دوره 9، شماره 18 - ( پاییز و زمستان 1401 )
جلد 9 شماره 18 صفحات 81-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ziaabadi M, Ghanbari S. (2022). Strategic Planning of Agricultural Entrepreneurship Development in Kerman Province (Application of Fuzzy Hierarchical Analysis and SWOT). jea. 9(18), 68-81. doi:10.52547/jea.9.18.68
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-320-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-320-fa.html
ضیاآبادی مریم، قنبری سلیمه. برنامه ریزی استراتژیک توسعه کارآفرینی کشاورزی در استان کرمان ( کاربرد تحلیل سلسله مراتبی فازی و سوات) راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 1401; 9 (18) :81-68 10.52547/jea.9.18.68
اقتصاد منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده گردشگری، مجتمع آموزش عالی بم، بم، ایران
چکیده: (1640 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: تغییر و تحولات سریع علم و فناوری در سالهای اخیر، همه کشورها به خصوص کشورهای در حال توسعه را با چالش های جدی و جدیدی روبرو نموده که گذر از آنها نیازمند به کار گرفتن رویکردها و روشهای خلاق و کارآفرینانه است. بنابراین کارآفرینی یک عنصر کلیدی در جوامع می باشد که تاثیر بسزایی در بهره وری، نوآوری، اشتغال، رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل و موانع موثر بر توسعه کارآفرینی کشاورزی و برنامه ریزی استراتژیک در این زمینه است.
مواد و روش ها: در این پژوهش ابتدا با مروری بر مطالعات پیشین و مصاحبه با خبرگان حوزه کارآفرینی، کشاورزی و صاحبان کسب و کارهای کشاورزی استان کرمان، مجموعه ای از مؤلفه های کارآفرینی کشاورزی استخراج شدند. سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه داده های پژوهش جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزارهای آماری Excel،Spss و Expert choice مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نهایت بر اساس تحلیل سلسله مراتبی فازی و ماتریس مقایسات زوجی، عوامل درونی و بیرونی مؤثر بر کارآفرینی کشاورزی شناسایی و اولویت بندی شدند. برای بررسی وضعیت موجود و تدوین استراتژی های مؤثر بر توسعه کارآفرینی کشاورزی در استان کرمان از ماتریس سوات (SWOT) استفاده شده است.
یافته ها: نتایج مطالعه حاکی از آن است که توسعه کارآفرینی نیازمند آمادگی زمینه ها و بسترهای فرهنگی و اجتماعی، همکاری نظام های آموزشی و پژوهشی، ساختارهای اداری و مالی و سایر ساز و کارهای حمایتی است. بر اساس نتایج حاصل از مدل سوات، استراتژی‌های بازنگری، مناسب‌ترین استراتژی توسعه کارآفرینی کشاورزی و کسب و کارهای کشاورزی می باشند. همچنین استراتژی های توسعه دانش و مهارت های کارآفرینی، همکاری بخش های دولتی و خصوصی در تامین مالی کسب و کارهای نوپا، مشاوره با افراد متخصص و باتجربه، تجدیدنظر و بازنگری در ساختار آموزش عالی، تسهیل سرمایه گذاری در مراحل اولیه راه اندازی کسب و کار، برای بهبود و توسعه کارآفرینی کشاورزی دارای اولویت اول تا پنجم بوده اند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت ایجاد کارآفرینی در بین کشاورزان به عنوان راهکاری جدید در نظریه توسعه جهت ظرفیت سازی کشاورزان مطرح گشته است که برای کنترل تغییرات در جهت اصلاح و بهبود نظام ترویج کشاورزی نیز امری ضروری است. همچنین، تقویت ظرفیت بخش تحقیق و توسعه برای دسترسی بهتر به اطلاعات بازار و تکنیکی برای بهبود فرآیند تصمیم گیری کشاورزان با هدف ایجاد روحیه و فرهنگ کارآفرینانه در میان جوامع روستایی و کشاورزی اجتناب ناپذیر می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود آموزش و ترویج روحیه کارآفرینی در بخش کشاورزی و فراهم سازی بسترهای فرهنگی و اقتصادی کارآفرینی مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد.
مقدمه و هدف: تغییر و تحولات سریع علم و فناوری در سالهای اخیر، همه کشورها به خصوص کشورهای در حال توسعه را با چالش های جدی و جدیدی روبرو نموده که گذر از آنها نیازمند به کار گرفتن رویکردها و روشهای خلاق و کارآفرینانه است. بنابراین کارآفرینی یک عنصر کلیدی در جوامع می باشد که تاثیر بسزایی در بهره وری، نوآوری، اشتغال، رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل و موانع موثر بر توسعه کارآفرینی کشاورزی و برنامه ریزی استراتژیک در این زمینه است.
