دوره 10، شماره 19 - ( بهار و تابستان 1402 )
جلد 10 شماره 19 صفحات 40-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shirmohammadi Y, Choobdar I. (2023). The Effect of Active and Reactive Strategies on Entrepreneurship and Improving the Performance of Agricultural Tourism Businesses. J Entrepreneurial Strategies Agric. 10(19), 27-40. doi:10.61186/jea.10.19.27
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-321-fa.html
URL: http://jea.sanru.ac.ir/article-1-321-fa.html
شیرمحمدی یزدان، چوبدار ایرج. اثر استراتژی‌های فعال و دوگانه واکنشی بر کارآفرینی و بهبود عملکردکسب وکارهای گردشگری کشاورزی راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی 1402; 10 (19) :40-27 10.61186/jea.10.19.27
گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (1668 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: در شرایط اقتصادی کنونی، گردشگری کشاورزی به‌شکلی متفاوت در حال تبدیل شدن به‌عنوان یک تفریح در حال گسترش است. گردشگری کشاورزی، سرگرمی‌های گردشگری مبتنی بر فعالیت‌هایی است که به‌طور سنتی در مزارع کشاورزی یا در خانه انجام می‌شود و گردشگر می‌تواند، به‌صورت فعال یا غیر فعال در آن شرکت کند. گردشگری کشاورزی به‌دلیل ارائه مجموعه‌ای متشکل از سه سطح پایداری، از طرف اندیشمندان از بعد اجتماعی فرهنگی، از بعد محیط‌زیستی و همچنین از بعد اقتصادی و در راستای سرمایه‌گذاری کار آفرینی پایدار توصیه گردیده است. کار آفرینی و توسعه کسب‌و‌کارهای گردشگری کشاورزی یکی از حوزه‌هایی است که نقش بسیار مهمی در توسعه‌ی صنعت گردشگری ملی و منطقه‌ای به‌ویژه در ایجاد اشتغال داشته، همچنین نقش بسیار مهم آن در بحران‌های اپیدمیک و شرایط بحرانی آب و هوائی آینده، که با توجه به کاهش میزان بارندگی‌های جهانی خواهد داشت، بسیار حائز اهمیت است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش، از لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی است که در آن به بررسی اثر رفتارهای مسئولیت اجتماعی شرکتی در پنج بعد: جامعه، کارکنان، محیط‌زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق‌مشترک، در جهت کارآفرینی کسب و کارهای گردشگری کشاورزی در مناطق روستایی و کشاورزی محروم پرداخته شده است. از نظر روش تحقیق در زمره‌ی تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می‌گیرد. جامعه آماری پژوهش مجموعه‌ای 384 نفری متشکل از فعالان کارآفرینی گردشگری کشاورزی است که با استفاده از فرمول کوکران به‌دست آمده است. به‌منظور گردآوری داده‌ها از روش پرسشنامه‌ای استفاده شد و میزان پایایی سوالات آن 0/60 به‌دست آمد و برای تحلیل یافته‌ها نیز از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) برای شناسائی عوامل مؤثر استفاده گردید. در محاسبات تحلیل‌های آماری نیز از نرم‌افزارهای SPSS وAMOS استفاده گردید.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که توجه و بهکارگیری عوامل پنج‌گانه CSR (ابعاد مسئولیت اجتماعی سازمانی) در سازمان‌ها و مراکز کارآفرینی گردشگری کشاورزی به‌ویژه در مقاطع بحران، نقش مهمی در ایجاد کارآفرینی در کسب‌و‌کارهای گردشگری کشاورزی و حفظ نیروی کار محلی در شرایط بحران داشته است. در تحلیل‌های انجام‌یافته با روش تحلیل عاملی اکتشافی، و با اطمینان از امکان بکار‌گیری داده‌های موجود برای تحلیل و استفاده از شاخص KMO و آزمون بارتلت، نتایج پژوهش نشان‌دهنده قبول بودن مقادیر به‌دست آمده بوده و حکایت از آن دارد که استراتژی‌های فعال تأثیر مثبتی بر عملکرد کسب و کارهای گردشگری کشاورزی داشته ضمن اینکه راهبردهای واکنشی نیز تأثیر مستقیم منفی و هم تأثیر واسطه‌ای مثبت بر عملکرد اینگونه فعالیت‌ها دارند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد، بهکارگیری صحیح فاکتورهای استراتژی‌های مسئولیت اجتماعی شرکتی (جامعه محلی، کارکنان، محیط‌زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق مشترک) می‌تواند علاوه بر افزایش بهره‌وری در کسب و کارهای گردشگری کشاورزی تأثیر مثبت و معنی‌داری در کارآفرینی حوزه مناطق روستایی، استفاده از نیروی کار محلی و حفظ آن داشته باشد و همچنین با استفاده از منابع موجود محلی مانند باغات و زمین‌های کشاورزی (منطقه گردشگری و کشاورزی، اورامانات) تأثیرات مثبتی در چرخه اقتصاد منطقه‌ای داشته و منابع مورد نیاز برای ایجاد تجربه گردشگری را افزایش می‌دهند. این تحلیل بر اثر استراتژی‌های فعال و دوگانه واکنشی بر ارتقاء کارآفرینی و بهبود عملکرد کسب‌و‌کارهای گردشگری کشاورزی تأکید می‌کند، با توسعه زیرساخت‌های بومی و کشاورزی و استفاده از مصالح منطقه‌ای، اقتصاد محلی را رونق می‌بخشد و به‌ویژه با حفظ و نگهداری نیروی کار محلی از مهاجرت‌های بی‌رویه آنها جلوگیری به‌عمل می‌آورد.
