بهار و تابستان 1402
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار دانشگاه پیام نور
چکیده: (40 مشاهده)
مقدمه و هدف: در شرایط اقتصادی عصر حاضر، گردشگری کشاورزی به شکلی متفاوت در حال تبدیل شدن به عنوان یک تفریح در حال ظهور است. گردشگری کشاورزی، سرگرمی‌های گردشگری مبتنی بر فعالیت‌هایی است که به طور سنتی در مزارع کشاورزی یا در خانه انجام می‌شود و گردشگر می‌تواند فعال یا منفعلانه در آن شرکت کند. گردشگری کشاورزی به دلیل ارائه مجموعه‌ای متشکل از سه سطح پایداری، از طرف اندیشمندان از بعد اجتماعی فرهنگی، از بعد زیست محیطی و همچنین از بعد اقتصادی و در راستای سرمایه گذاری کار آفرینی پایدار توصیه گردیده است. کار آفرینی و توسعه کسب و کارهای گردشگری کشاورزی یکی از حوزه‌هایی است که نقش بسیار مهمی در توسعه صنعت گردشگری ملی و منطقه‌ای به ویژه در ایجاد اشتغال داشته، همچنین نقش بسیار مهم آن در بحران‌های اپیدمیک و شرایط بحرانی آب و هوائی آینده، که با توجه به کاهش میزان بارندگی‌های جهانی خواهد داشت، بسیار حائز اهمیت است.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش، به بررسی اثر رفتارهای مسئولیت اجتماعی شرکتی در پنج بعد: جامعه، کارکنان، محیط‌زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق مشترک، در جهت کارآفرینی کسب و کارهای گردشگری کشاورزی در مناطق روستایی و کشاورزی محروم پرداخته شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می‌گیرد. جامعه آماری پژوهش مجموعه ای 384 نفری متشکل از فعالان کارآفرینی گردشگری کشاورزی و در بازه زمانی سه ماهه از اردیبهشت تا تیر ماه سال 1401، و با استفاده از روش پرسشنامه‌ای به انجام رسیده. میزان پایایی سوالات آن 60/0 بوده و در بخش تحلیل یافته ها از آمار توصیفی ( میانگین انحراف معیار) برای توصیف داده‌ها و از آمار استنباطی(تحلیل رگرسیون) برای شناسائی عوامل مؤثر استفاده گردیده است. در محاسبات تحلیل های آماری نیز از نرم افزارهای SPSS وAMOS استفاده شده است.
یافته‌ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که توجه و به کار‌گیری عوامل پنج گانه CSR (ابعاد مسئولیت اجتماعی سازمانی) در سازمان‌ها و مراکز کارآفرینی گردشگری کشاورزی به ویژه در مقاطع بحران، نقش مهمی در ایجاد کارآفرینی در کسب و کارهای گردشگری کشاورزی و حفظ نیروی کار محلی در شرایط بحران داشته است. در تحلیل‌های انجام یافته با روش تحلیل عاملی اکتشافی، و با اطمینان از امکان بکارگیری داده های موجود برای تحلیل و استفاده از شاخص KMO، و آزمون بارتلت، نتایج پژوهش نشان دهنده قبول بودن مقادیر به دست آمده بوده و حکایت از آن دارد که استراتژی‌های فعال تأثیر مثبتی بر عملکرد کسب و کارهای گردشگری کشاورزی داشته ضمن اینکه راهبردهای واکنشی نیز تأثیر مستقیم منفی و هم تأثیر واسطه‌ای مثبت بر عملکرد اینگونه دارند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد، بکارگیری صحیح فاکتورهای استراتژی‌های مسئولیت اجتماعی شرکتی(جامعه محلی، کارکنان، محیط زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق مشترک) می‌تواند علاوه بر افزایش بهره‌وری در کسب و کارهای گردشگری کشاورزی تأثیر مثبت و معنی‌داری در کارآفرینی حوزه مناطق روستایی، استفاده از نیروی کار محلی و حفظ آن داشته باشد و همچنین با استفاده از منابع موجود محلی مانند باغات و زمین‌های کشاورزی (منطقه گردشگری و کشاورزی، اورامانات) تأثیرات مثبتی در چرخه اقتصاد منطقه‌ای داشته و منابع مورد نیاز برای ایجاد تجربه گردشگری را افزایش می‌دهند. این تحلیل بر اثر استراتژی‌های فعال و دوگانه واکنشی بر ارتقاء کارآفرینی و بهبود عملکردکسب وکارهای گردشگری کشاورزی تأکید می‌کند.