
3. Azarkish, P., A. Doosti Irani, A.H. Hoseseini, and R. Mohammadi. 2014. Medicinal plants capacities and sustainable capital for Iran's economic progress. Fourth Iranian Islamic Model of Progress Conference; Iran's Progress, Past, Present and Future, Tehran (In Persian).
4. Bakhtiari, A. 2016. The place of medicinal plants in the comprehensive plan for sustainable tourism development. Faculty of Tourism and Hotel Management, Hamedan (In Persian).
5. Bukar, B.B., D.W. Dayom and M.O. Uguru. 2016. The growing economic importance of medicinal plants and the need for developing countries to harness from it: A Mini-Review. International Organization of Scientific Research) IOSR (Journal of Pharmacy, 6(5): 42-2.
6. Da-Yuan, Z., B. Dong-Lu and T. Xi-Can. 1996. Recent studies on traditional Chinese medicinal plants. Drug Development Research, 39: 147-157.
https://doi.org/10.1002/(SICI)1098-2299(199610)39:2<147::AID-DDR6>3.0.CO;2-P [DOI:10.1002/(SICI)1098-2299(199610)39:23.0.CO;2-P]
7. Dehghanpur, H. and H. Dehganizadeh. 2014. Factors affecting the consumption of medicinal plants in the city of Yazd. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants, 30(1): 57-67 (In Persian).
8. Fadaei, F. and M.H. Sandooghdaran. 2013. Collection and identification of some species of medicinal plants in Sistan and Baluchestan province. The First Regional Conference on Medicinal Plants in the North of Iran, Gorgan (In Persian).
9. Fanaei, H.R., G.A. Akbari Moghadam, M. Keikha and A. Alli. 2006. Evaluation of agronomy and essential oil component of Cuminum L., Foeniculum vulgar Mill, and Nigella sativa L. in the condition of Sistan rigion. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants, 22(1): 34-41 (In Persian).
10. FAO. 2002. Biodiversity and the ecosystem approach in agriculture, forestry and fisheries. Satellite event on the occasion of the Ninth Regular Session of the Commission on Genetic Resources for Food and Agriculture, Rome, 12-13 October. Inter-Departmental Working Group on Biological Diversity for Food and Agriculture, Rome.
11. Ganger, S. 2015. World Trade in Medicinal Plants from Spanish America, 1717-1815. Med. Hist. 59(1): 44-62. [DOI:10.1017/mdh.2014.70]
12. Ganjali, G.A., A.H. Miri, M. Bahreh, F. Heidari and H. Fakheri. 2019. Survey of Professional features and knowledge levels of apothecaries in Sistan. Iranian Medicinal Plants Technology, 1(1): 57-62.
13. García-Alvarado, J.S., M. Verde-Star, N.L. Heredia. 2001. Traditional uses and scientific knowledge of medicinal plants from Mexico and Central America. Journal of Herbs, Spices and Medicinal Plants, 8 (2-3): 37-89. [DOI:10.1300/J044v08n02_02]
14. Hajimirrahimi, S.D., A.M. Amooei and A. Mokhber Dezfooli. 2014. Investigating the Necessity, Importance and Dimension of the Development of Entrepreneurial Packages for Medicinal Plants. 3rd Iranian Congress of Medicinal Plants, Mashhad (In Persian).
15. Hajipour, B., H. Khasaf Mofrad, S.M. Hosseini Kashkooeih and Gh. Khorshidi. 2018. A framework for systemic innovation strategy: A case study on sectoral innovation system of medicinal and aromatic plants (MAPs) in Iran. Iranian Journal of Management Sciences, 13(51): 1-30 (In Persian).
16. Hamilton, A.C. (Ed). 2008. Medicinal plants in conservation and development: case studies and lessons learnt. Plant Life International, Salisbury, UK, 84pp.
17. Hamzehei, A. 2015. Regulate the production and supply of medicinal plants. Member of the Health Commission of the Islamic Consultative Assembly, Site of Herbal Medicine Society.
18. Heidarzadeh, S., H. Mohamadi, N. Shahnooshi and A. Karbasi. 2014. Investigating Factors Affecting Medicinal Plants Market Mentha Case Study. Journal of Agricultural Economics, 9(3): 139-125 (In Persian).
19. Heidari, F., M. Mahmoodi and M. Tajeri. 2014. Strategical appraisal for medicinal plant's production and commercialize in Macran Shore. National Seminar for Opprtunities of Entrepreneurship and investment in Macran Shore. International University of Chahbahar, Chahbahar (In Persian).
20. Hojati, M. 2015. Speech at the meeting of the Medicinal Plants Staff, Tehran (In Persian).
21. Investigating investment priorities in the medicinal plants industry Sistan and Baluchestan Province. 2017. Research project of The Vice-Presidency for science and technology affairs, Tehran (In Persian).
22. Kashfi Bonab, A.R. 2010. The comparative economic advantage of cultivation and trade of medicinal plants in Iran and its value in world markets. Business Reviews, 8(44): 67-78
23. Khodavardizadeh, M. and S. Mohammadi. 2015. Determining the comparative advantage and structure of the global export market of medicinal plants Case study: (Fennel, anise, anise and coriander). Agricultural Economics Research, 9(2): 153-174
24. Mahboobi, M.R. and A. Badahanggalebache. 2020. Inhibitors of medicinal plants products distribution businesses in Golestan province. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants, 36(1):112-129 (In Persian).