مقدمه و هدف: در شرایط اقتصادی کنونی، گردشگری کشاورزی به‌شکلی متفاوت در حال تبدیل شدن به‌عنوان یک تفریح در حال گسترش است. گردشگری کشاورزی، سرگرمی‌های گردشگری مبتنی بر فعالیت‌هایی است که به‌طور سنتی در مزارع کشاورزی یا در خانه انجام می‌شود و گردشگر می‌تواند، به‌صورت فعال یا غیر فعال در آن شرکت کند. گردشگری کشاورزی به‌دلیل ارائه مجموعه‌ای متشکل از سه سطح پایداری، از طرف اندیشمندان از بعد اجتماعی فرهنگی، از بعد محیط‌زیستی و همچنین از بعد اقتصادی و در راستای سرمایه‌گذاری کار آفرینی پایدار توصیه گردیده است. کار آفرینی و توسعه کسب‌و‌کارهای گردشگری کشاورزی یکی از حوزه‌هایی است که نقش بسیار مهمی در توسعه‌ی صنعت گردشگری ملی و منطقه‌ای به‌ویژه در ایجاد اشتغال داشته، همچنین نقش بسیار مهم آن در بحران‌های اپیدمیک و شرایط بحرانی آب و هوائی آینده، که با توجه به کاهش میزان بارندگی‌های جهانی خواهد داشت، بسیار حائز اهمیت است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش، از لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی است که در آن به بررسی اثر رفتارهای مسئولیت اجتماعی شرکتی در پنج بعد: جامعه، کارکنان، محیط‌زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق‌مشترک، در جهت کارآفرینی کسب و کارهای گردشگری کشاورزی در مناطق روستایی و کشاورزی محروم پرداخته شده است. از نظر روش تحقیق در زمره‌ی تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می‌گیرد. جامعه آماری پژوهش مجموعه‌ای 384 نفری متشکل از فعالان کارآفرینی گردشگری کشاورزی است که با استفاده از فرمول کوکران به‌دست آمده است. به‌منظور گردآوری داده‌ها از روش پرسشنامه‌ای استفاده شد و میزان پایایی سوالات آن 0/60 به‌دست آمد و برای تحلیل یافته‌ها نیز از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) برای شناسائی عوامل مؤثر استفاده گردید. در محاسبات تحلیل‌های آماری نیز از نرم‌افزارهای SPSS وAMOS استفاده گردید.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که توجه و بهکارگیری عوامل پنج‌گانه CSR (ابعاد مسئولیت اجتماعی سازمانی) در سازمان‌ها و مراکز کارآفرینی گردشگری کشاورزی به‌ویژه در مقاطع بحران، نقش مهمی در ایجاد کارآفرینی در کسب‌و‌کارهای گردشگری کشاورزی و حفظ نیروی کار محلی در شرایط بحران داشته است. در تحلیل‌های انجام‌یافته با روش تحلیل عاملی اکتشافی، و با اطمینان از امکان بکار‌گیری داده‌های موجود برای تحلیل و استفاده از شاخص KMO و آزمون بارتلت، نتایج پژوهش نشان‌دهنده قبول بودن مقادیر به‌دست آمده بوده و حکایت از آن دارد که استراتژی‌های فعال تأثیر مثبتی بر عملکرد کسب و کارهای گردشگری کشاورزی داشته ضمن اینکه راهبردهای واکنشی نیز تأثیر مستقیم منفی و هم تأثیر واسطه‌ای مثبت بر عملکرد اینگونه فعالیت‌ها دارند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد، بهکارگیری صحیح فاکتورهای استراتژی‌های مسئولیت اجتماعی شرکتی (جامعه محلی، کارکنان، محیط‌زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق مشترک) می‌تواند علاوه بر افزایش بهره‌وری در کسب و کارهای گردشگری کشاورزی تأثیر مثبت و معنی‌داری در کارآفرینی حوزه مناطق روستایی، استفاده از نیروی کار محلی و حفظ آن داشته باشد و همچنین با استفاده از منابع موجود محلی مانند باغات و زمین‌های کشاورزی (منطقه گردشگری و کشاورزی، اورامانات) تأثیرات مثبتی در چرخه اقتصاد منطقه‌ای داشته و منابع مورد نیاز برای ایجاد تجربه گردشگری را افزایش می‌دهند. این تحلیل بر اثر استراتژی‌های فعال و دوگانه واکنشی بر ارتقاء کارآفرینی و بهبود عملکرد کسب‌و‌کارهای گردشگری کشاورزی تأکید می‌کند، با توسعه زیرساخت‌های بومی و کشاورزی و استفاده از مصالح منطقه‌ای، اقتصاد محلی را رونق می‌بخشد و به‌ویژه با حفظ و نگهداری نیروی کار محلی از مهاجرت‌های بی‌رویه آنها جلوگیری به‌عمل می‌آورد.