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش، به بررسی اثر رفتارهای مسئولیت اجتماعی شرکتی در پنج بعد: جامعه، کارکنان، محیط‌زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق مشترک، در جهت کارآفرینی کسب و کارهای گردشگری کشاورزی در مناطق روستایی و کشاورزی محروم پرداخته شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می‌گیرد. جامعه آماری پژوهش مجموعه ای 384 نفری متشکل از فعالان کارآفرینی گردشگری کشاورزی و در بازه زمانی سه ماهه از اردیبهشت تا تیر ماه سال 1401، و با استفاده از روش پرسشنامه‌ای به انجام رسیده. میزان پایایی سوالات آن 60/0 بوده و در بخش تحلیل یافته ها از آمار توصیفی ( میانگین انحراف معیار) برای توصیف داده‌ها و از آمار استنباطی(تحلیل رگرسیون) برای شناسائی عوامل مؤثر استفاده گردیده است. در محاسبات تحلیل های آماری نیز از نرم افزارهای SPSS وAMOS استفاده شده است.
یافته‌ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که توجه و به کار‌گیری عوامل پنج گانه CSR (ابعاد مسئولیت اجتماعی سازمانی) در سازمان‌ها و مراکز کارآفرینی گردشگری کشاورزی به ویژه در مقاطع بحران، نقش مهمی در ایجاد کارآفرینی در کسب و کارهای گردشگری کشاورزی و حفظ نیروی کار محلی در شرایط بحران داشته است. در تحلیل‌های انجام یافته با روش تحلیل عاملی اکتشافی، و با اطمینان از امکان بکارگیری داده های موجود برای تحلیل و استفاده از شاخص KMO، و آزمون بارتلت، نتایج پژوهش نشان دهنده قبول بودن مقادیر به دست آمده بوده و حکایت از آن دارد که استراتژی‌های فعال تأثیر مثبتی بر عملکرد کسب و کارهای گردشگری کشاورزی داشته ضمن اینکه راهبردهای واکنشی نیز تأثیر مستقیم منفی و هم تأثیر واسطه‌ای مثبت بر عملکرد اینگونه دارند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد، بکارگیری صحیح فاکتورهای استراتژی‌های مسئولیت اجتماعی شرکتی(جامعه محلی، کارکنان، محیط زیست، میراث و محصولات و تجربه خلق مشترک) می‌تواند علاوه بر افزایش بهره‌وری در کسب و کارهای گردشگری کشاورزی تأثیر مثبت و معنی‌داری در کارآفرینی حوزه مناطق روستایی، استفاده از نیروی کار محلی و حفظ آن داشته باشد و همچنین با استفاده از منابع موجود محلی مانند باغات و زمین‌های کشاورزی (منطقه گردشگری و کشاورزی، اورامانات) تأثیرات مثبتی در چرخه اقتصاد منطقه‌ای داشته و منابع مورد نیاز برای ایجاد تجربه گردشگری را افزایش می‌دهند. این تحلیل بر اثر استراتژی‌های فعال و دوگانه واکنشی بر ارتقاء کارآفرینی و بهبود عملکردکسب وکارهای گردشگری کشاورزی تأکید می‌کند.
واژه‌های کلیدی: گردشگری کشاورزی، استراتژی فعال، استراتژی واکنشی، تجربه خلق مشترک، مسئولیت اجتماعی شرکتی، بحران
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
