بهار و تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران
چکیده: (168 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: امروزه، گسترش فن آوری های نوین در تولید محصولات باغی در سطح کلان، نقش بسیار حائز اهمیتی را در افزایش کمیت و کیفیت گیاهان ایفا می کند.استفاده از مالچ پلاستیکی در بستر کشت توت فرنگی به واسطه وضعیت گرمایی و نوری که در محیط پیرامون (خرد اقلیم) گیاه ایجاد می کند، عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی را تحت تاثیر قرار میدهد. از سوی دیگر مزایای حاصل از کاربرد مالچ ها، ظرفیت لازم برای بهره مندی اقتصادی اقشار خرد جوامع بویژه روستاییان را فراهم می سازد. بنابراین هدف از این پژوهش استفاده از مزایای اثر خرد اقلیمی مالچ های پلاستیکی رنگی بر افزایش درآمد و کسب و کار روستایی بود.
مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار آزمایشی شامل؛ (مالچ پلاستیکی قرمز، سیاه، سفید و شاهد (بدون مالچ)) در سه تکرار در سال زراعی 1401-1400 در مزرعه کارآفرینی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد.
یافته ها: بر پایه یافته ها، تاثیر مالچ های پلاستیکی رنگی بر عملکرد کمی و کیفی میوه توت فرنگی معنی دار بود. به طوریکه مالچ های پلاستیکی قرمز، سفید و سیاه به ترتیب با 11910/17، 10441/83 و 9706/2 گرم بیشترین عملکرد را نسبت به تیمار شاهد (7164/3 گرم) به خود اختصاص دادند. بدین ترتیب درآمد حاصل از فروش میوه در مالچ های پلاستیکی قرمز، سفید و سیاه به ترتیب 65/8، 57/7 و 16/9 درصد در مقایسه با شاهد افزایش یافت. همچنین تعداد میوه های برداشت شده از گروه های اول، دوم و سوم به تیمارهای دارای مالچ پلاستیکی اختصاص یافت، که حاکی از بازارپسندی مطلوب تر محصول بود. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین میزان آنتوسیانین میوه توت فرنگی در مالچ قرمز با مقدار 71/8 میلی گرم در 100 گرم میوه تازه مشاهده شد و کمترین میزان آن، مربوط به تیمار شاهد با مقدار 58/5 میلی گرم در 100 گرم میوه تازه بود. بیشترین میزان محتوای فنل مربوط به مالچ های قرمز، سیاه و سفید بهترتیب با 60/2، 61/1 و 60/9 میلی گرم گالیک اسید بر گرم بود که تفاوت چندان قابل ملاحظه ای با یکدیگر نداشتند اما در مقایسه با تیمار شاهد با 47/9 میلی گرم گالیک اسید بر گرم، برتری محسوسی را نشان دادند. همچنین تیمارهای مالچ قرمز و سیاه به ترتیب با 12/5 و 12/8 میلی گرم کوئرستین بر گرم بیشترین میزان فلاونوئید را به خود اختصاص دادند و پس از آنها، مالچ سفید با 10/2 و تیمار شاهد با 6/9 میلی گرم کوئرستین بر گرم در رتبه های بعدی قرار گرفتند.
نتیجه گیری: به طور کلی می توان این گونه اظهار داشت که استفاده از مالچ های پلاستیکی در بستر کشت توت فرنگی به طور چشم گیری سبب افزایش عملکرد کمی و کیفی میوه، زودرسی میوه، بازارپسندی مطلوب و عدم تماس میوه با سطح خاک در مقایسه با تیمار شاهد (بدون مالچ) گردید. بنابراین، می توان استفاده از آن را ابزاری سودمند برای افزایش درآمد و رونق کسب و کار و اقتصاد خرد روستایی قلمداد نمود.
مقدمه و هدف: امروزه، گسترش فن آوری های نوین در تولید محصولات باغی در سطح کلان، نقش بسیار حائز اهمیتی را در افزایش کمیت و کیفیت گیاهان ایفا می کند.استفاده از مالچ پلاستیکی در بستر کشت توت فرنگی به واسطه وضعیت گرمایی و نوری که در محیط پیرامون (خرد اقلیم) گیاه ایجاد می کند، عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی را تحت تاثیر قرار میدهد. از سوی دیگر مزایای حاصل از کاربرد مالچ ها، ظرفیت لازم برای بهره مندی اقتصادی اقشار خرد جوامع بویژه روستاییان را فراهم می سازد. بنابراین هدف از این پژوهش استفاده از مزایای اثر خرد اقلیمی مالچ های پلاستیکی رنگی بر افزایش درآمد و کسب و کار روستایی بود.
مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار آزمایشی شامل؛ (مالچ پلاستیکی قرمز، سیاه، سفید و شاهد (بدون مالچ)) در سه تکرار در سال زراعی 1401-1400 در مزرعه کارآفرینی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد.
یافته ها: بر پایه یافته ها، تاثیر مالچ های پلاستیکی رنگی بر عملکرد کمی و کیفی میوه توت فرنگی معنی دار بود. به طوریکه مالچ های پلاستیکی قرمز، سفید و سیاه به ترتیب با 11910/17، 10441/83 و 9706/2 گرم بیشترین عملکرد را نسبت به تیمار شاهد (7164/3 گرم) به خود اختصاص دادند. بدین ترتیب درآمد حاصل از فروش میوه در مالچ های پلاستیکی قرمز، سفید و سیاه به ترتیب 65/8، 57/7 و 16/9 درصد در مقایسه با شاهد افزایش یافت. همچنین تعداد میوه های برداشت شده از گروه های اول، دوم و سوم به تیمارهای دارای مالچ پلاستیکی اختصاص یافت، که حاکی از بازارپسندی مطلوب تر محصول بود. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین میزان آنتوسیانین میوه توت فرنگی در مالچ قرمز با مقدار 71/8 میلی گرم در 100 گرم میوه تازه مشاهده شد و کمترین میزان آن، مربوط به تیمار شاهد با مقدار 58/5 میلی گرم در 100 گرم میوه تازه بود. بیشترین میزان محتوای فنل مربوط به مالچ های قرمز، سیاه و سفید بهترتیب با 60/2، 61/1 و 60/9 میلی گرم گالیک اسید بر گرم بود که تفاوت چندان قابل ملاحظه ای با یکدیگر نداشتند اما در مقایسه با تیمار شاهد با 47/9 میلی گرم گالیک اسید بر گرم، برتری محسوسی را نشان دادند. همچنین تیمارهای مالچ قرمز و سیاه به ترتیب با 12/5 و 12/8 میلی گرم کوئرستین بر گرم بیشترین میزان فلاونوئید را به خود اختصاص دادند و پس از آنها، مالچ سفید با 10/2 و تیمار شاهد با 6/9 میلی گرم کوئرستین بر گرم در رتبه های بعدی قرار گرفتند.
نتیجه گیری: به طور کلی می توان این گونه اظهار داشت که استفاده از مالچ های پلاستیکی در بستر کشت توت فرنگی به طور چشم گیری سبب افزایش عملکرد کمی و کیفی میوه، زودرسی میوه، بازارپسندی مطلوب و عدم تماس میوه با سطح خاک در مقایسه با تیمار شاهد (بدون مالچ) گردید. بنابراین، می توان استفاده از آن را ابزاری سودمند برای افزایش درآمد و رونق کسب و کار و اقتصاد خرد روستایی قلمداد نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