واژه‌های کلیدی: استراتژی فعال، استراتژی واکنشی، بحران، تجربه خلق‌مشترک، گردشگری کشاورزی، مسئولیت اجتماعی شرکتی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کارآفرینی در کشاورزی
دریافت: 1401/5/9 | پذیرش: 1401/11/2 | انتشار: 1402/6/27
دریافت: 1401/5/9 | پذیرش: 1401/11/2 | انتشار: 1402/6/27
فهرست منابع
1. Adamov, T., Ciolac, R., Iancu, T., Brad, I., Peț, E., Popescu, G., & Șmuleac, L. (2020). Sustainability of agritourism activity. Initiatives and challenges in Romanian mountain rural regions. Sustainability, 12(6), 2502. [DOI:10.3390/su12062502]
2. Ateljevic, I., & Doorne, S. (2000). 'Staying within the fence': Lifestyle entrepreneurship in tourism. Journal of sustainable tourism, 8(5): 378-392. [DOI:10.1080/09669580008667374]
3. Ateljevic, I., & Doorne, S. (2000). 'Staying within the fence': Lifestyle entrepreneurship in tourism. Journal of sustainable tourism, 8(5), 378-392. [DOI:10.1080/09669580008667374]
4. Avci, U., Madanoglu, M., & Okumus, F. (2011). Strategic orientation and performance of tourism firms: Evidence from a developing country. Tourism Management, 32(1): 147-157. [DOI:10.1016/j.tourman.2010.01.017]
5. Avci, U., Madanoglu, M., & Okumus, F. (2011). Strategic orientation and performance of tourism firms: Evidence from a developing country. Tourism Management, 32(1): 147-157. [DOI:10.1016/j.tourman.2010.01.017]
6. Bageriyan, M. (2018). Farmers' Attitudes Toward Agricultural Entrepreneurship to Adapt with the Impact of Climate Change and its Effective Factors. Journal of Entreneurship and Agriculture, 5(9): 51-57. [DOI:10.29252/jea.5.9.51]
7. Bagi, F. S., & Reeder, R. J. (2012). Factors affecting farmer participation in agritourism. Agricultural and Resource Economics Review, 41(2): 189-199. [DOI:10.1017/S1068280500003348]
8. Basouli, M., Hashemi, S. S., Imani Khoshkhoo, M. H., & Mirghafoori, S. H. (2019). Designing the Cultural Tourism Entrepreneurship Development Model Using Structural Equation Modeling-Partial Least Squares. Journal of Tourism and Development, 8(2): 83-104.