مواد و روش ها: در این پژوهش ابتدا با مروری بر مطالعات پیشین و مصاحبه با خبرگان حوزه کارآفرینی، کشاورزی و صاحبان کسب و کارهای کشاورزی استان کرمان، مجموعه ای از مؤلفه های کارآفرینی کشاورزی استخراج شدند. سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه داده های پژوهش جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزارهای آماری Excel،Spss و Expert choice مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نهایت بر اساس تحلیل سلسله مراتبی فازی و ماتریس مقایسات زوجی، عوامل درونی و بیرونی مؤثر بر کارآفرینی کشاورزی شناسایی و اولویت بندی شدند. برای بررسی وضعیت موجود و تدوین استراتژی های مؤثر بر توسعه کارآفرینی کشاورزی در استان کرمان از ماتریس سوات (SWOT) استفاده شده است.
یافته ها: نتایج مطالعه حاکی از آن است که توسعه کارآفرینی نیازمند آمادگی زمینه ها و بسترهای فرهنگی و اجتماعی، همکاری نظام های آموزشی و پژوهشی، ساختارهای اداری و مالی و سایر ساز و کارهای حمایتی است. بر اساس نتایج حاصل از مدل سوات، استراتژی‌های بازنگری، مناسب‌ترین استراتژی توسعه کارآفرینی کشاورزی و کسب و کارهای کشاورزی می باشند. همچنین استراتژی های توسعه دانش و مهارت های کارآفرینی، همکاری بخش های دولتی و خصوصی در تامین مالی کسب و کارهای نوپا، مشاوره با افراد متخصص و باتجربه، تجدیدنظر و بازنگری در ساختار آموزش عالی، تسهیل سرمایه گذاری در مراحل اولیه راه اندازی کسب و کار، برای بهبود و توسعه کارآفرینی کشاورزی دارای اولویت اول تا پنجم بوده اند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت ایجاد کارآفرینی در بین کشاورزان به عنوان راهکاری جدید در نظریه توسعه جهت ظرفیت سازی کشاورزان مطرح گشته است که برای کنترل تغییرات در جهت اصلاح و بهبود نظام ترویج کشاورزی نیز امری ضروری است. همچنین، تقویت ظرفیت بخش تحقیق و توسعه برای دسترسی بهتر به اطلاعات بازار و تکنیکی برای بهبود فرآیند تصمیم گیری کشاورزان با هدف ایجاد روحیه و فرهنگ کارآفرینانه در میان جوامع روستایی و کشاورزی اجتناب ناپذیر می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود آموزش و ترویج روحیه کارآفرینی در بخش کشاورزی و فراهم سازی بسترهای فرهنگی و اقتصادی کارآفرینی مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: استان کرمان، برنامه ریزی استراتژیک، سلسله مراتبی فازی، کارآفرینی، کشاورزی، مقایسات زوجی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کارآفرینی در کشاورزی
دریافت: 1401/5/6 | پذیرش: 1401/7/19 | انتشار: 1401/11/5
دریافت: 1401/5/6 | پذیرش: 1401/7/19 | انتشار: 1401/11/5
فهرست منابع
1. Ahmadi, S., H. Koohestani., H. Yadavar and H. Shabanali Fomi. 2019. Design of sustainable agricultural entrepreneurship model (case study of Kurdestan province). Journal of agriculture and sustainable production, 29: 237-251 (In Persian).
2. Babaii, M., M. Niknami and D. Samari. 2013. Entrepreneurial characteristics of rural women in cooperatives Semnan. Co-operation and Agriculture, 2(5): 69-86 (In Persian).
3. Baghizadeh. F., S. Amirtaimoori., MR. Zare Mehrjerdi and M. Ziaabadi. 2019. Strategic planning for production of transgenic plants in Iran based on the opinion of experts in Kerman province. Journal of Biosafety, 12: 43-56 (In Persian).
4. Bazi, A., S. Shojaee., A. Isfandyari Moghadam and R. Samiee. 2019. Explaining the strategic model of e-commerce in agricultural exports and rural entrepreneurship development (with emphasis on resistance economics policies). Co-Operation and Agriculture, 9(33): 123-153 (In Persian).
5. Chang, D.Y. 1996. Applications of the extent analysis method on fuzzy AHP. European Journal of Operational Research, 95(3): 649-655. [DOI:10.1016/0377-2217(95)00300-2]
6. Delfani, M., A. Hosseinpour, A. Najafi and S.M. Hosein. 2018. Investigation and recognition of barriers and restrictions of entrepreneurship in agricultural sector. Geography and Human Relationship, 1(1): 1-13 (In Persian).