25. Mirzabaev, A., M. Ahmed, J. Werner, J. Pender and M. Louhaichi. 2016. Rangelands of Central Asia: challenges and Opportunities. Journal of Arid Land, 8(1): 93-108. [DOI:10.1007/s40333-015-0057-5]
26. Mohammadjani, I. and N. Yazdaniyan. 2014. Analysis of the water crisis in the country and its management requirements. Ravand Quarterly, (65-66): 117-144
27. Moradnezhadi, H., Z. Alikhani, and M. Vahedi. 2017. Identifying and Prioritizing Enterprises Related to Medicinal Plants in Chardavol County. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants, 33(3): 423-432 (In Persian).
28. Nassabian, S., T. Gholamhoseini and F. Jabalameli .2013. Comparative advantage of export of medicinal plants with exporting countries. Journal of Economic Modeling, 6(4): 75-92.
29. National Document of Medicinal Plants and Traditional Medicine .2013. Approved by the Supreme Council of the Cultural Revolution, Tehran (In Persian).
30. Pakzad, A. 2016. Identification of 12,000 plant species in Sistan and Baluchistan. Online Magazine News Thoughts, Hamoon Era, Zahedan (In Persian).
31. Phondani, P.C., I.D. Bhatt, V.S. Negi, B.P. Kothyari, A. Bhatt and R.K. Maikhuri. 2016. Promoting medicinal plants cultivation as a tool for biodiversity conservation and livelihood enhancement in Indian Himalaya. Journal of Asia-Pacific Biodiversity, 9(1): 39-46. [DOI:10.1016/j.japb.2015.12.001]
32. Reisi, A., M. Sheihaki Tash, H. Salarzehi and A. valinafs. 2016. Identification and Prioritization of Factors Affecting Agricultural Entrepreneurship in Rural Areas (Study Case: Sarbaz County). Journal of Entrepreneurship and Agriculture, 3(6): 51-58 (In Persian).
33. Rezaei, M. 2015. Sustainable development and organic cultivation of medicinal plants. Second National Conference on Organic Cultivation and Propagation of Medicinal Plants. Iranian Medicinal Plants Association, Mazandaran.
34. Romanus, P.C., F.R. Mendes and E. de Araújo Carlini. 2018. Factors affecting the use of medicinal plants by migrants from rural areas of Brazilian Northeast after moving to a metropolitan region in Southeast of Brazil. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 14(1): 1-25. [DOI:10.1186/s13002-018-0270-3]
35. Routes and tourist attractions of Sistan and Baluchestan province. 2018. Office of Tourism Marketing and Advertising, Tourism and Cultural Heritage Organization.
36. Sefidkon, F. 2015. Comprehensive roadmap for medicinal herbs and traditional medicine. Headquarters for the Development of Science and Technology of Medicinal Plants and Traditional Medicine, Vice Presidency for Science and Technology, Institute of Forests and Rangelands Research, Tehran (In Persian).
37. Shahnazi, S., D. Yazdani and Y. Ajeni. 2005. Investigating the Status of Medicinal Plants Trade in the World and Iran. First Regional Conference on Medicinal, Spice and Aromatic Plants, Islamic Azad University of Shahrekord, Shahrekord (In Persian).
38. Sher, H., M. Elyemeni and K. Hussain. 2013. Ethnobotanical and Economic Observations of Some Plant Resources from the Northern Parts of Pakistan. Ethnobotany Research and Aplications, 9: 27-41. [DOI:10.17348/era.9.0.27-41]
39. Singh Gautam, R., M. Mishra and R. Prasad. 2020. Development and Trade of Medicinal and Aromatic Plants (MAPs): Learnings from Comparative Analysis of MAPs Export of India and China. Rajiv Gandhi Institute for Contemporary Studies, New Delhi.
40. Strategic Plan for Medicinal Plants Research. 2008. Forest and Rangeland Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Tehran (In Persian).
41. Tatian, M.R., R. Tamartash and J. Ghorbanalinejhad. 2014. Assess theWillingness of Villagers to Medicinal Plants Cooperative for Entrepreneurship in the Hezarjarib Area, Behshahr. Journal of Entrepreneurship and Agriculture 1(2): 82-95 (In Persian).
42. Valizadeh, M., A. Bagheri, J. Valizadeh, M.H. Mirjalili and N. Moshtaghi. 2015. Phytochemical investigation of Withania coagulans (Stocks) Dunal in natural habits of Sistan and Baluchestan province of Iran. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants, 31(3): 406-417 (In Persian).
43. Valizadeh, M. 2014. One thousand herbs in Sistan and Baluchestan province. Faculty Member of Saravan Higher Education Complex and Head of Medicinal Plants Development Center of Sistan and Baluchestan Province, Rahe Dana Information Network, Saravan (In Persian).
44. Yazdani, D. 2014. Interview with ISNA Science Reporter. Director of Specialty Department of Agriculture and Natural Resources Academic Jihad (In Persian).
45. Zeinali, H. 2020. Objective and programs related to the development of the market of medicinal plants and its products. Executor of Medicinal Plants Project of Ministry of Jihad Agriculture, Food Industry and Agriculture (Agrifoodnews), Tehran (In Persian).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