9. Blay-Palmer, A., Sonnino, R., & Custot, J. (2016). A food politics of the possible? Growing sustainable food systems through networks of knowledge. Agriculture and Human Values, 33, 27-43. [DOI:10.1007/s10460-015-9592-0]
10. Bos, E., & Owen, L. (2016). Virtual reconnection: The online spaces of alternative food networks in England. Journal of rural studies, 45: 1-14. [DOI:10.1016/j.jrurstud.2016.02.016]
11. Bosworth, G., & Farrell, H. (2011). Tourism entrepreneurs in Northumberland. Annals of Tourism Research, 38(4): 1474-1494. [DOI:10.1016/j.annals.2011.03.015]
12. Brown, N. A., Rovins, J. E., Feldmann-Jensen, S., Orchiston, C., & Johnston, D. (2019). Measuring disaster resilience within the hotel sector: An exploratory survey of Wellington and Hawke's Bay, New Zealand hotel staff and managers. International Journal of Disaster Risk Reduction, 33: 108-121. [DOI:10.1016/j.ijdrr.2018.09.014]
13. Busby, G., and S. Rendle. 2000. The transition from tourism on farms to farm tourism. Tourism Management, 21(6), 635-642. [DOI:10.1016/S0261-5177(00)00011-X]
14. Busby, G., and S. Rendle. 2000. The transition from tourism on farms to farm tourism. Tourism Management, 21(6), 635-642. [DOI:10.1016/S0261-5177(00)00011-X]
15. Doh, K., Park, S., & Kim, D. Y. (2017). Antecedents and consequences of managerial behavior in agritourism. Tourism Management, 61: 511-522. [DOI:10.1016/j.tourman.2017.03.023]
16. Donaldson, T., & Preston, L. E. (1995). The stakeholder theory of the corporation: Concepts, evidence, and implications. Academy of management Review, 20(1): 65-91. [DOI:10.2307/258887]
17. Eisenhardt, K. M., & Martin, J. A. (2000). Dynamic capabilities: what are they?. Strategic management journal, 21(10‐11): 1105-1121.
https://doi.org/10.1002/1097-0266(200010/11)21:10/11<1105::AID-SMJ133>3.0.CO;2-E [DOI:10.1002/1097-0266(200010/11)21:10/113.0.CO;2-E]
18. Fu, H., Okumus, F., Wu, K., & Köseoglu, M. A. (2019). The entrepreneurship research in hospitality and tourism. International Journal of Hospitality Management, 78: 1-12. [DOI:10.1016/j.ijhm.2018.10.005]
19. Gao, J., Barbieri, C., & Valdivia, C. (2014). Agricultural landscape preferences: Implications for agritourism development. Journal of Travel Research, 53(3): 366-379. [DOI:10.1177/0047287513496471]
20. Garay, L., & Font, X. (2012). Doing good to do well? Corporate social responsibility reasons, practices and impacts in small and medium accommodation enterprises. International Journal of Hospitality Management, 31(2): 329-337. [DOI:10.1016/j.ijhm.2011.04.013]
21. Garay, L., & Font, X. (2012). Doing good to do well? Corporate social responsibility reasons, practices and impacts in small and medium accommodation enterprises. International Journal of Hospitality Management, 31(2): 329-337. [DOI:10.1016/j.ijhm.2011.04.013]
22. Garrigós‐Simón, F. J., Marqués, D. P. & Narangajavana, Y. 2005. Competitive strategies and performance in Spanish hospitality firms. International Journal of Contemporary Hospitality Management. [DOI:10.1108/09596110510577653]
23. Guo, J. L., 2019. "The path choice of rural finance supporting rural revitalization strategy: based on the cases of 11 provincial agricultural credits in China", Southwest Finance, vol. 8. 2019, pp. 54-62.
24. Imanikhoshkhoo, M. H. and Z. Nadalipour. 2016. "Presenting a Conceptual model of tourism destination competitiveness in the context of sustainable development. Journal of Tourism and Development, 5(1): 84-106.
25. Inoue, Y., & Lee, S. (2011). Effects of different dimensions of corporate social responsibility on corporate financial performance in tourism-related industries. Tourism management, 32(4), 790-804. [DOI:10.1016/j.tourman.2010.06.019]
26. Jin, X., Wu, H., Zhang, J., & He, G. (2021). Agritourism Development in the USA: The Strategy of the State of Michigan. Sustainability, 13(20): 11360. [DOI:10.3390/su132011360]
27. LaPan, C. & Barbieri, C. (2014). The role of agritourism in heritage preservation. Current Issues in Tourism, 17(8): 666-673. [DOI:10.1080/13683500.2013.849667]
28. Lee, S. (2022). Corporate social responsibility and COVID-19: Research implications. Tourism Economics, 28(4): 863-869. [DOI:10.1177/1354816620978136]
29. Lee, S. 2022. Corporate social responsibility and COVID-19: Research implications. Tourism Economics, 28(4): 863-869. [DOI:10.1177/1354816620978136]
30. Leo, G., Brien, A., Astor, Y., Najib, M., Novianti, S., Rafdinal, W., & Suhartanto, D. (2021). Attraction loyalty, destination loyalty, and motivation: agritourist perspective. Current Issues in Tourism, 24(9): 1244-1256. [DOI:10.1080/13683500.2020.1772207]
31. Leo, G., Brien, A., Astor, Y., Najib, M., Novianti, S., Rafdinal, W., & Suhartanto, D. (2021). Attraction loyalty, destination loyalty, and motivation: agritourist perspective. Current Issues in Tourism, 24(9): 1244-1256. [DOI:10.1080/13683500.2020.1772207]
32. Liu, J., Cheng, H., Jiang, D., & Huang, L. (2019). Impact of climate-related changes to the timing of autumn foliage colouration on tourism in Japan. Tourism Management, 70: 262-272. [DOI:10.1016/j.tourman.2018.08.021]
33. Lucha, C. R. 2014. "The Virginia Agribusiness Industry: A Geographic and Profitability Analysis of Agritourism", A Masters thesis, University of Virginia. Agriculture and Applied Economics.