7. Dias, C.S., R.G. Rodrigues and J.J. Ferreira. 2019. Agricultural entrepreneurship: going back to the basics. Journal of Rural Studies, 70: 125-138. [DOI:10.1016/j.jrurstud.2019.06.001]
8. Farahani, H. and M. Alvandi. 2020. Explanation of entrepreneurship small business challenges in rural area, the case of study: Bijar, Iran. Journal of Applied Researches in Geographical Sciences, 20(58): 105-119 (In Persian). [DOI:10.29252/jgs.20.58.105]
9. Helfat, C.E., S. Finkelstein, W. Mitchell, M. Petera., H. Singh, D. Teece and S.G. Winter. 2009. Dynamic capabilities: Understanding strategic change in organizations. John Wiley & Sons.
10. Hosseinnia, GH. and V. Aliabadi. 2019. Analyzing the existing and desirable status of entrepreneurship ecosystem in agricultural knowledge-based companies in Hamadan and Kermanshah provinces. Cooperatives and Agriculture, 8(1): 57-78 (In Persian).
11. Khalili, S.M., Z. Najiazimi and S. Hersi. 2019. Agricultural drought risk management using fuzzy MADM Methods in Ferdows county of Iran. Agricultural Economics and Development, 27(1): 237-274 (In Persian).
12. MMaleki M., M. Vahedi and M.B . Arayesh. 2020. Affecting entrepreneurship development in Ilam agricultural production cooperatives. Co-Operation and Agriculture (Taavon), 8(23): 51-69 (In Persian).
13. Manyise, T. and D. Dentoni. 2021. Value chain partnerships and farmer entrepreneurship as balancing ecosystem services: Implications for agri-food systems resilience. Ecosystem Services, 49: 101279. [DOI:10.1016/j.ecoser.2021.101279]
14. MollaShahi, M. and E. Moradi. 2019. Analysis of the barriers to promoting agricultural entrepreneurship in Sistan and Baluchestan Province. Agricultural Economics Research, 11(1): 193-216 (In Persian).
15. Movahed Mohamadi, S.H., Z. Motamedi Nia, A. Rezvanfar, A. Alambaigi and H. Mahdizadeh. 2019. The accelerating model for academic agricultural entrepreneurial ecosystem growth from the viewpoints of startups experts. Journal of Agricultural Education Administration Research, 11(50): 39-56 (In Persian).
16. Pindado, E. and M. Sanchez. 2017. Researching the entrepreneurial behaviour of new and existing ventures in European agriculture. Small Business Economics, 49(2): 421-444. [DOI:10.1007/s11187-017-9837-y]
17. Rahmati, N., A. Irajirad and M.M. Basiri. 2019. The effectiveness of agricultural business education on rural women entrepreneurship. Journal of Agricultural Education Administration Research, 49: 145-160 (In Persian).
18. Saaty, T. L. 1990. Decision making for leaders: the analytic hierarchy process for decisions in a complex world. RWS publications.
19. Shahabadi, A., M.K. Naziri and A. Jamshidi. 2020. The effect doing business on investment in the selected countries MENA. International Business Administration, 3(2): 61-80 (In Persian).
20. Shojaefard, A. 2019. Empowering and creating rural entrepreneurship in small business environment case study of Bandar Abbas towns of Hormozgan province. Journal of Regional Planning, 9(3): 185- 196 (In Persian).
21. Soleymani, A., A. Farani, S. Karimi, H. Azadi, H. Nadiri and J. Scheffran. 2021. Identifying sustainable rural entrepreneurship indicators in the Iranian context. Journal of Cleaner Production, 290: 125186. [DOI:10.1016/j.jclepro.2020.125186]
22. Soluk, J., N. Kammerlander and S. Darwin. 2021. Digital entrepreneurship in developing countries: The role of institutional voids. Technological Forecasting and Social Change, 170: 120876. [DOI:10.1016/j.techfore.2021.120876]
23. Wale, Z.E., C. Unity and H. Nolwazi. 2021. Towards identifying enablers and inhibitors to on-farm entrepreneurship: evidence from smallholders in KwaZulu-Natal, South Africa. Heliyon, 7(1): e05660. [DOI:10.1016/j.heliyon.2020.e05660]
24. Yasouri, M. and M. Noroozinezhad. 2021. Qualitative meta-analysis of the dimensions of rural women entrepreneurship development. Women in Development and Politics, 19(1): 21- 41 (In Persian).
25. Yuang, P., Y. Liu, F. Ju and X. Li. 2017. A Study on farmers' agriculture related Tourism entrepreneurship behavior. Procedia Computer Science, 122: 743-750. [DOI:10.1016/j.procs.2017.11.432]
26. Zadeh, L.A. 1996. Life fellow. Ieee Transactions on Fuzzy Systems, 4(2): 103-111. [DOI:10.1109/91.493904]
27. www.amar.org.ir
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