34. Madan, R. (2014). Agri-tourism in peri-urban Mumbai and Pune: ecological citizenship and rural-urban linkages in the Global South (Doctoral dissertation, Cardiff University).
35. Majewski, J., B. Lane. Turystyka Wiejska i Rozwój Lokalny (Rural Tourism and Local Development); Fundacja Edukacja dla Demokracji: Warszawa, Poland, 2003.
36. Martínez, P., Pérez, A., & Rodríguez del Bosque, I. (2014). Exploring the role of CSR in the organizational identity of hospitality companies: A case from the Spanish tourism industry. Journal of business ethics, 124: 47-66. [DOI:10.1007/s10551-013-1857-1]
37. Miles, R. E., Snow, C. C., Meyer, A. D., & Coleman Jr, H. J. (1978). Organizational strategy, structure, and process. Academy of management review, 3(3): 546-562. [DOI:10.2307/257544]
38. Porter, M. & Kramer, M. R. 2011. Creating Shared Value. Harvard Business Review, 89 (1/2): 62-77.
39. Rauniyar, S., Awasthi, M. K., Kapoor, S., & Mishra, A. K. (2021). Agritourism: structured literature review and bibliometric analysis. Tourism Recreation Research, 46(1): 52-70. [DOI:10.1080/02508281.2020.1753913]
40. Rong-Da Liang, A. (2017). Considering the role of agritourism co-creation from a service-dominant logic perspective. Tourism Management, 61: 354-367. [DOI:10.1016/j.tourman.2017.02.002]
41. Rusciano, V., Civero, G., & Scarpato, D. (2020). Social and ecological high influential factors in community gardens innovation: An empirical survey in Italy. Sustainability, 12(11), 4651. [DOI:10.3390/su12114651]
42. Scott, N., & Laws, E. (2006). Tourism crises and disasters: Enhancing understanding of system effects. Journal of Travel & Tourism Marketing, 19(2-3): 149-158. [DOI:10.1300/J073v19n02_12]
43. Shirzadi Laskookalayeh, S., & Manzouri, S. (2020). Investigating the factors affecting entrepreneurship development with a view to improving agricultural entrepreneurship. Journal of Entreneurship and Agriculture, 6(12): 139-148. [DOI:10.52547/jea.6.12.139]
44. Tew, C., & Barbieri, C. (2012). The perceived benefits of agritourism: The provider's perspective. Tourism Management, 33(1): 215-224. [DOI:10.1016/j.tourman.2011.02.005]
45. Wang, C., Li, G., & Xu, H. (2019). Impact of lifestyle-oriented motivation on small tourism enterprises' social responsibility and performance. Journal of Travel Research, 58(7), 1146-1160. [DOI:10.1177/0047287518800389]
46. Wojcieszak-Zbierska, M. M., A. Jęczmyk, J. Zawadka, and J. Uglis. 2020. Agritourism in the era of the coronavirus (COVID-19): A rapid assessment from Poland. Agriculture, 10(9): 397. [DOI:10.3390/agriculture10090397]
47. Wu, T., Henneberry, S. R., Ng'ombe, J. N., & Melstrom, R. T. (2020). Chinese demand for agritourism in rural America. Sustainability, 12(7): 3052. [DOI:10.3390/su12073052]
48. Yuan, P., Liu, Y., Ju, F., & Li, X. (2017). A study on farmers' agriculture related tourism entrepreneurship behavior. Procedia Computer Science, 122: 743-750. [DOI:10.1016/j.procs.2017.11.432]
49. Zawadka, J. 2019. Agritourism as a way of spending free time of urban families with children. Roczniki (Annals), 2019(1230-2020-782).
50. Zhang, J. (2010). Employee orientation and performance: An exploration of the mediating role of customer orientation. Journal of Business Ethics, 91: 111-121. [DOI:10.1007/s10551-010-0570-6]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
